Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δεν τους είδα εξοργισμένους όταν σας ζητούσαν χρήματα και τα οποία τους τα δίνατε κύριε Λοβέρδο, δεν σας είδα τότε. (...) θέλω να πω ότι δεν μπορείς να τα έχεις όλα, δεν μπορεί να έχεις τζάμπα λεωφορεία, να έχεις ΔΕΚΟ με τέτοιο κανονισμό εργασίας, μπορείς;»

Η αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Νοιάζεται μόνο για τους καπιταλιστές. Θέλουν να ρίξουν την ευθύνη στο λαό που - όπως ισχυρίζονται - τόσα χρόνια ήταν βολεμένος. Μόνο που και τα προηγούμενα χρόνια, όσα είχαν κερδίσει οι εργάτες, τα είχαν κερδίσει με αγώνες και αίμα. Και ήταν μόνο ένα μικρό μέρος από τον πλούτο που παράγουν. Τώρα τους τα παίρνουν πίσω. Και πρέπει να παλέψουν ξανά για να τα κερδίσουν. Αυτούς τους αγώνες φοβούνται, τους οργανωμένους ταξικούς αγώνες και επιχειρούν να ρίξουν ευθύνες και να καλλιεργήσουν ηττοπάθεια. Πράγματι, στον καπιταλισμό, που για να ζήσει τρώει διαρκώς από τις σάρκες της εργατικής τάξης, δεν μπορείς να τα έχεις όλα, όπως λέει ο δημοσιογράφος της αστικής τάξης. Για την ακρίβεια, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης δεν αφήνουν τον εργάτη και την οικογένειά του να έχει απολύτως τίποτα. Κι ό,τι έχει του τα παίρνουν. Του παίρνουν το μισθό, τη σύνταξη, το σπίτι, το χωράφι, τα πάντα.

Γι' αυτό οι εργάτες με τους συμμάχους τους πρέπει να παλέψουν τώρα για να σταματήσουν την επέλαση του μαύρου μετώπου της συγκυβέρνησης. Πρέπει να παλέψουν με στόχο έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης για τον ίδιο το λαό, για την ανατροπή της σαπίλας του καπιταλιστικού συστήματος, για Λαϊκή Εξουσία - Λαϊκή Οικονομία που θα τους εξασφαλίζει δουλειά, στέγη, διατροφή, Υγεία, Πρόνοια, μόρφωση, ελεύθερο χρόνο.

«Οσοι λένε ότι θα καταψηφίσουν αυτή τη σύμβαση - όπως είναι ο Φώτης ο Κουβέλης, η Αλέκα η Παπαρήγα - οφείλουν να πουν στη θέση αυτής της πολιτικής που καταψηφίζουν ποια πολιτική προτείνουν, ποια κυβέρνηση διεκδικούν και με ποιους συσχετισμούς» και «Αλέκα, μην περιμένεις ότι ο κόσμος θα συγκινηθεί από καθεστώτα τύπου Σοβιετικής Ενωσης ή Κορέας (...) δεν έχεις το δικαίωμα να κρατάς μαντρωμένο τον κόσμο του ΚΚΕ (...) Δεν θέλεις να μετάσχεις σε μια κοινή κυβέρνηση της Αριστεράς; Βάλε τους δικούς σου ειδικούς και τους δικούς σου επιστήμονες να στηρίξουν τη δημιουργία ενός προγράμματος minimum (...) και αν δεν θέλει το ΚΚΕ να μετάσχει σε μια αριστερή κυβέρνηση για να μην λερώσει τα χέρια του, δώσε στήριξη, δώσε ανοχή»...

