"Με το απεργιακό κίνημα ηττημένο και την ασιατική κρίση σε προσωρινή τουλάχιστον υποχώρηση, η κυβέρνηση είχε μια μοναδική ευκαιρία να πράξει μέσα σε 2 - 3 μήνες όσα δε διενοείτο να πράξει επί σειρά ετών". Αυτή είναι η συμβουλή και προτροπή της εφημερίδας "Εξπρές" στο χτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο της, μετά τη διαπίστωση που κάνει ότι η κίνηση Λάτση στην Εργασίας και το ξεπούλημα 15% επιπλέον του ΟΤΕ δημιουργούν "εξαιρετικά ευνοϊκό κλίμα" για την κυβέρνηση, η οποία πρέπει να επωφεληθεί και να "προσδώσει νέα οικονομική και ψυχολογική ορμή στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων".

Το παραπάνω απόσπασμα επιλέχτηκε ακριβώς γιατί δεν απηχεί την άποψη μόνο της εφημερίδας, αλλά είναι η κυρίαρχη σκέψη στην κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο της. Νομίζουν ότι μπορούν να επιβάλουν το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την κατεδάφιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων, κλπ., επειδή ο Λάτσης αγοράζει τράπεζες; Και ακόμα χειρότερα, επειδή ξεπουλιέται εντελώς ο ΟΤΕ, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αισθάνονται ευχαριστημένοι και ευγνώμονες στην κυβέρνηση;

Δεν τα υπολογίζουν καλά και γι' αυτό πολλές φορές έχουν πέσει έξω στα σχέδια και τα χρονοδιαγράμματά τους. Αυτό θα πάθουν άλλη μια φορά.

Πραγματικά χρειάζεται πολύ θράσος για να θέσει κανείς ένα τέτοιο εκλογικό στόχο. Ο λόγος για τον πρόεδρο της ΝΔ, ο οποίος μιλώντας προχτές στους υποψήφιους νομάρχες του κόμματός του, είπε ότι πρέπει να εκφραστεί στους συνδυασμούς, που υποστηρίζει η ΝΔ, η δυσαρέσκεια για την κυβερνητική πολιτική! Την πολιτική δηλαδή που με κάθε τρόπο, φανερά και "υπόγεια", έχει στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια η ηγεσία της ΝΔ, σε σημείο μάλιστα που ο Κ. Καραμανλής παραπονέθηκε γιατί δεν εκμεταλλεύεται η κυβέρνηση αυτή τη στάση, της ανοιχτής στήριξης, που της προσφέρει, για να προχωρήσει σε πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και πιο γρήγορα! Μόνο αντιπολίτευση στην κυβέρνηση δεν έκανε τόσα χρόνια, αντίθετα ήταν ο καλύτερος και συνεπέστερος σύμμαχός της. Μόνο εθελοτυφλούντες μπορούν να δεχτούν ότι η "ψήφος δυσαρέσκειας" για τη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική μπορεί να κατευθυνθεί στους συνδυασμούς της ΝΔ. Ακριβώς γιατί η ψήφος αυτή θα μετρήσει στο μεγάλο "σεντούκι" των νεοφιλελεύθερων, οι οποίοι βέβαια θα σπεύσουν να τη χρησιμοποιήσουν για να εντείνουν την αντιλαϊκή επέλαση. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η δυσαρέσκεια και η οργή για την κυβερνητική πολιτική μπορεί και πρέπει να εκφραστεί στους αγωνιστικούς συνδυασμούς που υποστηρίζει το ΚΚΕ. Αυτή η ψήφος πιάνει τόπο και θα μετρήσει την επομένη των δημοτικών εκλογών υπέρ των εργαζομένων.

Δεν καταλαβαίνουμε γιατί προκαλεί έκπληξη η απαίτηση της CIA, να αναλάβει "εργολαβικά" την... ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όπως αυτή εκφράστηκε στον Α. Τσοχατζόπουλο. Δεκαετίες τώρα, το "ευαγές ίδρυμα" του Λάνγκλεϊ αντιμετώπιζε τη χώρα μας σαν ξέφραγο αμπέλι. Εδώ μας "φόρεσαν" ολόκληρη χούντα και "γύψωσαν" τη χώρα για εφτά και πλέον χρόνια. Καιρός, λοιπόν, να πληρωθεί και για - όλες - τις... υπηρεσίες που πρόσφερε και προσφέρει... Πού ξέρετε, μπορεί να μας παραδώσει και την "17Ν"...

