ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Νέος αντιασφαλιστικός γύρος

Και νέο γύρο αντιασφαλιστικών ανατροπών ξεκινά η κυβέρνηση επικεντρώνοντας αυτή τη φορά στη δραστική συρρίκνωση της λίστας των ΒΑΕ, στις περικοπές των επικουρικών συντάξεων και στη μείωση των εφάπαξ. Ταυτόχρονα σε εξέλιξη βρίσκεται η επίθεση στο χώρο της Υγείας με νέες περικοπές στις παροχές. Για τις επικουρικές συντάξεις η κυβέρνηση σχεδιάζει ολοκληρωτική ανατροπή, πέρα από το χαράτσι που επέβαλε με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα από 3% έως 10% στα ποσά άνω των 300 ευρώ, με τη διαμόρφωση ενός νέου συστήματος που θα συνδέει το σύνολο των εισφορών καθ' όλη τη διάρκεια του εργάσιμου βίου με το ύψος των συντάξεων. Ετσι μόνο την πενταετία 2011- 2015 με βάση το μεσοπρόθεσμο, οι απώλειες των συνταξιούχων από τις επικουρικές, θα ανέλθει στα 860 εκατομμύρια ευρώ, και έπεται συνέχεια..! Και αυτές δεν είναι οι μοναδικές απώλειες. Στο στόχαστρο έχουν μπει τα κοινωνικά επιδόματα και παροχές των ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ που μαζί με το ΕΚΑΣ, στη διάρκεια της πενταετίας οι δικαιούχοι του, που είναι και οι πιο αδύναμοι οικονομικά, θα στερηθούν εισοδήματα ύψους 1,5 δισ. ευρώ.

Αν για το μεσοπρόθεσμο η κυβέρνηση επικαλέστηκε προπαγανδιστικά την «ανωτέρα βία» του κρατικού χρέους, τώρα εφευρίσκει τα μειωμένα έσοδα των Ταμείων και βάζει χέρι σε επικουρικές και εφάπαξ. Η κυβέρνηση επικαλείται τα ελλείμματα των Ταμείων που δημιουργεί η δική της πολιτική για να μην αφήσει «λίθο επί λίθου» στην κοινωνική ασφάλιση. Οδηγεί μάλιστα το ΙΚΑ, στην αναζήτηση ρευστού μέσω των τραπεζών πληρώνοντας αδρά επιτόκια. Σε 25 εκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το κόστος του ΙΚΑ από την προεξόφληση ομολόγων που διαθέτει, προκειμένου να καλύψει τρέχουσες ανάγκες.

Και αυτό γίνεται τη στιγμή που οι βεβαιωμένες ανείσπραχτες οφειλές προς το ΙΚΑ των επιχειρήσεων, φτάνουν τα 6 δισ. ευρώ, το κράτος χρωστά 11 δισ. ευρώ, ενώ η εισφοροδιαφυγή παραμένει σταθερά στο 25%. Ετησίως δηλαδή το ΙΚΑ, μόνο στον κλάδο σύνταξης, καταγράφει απώλειες περί τα 4 δισ. ευρώ. `Η διαφορετικά: Το ΙΚΑ, δηλαδή οι εργαζόμενοι, έχουν γίνει οι χρηματοδότες της υπερκερδοφορίας και της οικονομικής ευρωστίας χιλιάδων επιχειρήσεων, οι οποίες παρακρατούν για λογαριασμό τους τις εργατικές εισφορές, που έπρεπε να κατευθύνονται στα ταμεία του ΙΚΑ. Γι' αυτό είναι τουλάχιστον προκλητικό η κυβέρνηση να επικαλείται τα ελλείμματα των Ταμείων, όταν καλύπτει και τροφοδοτεί το διαρκές έγκλημα της εισφοροδιαφυγής και της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας. Και βέβαια μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, που κρατάει χρόνια και στηρίζεται πολιτικά από τα κόμματα εξουσίας, όποιος θέτει ζήτημα «βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος, εξαπατά τους εργάτες.

Οι εξελίξεις, τα νέα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης, δείχνουν πως ο Γολγοθάς για τους εργάτες δε θα έχει τέλος. Οδηγούμαστε σε ένα οριακό σημείο, όπου ήδη κάποιοι, παίζοντας και το ρόλο του λαγού (βλέπε σχετική δήλωση ΛΑ.Ο.Σ.) θέτουν ζήτημα «άμεσης κατάργησης του ασφαλιστικού συστήματος»! Ο μόνος που μπορεί να ανακόψει μια τέτοια εξέλιξη, η μόνη δύναμη που μπορεί να ματαιώσει το έγκλημα που επωάζεται, είναι η εργατική τάξη, ο κοινός της αγώνας με τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και τη δημιουργία προϋποθέσεων για τη λαϊκή εξουσία, που θα αναγνωρίζει στην πράξη και θα υπερασπίζεται με το έργο της το αναφαίρετο δικαίωμα στη σύνταξη και στην Υγεία.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Μην κάνετε το ίδιο λάθος...

