ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι στρατοδίκες του πλανήτη!

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν οι κομμουνιστές μίλαγαν για επιβολή στρατιωτικού νόμου σε ολόκληρο τον πλανήτη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, κάποιοι ίσως το θεωρούσαν υπερβολή και κακοήθεια. Ομως το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Πρόεδρος Μπους το βράδυ της Τρίτης για τη σύσταση στρατοδικείων που θα δικάζουν αλλοδαπούς «τρομοκράτες» έρχεται να επιβεβαιώσει περίτρανα την ύπαρξή του. Γιατί χωρίς στρατιωτικό νόμο δεν μπορεί να υπάρχουν τα «όργανα» απονομής της δικαιοσύνης του... Οσο για την ουσία του διατάγματος Μπους, είναι ολοφάνερο ότι οι ΗΠΑ αποκτούν, ετσιθελικά και αυθαίρετα, το δικαίωμα να συλλαμβάνουν και να δικάζουν όποιον θεωρούν τρομοκράτη σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου! Το διάταγμα Μπους (μπροστά του τα διατάγματα των «συνηθισμένων» στρατιωτικών δικτατοριών είναι ανώδυνα φιρμάνια) ορίζει μάλιστα ότι ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος θα καθορίζει ποιοι θα κατηγορηθούν για τρομοκρατία και ποιοι θα δικαστούν κατά συνέπεια από τα στρατοδικεία. Αν μάλιστα πάρει κάποιος υπόψη του τις διατάξεις του τρομονόμου που έχει ψηφιστεί στις ΗΠΑ, τις «ιδέες» για την επαναφορά των βασανιστηρίων ως σωφρονιστικής μεθόδου, τις εξαφανίσεις στα κάτεργα των θεωρούμενων «υπόπτων» και τόσα άλλα, έχει μπροστά του μια συνολική εικόνα για το σιδερόφρακτο, βάρβαρο και απάνθρωπο καθεστώς της «νέας τάξης». Από την κορυφή μέχρι τα νύχια βουτηγμένο στη βία και την τρομοκρατία. Ακριβώς γι' αυτό είναι καταδικασμένο στο χαμό, αργά ή γρήγορα.

Στο σφυρί και τα στρατόπεδα

Α, κύριε Παπαντωνίου, δε μας τα λέτε καλά. Μας δίνετε την εντύπωση ότι πήγατε στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και χαλάσατε. Γιατί, δηλαδή, θα ξεπουλήσετε μόνο το 50% των χώρων των υπό μεταφορά στρατοπέδων και θα δώσετε το υπόλοιπο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Μα, ξέρετε, γιατί οικόπεδα μιλάμε; Η συντριπτική τους πλειοψηφία - το λιγότερο - είναι μέσα στις πόλεις και, μάλιστα, στις καλύτερες θέσεις. Πολλά απ' αυτά είναι δίπλα στις κεντρικές πλατείες και μπορούν να μετατραπούν σε υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα. Αλλα μπορούν να αποτελέσουν το χώρο, όπου μπορούν να ανεγερθούν σύγχρονες και πολυτελέστατες κατοικίες για τους λίγους «έχοντες και κατέχοντες». Και τόσα άλλα τέλος πάντων. Αλλωστε, οι τράπεζες, στις οποίες θα τα δώσετε και οι αετονύχηδες, που θα αναλάβουν την εκμετάλλευσή τους, δε στερούνται φαντασίας και ιδεών.

Οσο για το οξυγόνο, τους ελεύθερους χώρους, όλα όσα αποτελούν την ποιότητα ζωής, τέλος πάντων, των εργαζομένων και του λαού αυτών των πόλεων, μη στενοχωριέστε. Ετσι κι αλλιώς, δεν περίμεναν από σας και την κυβέρνησή σας να αντιμετωπίσετε αυτά τα προβλήματα...

