Παπαγεωργίου Βασίλης

Από πού κι ως πού όμως, η Παιδεία είναι «εθνική» υπόθεση; Από πότε το παιδί του εργάτη με το παιδί του βιομήχανου έχουν τα ίδια δικαιώματα στην εκπαίδευση;

Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ταξικό. Αν δεν ήταν έτσι θα υπήρχε ένα και ενιαίο σχολείο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, για όλα τα παιδιά του ελληνικού λαού. Θα είχαν όλα τα παιδιά ίσα δικαιώματα στη μόρφωση και δε θα καθορίζονταν αυτά τα δικαιώματα με βάση το πορτοφόλι του καθενός. Επειδή όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, επειδή άλλα τα συμφέροντα του εργάτη κι άλλα του κεφαλαιοκράτη, επειδή για διαφορετικά πράγματα παλεύει η κάθε τάξη, δεν μπορεί να υπάρξει «συναίνεση». Πολύ περισσότερο που η Παιδεία είναι υποταγμένη στα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Ο υπουργός ζητάει συναίνεση από τον εργάτη στην πολιτική που ασκεί για τον κεφαλαιοκράτη. Και ο «διάλογος είναι το «τυρί» για τη «φάκα» της συναίνεσης. Να κάτσει στο τραπέζι του «διαλόγου» ο εργάτης, για να συναινέσει στην αφαίρεση των δικαιωμάτων του, για να νομιμοποιήσει τη μεγαλύτερη εκμετάλλευσή του.

Την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους, που διεκδίκησαν με επίσχεση εργασίας από τις 6 έως τις 12 Γενάρη, πέτυχαν οι εργαζόμενοι του εργοστασίου κατεψυγμένων ψαριών «ΑΜΑΣΑ» των αδελφών Λιανού στη Σίνδο Θεσσαλονίκης. Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ στάθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό τους, συμβάλλοντας καθοριστικά στη θετική έκβαση, που έρχεται να επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα του ταξικά προσανατολισμένου αγώνα.

Οι εργαζόμενοι πληρώθηκαν την Παρασκευή τα δεδουλευμένα του Νοέμβρη, του Δεκέμβρη και το δώρο Χριστουγέννων. Χτες, στην Επιθεώρηση Εργασίας η εργοδοσία υπέγραψε ότι θα πληρώσει μέχρι τις 29 του μήνα και το Γενάρη του 2009, ενώ θα καταβάλει όλα τα χρωστούμενα αναδρομικά, το επίδομα αδείας του 2008 και τα χρωστούμενα δεδουλευμένα όσων εργαζομένων παραιτήθηκαν εξαιτίας της απλήρωτης εργασίας, χωρίς να τα έχουν διεκδικήσει.

Υπενθυμίζεται ότι οι εργαζόμενοι της «ΑΜΑΣΑ» ήταν απλήρωτοι για μήνες. Εδώ και εννέα μήνες πληρώνονταν με «έναντι» και μεγάλες καθυστερήσεις, ενώ εξαιτίας της απλήρωτης εργασίας είχαν παραιτηθεί σχεδόν 30 εργαζόμενοι. Σημειώνεται, επίσης, ότι στο εργοστάσιο αυτό ασκούνταν μεγάλη τρομοκρατία σε όποιον σήκωνε κεφάλι.

Κι ενώ τα παραπάνω ήταν γνωστά, η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (ΠΑΣΚ) είχε «νίψει τας χείρας της». Μάλιστα, τις μέρες των κινητοποιήσεων δεν εμφανίστηκε ούτε... για τα μάτια του κόσμου. Πότε έκανε την εμφάνισή της; Μόλις χτες, στην Επιθεώρηση Εργασίας, όταν η εργοδοσία είχε ήδη υποχρεωθεί σε υποχώρηση. Το χάος που χωρίζει τα εργατικά συμφέροντα με αυτές τις πλειοψηφίες γίνεται εμφανές σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη.

Για την ερχόμενη Δευτέρα - αντί για χτες - μετέθεσε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Προμηθευτών Εμφυτεύσιμου Ορθοπεδικού Υλικού (ΠΑΣΥΠΟΥ) τη διακοπή των προμηθειών, αλλά και την απόσυρση των λεγόμενων παρακαταθηκών στα δημόσια νοσοκομεία. Ο ΠΑΣΥΠΟΥ διαφωνεί με τον τρόπο που αποφάσισε η κυβέρνηση να ρυθμίσει την καταβολή των χρεών των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές, ενώ καταλογίζει στην κυβέρνηση και καθυστέρηση στην υλοποίηση των χρονοδιαγραμμάτων εξόφλησης των χρεών προς τους προμηθευτές.

Η συμφωνία κυβέρνησης και ΠΑΣΥΠΟΥ έγινε στις 21.11.2008 σε συνάντηση που είχε ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, με το ΔΣ του Συλλόγου και στην οποία συμφωνήθηκε η εξόφληση των χρεών σε τρεις δόσεις με την καταβολή της πρώτης δόσης μέσα στο 2008. Ο ΠΑΣΥΠΟΥ διαφωνεί με τον τρόπο εξόφλησης που προτείνει η κυβέρνηση, η οποία ζητά εκπτώσεις στα ήδη διαμορφωμένα χρέη.

Και η νέα εξέλιξη αποκαλύπτει μια ακόμα πτυχή της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας απ' τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οτι, δηλαδή, οι υποχρηματοδοτήσεις των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας απ' τον κρατικό προϋπολογισμό φέρνουν υπερτιμολογήσεις, που διογκώνουν τα χρέη των νοσοκομείων. Και όταν έρχεται η ώρα της ρύθμισης των χρεών αρχίζει ένα νταλαβέρι μεταξύ κυβέρνησης και επιχειρηματιών με κατάληξη τις περαιτέρω επιβαρύνσεις για τα ταμεία και τους αρρώστους στην ώρα της ανάγκης.