ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ξεχειλίζουν από υποκρισία

Ξεχειλίζουν από υποκρισία οι κορόνες της κυβέρνησης για την πάταξη της ατιμωρησίας όσων πολιτικών ή κρατικών αξιωματούχων εμπλέκονται σε υποθέσεις που πλήττουν το δημόσιο συμφέρον. Είναι εξόφθαλμα φανερό ότι ο σχετικός νόμος που παρουσίασε τις προάλλες το υπουργείο Δικαιοσύνης, για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης σε υποθέσεις όπου εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα, αποτελεί στάχτη στα μάτια και ελιγμό απέναντι στη δυσαρέσκεια του λαού, που υποφέρει από την κυρίαρχη πολιτική. Το ίδιο ισχύει και με τον ντόρο που ξέσπασε με την εισαγγελική παρέμβαση σε βάρος του αδερφού του πρωθυπουργού, ο οποίος εμφανίζεται από δημοσιεύματα να σχετίζεται με εταιρεία που επενδύει σε «ασφάλιστρα κινδύνου» για τη χρεοκοπία κρατών, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας.

Οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν ταυτόχρονα η κυβέρνηση και η αστική δικαιοσύνη είναι μια τρύπα στο νερό της νόμιμης διαπλοκής ανάμεσα στο κεφάλαιο και τα κόμματά του, που ζει και βασιλεύει στον καπιταλισμό. Τα αστικά επιτελεία καμώνονται ότι θορυβούνται δήθεν από τη συμμετοχή ενός συγγενή του πρωθυπουργού σε εταιρείες που για λογαριασμό ιδιωτών ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδας, την ίδια ώρα που ο βασικός κορμός του κυβερνητικού και του κρατικού μηχανισμού είναι στελεχωμένος από τεχνοκράτες, πρώην ή εν ενεργεία στελέχη επιχειρήσεων, τραπεζών, εφοπλιστικών εταιρειών και πάει λέγοντας. Αλλωστε, από πού αλλού θα μπορούσαν τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις να αντλούν τα στελέχη τους, αν όχι από τα φασκιά της πλουτοκρατίας, για λογαριασμό της οποίας δουλεύουν;

Για το λαό, καμιά ουσιαστική αλλαγή δεν πρόκειται να υπάρξει από τις προσπάθειες της κυβέρνησης να παρουσιάσει τίμια τη γυναίκα του Καίσαρα. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός τους: Να παρουσιάσουν ότι μπορεί να υπάρξει «τίμιος» καπιταλισμός. Την ίδια ώρα, βέβαια, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αρνούνται να νομοθετήσουν τα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ για τον μέγιστο δυνατό έλεγχο της διαπλοκής και πάταξης της ατιμωρησίας, στο πλαίσιο του αστικού συστήματος. Τέτοια μέτρα είναι να μετατραπούν υποχρεωτικά σε ονομαστικές οι ανώνυμες μετοχές των εταιρειών, οι διάφοροι τίτλοι του Δημοσίου και τα άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα, να γίνεται έλεγχος στην εξαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα, να καταργηθούν το φορολογικό, το τραπεζικό, το εμπορικό και το επιχειρηματικό απόρρητο.

Οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση είναι συμπληρωματικές των αλλαγών στο αστικό πολιτικό σύστημα και στο σύνολό τους έχουν στόχο να το θωρακίσουν απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια για την αντιλαϊκή πολιτική. Καλλιεργούν την ψευδαίσθηση στο λαό ότι κόπτονται για την «ισονομία» και τη διαφάνεια και την ίδια ώρα νομοθετούν μέτρα που οξύνουν τις ταξικές αντιθέσεις, σπρώχνουν το λαό βαθύτερα στη φτώχεια και πριμοδοτούν ένα νέο κύκλο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που του στήνουν και στην οποία ρίχνουν για δόλωμα ακόμα και τα δημοψηφίσματα. Τη δική του δίκαιη οργή προσπαθούν να ενσωματώσουν, να την αποπροσανατολίσουν, να την αποτρέψουν από το να ριζοσπαστικοποιηθεί. Να μην τους κάνει ο λαός τη χάρη. Οργανωμένα και ταξικά να πολεμήσει την πολιτική τους, να την ανατρέψει.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Παραμύθια για μικρά παιδιά