Ιδιοκτήτης μικρού φορτηγού μιλάει σε σύσκεψη ταξιτζήδων που διοργάνωσαν οι Επιτροπές Αγώνα την περασμένη Κυριακή και μεταφέρει την προσωπική του εμπειρία από το μέτρο της «απελευθέρωσης» που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο δικό του κλάδο: «Μέσα σε ένα χρόνο, είπε, η δουλειά μου έπεσε κάτω από το μισό και τα έξοδά μου διπλασιάστηκαν. Αναγκάστηκα να βάλω δεύτερη υποθήκη, ολόκληρο το σπίτι μου αυτή τη φορά, για να συγκεντρώσω το δάνειο που είχα πάρει για να αποκτήσω το φορτηγό μου και την άδεια. Τώρα πλέον, βρίσκομαι σε τέτοια άθλια οικονομική κατάσταση, τα έξοδα με τα καύσιμα, τις ασφάλειες, το ΦΠΑ, τις έκτακτες εισφορές με έχουν "πνίξει". Η γυναίκα μου στο μεταξύ έχει μείνει άνεργη και πλέον σχεδόν χαρίζω το φορτηγό και την άδεια, μήπως και πάρω ένα τμήμα των χρημάτων μου πίσω και βρω αλλού δουλειά ως οδηγός. Αλλά και πάλι δε βρίσκω κανέναν να θέλει να αγοράσει. Οι συνάδελφοί μου και 'γω μαζί, κάναμε το λάθος να εμπιστευτούμε τη δουλειά μας, το μέλλον μας, σε "συνδικαλιστές" που μόνο να αντισταθούν στην καταστροφή μας δεν ήθελαν. Μην κάνετε το ίδιο λάθος με μας...».

Αποπροσανατολισμός

Γρηγοριάδης Κώστας

Κλάμα και οδυρμός έχει πέσει σε πολλές αστοφυλλάδες, γιατί, λέει, οι «Ευρωπαίοι ηγέτες είναι άβουλοι» και κουμάντο κάνουν οι κακοί «οίκοι αξιολόγησης». Από πολλές, μάλιστα, αναπαράγεται το άρθρο της γαλλικής «Λε Μοντ» ότι «μας κυβερνάνε παιδάκια». Στην ίδια ρότα η προχτεσινή «Αυγή», που είχε πρωτοσέλιδο τίτλο «Χρεωκοπούν και την Ευρώπη» και χαρακτηρίζει τους ηγέτες «πανικόβλητους», ενώ στις μέσα σελίδες έγραφε: «Πανευρωπαϊκό αλαλούμ με 36 σενάρια για το ελληνικό χρέος». Ετσι, η πραγματικότητα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, των σκληρών συγκρούσεων μεταξύ μονοπωλίων μέσω των πολιτικών τους εκπροσώπων, η φαγωμάρα για το ποια αστική τάξη, ποια μονοπώλια θα χάσουν λιγότερο, ερμηνεύεται ως ...αδυναμία των ηγετών που είναι «τραγικά κατώτεροι των περιστάσεων». Μόνο που οι ηγέτες της ΕΕ, εκπρόσωποι του κεφαλαίου, και στο σύνολό του και των επιμέρους μερίδων του, ούτε ανίκανοι είναι, ούτε άβουλοι. Μια χαρά τα καταφέρνουν αξιοποιώντας ελλείμματα και χρέος για να πετύχουν το στόχο της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, δηλαδή να κάνουν ακόμη πιο φτηνή την εργατική δύναμη, να εκμηδενίσουν κατακτήσεις των εργαζομένων, ως μέσο και για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, αφού τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν και για την περίοδο της όποιας ανάκαμψης θα έρθει για την κερδοφορία των μονοπωλίων.

Ο οπορτουνισμός κάνει αυτό που έκανε πάντα. Μπαίνει ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης, σε μια στιγμή που όλο και περισσότεροι λαϊκοί άνθρωποι καταλαβαίνουν τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, ανάγοντας την αιτία των δεινών του λαού όχι στον καπιταλισμό, στην ΕΕ και την πολιτική σωτηρίας του κεφαλαίου, αλλά στους «πανικόβλητους ηγέτες». Και είναι έτοιμος να συμβάλει στην πολιτική αντιμετώπισης του χρέους, δηλαδή στη σωτηρία του συστήματος, που σημαίνει να πληρώσει ο λαός.

