Χτες όμως η καθ' ύλην αρμόδια του κόμματος ήρθε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Η βουλευτής και τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Ρ. Δούρου, έκανε μια δήλωση που η ΕΕ θα πρέπει να κορνιζάρει μαζί με τα άλλα διαπιστευτήρια αφοσίωσης που της έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είπε μεταξύ άλλων: «Το βραβείο (...) ήλθε ως μια μεγάλη έκπληξη (...) λόγω του ότι ο ιστορικός της ρόλος στην προώθηση της συμφιλίωσης και της ειρήνης αποτελεί μεν ευγενή αποστολή, ωστόσο η ΕΕ ήταν πλήρως απούσα από τα βασικά μέτωπα αναταραχής στον κόσμο (...) είναι παγκοίνως γνωστό ότι η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας είναι ένας από τους λιγότερο ανεπτυγμένους τομείς και ότι σε πολλές περιπτώσεις η ΕΕ έχει επιλέξει να στηριχθεί στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτή η επιλογή είχε ως αποτέλεσμα μια κοινή εξωτερική πολιτική που ακολουθεί τυφλά τις επιλογές της Ουάσιγκτον».
Και καταλήγει: «Ωστόσο αυτό το Βραβείο (...) μπορεί να έχει μια ειδική σημασία: να βοηθήσει την ΕΕ να αντιληφθεί ότι χρειάζεται μια πραγματικά ανεξάρτητη ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, προσανατολισμένη στην ειρηνική επίλυση των κρίσεων, όπως η σημερινή στη Συρία. Η ΕΕ προκειμένου να γίνει παγκόσμια δύναμη, πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει αυτό το Βραβείο. Με άλλα λόγια, αν η σημερινή απονομή του Βραβείου Νόμπελ φαντάζει κάπως εκτός τόπου και χρόνου, μπορεί να προκαλέσει μια πραγματική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο τα 27 κράτη μέλη αντιλαμβάνονται το ρόλο τους σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, ως ενός ισχυρού, ειρηνικού θεσμού».
Πιστεύουμε ότι δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε κάτι σ' αυτή τη δήλωση. Από μόνη της τα λέει όλα και κυρίως λέει ότι η δυνάμει κυβερνώσα «αριστερά» είναι διατεθειμένη να κάνει το παν για να αθωώσει την Ευρωένωση στα μάτια του λαού, να την καταστήσει μονόδρομο στις λαϊκές συνειδήσεις, ακόμα κι όταν τα εγκλήματα αυτής είναι αποτρόπαια τόσο απέναντι στους λαούς των χωρών μελών της όσο και απέναντι στους λαούς που αιματοκύλισε, και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσει να τα διαπράττει...
Η λυσσασμένη επίθεση του κεφαλαίου στο λαό δε συνοδεύεται μόνο από την καταστολή στους δρόμους, αλλά και από την καταστολή της σκέψης. Στο πλαίσιο αυτό, η ΝΕΤ μετέδωσε την περασμένη Τετάρτη σε επανάληψη - προφανώς για να το εμπεδώσουμε - το αντισοβιετικό, αντικομμουνιστικό οπτικοακουστικό «πόνημα» υπό τον τίτλο «Γκούσταβ Κλούτσις - Η άνοδος και η πτώση ενός καλλιτέχνη».
Υποτίθεται ότι το δραματοποιημένο «ντοκιμαντέρ» αφορούσε στη ζωή, στο έργο και το θάνατο του Σοβιετικού, λετονικής καταγωγής, καλλιτέχνη Γκούσταβ Γουστάβοβιτς Κλούτσις, επιφανούς εκπροσώπου της επαναστατικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας της δεκαετίας του '20, κονστρουκτιβιστή και εκ των θεμελιωτών και πρωτοπόρων της τέχνης του φωτομοντάζ. Λέμε «υποτίθεται», διότι στην πραγματικότητα, η ταινία του επίσης Λετονού σκηνοθέτη, Πέτερις Κρίλοβς, ποσώς ενδιαφέρεται για τον καλλιτέχνη. Απλώς, χρησιμοποιεί το γεγονός της καταδίκης του στα τέλη της δεκαετίας του '30 (αποκαταστάθηκε αργότερα από το κράτος), για να εξαπολύσει τη γνωστή, μαύρη - όσο και παλιά αλλά «ξαναζεσταμένη» - προπαγάνδα περί των «δεκάδων εκατομμυρίων» νεκρών από το «ολοκληρωτικό» καθεστώς της ΕΣΣΔ.