Αλήθεια, δε γνωρίζει ο Δ. Παπαδημούλης που δηλώνει τα παραπάνω ποια είναι η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ και για ποια εξουσία παλεύει; Φυσικά και γνωρίζει και πολύ καλά μάλιστα. Παριστάνει όμως τον ανήξερο γιατί αλλιώς δεν του βγαίνουν τα «ενωτικά» καλέσματα που πουλάει χειραγωγώντας στο λαό στη διαχείριση της εξουσίας των αστών που τόσο πολύ ορέγεται ο ίδιος και το κόμμα του. Είναι τέτοια η ενσωμάτωσή τους στο σύστημα που θέλουν να διαχειριστούν, που αποκηρύττουν και συκοφαντούν το σοσιαλισμό, γνωρίζοντας ότι φωτίζει την προοπτική που η λαϊκή πάλη μπορεί να ανοίξει, της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας. Διαστρεβλώνουν και συκοφαντούν την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ γιατί φοβούνται την απήχησή της στο λαό και τη δυναμική της. Και έχουν το θράσος να του ζητούν να δώσει τεχνογνωσία, στήριξη και ανοχή σε μια κυβέρνηση που δε θα αφήσει απλά τους δήμιους του λαού ανέγγιχτους αλλά θα υπηρετήσει το έργο τους, στήνοντας καρμανιόλες για τα λαϊκά συμφέροντα. Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Εχουν ευθύνη και μεγάλη για όλα όσα βιώνει σήμερα ο λαός. Εβαλαν πλάτη για να περάσουν. Καμία ανοχή, ούτε σε όσους σφάζουν το λαό ούτε σε όσους προπαγανδίζουν την υποταγή στο σύστημα σαν «ρεαλισμό» και τις αυταπάτες σαν εφικτές λύσεις.

«Τις θέσεις και τη διακήρυξη αρχών» έχει αναρτήσει εδώ και μέρες στο διαδίκτυο το «Αγωνιστικό Μέτωπο Γιατρών ΠΙΣ» (ΑΜΓ) - στηρίζεται κατά βάση από γιατρούς του ΣΥΝ - ενόψει των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), που αρχίζει σήμερα και ολοκληρώνεται αύριο με την εκλογή των νέων οργάνων του.

Στην εξασέλιδη διακήρυξη αρχών δεν υπάρχει ούτε μια φορά η θέση για αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας στους ασφαλισμένους και τους κατοίκους της χώρας, όπως απορρέει από την αναγνώριση της υγείας ως δημόσιου και κοινωνικού αγαθού.

Αντίθετα, η αναφορά στο δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της υγείας συνοδεύεται από δύο αναφορές στη «δωρεάν εύκολη πρόσβαση σε όλους τους πολίτες σε δημόσιες και κοινωνικοασφαλιστικές υπηρεσίες υγείας». Τι θέλουν να πουν; Επειδή υπάρχει και ο ιδιωτικός τομέας, επειδή γενικά έχει εμπορευματοποιηθεί ο τομέας, να υπάρχει δυνατότητα και όχι αποκλειστική πρόσβαση στο «δημόσιο» τομέα. Μάλιστα κάνουν και ένα βήμα παραπέρα: «Είναι ώρα το ιατρικό κίνημα να διεκδικήσει και να επιβάλει την απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας σε οποιονδήποτε εκτός από αυτοαπασχολούμενους γιατρούς και συνεταιρισμούς γιατρών».

Δηλαδή η επιχειρηματική δραστηριότητα επιτρέπεται στους γιατρούς. Αλλά σε τι δηλαδή διαφέρει αυτή η δραστηριότητα από έναν μη γιατρό επιχειρηματία; Και στη μια και στην άλλη περίπτωση δεν θα είναι κοινός παρονομαστής το κέρδος; Και όταν το κέρδος βγαίνει από γιατρό είναι συμβατό με το «κοινωνικό αγαθό της υγείας», ενώ όταν βγαίνει από μη γιατρό επιχειρηματία είναι ασύμβατο;

Ομως σε τέτοιες ασύμβατες προτάσεις με τις εκρηκτικές ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων αλλά και τα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων γιατρών οδηγούν οι προσεγγίσεις της συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε έναν ευαίσθητο χώρο, όπως η Υγεία, που προσπαθούν να ΣΥΝκεράσουν οι συνδικαλιστές που θέλουν και την πίτα της επιχειρηματικής δραστηριότητας ολάκερη και τον ασθενή από τα φτωχά λαϊκά στρώματα ικανοποιημένο...