Ομως, η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Ούτε τα ίδια τα στελέχη δεν περίμεναν μια τέτοια εξέλιξη. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι την Τρίτη το μεσημέρι - λίγες μόλις ώρες πριν την επίσημη ανακοίνωση - υπουργός και υφυπουργός σημαντικού υπουργείου, όταν ρωτήθηκαν σχετικά, «έφτυναν τον κόρφο τους» για ένα τέτοιο ενδεχόμενο..! Οταν δημοσιογράφος τους αντέτεινε ότι και αυτό θα μπορούσε να συμβεί και τους παρέπεμψε στην περίπτωση Κοντογιαννόπουλου, ο υφυπουργός «διερρήγνυε τα ιμάτιά του» ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα ο Κοντογιαννόπουλος με τις περιπτώσεις Μάνου και Ανδριανόπουλου. Υπονοώντας ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με τους σκληρούς της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας.
Λίγες ώρες αργότερα, τα γεγονότα τους ξεπέρασαν. Και τώρα τρέχουν να προλάβουν. Αλλά δεν πείθουν. Δεν πείθουν ούτε καν τους απλούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Πριν μια βδομάδα, με τη δημοσιοποίηση του οικονομικού προγράμματος της ΝΔ, «θυμήθηκε» τα λάβαρα του αγώνα και έσπευσε να... ορθώσει το στήθος του, φωνάζοντας «μολών λαβέ», κάνοντας ταυτόχρονα καθαρό ότι η εργατική τάξη δε θα επιτρέψει την επιστροφή στην περίοδο 1990-93.
Προχτές, χαρακτήρισε τους Ανδριανόπουλο - Μάνο (τους πλέον ακραίους νεοφιλελεύθερους υπουργούς και βασικούς στυλοβάτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη) ως «φωτισμένους ανθρώπους», θεωρώντας πως «οι ιδέες τους θα βοηθήσουν στην εκλογική νίκη της Δημοκρατικής Παράταξης».
Προφανώς, βέβαια, ο Χρ. Πολυζωγόπουλος δε γνώριζε πριν μια βδομάδα τις τελευταίες εξελίξεις. Τούτο, όμως, δεν τον εμπόδισε στο παραμικρό, για να ξεδιπλώσει και πάλι τις χαμαιλεόντειους ικανότητές του. Αλλωστε, το ίδιο ακριβώς κάνει, τόσα χρόνια τώρα, βαφτίζοντας «εκσυγχρονιστικές» κλπ., κλπ., τις δεξιές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ...
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός, για τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό που διακρίνει το ΠΑΣΟΚ και το νεοεκλεγμένο ηγέτη του Γ. Παπανδρέου - που «κολλάει» πριν από κάθε λέξη το επίθετο «νέο» (νέο ξεκίνημα, νέο ήθος, νέα ηθική κλπ.) - ήταν ο υπουργός Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλος. Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη μεταγραφή των Στ. Μάνου και Αν. Ανδριανόπουλου από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ, δεν έκρυψε - σε πολιτική συζήτηση στην τηλεόραση του ΑΝΤ1 - ότι ο κεντρικός στόχος των κομμάτων αυτή την περίοδο είναι να κερδίσουν τις εκλογές!
Παραδέχτηκε, δηλαδή, δημόσια ότι και οι «μεταγραφές πολιτικών» από το ένα κόμμα στο άλλο εντάσσονται στα μέσα και τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι ηγεσίες των δύο πολιτικών κομμάτων, για να κερδίσουν τις εκλογές. Κι επειδή, όπως είπε, το κόμμα του και ο χώρος στον οποίο ανήκουν οι Ανδριανόπουλος και Μάνος είναι συγγενείς, μας δίνει το δικαίωμα να θεωρούμε ως έμμεση ομολογία το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ είναι «αδελφάκι» όχι απλά και μόνο του συντηρητικού χώρου, αλλά της πλέον ακραίας νεοφιλελεύθερης μερίδας του.
Προφανώς, βρισκόταν σε στιγμές μεγάλης ειλικρίνειας ο κ. υπουργός...
