Για τις επιτυχίες της κυβέρνησης κομπορρημονούσε, χτες, στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», η υπουργός Εργασίας, Λ. Κατσέλη. Τι, όμως, διαφήμιζε από το έργο του υπουργείου της; Μα φυσικά τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, το γεγονός ότι «πολλές επιχειρήσεις έχουν χρησιμοποιήσει το νέο θεσμικό και πιο ευέλικτο πλαίσιο συνθηκών εργασίας για να προσαρμόσουν το κόστος λειτουργίας τους στις δύσκολες σημερινές συνθήκες. Το 2010, μετατράπηκαν 26.253 συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης σε άλλες μορφές ευέλικτων συμβάσεων εργασίας, όπως μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία». Ακόμα ότι: «Οι ρυθμίσεις για τη δοκιμαστική περίοδο των εργαζομένων, τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, την εκ περιτροπής απασχόληση και τη μερική απασχόληση προσφέρουν στις επιχειρήσεις μεγαλύτερη ευελιξία προσαρμογής του εργατικού τους κόστους, ώστε να καταστούν πιο ανταγωνιστικές...». Και έδινε γραμμή για την αξιοποίηση του θεσμικού πλαισίου για να προχωρήσουν στις Ειδικές Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας...

Την ίδια στιγμή δεσμευόταν για νέες αντεργατικές παρεμβάσεις καθώς είπε:

«Παρακολουθούμε στενά τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην αγορά εργασίας και, μετά από την ολοκλήρωση της διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, προωθούμε, τον επόμενο μήνα, βελτιωτικές ρυθμίσεις για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την άρση αντικινήτρων στη χρήση συμβάσεων ορισμένου χρόνου και την παροχή πρόσθετων κινήτρων για πρόσληψη νέων για την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας». Αρα, τσάκισμα του 8ωρου με 10ωρα και 12ωρα και βάλε όπου δεν πληρώνεται η υπερεργασία, επέκταση της προσωρινής απασχόλησης με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, νέα κίνητρα στις επιχειρήσεις για την απασχόληση νέων που θα αμείβονται κάτω και από το κατώτερο μεροκάματο. Ποιος είπε ότι η κυβέρνηση δεν προχωρά το κυβερνητικό ταξικό της έργο;

Το «ξεχαρβάλωμα» των δημόσιων αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας αλλά και η επίθεση στα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων τους δεν έχουν ολοκληρωθεί, όπως οι κυβερνητικοί εγκάθετοι στο συνδικαλιστικό κίνημα προσπάθησαν να πείσουν το προηγούμενο διάστημα. Ενώ παραμένουν σε εκκρεμότητα οι μετατάξεις 1.440 περίπου υπαλλήλων του ΟΑΣΑ, σε άλλες, υποτίθεται, υπηρεσίες του Δημοσίου, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών διαπιστώνει ότι όχι μόνο τα αρχικά νούμερα για τη μείωση των ελλειμμάτων δεν της βγαίνουν, αλλά πλέον βρίσκεται στο σημείο να μην μπορεί να υλοποιήσει τη δέσμευσή της ακόμη και για την παροχή του 45% του κόστους λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών μέσω κρατικής επιδότησης. Ακόμη χειρότερα, βρισκόμαστε στο σημείο, που η «κόκκινη γραμμή» την οποία υποτίθεται είχε χαράξει ο υπουργός Υποδομών, Δ. Ρέππας, δηλαδή ότι κανείς εργαζόμενος των αστικών συγκοινωνιών δεν πρόκειται να χάσει τη δουλειά του, τείνει να αποδειχτεί ως μία ακόμη ανούσια κυβερνητική υπόσχεση, ένα ακόμη χονδροειδές ψέμα. Τις αμέσως επόμενες μέρες αναμένεται να κληθούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων σε «διαπραγματεύσεις» για την υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και κανονισμών προσωπικού, που, όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, θα μετατρέψουν τους όρους εργασίας των υπαλλήλων στις αστικές συγκοινωνίες σε πραγματικό καθεστώς «γαλέρας».

Η κατάσταση και στο συγκεκριμένο εργασιακό κλάδο είναι εξαιρετικά κρίσιμη, όχι στο «παρά πέντε» αλλά στο... «και δέκα». Αν δεν απομονωθούν από τους απλούς εργαζόμενους οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές και οι παρατρεχάμενοί τους, αν δεν ενισχύσουν άμεσα τις ταξικές δυνάμεις του κλάδου τους, ώστε να ορθώσουν πραγματικό φραγμό στην κυβερνητική πολιτική και να περάσουν στην αντεπίθεση, οι συνέπειες που θα κληθούν να πληρώσουν θα είναι εξαιρετικά οδυνηρές. Και μάλιστα στο πολύ κοντινό μέλλον...