Τον "παπά έριχναν" χτες στο ΔΗΚΚΙ για να αποφασίσουν σε ποια συγκέντρωση θα συμμετάσχουν κατά τη σημερινή πανελλαδική πανεργατική απεργία. Και βέβαια είναι εύλογο όταν "πατάς σε δύο βάρκες" να μην μπορείς (ή να μη θέλεις) να ξεχωρίσεις το πιο απλό. Τη γραμμή της πραγματικής λαϊκής, εργατικής, ταξικής ενότητας που εκφράζουν οι Απεργιακές Επιτροπές των Σωματείων και από την άλλη τη γραμμή του συμβιβασμού, της υποταγής και του εργατοπατερισμού των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Γι' αυτό, επιλέγει για άλλη μια φορά την τακτική των "ίσων αποστάσεων" και του "τσουβαλιάσματος". Να, τι αναφέρει - εντελώς αυθαίρετα - σε ανακοίνωσή του ο λεγόμενος Τομέας Μαζικών Κινημάτων: "Το ΔΗΚΚΙ καταγγέλλει τις κομματικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες στο βωμό κομματικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων, κλείνουν ουσιαστικά τα μάτια μπροστά στα μεγάλα προβλήματα του εργαζόμενου λαού και των απομάχων της δουλιάς... και διοργανώνουν ξεχωριστές απεργιακές συγκεντρώσεις".

Δεν καταλάβατε καλά, παιδιά... Τα κόμματα έχουν υποχρέωση να έχουν θέση και άποψη και για το συνδικαλιστικό κίνημα και για το πού αυτό πάει και τι αιτήματα προβάλλει. Τα πολιτικά κόμματα έχουν αποστολή να μελετούν τις εξελίξεις, όπως είναι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, οι οικονομικές εξελίξεις λόγω σύγκλισης και ΟΝΕ και να έχουν στρατηγική και ταχτική αντιπαλέματος αυτών των αντεργατικών πολιτικών.

Βέβαια και η παραπάνω τάχατες "ουδέτερη" θέση που παίρνετε, πολιτική θέση και γραμμή είναι. Μόνο που είναι θέση και γραμμή ουσιαστικά υπέρ των δυνάμεων του συμβιβασμού, των αντεργατικών επιλογών και της κυβερνητικής πολιτικής κι όχι όπως πολιτικάντικα θέλετε να την εμφανίσετε ως "υπεράνω κομματικών σκοπιμοτήτων και κομμάτων"! Ετσι είναι. Βλέπεις είναι κομμάτι δύσκολο να πεις καθαρά και ξάστερα "με ποιους πρέπει να πας και ποιους να αφήσεις"...

ΚΟΝΔΥΛΙΑ 1,5 ΤΡΙΣ. αναμένεται να δεσμεύσει σήμερα το ΚΥΣΕΑ για την αγορά πολεμικών αεροπλάνων και λοιπών εξοπλιστικών δαπανών της Πολεμικής Αεροπορίας. Κάτι τέτοια ακούνε οι φοιτητές και οι μαθητές που είναι στους δρόμους και στα κατειλημμένα σχολεία και διαμαρτύρονται ακόμη περισσότερο...

***

Κι έχουν απόλυτο δίκιο, αφού και στο συγκεκριμένο θέμα η"εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" της κυβέρνησης είναι ...εκσυγχρονιστική, δηλαδή δεν προβλέπει ούτε δίφραγκο για την παιδεία. Κι όποιος αμφιβάλλει, ας ρίξει μια ματιά στις συνεδριάσεις της Βουλής για τον προϋπολογισμό που αρχίζει την επόμενη βδομάδα.

***

Θα πείτε, βέβαια, ..."πού να το βρούνε" το δίκιο που έχουν, με την πολιτική ηγεσία που έχουν μπλέξει, αλλά όσο και η κυβέρνηση Σημίτη κρατάει στάση αδιαλλαξίας, τόσο πιο πολύ θα μπλέκει κι αυτή.

***

ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ, βρίσκετε στην Ελλάδα ο κ. Χόλμπρουκ, γνωστός και μη εξαιρετέος, στην περιοχή των Βαλκανίων, όπως και διάσημος για όσα ταλαιπωρούν την πρώην Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες της περιοχής.

***

Θα συναντηθεί με τον Τσοχατζόπουλο και τον Πάγκαλο για να συζητήσουν (ή μάλλον να μονολογήσουν, αφού σιγά μη φέρουν και αντίρρηση οι "υπουργοί μας") το Κυπριακό. Για να δούμε πώς θα μας τα λένε από εδώ και πέρα οι φορείς της "περήφανης" εξωτερικής πολιτικής μας;..

