Τις προάλλες, έγινε γνωστή η υπόθεση ενός 8χρονου κοριτσιού, που φέρεται ότι είχε μετατραπεί - από τον πατέρα του - σε ένα από τα χιλιάδες "παιδιά των φαναριών", που ζητιανεύουν στους δρόμους. Το θέμα είναι από εκείνα που τραβάνε επάνω τους τις "ύαινες". Είδαμε, λοιπόν, κάμερες και μικρόφωνα να βομβαρδίζουν προχτές το παιδί και εκείνοι που τα κρατούσαν, να ζητούν επιτακτικά να μάθουν την ιστορία του παιδιού από το ίδιο, το 8χρονο! Είδαμε τα δελτία ειδήσεων να "κεντράρουν" επάνω στο αθώο προσωπάκι και να το κάνουν"εμπόρευμα". Είδαμε, με άλλα λόγια, ό,τι παρακολουθούμε επί χρόνια από τα... κανάλια μας.

Και το ερώτημα παραμένει: Ολοι αυτοί οι κύριοι, όλοι αυτοί οι "ενημερωτές" που, είτε στέλνουν, είτε κρατούν τα μικρόφωνα της "δημοσιογραφικής" αλητείας, έχουν, τελικά, τίποτα το ανθρώπινο μέσα τους;

Δε γίνεται για πρώτη φορά. Για τη ...δημοπρασία των μπαλκονιών με θέα στο Πολυτεχνείο μιλάμε και το αντίστοιχο ενδιαφέρον των τηλεοπτικών καναλιών, που ανταγωνίζονται ποιο θα προσφέρει το ...πλουσιότερο θέαμα. Οπως αποκάλυψε προχθές απογευματινή εφημερίδα, οι καναλάρχες "φτάνουν" και σε ποσά εκατοντάδων χιλιάδων δραχμών, προκειμένου να νοικιάσουν ένα "καλό μπαλκόνι", για το απόγευμα της 17ης Νοέμβρη.

Ναι, μέχρι εκεί έχει φτάσει η λογική των "νόμων της αγοράς", του ανταγωνισμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων. Και είναι ολοφάνερο ότι θα δούμε και πολύ χειρότερα, αν αφήσουμε τους εκπροσώπους, τους οπαδούς και τους διάφορες "υπηρέτες" των πολιτικών και πρακτικών αυτών να συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο στην καθημερινή μας ζωή και στα δημόσια πράγματα της χώρας.

Γυρίστε τους την πλάτη αυτή την Τρίτη. Πάρτε μέρος στη μεγάλη πορεία της Αθήνας, προς την αμερικανική πρεσβεία, όπως και σε όλες τις άλλες εκδηλώσεις που οργανώνονται σε όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας.

Ισως, βέβαια, ισχυριστούν κάποιοι ότι φταίει η χρόνια και συσσωρευμένη καθυστέρηση της ελληνικής κοινωνίας ή το... μεσογειακό μας ταμπεραμέντο. Οι δικαιολογίες, όμως, αυτές ή άλλες παρόμοιες είναι παντελώς αβάσιμες. Πρώτον, γιατί η Ελλάδα έχει αρκετές δεκαετίες ανάπτυξης, μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ άλλες χώρες - ξεκινώντας ακόμη και από σοβαρότερα προβλήματα αναλφαβητισμού - τα ξεπέρασαν σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Και δεύτερον, γιατί παρόμοια κατάσταση με τη χώρα μας υπάρχει και σε άλλες χώρες, είτε είναι μεσογειακές είτε όχι, είτε είχαν συσσωρευμένα προβλήματα είτε όχι. Το κοινό γνώρισμα όλων τους είναι το καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Μεγάλη Βρετανία, όπου επίσημες έρευνες αποδείχνουν ότι ο ένας στους πέντε Βρετανούς πολίτες είναι αναλφάβητος ή σχεδόν αναλφάβητος.

Θλιβερά - το λιγότερο - τα στοιχεία, που ανακοίνωσε προχτές το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Σύμφωνα, λοιπόν, με έρευνα - στην οποία συμμετείχαν 5.147 άτομα - το 44,8% των ερωτηθέντων αποδείχτηκε ότι εγκατέλειψε το σχολείο, χωρίς να ολοκληρώσει την υποχρεωτική, βασική εκπαίδευση των εννέα χρόνων, ενώ το 58% απ' αυτούς, τέλειωσε μόνο το δημοτικό και το 27,4% ούτε καν αυτό.

Η ίδια έρευνα σημειώνει πως οι πολίτες αυτοί αδυνατούν να φέρουν σε πέρας στοιχειώδεις διαδικασίες της καθημερινής ζωής, για παράδειγμα, να συμπληρώσουν μια οποιαδήποτε αίτηση σ' έναν οργανισμό. Ανάλογες, όμως, αδυναμίες έχουν - απέδειξε η έρευνα - και άνθρωποι που τέλειωσαν το τριτάξιο γυμνάσιο. Ετσι, το 19% όλων αυτών δεν μπορεί να κατανοήσει τις εγγραφές ενός κοινού λογαριασμού της ΔΕΗ, ενώ το 23% δε διαβάζει ποτέ βιβλία.

Η έρευνα, βέβαια, δεν προχωρά στην αναζήτηση των αιτιών της απαράδεκτης αυτής κατάστασης. Ισως, όμως και να μη χρειάζεται. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει, ότι η πρώτη και κύρια αιτία βρίσκεται στις πολιτικές όλων των μεταπολεμικών και μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Πολιτικές, που είχαν πάντα στο περιθώριο - στον ένα ή άλλο βαθμό - τους τομείς, που ενδιαφέρουν τους εργαζόμενους και το λαό. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και ό,τι κάνανε για τους τομείς αυτούς (π.χ. παιδεία, υγεία, πρόνοια, πολιτισμός, κλπ.) έφερε τη σφραγίδα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ολιγαρχίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δήθεν μεταρρύθμιση στην παιδεία, που προωθεί η κυβέρνηση αυτό τον καιρό.

Τρισάθλια βάρη

Ενα τρισ.

ανυπερθέτως

πιο πολλά

ζητάνε φέτος,

λες και είπα

ότι θέλω

τέτοια "Ευρώπη"

με "καπέλο"!

Ενα τρισ.

ζητούν να σκάσω,

νέους δείκτες

για να πιάσω,

λες και είπα

πως μ' αρέσει

η ΟΝΕ,

το νέο "φέσι"!

Ενα τρισ.

ζητούν να δίνω

εντελώς

για να "συγκλίνω",

λες, εν μέρει

ή εν πλάτει,

συμφωνώ

με την απάτη!

Ο οίστρος