Μπανανία

«Φοροελαφρύνσεις τύπου Μπους». Ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής» αποδίδει μάλλον εύστοχα το χαρακτήρα των κυβερνητικών μέτρων, κυρίως από την άποψη ότι είναι μέτρα που υπηρετούν αποκλειστικά το κεφάλαιο και μοιράζουν ως «αντιστάθμισμα» μερικά ψίχουλα και μπόλικη κοροϊδία στους εργαζόμενους. Φαίνεται όμως ότι η κυβέρνηση Σημίτη έχει διαρκώς και για τα πάντα «προ οφθαλμών» το παράδειγμα της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Πρόταση: Να ανακηρύξει η κυβέρνηση Σημίτη τη χώρα και επίσημα ως 52η πολιτεία των ΗΠΑ και να ξεμπερδεύει από τους πονοκεφάλους να τη διοικεί...

Από τον ... Αννα στον Καϊάφα

Σας είναι γνωστές, βέβαια, οι επανειλημμένες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δε θα υπάρξουν ανατιμήσεις με αφορμή την εισαγωγή του ευρώ, από 1 Γενάρη 2002. Διαβάστε, λοιπόν, την πρόσφατη απόφαση του ΔΣ του ΣΕΣΜΕ (Συνδέσμου Σούπερ Μάρκετ) και μπορείτε να καταλάβετε τι θα γίνει: «Τα μέλη του ΣΕΣΜΕ, σημειώνει η απόφαση, δε θα δεχτούν καμία αύξηση τιμών από τους προμηθευτές τους στο διάστημα που μεσολαβεί από σήμερα και μέχρι τα τέλη Φλεβάρη 2002.» Σημειώνουν, επίσης, ότι «οι αλυσίδες μέλη του ΣΕΣΜΕ είναι αποφασισμένες να τηρήσουν στο ακέραιο τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει». Σπεύδουν, όμως, «να ξεκαθαρίσουν εκ των προτέρων τις προθέσεις τους προς πάσα κατεύθυνση» ότι «δεν είναι νοητό να επωμιστούν το οποιοδήποτε κόστος προκύψει από ενδεχόμενες αποφάσεις για ανατιμήσεις που θα ληφθούν από τους προμηθευτές». Οι άνθρωποι είναι σαφείς. Από εκεί και πέρα, τα παράπονά σας στο... δήμαρχο, που λένε.

Τα αγροτικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Τους καταλαβαίνει τους αγρότες η κυβέρνηση, όπως και ο πρωθυπουργός προσωπικά και θα κάνει, λέει, ό,τι μπορεί για τις επιδοτήσεις του καπνού «στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Μα, «στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης» δεν αποφασίστηκε εδώ και χρόνια ο περιορισμός των επιδοτήσεων;

Πήγαν, δηλαδή, και συνέπραξαν ωραία και καλά με το σχέδιο αφανισμού των αγροτών στη χώρα μας και τώρα μας παρουσιάζονται ως υπερασπιστές και αρωγοί στους αγώνες τους; Μήπως (λέμε, μήπως) μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα;

Χώρια, που για τον καπνό συνέπραξαν και σε ξεχωριστή, ειδική απόφαση αφανισμού, για λόγους ...υγείας. Δε λέμε, κακό πράγμα είναι το κάπνισμα, αλλά τα αμερικανικά καπνά τι είναι, αντικαρκινικά..;

Πάντως, είχε δίκιο χθες ο πρωθυπουργός στη Βουλή, που χαρακτήρισε «αβάσιμα» τα όσα λέγονται για περιορισμό του αγροτικού εισοδήματος. Οντως, δεν πρόκειται για περιορισμό, για εξαφάνιση πρόκειται.

ΤΙ «ΨΗΝΟΥΝ» τώρα ο Αβραμόπουλος με τον Λαλιώτη και τι έχουν στο μυαλό τους, όταν συζητάνε περί αλλαγής εκλογικού νόμου και διασταύρωσης ψηφοδελτίων, μόνον αυτοί το ξέρουν.

Με τη διαφορά, βέβαια, ότι ο ένας είναι γραμματέας του ΠΑΣΟΚ που «ψάχνει» το πολιτικό τοπίο και ο άλλος πρόεδρος του ΚΕΠ που «ψάχνεται» γενικώς και δεν ξέρει προς τα πού να πάει.

ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ανέκδοτο. Οι ΗΠΑ δεν απέκλεισαν εντελώς το ενδεχόμενο να συμπεριλάβουν αφγανικές στρατιωτικές δυνάμεις στην «ειρηνευτική» δύναμη που θα μεταβεί στο Αφγανιστάν για την περίφημη λύση του ΟΗΕ περί ευρείας συναίνεσης κυβέρνησης.

