Η ευρεσιτεχνία δεν είναι του Ν. Χριστοδουλάκη. Κάθε φορά που η κυβέρνηση αποφασίζει να προσφέρει δώρα στους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, ανακοινώνει από κοντά και οικονομικές, λέει, ενισχύσεις για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Και το κάνει τόσο βαρύγδουπα που κατά καιρούς θα υπάρχουν και εργαζόμενοι που ενδεχόμενα δίνουν βάση. Αλλο που μετά έρχεται ο λογαριασμός και δε βγαίνουν οι αριθμοί που είχαν ανακοινωθεί.

Το ίδιο έγινε και αυτή τη φορά. Πρωθυπουργός, υπουργοί, Μέσα Ενημέρωσης βάλθηκαν να μας πείσουν για τα οφέλη από τα φορολογικά μέτρα. Κι όχι μόνο. Είναι μέτρα στη σωστή κατεύθυνση και ικανοποιούν πάγια αιτήματα των βιομηχάνων, λέει ο ΣΕΒ. Αποτελούν μέτρα στη σωστή κατεύθυνση και συμβάλλουν στην αναδιανομή του εισοδήματος, συμπληρώνει ο ΠΑΣΟΚος πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Τι συνέβη λοιπόν; Πώς κατάφερε η κυβέρνηση να συνταιριάξει τα ασυμβίβαστα; Πώς και ικανοποίησε ταυτόχρονα και το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους που ξεζουμίζονται από τους εκπροσώπους του;

Τίποτα δε συνταιριάστηκε. Κι ούτε υπάρχει κάποιος παραλογισμός. Η κυβέρνηση απλά έκανε τη δουλιά της. Πιστή στην πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου - στο όνομα της οποίας έχει εκδηλώσει όλα τα τελευταία χρόνια την πρωτοφανή επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα, δικαιώματα και καταχτήσεις - προχώρησε σε μέτρα που ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο, διευρύνουν τα προνόμιά του και μειώνουν ακόμα περισσότερο τους φόρους που πληρώνει για τα αμύθητα κέρδη του. Επειδή όμως κάτι τέτοιο από μόνο του θά 'ταν δυσκολοχώνευτο και θα «άδειαζε» εντελώς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε, παράλληλα, και αλλαγή της φορολογικής κλίμακας με αύξηση του αφορολόγητου ορίου. Πρόκειται για ένα μέτρο που αφορά εργαζόμενους με μηνιαίο μισθό από 171.000 μέχρι ετήσιο εισόδημα από 2.400.000 από το οποίο οι εργαζόμενοι θα έχουν ένα τελικό όφελος γύρω στις 15.000 δραχμές το...2003! Το δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών. Από τα μέτρα, λίγες χιλιάδες μεγαλοεπιχειρηματιών ωφελούνται κατά 170 δισ. δρχ. ενώ τα περί τα 3 εκατομμύρια φορολογουμένων θα «κερδίσουν» 95 δισ.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη. Τις αλχημείες και τις μπαγαποντιές των «εκσυγχρονιστών» θα τις βρίσκουμε πάντα μπροστά μας. Μαζί με τα δισεκατομμύρια που απλόχερα μοιράζει στην οικονομική ολιγαρχία, πάντα θα αξιοποιεί τα «ψίχουλα» για να κατευνάζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Κατά τ' άλλα, κανένα θετικό μέτρο, που να ευνοεί ουσιαστικά τα λαϊκά στρώματα, δε συμβιβάζεται με τη στρατηγική τους. Τέτοια μέτρα διεκδικούνται, παλεύονται, καταχτιούνται. Κόντρα στην εφαρμοζόμενη πολιτική και με στόχο την πλήρη ανατροπή της.