Το θέμα, όμως, δεν είναι μόνο η «αμερικανικού» τύπου αντισοβιετική προπαγάνδα της δεκαετίας του '50, αλλά η χρησιμοποίησή της από το κρατικό κανάλι. Το οποίο, όμως, δεν έμεινε μόνο στην προβολή, αφού η ΕΡΤ «φιγουράρει» ως ένας από τους παραγωγούς του εν λόγω «δημιουργήματος», μαζί με λετονικό και γαλλικό στούντιο!
Επειδή, λοιπόν, φαίνεται ότι στην Αγία Παρασκευή είναι ιδιαίτερα «ευαίσθητοι» με τις Βαλτικές χώρες, να τους ενημερώσουμε ότι τον περασμένο Μάη, στη Λετονία, χώρα - μέλος της «δημοκρατικής» και «πλουραλιστικής» ΕΕ και πατρίδας του σκηνοθέτη, δόθηκαν μαθήματα «πατριωτισμού» και «ιστορίας» από υποστηρικτές των φασιστικών λεγεώνων των Ες Ες σε 3χρονα και 4χρονα παιδιά παιδικού σταθμού. Ντυμένοι με τις στολές των λετονικών λεγεώνων, απόγονων των χιτλερικών Ες Ες ...παρουσίασαν στα παιδάκια όπλα, ρούχα και εξοπλισμό των αποβρασμάτων της λετονικής ναζιστικής λεγεώνας των SS και στη συνέχεια τα άφησαν να τα επεξεργαστούν.
Τους λέμε, επίσης, ότι στη Λετονία απαγορεύεται η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η χρήση συμβόλων και επιχειρείται με κάθε τρόπο η παραχάραξη της Ιστορίας. Εκεί η βουλή έχει ήδη αποκαταστήσει επίσημα τα Ες Ες, απονέμοντας συντάξεις στα επιζώντα μέλη τους, ενώ η 16 Μάρτη (επέτειος της πρώτης επιχείρησης των λετονικών Ες Ες κατά των στρατευμάτων του Κόκκινου Στρατού) έχει καθιερωθεί ως «ημέρα του Λετονού στρατιώτη».
Γιατί «κάτι» μας λέει ότι η ΕΡΤ δεν πρόκειται να δώσει χρήματα για την παραγωγή τέτοιων ντοκιμαντέρ;
Με λίγα λόγια, επιθυμούν να οδηγηθούμε στην εξαθλίωση, στη φτώχεια και την κατάργηση κάθε δικαιώματος οργανωμένα και συνετά, με τάξη και ησυχία. Σαν πρόβατα.
Γι' αυτό και οι «τεράστιες μάχες» που δίνει η κυβέρνηση - κατά τα λεγόμενά της - για να διατηρήσει ό,τι μπορεί ενόψει της Συνόδου Κορυφής, γι' αυτό και οι διαρροές και τα δημοσιεύματα.
Μόνο που ό,τι και να λένε, ότι άπαντες δηλώνουν υπερασπιστές της «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» ξέρουμε πολύ καλά ότι κοροϊδεύουν, ότι έχουν τον ίδιο κοινό στόχο, να μειώσουν δηλαδή την τιμή της εργατικής δύναμης.
Ετσι, κανείς δεν τους πιστεύει και άπαντες εξοργίζονται όσο περνά ο καιρός. Σκέτη όμως η οργή δεν οδηγεί πουθενά. Χρειάζεται οργάνωση παντού, ιδιαίτερα στους τόπους δουλειάς και συντονισμένος αγώνας με διάρκεια...
ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ και τον Ε. Βενιζέλο, ο οποίος απορεί, λέει, με την εμμονή της τρόικας για νέες παρεμβάσεις στα εργασιακά γιατί η Ελλάδα δεν είναι τριτοκοσμική χώρα και όσα ζητάει είναι... έξω από το κοινοτικό κεκτημένο.
Να υποθέσουμε ότι είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένας σχηματισμός που έχει φτιαχτεί για να ...διατηρεί το βιοτικό επίπεδο των λαών της σε κάποια συγκεκριμένα επίπεδα;
Μήπως δεν καταλαβαίνει ότι το μόνο που προστατεύει είναι η κερδοφορία των πολυεθνικών, ιδίως ενόψει του παγκόσμιου ανταγωνισμού; Οτι αυτό είναι το μόνο πραγματικό «ευρωπαϊκό κεκτημένο»;
Προφανώς και ξέρει και καταλαβαίνει, όμως δε θέλει να πει την αλήθεια αφού είναι συνένοχος στο έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του λαού...