ΥΓ: Το γεγονός ότι δεν τα πήγαν καλά, ούτε καν στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα, μην το σκέφτεστε. Είναι μια απλή λεπτομέρεια. Σ' αυτό θα κολλήσουμε τώρα...

Συμμαθητής του Θόδωρου Πάγκαλου, διαβάζοντας ότι ο υπουργός Εξωτερικών αποκάλεσε τον Κ. Καραμανλή βουτυρομπεμπέ, θυμήθηκε το παρακάτω περιστατικό των παιδικών τους χρόνων στην Ελευσίνα και μας ενημέρωσε σχετικά.

"Ο Θοδωρής συνήθιζε να βγαίνει στη γειτονιά τρώγοντας ψωμί αλειμμένο με βούτυρο και μέλι. Των υπόλοιπων παιδιών έτρεχαν κυριολεκτικά τα σάλια, αφού ψωμί με βούτυρο και μέλι δεν έβλεπαν τότε, παρά μόνο στον ύπνο τους. Σκέφθηκαν λοιπόν, τι άλλο; Να του παίρνουν τις φέτες και να τις τρώνε αυτοί. Αλλά κάτι τέτοιο μπορούσε να γίνει μόνο διά της βίας, αφού ο Θοδωρής ήθελε τις φέτες για τον εαυτό του. Καθώς λοιπόν τον έβλεπαν να βγαίνει από το σπίτι του με τις φέτες ανά χείρας, κρύβονταν και περίμεναν. Και μόλις ο αμέριμνος Θοδωρής πλησίαζε ορμούσαν πάνω του, τον ακινητοποιούσαν και του έπαιρναν το ψωμί. Μ' αυτόν τον τρόπο γλυκαινόταν και αυτών, έστω κι έτσι, το στόμα τους... Οσο για το Θοδωρή, τι να έκανε; Κλαψούριζε λίγο, αλλά στο τέλος ενέδιδε απελπισμένος. Γιατί, όποτε δεν έπιπτε λόγος, έπιπτε κατά κανόνα ράβδος. Κι αυτουνού δεν του άρεσαν τα σβερκώματα από τους λιμασμένους πιτσιρικάδες"...

Η στήλη έχει επανειλημμένα υποστηρίξει, ότι τα προβλήματα των νοσοκομείων δε θα λυθούν με τους γενικούς διευθυντές - τους μάνατζερ δηλαδή - και απ' ό,τι μαθαίνουμε ολοκληρώθηκε ήδη η διαδικασία της επιλογής των υποψηφίων μάνατζερ για 30 νοσοκομεία, από μια επιτροπή.

Κι εκεί που θα περίμενε κανείς να προχωρήσει η κυβέρνηση στη μεγάλη - όπως λέει η ίδια - καινοτομία στη διοίκηση των νοσοκομείων, χτες ο υπουργός Υγείας - Πρόνοιας Κ. Γείτονας - όταν ρωτήθηκε για το θέμα - απάντησε πως γίνεται ένα δεύτερο ξεσκόνισμα του φακέλου των υποψηφίων και συμπλήρωσε πως θα διορίσει εκείνους τους μάνατζερ για τους οποίους ο πήχης είναι πολύ ψηλά.

Δυστυχώς έτσι γίνεται όταν χαμηλώνει ο πήχης των δαπανών για την υγεία και την πρόνοια. Θα αναζητούνται οι "κατάλληλοι" για την εφαρμογή της σκληρής πολιτικής λιτότητας. Και μετά θα γίνεται ξεσκόνισμα επί ξεσκονίσματος...

Πολλά τα γεννητούρια τον τελευταίο καιρό στο "Ρ". Πρώτος, έκοψε το νήμα ο Δημήτρης Καραγιάννης, ακολούθησε ο Σταύρος Ξενικουδάκης, αλλά με δίδυμα και τρίτη, με διαφορά στήθους, η Δέσποινα Ορφανάκη. Ευχόμαστε σε όλους, νεογέννητα, μαμάδες και μπαμπάδες, υγεία και ό,τι άλλο επιθυμούν.