ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η Α. ΜΕΡΚΕΛ, «δεν θα υπάρξουν ανεξέλεγκτες εξελίξεις στην Ευρωζώνη». Ολα τα θέλουν ...σωστά και προγραμματισμένα. Τα πλάνα και οι στόχοι να επιτευχθούν ομαλά.

Με λίγα λόγια, επιθυμούν να οδηγηθούμε στην εξαθλίωση, στη φτώχεια και την κατάργηση κάθε δικαιώματος οργανωμένα και συνετά, με τάξη και ησυχία. Σαν πρόβατα.

Γι' αυτό και οι «τεράστιες μάχες» που δίνει η κυβέρνηση - κατά τα λεγόμενά της - για να διατηρήσει ό,τι μπορεί ενόψει της Συνόδου Κορυφής, γι' αυτό και οι διαρροές και τα δημοσιεύματα.

Μόνο που ό,τι και να λένε, ότι άπαντες δηλώνουν υπερασπιστές της «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας» ξέρουμε πολύ καλά ότι κοροϊδεύουν, ότι έχουν τον ίδιο κοινό στόχο, να μειώσουν δηλαδή την τιμή της εργατικής δύναμης.

Ετσι, κανείς δεν τους πιστεύει και άπαντες εξοργίζονται όσο περνά ο καιρός. Σκέτη όμως η οργή δεν οδηγεί πουθενά. Χρειάζεται οργάνωση παντού, ιδιαίτερα στους τόπους δουλειάς και συντονισμένος αγώνας με διάρκεια...

ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ και τον Ε. Βενιζέλο, ο οποίος απορεί, λέει, με την εμμονή της τρόικας για νέες παρεμβάσεις στα εργασιακά γιατί η Ελλάδα δεν είναι τριτοκοσμική χώρα και όσα ζητάει είναι... έξω από το κοινοτικό κεκτημένο.

Να υποθέσουμε ότι είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένας σχηματισμός που έχει φτιαχτεί για να ...διατηρεί το βιοτικό επίπεδο των λαών της σε κάποια συγκεκριμένα επίπεδα;

Μήπως δεν καταλαβαίνει ότι το μόνο που προστατεύει είναι η κερδοφορία των πολυεθνικών, ιδίως ενόψει του παγκόσμιου ανταγωνισμού; Οτι αυτό είναι το μόνο πραγματικό «ευρωπαϊκό κεκτημένο»;

Προφανώς και ξέρει και καταλαβαίνει, όμως δε θέλει να πει την αλήθεια αφού είναι συνένοχος στο έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του λαού...