Το ένα μετά το άλλο τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ αυτοαποκαλύπτονται. Βγαίνουν πια δημόσια - χωρίς τη μάσκα του σοσιαλιστή με την οποία κυκλοφορούσαν τόσα χρόνια και δήλωναν ότι πασχίζουν για τα συμφέροντα των εκμεταλλευομένων, κοροϊδεύοντας τους εργαζόμενους - και ομολογούν την αλήθεια. Λένε, δηλαδή, πως τόσα χρόνια εφάρμοζαν δεξιά αντιλαϊκή πολιτική, την οποία απλά τη βάφτιζαν... σοσιαλιστική.
Κάπως έτσι τα είπε ο υπουργός Αμυνας Γ. Παπαντωνίου, ο οποίος επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τους Στ. Μάνο και Ανδ. Ανδριανόπουλο (δύο καθαρόαιμους νεοφιλελεύθερους, με δείγματα γραφής την πολιτική που υπηρέτησαν από το 1990 ως το 1993 σαν υπουργοί της ΝΔ), δήλωσε: Μα και εγώ, σαν υπουργός Οικονομίας, όταν υλοποιούσα το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, εφάρμοζα την πολιτική του Στ. Μάνου (σ.σ. και άρα της ΝΔ)!
Αραγε, τι άλλο θα δούνε τα μάτια μας και θα ακούσουν τα αυτιά μας;
Στις μέρες μας βλέπετε δεν μπορείς να τα αφήνεις αυτά τα πράγματα αδιευκρίνιστα διότι... μπερδεύεται ο κόσμος. Πρέπει να αναφέρεις όνομα πολιτικού αρχηγού.
Αλλωστε ούτε περιγραφικά μπορεί να γίνει η διευκρίνιση. Τι να πεις δηλαδή; «Το κόμμα που κάνει ιδιωτικοποιήσεις;» ή «το κόμμα που πιστεύει και στον νεοφιλελευθερισμό»; Κανείς δε θα καταλάβει ποιο από τα δυο εννοείς.
ΓΕΝΙΚΑ ΜΕ τη λέξη «διαπραγμάτευση», όλοι καταλαβαίνουμε συνομιλίες ανάμεσα σε δυο ή περισσότερες πλευρές προκειμένου να αντιπαραθέσουν τις απόψεις τους και να καταλήξουν σε μια κοινή θέση. Αραγε ταιριάζει αυτός ο χαρακτηρισμός σε όσα συμβαίνουν στη Νέα Υόρκη για το Κυπριακό;
Οι Ηνωμένες Πολιτείες - που όχι απλά παρεμβαίνουν αλλά είναι πανταχού παρούσες - δε βρίσκονται ούτε απέναντι ούτε δίπλα από κανέναν, δυστυχώς βρίσκονται... από πάνω όπως και η λογική «άμα σας αρέσει...» του σχεδίου Ανάν.
Περήφανοι οι ΠΑΣΟΚοι και οι Νεοδημοκράτες κομπορρημονούν ότι δίνουν τη... μάχη τους στο πλάι της κυπριακής ηγεσίας. Ομως προτού περηφανευθούν για το τι κάνουν τώρα, μάλλον θα έπρεπε να μας εξηγήσουν τι είδους σχέσεις έχουν διαμορφώσει με τους Αμερικανούς ώστε οι τελευταίοι να συμπεριφέρονται έτσι. Θα ήταν ίσως τότε πιο συγκρατημένοι.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13 αύριο και μάλλον προληπτικός πρέπει να γίνεται ο νυν υπουργός Τύπου Χρήστος Πρωτόπαππας, αφού αποχαιρετά για πάντα, παραδίδοντας στον «υπηρεσιακό» Γιώργο Ρωμαίο, το υπουργείο Τύπου. Δε θέλουμε να προκαταλάβουμε το αποτέλεσμα των εκλογών, αφού, έτσι κι αλλιώς, δε διαφαίνεται ότι θα ξαναδεί τον εν λόγω υπουργικό θώκο σε οποιαδήποτε περίπτωση...
Πάντως μαζί με τον Χρήστο Πρωτόπαππα, δε φεύγουν και οι εκκρεμότητες που είχε υποσχεθεί ότι θα επιλύσει (και) αυτή η κυβέρνηση. Οι μεγαλο-καναλάρχες συνεχίζουν να αλωνίζουν με όλα τα «χατίρια» να τους έχουν γίνει. Ακόμα και τώρα στην προεκλογική περίοδο, με τελευταίο αυτό της μείωσης του χρόνου προβολής των κομμάτων.Τώρα η ψήφος πρέπει να είναι καθαρή. Να είναι κόκκινη.