Γρηγοριάδης Κώστας

Ανακάλυψαν επιτέλους τον υπαίτιο για τα αδιέξοδα στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης: «Είναι το έλλειμμα ηγεσίας στην ΕΕ» ή σε άλλη παραλλαγή είναι «οι ηγέτες της ΕΕ που αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων». Αυτό αναφωνούν εν χορώ αστικά ΜΜΕ κυβερνώντες αλλά και οι εγχώριοι οπορτουνιστές. Χαρακτηριστικά τα χτεσινά άρθρα της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ» και των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Η πρώτη κάτω από το χαρακτηριστικό τίτλο «αυτά τα παιδάκια μας κυβερνούν»(!), ασκεί κριτική στους χειρισμούς των ηγετών της ΕΕ και των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση της κρίσης καταλήγοντας με το βαθυστόχαστο συμπέρασμα: «Το έχουμε καταλάβει: η κατάσταση απαιτεί ενήλικες - και μας λείπουν, στην Ουάσιγκτον, όπως και στις Βρυξέλλες»! Στο ίδιο μήκος η βρετανική ναυαρχίδα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου προειδοποιεί πως «η ιστορία δε θα συγχωρήσει όσους ήταν θεατές την ώρα που η Ρώμη καιγόταν». Το ίδιο παραμύθι αναπαραγάγουν με έμμεσο τρόπο οι κυβερνώντες διαπιστώνοντας ότι «η Ευρώπη καθυστέρησε να ανταποκριθεί ακολουθώντας τα γεγονότα παρά προλαβαίνοντας τις εξελίξεις» (Η. Μόσιαλος), αλλά και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που επανέλαβε χτες περίλυπος ότι «δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων». Είναι ολοφάνερο ότι το βολικό παραμύθι παίζεται με μεγάλη ένταση τον τελευταίο καιρό, ακριβώς προετοιμάζει το έδαφος για μια πιο αποφασιστική αντιμετώπιση της κρίσης, δηλαδή για μια νέα πιο βάρβαρη κλιμάκωση του πολέμου της ΕΕ. Τον πόλεμο αυτό φυσικά θα τον διευθύνουν οι ηγεσίες της ΕΕ, που κάθε άλλο παρά «κατώτερες» και «ανίκανες» αποδείχθηκαν μέχρι τώρα στη σφαγή των λαών προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των ευρω-μονοπωλίων.

Οδεύουμε προς ... συμβιβασμό;

Το κυβερνητικό σχέδιο για το νόμο - πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση πήρε προχτές το «πράσινο φως» από το υπουργικό συμβούλιο και η πρόθεση της κυβέρνησης εκφράστηκε με ένα ξεκάθαρο «προχωράμε!», ενώ παράλληλα οι τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και της αρμόδιας υπουργού Παιδείας κατά τη διάρκεια και μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου έκαναν λόγο και για διάλογο που συνεχίζεται και για προτάσεις «φορέων» που αναμένονται...

Παράλληλα, οι πρυτάνεις και η συνδικαλιστική ηγεσία των πανεπιστημιακών, που τάχα είχαν υψώσει «αντάρτικο» και είχαν χαράξει «κόκκινες γραμμές» απέναντι στο νόμο στο θέμα της διοίκησης των ΑΕΙ, τώρα πιο καθαρά λένε ότι το πρόβλημά τους δεν είναι το Συμβούλιο Διοίκησης που προβλέπει ο νόμος, αλλά οι αρμοδιότητές του...

Μήπως οδεύουμε προς ένα (έως και προμελετημένο θα μπορούσε να πει κάποιος κακοπροαίρετος) συμβιβασμό;

Το σίγουρο πάντως είναι ότι στην ουσία των αντιδραστικών αλλαγών που φέρνει ο νέος νόμος, δηλαδή στη διάλυση των επιστημονικών αντικειμένων, ποτέ δεν υπήρξε ουσιαστική διαφωνία, αφού η κυβέρνηση είπε από την πρώτη στιγμή στα ιδρύματα: Εσείς θα αποφασίσετε! Οσο για την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων... αυτή ξεκίνησε με το νόμο του 1982 ακόμα και διαρκώς εμβαθύνεται χωρίς ουσιαστικές διαφωνίες από τις ηγεσίες των ιδρυμάτων.

Αυτά είναι άξια καταγραφής και προβληματισμού...

Χρεοκοπία του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΟΥΣ ΠΙΑΝΟΥΝ κάτι κρίσεις ειλικρίνειας ώρες ώρες; Ετσι φαίνεται. Οπότε εξηγείται και η δήλωση του Π. Τόμσεν (αυτός της «τρόικας») σχετικά με το ότι «χωρίς μεταρρυθμίσεις το χρέος δεν είναι βιώσιμο»...

Γιατί - όπως όλοι ξέρουμε - ακόμη και αν υλοποιηθούν όλα όσα προβλέπει το περίφημο «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» (ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις στο δημόσιο, αντεργατικές ρυθμίσεις) το χρέος θα παραμείνει το 2015 στα ίδια επίπεδα με τα σημερινά.

Μόνο που τότε θα μας πουν ότι «είναι βιώσιμο». Γιατί θα έχουν κάνει τη δουλειά που θέλουν και για την οποία χρησιμοποιούν το χρέος ως «σκιάχτρο» και πρόφαση: Θα έχουν μειώσει την τιμή της εργατικής δύναμης και θα έχουν «εξαφανίσει» κατακτήσεις και δικαιώματα.

Ετσι η «Ευρώπη» τους θα μπορεί να είναι πιο «ανταγωνιστική» με τα υπόλοιπα «κέντρα» όπως οι ΗΠΑ και η Ασία, μέχρι φυσικά να αλλάξουν και πάλι οι συσχετισμοί οπότε θα ζητήσουν νέα μέτρα και νέες «θυσίες».

ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΟΝΤΑΙ να ...παίζουν με τις λέξεις τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία. Γιατί έχουν ξεκινήσει φιλολογικό πόλεμο με τη λέξη «χρεοκοπία».

Ο μεν Ε. Βενιζέλος προσπαθεί να μας εξηγήσει τι σημαίνει, αναλόγως του επιθετικού προσδιορισμού που προηγείται, ο δε Αντ. Σαμαράς υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να τη λέμε.

Μόνο που ο εργαζόμενος, μικροεπαγγελματίας, αγρότης και συνταξιούχος ξέρει και τι σημαίνει και δε φοβάται να την προφέρει. Απλούστατα, γιατί είναι ακριβώς αυτό που ζει (Κι αυτό είναι «πραγματικό γεγονός» κ. Βενιζέλο).

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΛΜΗΣΑΝ να το ανακοινώσουν! Για τη φερόμενη ως «αύξηση» στο επίδομα ανεργίας μιλάμε, το οποίο από 454 ευρώ πάει - μας είπαν - στα 461,5 ευρώ.

Ολοι αυτοί οι διαπρεπείς οικονομολόγοι και αναλυτές, που έχουν για ...την πλάκα τους τα «κουρέματα» ομολόγων, τις «μετακυλίσεις χρέους», τα «ευρωομόλογα» και όλους αυτούς τους όρους, ξέρουν άραγε να απαντήσουν στην απλούστατη απορία που προκύπτει;

Γρηγοριάδης Κώστας

Το πώς μπορεί να ζήσει κάποιος με 461,5 ευρώ έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα;

Πλανώνται πλάνην οικτράν...

Είναι να απορεί κανείς με το θράσος της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Προχτές, σε συνέντευξή του στο ρ/σ της ΝΕΤ, ο Αλ. Τσίπρας υπέδειξε στην κυβέρνηση να εκβιάσει την ΕΕ με τις συνέπειες που θα υποστεί κι αυτή αν δε δώσει άμεσα λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας, πρόσθεσε πως κάτι τέτοιο δε θα κοστίσει στη χώρα την αποβολή της απ' την Ευρωένωση, αφού «δεν υπάρχει θεσμικά αυτή τη στιγμή δυνατότητα η Ελλάδα να αποβληθεί από την Ευρωζώνη», και συμπλήρωσε: «Και το λέω εγώ αυτό που ανήκω σε ένα πολιτικό χώρο που ασκήσαμε δριμύτατη κριτική στο Μάαστριχτ, στην είσοδό μας στην ΟΝΕ, σήμερα όμως βρισκόμαστε μέσα, έχουμε υποστεί όλες τις συνέπειες και δεν αξιοποιούμε και τα πλεονεκτήματα που μπορεί να έχει αυτή η θέση»!!!

Τι κι αν και οι πέτρες σ' αυτόν τον τόπο γνωρίζουν ότι ψεύδεται; Οταν η πραγματικότητα δε βολεύει τον οπορτουνισμό, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Αφού έκανε τη «λαδιά» και ενώπιον μαρτύρων, τώρα προσπαθεί να βγει και στον αφρό! Γιατί και το Μάαστριχτ στήριξε ο ΣΥΝ, υπερψηφίζοντάς το μάλιστα στη Βουλή, και για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ πανηγύριζε, χαρακτηρίζοντάς την ιστορικό επίτευγμα. Επιπλέον, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στήριξε και στηρίζει συνολικά το ευρωενωσιακό οικοδόμημα, καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό για τη φύση και το ρόλο του, φρούδες προσδοκίες ότι μπορεί να μεταλλαχθεί από θεματοφύλακας των συμφερόντων των μονοπωλίων σε ένωση φιλολαϊκή. Συμμετέχει ενεργά στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, του οποίου η λειτουργία - σύμφωνα με τον κανονισμό για την ίδρυση ευρωκομμάτων - επιτρέπεται από την ΕΕ στο βαθμό που αυτό σέβεται τις θεμελιώδεις συνθήκες της.

Πρόσφατα, ο Αλ. Τσίπρας ισχυριζόταν ότι η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ είναι «ατού». Στην ίδια συνέντευξη, αφού παρέστησε τον πολέμιο του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, αμέσως μετά ζήτησε να ισχυροποιηθεί παραπέρα η αντιδραστική αντιλαϊκή Ευρωένωση, καθώς, όπως είπε, «δεν μπορείς να έχεις μια νομισματική ενοποίηση χωρίς κοινή οικονομική πολιτική»! Δηλαδή, να «τσιμενταριστεί» ακόμα περισσότερο η ΕΕ απέναντι στους λαούς, προς όφελος των μονοπωλίων.

Φαίνεται πως νομίζουν ότι με τα ψέματα ξεπλένουν τις «αμαρτίες» τους, αλλά πλανώνται πλάνην οικτράν.