Αγωνιούν για τη σωτηρία του κεφαλαίου

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι δελτία ειδήσεων, υπουργοί και υφυπουργοί, κάθε λογής οικονομολόγοι ακαδημαϊκής προελεύσεως θέλουν ή να μας τρελάνουν ή να μας εκνευρίσουν.

«Εχουν προβλήματα οι τράπεζες» ακούμε, «θα υπάρξει ή όχι συμμετοχή ομολογιούχων ιδιωτών;» αναρωτιούνται, «δεν υπάρχει χρηματοδότηση των επιχειρήσεων» διαμαρτύρονται, «πόσο βάρος θα σηκώσει η ΕΚΤ» απορούν!

Δηλαδή αν καταλάβαμε καλά αυτοί που ... «έχουν πρόβλημα» με την κρίση είναι οι τραπεζίτες, οι πολυεθνικές, οι διεθνείς χρηματιστηριακές εταιρείες και βέβαια οι Ανώνυμες Εταιρείες.

Ολοι οι άλλοι δεν έχουν να προβληματίζονται για κάτι. Απλά πρέπει να περιμένουν τις αποφάσεις των «σοφών» των Διασκέψεων Κορυφής και των Γιούρογκρουπ, για να μάθουν πόσα πρέπει (ακόμη) να πληρώσουν!

Ε, βέβαια μέσα στα άγχη και τις αγωνίες των διεθνών και εγχώριων συμφερόντων για το πόσο θα κερδίσουν τις επόμενες χρονιές, πού να χωρέσει ο άνεργος με τα 460 ευρώ επίδομα και ο εργαζόμενος των 590 ευρώ;

Δεν έχει καμία θέση ο αγρότης που ξεκληρίζεται, ο μισθωτός που δουλεύει για ψίχουλα 10 και 12 ώρες την ημέρα, ο νέος που δεν ξέρει τι θα κάνει στη ζωή του και ο φοιτητής που θα πληρώνει αδρά για όσα θα έπρεπε να έχει δωρεάν.

Είναι προφανές ότι όλοι όσοι μηρυκάζουν τα παραπάνω, δεν πρόκειται να θυμηθούν τους εργαζόμενους παρά μόνο όταν είναι να τους στείλουν ... τελεσίγραφα της Εφορίας.

Από μόνοι τους θα ... μπουν στη μέση και θα καθορίζουν επιτέλους τις εξελίξεις με βάση τα δικά τους συμφέροντα, με το δικαίωμα αυτού που παράγει τον πλούτο, για τον οποίο όλοι οι «μεγαλοσχήμονες» ερίζουν.

Κι αυτό γίνεται με τους δικούς τους αγώνες με τη δική τους αποφασιστικότητα.

Γρηγοριάδης Κώστας

... πάρτε τις ζωές στα χέρια σας

Φτωχοί βιοπαλαιστές, σαν τον παραπάνω (τα στοιχεία του είναι στη διάθεση της εφημερίδας) αυτοαπασχολούμενοι, που η μισή ή η μία άδεια μικρού φορτηγού ή ταξί, είναι γι' αυτούς η θέση εργασίας τους, που για να την αποκτήσουν την ακριβοπλήρωσαν στις τράπεζες και στα άλλα «κοράκια» που λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες την αγορά, για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μια «στρέβλωση». Μια «στρέβλωση» που στην εποχή της συγκέντρωσης ολόκληρων κλάδων της οικονομίας από τα μονοπώλια, οφείλουν να... «αυτορυθμιστούν», να πεταχτούν δηλαδή στην ανεργία ή στην ημιαπασχόληση και στην οικονομική καταστροφή. Ολες αυτές οι «στρεβλώσεις» αν ενώσουν τις δυνάμεις και πάρουν την υπόθεση των αγώνων στα χέρια τους, με οργάνωση και σχέδιο μακριά από ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, μπορούν να υπερασπίσουν τις ζωές τους και τις οικογένειές τους. Χωρίς αυταπάτες, ότι υπάρχει πιθανότητα επιστροφής στο παρελθόν, αλλά με πίστη και αγωνιστική θέληση για συνολική ανατροπή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής και πάλη για άλλο δρόμο ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας, για δημόσια κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα μεταφοράς, που θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά, ικανοποιητικό μεροκάματο, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.