***

ΤΙ ΤΙΣ ΘΕΛΕΙ τις συνεντεύξεις ο Κ. Καραμανλής; Αμα δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από την κυβέρνηση Σημίτη, δεν είναι καλύτερα να σιωπά; Δηλαδή το ότι βγήκε σε πρωτοσέλιδο απογευματινής εφημερίδας χτες και τάχθηκε κατά των κινητοποιήσεων των μαθητών, καθώς και των απεργιακών κινητοποιήσεων εργαζομένων σε τι τον βοηθάει;

***

Καταλαβαίνουμε την αγωνία του να πάρει το ...χρίσμα από τους λεγόμενους "εξωθεσμικούς παράγοντες", αλλά έχει ξεφτιλίσει την έννοια της αντιπολίτευσης.

Ηταν ο Ρ. Σπυρόπουλος, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής του Τομέα Συνδικαλιστικού του, ο οποίος στο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ... ξάφνιαζε, υποστηρίζοντας ότι η μετοχοποίηση είναι ενάντια στο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ!!! Τώρα, όπως γράφτηκε στο ΒΗΜΑ, φέρεται εισηγητής ενός κειμένου που "ανατρέπει ταμπού και προκαταλήψεις ετών" και το οποίο περιλαμβάνει προτάσεις "για μετοχοποίηση όλων των ΔΕΚΟ", δημιουργία από μηδενική βάση "ενός νέου ασφαλιστικού συστήματος, με κοινωνικά, αλλά και ανταποδοτικά χαρακτηριστικά"... καθώς και σταδιακή εφαρμογή του...35ωρου (που σημειωτέον δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές διεκδικήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος επ' αυτού)!

Ανάλογες απόψεις - θετικό βρίσκει, για παράδειγμα, το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος - έχει και η ΠΑΣΚΕ. Είναι λοιπόν πολύ δύσκολο να έχει κανείς αμφιβολίες για τις "αρχές" που πρεσβεύει η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα. Και παρότι οι διάφοροι εμπνευστές τους κάνουν ό,τι μπορούν για να τις καμουφλάρουν και να παρουσιάσουν το μαύρο άσπρο, οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν και γίνεται ακόμη πιο εύκολη η επιλογή τους. Οπως και να το πεις ή να το παρουσιάσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι ξεπούλημα, όπως και απεμπόληση κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Πραγματικά αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, ιδιαίτερα για τους πνευματικούς ανθρώπους της εποχής μας, η θαρραλέα στάση του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου, ο οποίος, παραλαμβάνοντας την περασμένη βδομάδα το Νόμπελ Λογοτεχνίας, δε δίστασε να μιλήσει ευθέως για τη ρίζα των προβλημάτων του κόσμου και της εποχής.

Αφού διαπίστωσε ότι "η αδικία έχει πολλαπλασιαστεί και η ανισότητα έχει επιδεινωθεί", έδειξε τον ένοχο: "Η ισχύς των πολυεθνικών με απόλυτα αντιδημοκρατικό τρόπο μειώνει μέχρι εξαφανίσεως τα απομεινάρια της δημοκρατίας".

Πολλά σχόλια δε χρειάζονται. Ομως, το ερώτημα που ανακύπτει είναι έντονο και πιεστικό: Οι διανοούμενοι, οι άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων, σήμερα πώς αισθάνονται και πώς "ξεπληρώνουν" το χρέος τους προς την ανθρωπότητα και την πρόοδο; Με το λιβάνισμα της "ενιαίας σκέψης" και το καθαγίασμα των μονόδρομων της δικτατορίας των πολυεθνικών και της παγκοσμιοποίησης; Ο τόπος έχει γεμίσει από τέτοιους "διανοούμενους" - μια ματιά σε άρθρα και παρεμβάσεις στις κυριακάτικες εφημερίδες είναι αρκετή για του λόγου το αληθές. Το θέμα είναι τεράστιο, αλλά το ελπιδοφόρο και φωτεινό παράδειγμα του Ζοζέ Σαραμάγκου, το επαναφέρει επιτακτικά στο προσκήνιο. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες, αλλά και οι ευκαιρίες για αντίσταση "είναι εδώ".

Δεξιά πάει

να στρίψει,

απεργοί,

γροθιές στα ύψη,

κόβει, πάει

απ' την άλλη,

ωχ, εδώ φωνάζουν

άλλοι!