Αν γίνει, δηλαδή, κι αυτό, θα μιλάμε για γεγονός χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Μέλος της υποτιθέμενης «ειρηνευτικής» δύναμης να είναι ένας από τους δυο εμπολέμους! Αλλά στην ανάγκη όλα γίνονται. Βλέπετε, εδώ και πολύ καιρό δεν τηρούνται ακόμα και τα προσχήματα του διεθνούς δικαίου.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπαγαπόντηδες...

Η ευρεσιτεχνία δεν είναι του Ν. Χριστοδουλάκη. Κάθε φορά που η κυβέρνηση αποφασίζει να προσφέρει δώρα στους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, ανακοινώνει από κοντά και οικονομικές, λέει, ενισχύσεις για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Και το κάνει τόσο βαρύγδουπα που κατά καιρούς θα υπάρχουν και εργαζόμενοι που ενδεχόμενα δίνουν βάση. Αλλο που μετά έρχεται ο λογαριασμός και δε βγαίνουν οι αριθμοί που είχαν ανακοινωθεί.

Το ίδιο έγινε και αυτή τη φορά. Πρωθυπουργός, υπουργοί, Μέσα Ενημέρωσης βάλθηκαν να μας πείσουν για τα οφέλη από τα φορολογικά μέτρα. Κι όχι μόνο. Είναι μέτρα στη σωστή κατεύθυνση και ικανοποιούν πάγια αιτήματα των βιομηχάνων, λέει ο ΣΕΒ. Αποτελούν μέτρα στη σωστή κατεύθυνση και συμβάλλουν στην αναδιανομή του εισοδήματος, συμπληρώνει ο ΠΑΣΟΚος πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Τι συνέβη λοιπόν; Πώς κατάφερε η κυβέρνηση να συνταιριάξει τα ασυμβίβαστα; Πώς και ικανοποίησε ταυτόχρονα και το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους που ξεζουμίζονται από τους εκπροσώπους του;

Τίποτα δε συνταιριάστηκε. Κι ούτε υπάρχει κάποιος παραλογισμός. Η κυβέρνηση απλά έκανε τη δουλιά της. Πιστή στην πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου - στο όνομα της οποίας έχει εκδηλώσει όλα τα τελευταία χρόνια την πρωτοφανή επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα, δικαιώματα και καταχτήσεις - προχώρησε σε μέτρα που ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο, διευρύνουν τα προνόμιά του και μειώνουν ακόμα περισσότερο τους φόρους που πληρώνει για τα αμύθητα κέρδη του. Επειδή όμως κάτι τέτοιο από μόνο του θά 'ταν δυσκολοχώνευτο και θα «άδειαζε» εντελώς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε, παράλληλα, και αλλαγή της φορολογικής κλίμακας με αύξηση του αφορολόγητου ορίου. Πρόκειται για ένα μέτρο που αφορά εργαζόμενους με μηνιαίο μισθό από 171.000 μέχρι ετήσιο εισόδημα από 2.400.000 από το οποίο οι εργαζόμενοι θα έχουν ένα τελικό όφελος γύρω στις 15.000 δραχμές το...2003! Το δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Από τα μέτρα, λίγες χιλιάδες μεγαλοεπιχειρηματιών ωφελούνται κατά 170 δισ. δρχ. ενώ τα περί τα 3 εκατομμύρια φορολογουμένων θα «κερδίσουν» 95 δισ.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη. Τις αλχημείες και τις μπαγαποντιές των «εκσυγχρονιστών» θα τις βρίσκουμε πάντα μπροστά μας. Μαζί με τα δισεκατομμύρια που απλόχερα μοιράζει στην οικονομική ολιγαρχία, πάντα θα αξιοποιεί τα «ψίχουλα» για να κατευνάζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Κατά τ' άλλα, κανένα θετικό μέτρο, που να ευνοεί ουσιαστικά τα λαϊκά στρώματα, δε συμβιβάζεται με τη στρατηγική τους. Τέτοια μέτρα διεκδικούνται, παλεύονται, καταχτιούνται. Κόντρα στην εφαρμοζόμενη πολιτική και με στόχο την πλήρη ανατροπή της.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