Φτου, φρακάρησε

η πόλη,

απεργούνε

λέει, όλοι,

ε, κι αυτός

πώς θα περάσει

προς την ΟΝΕ

για να φτάσει;

Εμ, θα ερχόταν

κάποια μέρα

να του πουν

δεν πάει πιο πέρα,

να του πουν

δεν πάει άλλο

η πορεία

προς το διάλο!

Ο οίστρος

Αρχισαν ήδη από χτες να ισχύουν τα νέα επιτόκια μετά τις μειώσεις τις οποίες ανακοίνωσαν την προηγούμενη βδομάδα οι τράπεζες.

Η αισθητή - σε ορισμένους τομείς όπως για παράδειγμα η στεγαστική πίστη - μείωση στην οποία προχώρησαν αυτή τη φορά οι τράπεζες, αποδεικνύει περίτρανα δύο πράγματα, στα οποία βεβαίως απέφυγαν να αναφερθούν οι τραπεζίτες τις προηγούμενες μέρες: Πρώτον, τα τεράστια περιθώρια που είχαν - και εξακολουθούν να έχουν - οι τράπεζες να προσφέρουν χαμηλότερα επιτόκια, συνεχίζοντας να αποκομίζουν τεράστια κέρδη (διότι αυτό είναι ούτως ή άλλως ένα το κρατούμενο). Δεύτερον, τις τεράστιες απώλειες που έχουν ήδη υποστεί - και θα υποστούν ακόμη - όσοι είχαν την "ατυχία" να συνάψουν δάνεια με το προηγούμενο καθεστώς επιτοκίων.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το είπε άλλωστε την προηγούμενη βδομάδα ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, επιχειρώντας να μιλήσει για τα "οφέλη", που θα έχουν όσοι συνάψουν τώρα δάνεια. Μας το παίζουν, δηλαδή, σαν τον Χότζα, που έβαλε όλα τα ζώα στο σπίτι του συγχωριανού του, κι όταν έβγαλε κάνα δυο, ο τελευταίος αισθανόταν σαν "βασιλιάς"...

Ενα μπαράζ κυβερνητικών μέτρων σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων βρίσκεται σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο, τα οποία, όχι μόνο αποδέχεται η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, αλλά από πάνω τα κρίνει και "θετικά". Τρανταχτό παράδειγμα, το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που αποδεκατίζει τις επικουρικές συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, όχι μόνο το έκρινε θετικό, αλλά και υπονόμευσε, ουσιαστικά, κινητοποιήσεις, όπως των τελωνειακών, κάνοντας τα "στραβά μάτια" ακόμα και στην πολιτική επιστράτευσή τους. Μετά απ' όλα αυτά, θυμήθηκε και την απεργία στις 15 του μήνα και καλεί -όπως αναφέρει σε ανακοίνωση - τους εργαζόμενους στο δημόσιο στην "ενωτική συγκέντρωση στα Προπύλαια"...

Διαβάσαμε, όμως, και κάτι ακόμη, ιδιαίτερα προκλητικό και θρασύ, στην ανακοίνωση αυτή. Ισχυρίζεται η ΑΔΕΔΥ ότι προβάλλει αιτήματα αιχμής (!), που δίνουν τη δυνατότητα να εκφραστεί η αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων στην κυβερνητική πολιτική..!

Μήπως, αποφάσισαν να ...διεκδικήσουν την αλλαγή του τόπου της διεξαγωγής του "κοινωνικού διαλόγου" και δεν το μάθαμε;..

Οριστικά και ...αποτελεσματικά αντιμετώπισε το πρόβλημα της προστασίας των καταναλωτών το υπουργείο Ανάπτυξης, εναποθέτοντάς το στην αυτοενημέρωση και την αυτοπροστασία τους. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τις ανακοινώσεις σύσσωμης της πολιτικής ηγεσίας, σύμφωνα με τις οποίες, με έντυπα, διαφημιστικά σποτ, με ένα τετραψήφιο αριθμό, ακόμα και με ...σελίδα στο Inetrnet - ειδικά αυτό το τελευταίο θα είναι πολύ χρήσιμο στις νοικοκυρές (!) - οι καταναλωτές θα μπορούν να λύνουν τυχόν απορίες τους για τις συναλλαγές τους με διάφορους τομείς της αγοράς.

Τίποτα περισσότερο. Η ασυδοσία της "ελεύθερης αγοράς" παραμένει στο απυρόβλητο, το ίδιο και η κερδοσκοπία σε βάρος των καταναλωτών. Γι' αυτά, η νομοθεσία δίνει λύσεις: υπάρχουν και τα δικαστήρια. Τα οποία λειτουργούν, βέβαια, με τους "νόμους της αγοράς". Αυτούς, που ψηφίζουν οι προαναφερόμενοι...