ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το πρωτοπαλίκαρο της CIA...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαλώς και υπήρχε κάποια εξήγηση για το, ολοφάνερα κατευθυνόμενο, δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ» για τα «προβλήματα ασφάλειας» που δήθεν υπάρχουν ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων και δεν άργησε να φανεί. Το δημοσίευμα «προετοίμαζε» την επίσκεψη του επικεφαλής της Υπηρεσίας Καταπολέμησης Τρομοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Αθήνα την περασμένη Δευτέρα, δύο 24ωρα δηλαδή μετά το δημοσίευμα. Ο Κόφερ Μπλακ, λοιπόν, όπως ανακοίνωσε αργά προχτές το βράδυ ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ήρθε στην Αθήνα «για να συζητήσει τρόπους της Ολυμπιακής Ασφάλειας». Τι εστί Κόφερ Μπλακ; Αντιγράφουμε από το χτεσινό «Βήμα»: «Θεωρείται ο υπ' αριθμόν ένα ειδικός στις ΗΠΑ σε θέματα τρομοκρατίας. Εγινε γνωστός αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, η οποία τον βρήκε να ηγείται του Κέντρου καταπολέμησης τρομοκρατίας της CIA». Επίσης ο κ. Μπλακ «θεωρείται ιθύνων νους της στρατηγικής του "παντρέματος", στη διάρκεια επιχειρήσεων, παραστρατιωτικών οργανώσεων της CIA με ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ και την αμερικανική αεροπορία»... Προφανώς, ένα τέτοιο «πρωτοπαλίκαρο» της CIA δεν έκανε ταξίδι αναψυχής στην Αθήνα, ούτε για να χαζέψει τα υπό κατασκευή Ολυμπιακά έργα...

... και η «καλή συνεργασία»

Δεν είναι τυχαίο ότι ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί να χαρακτήρισε «πολύ καλή» τη συνεργασία των ΗΠΑ με την ελληνική κυβέρνηση, αλλά έσπευσε να δηλώσει «φυσικά τα θέματα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα δεν έχουν απομακρυνθεί πλήρως και αυτό είναι κάτι για το οποίο συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε με την ελληνική κυβέρνηση»! «Ηθικό» δίδαγμα; Η κυβέρνηση εκχώρησε ουσιαστικά την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, στο όνομα ότι είναι καλύτερα να είναι «μέσα» και να κάνουν κουμάντο, παρά απέξω και να πιέζουν. Αποδεικνύεται όμως ότι οι ΗΠΑ δε θα σταματήσουν να πιέζουν μέχρι να τα πάρουν όλα. Φυσικά, η κυβέρνηση Σημίτη δε θα πει «όχι».

Αποκαλυπτικές διαμάχες

Το τι γίνονταν την περίοδο 1974 - 81, όταν κυβερνούσε η ΝΔ, στον τομέα των προσλήψεων στο δημόσιο, είναι γνωστό σε όλους. Οπως είναι γνωστό και τι έγινε κατόπιν και μέχρι σήμερα, στη διάρκεια δηλαδή της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Τα όποια μέτρα επιφανειακού εκσυγχρονισμού δεν μπορούν να κρύψουν τη συνεχιζόμενη, πολύμορφη ρουσφετολογία. Αλλωστε, το γεγονός, πως ο δημόσιος τομέας σήμερα «Πασοκοκρατείται», όπως συνέβαινε αντίστοιχα όταν κυβερνούσε η ΝΔ, είναι αρκούντως αποκαλυπτικό. Εξίσου αποκαλυπτική είναι όμως και η προχτεσινή αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΝΔ, σχετικά με τις θέσεις της τελευταίας για την «επανίδρυση του κράτους». Απ' όλα όσα σχετικά εξήγγειλε ο Κ. Καραμανλής, τα θέματα των προσλήψεων και της τύχης του ΑΣΕΠ αποτέλεσαν τελικά τα αντικείμενα όπου εστιάστηκε η διαμάχη των εκπροσώπων του δικομματισμού.

Κατανοούμε, βέβαια τη δυσκολία της κυβέρνησης να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά από τις εξαγγελίες του Κ. Καραμανλή. Η Νεοδημοκρατική «επανίδρυση» του κράτους είναι στην πραγματικότητα μια πολιτική του τύπου, άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα αλλιώς. Είναι μια επανάληψη της πολιτικής που εφαρμόζεται και σήμερα, με κάποιες αλλαγές ονομασιών (πχ. το ΑΣΕΠ μετονομάζεται σε Ανώτατο Συμβούλιο Δημόσιας Διοίκησης - ΑΣΔΔ) και με τη συνοδεία μπόλικων συνθημάτων. Τίποτε άλλο.

Ορισμένες αποδείξεις

Πάντως, όσοι νομίζουν, ότι όλα τα προηγούμενα είναι αυθαίρετα και κακόβουλα επιχειρήματα των κομμουνιστών, ας διαβάσουν τα όσα γράφει χτες στο πρωτοσέλιδο σχόλιο της «Καθημερινής» ο Στ. Ζούλας. Ορίστε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα: «Πρώτον, η ΝΔ ούτε θέλει ούτε μπορεί να διακηρύξει ρηξικέλευθες και ανατρεπτικές θέσεις έναντι των βασικών επιλογών των κυβερνήσεων Σημίτη. Για τον απλούστατο λόγο ότι το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιήσεως, αλλά και μιας έμπρακτης αυτοκριτικής για την ολέθρια διακυβέρνησή του στη 10ετία του '80, αφ' ενός έχει προσχωρήσει βαθύτατα στο φιλελεύθερο ιδεολογικοπολιτικό πεδίο και αφ' ετέρου πασχίζει, έστω και ανεπιτυχώς, να αποκαταστήσει αρχές και αξίες που κατεδάφισαν οι κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου. Δεύτερον, η ΝΔ πράγματι οφείλει να περιλάβει στο πρόγραμμά της μέτρα για την αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοικήσεως και την αντικατάσταση δεκάδων χιλιάδων κρατικοδίαιτων -επί δύο δεκαετίες- στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Διότι με τον υφιστάμενο κομματικό ιστό, σε όλο το εύρος και βάθος της κρατικής μηχανής, δε θα μπορέσει να κυβερνήσει. Πάντως, μέχρι στιγμής και πριν αρχίσουμε να ανησυχούμε για ένα "κράτος της Δεξιάς", υπάρχει και όλοι βιώνουμε το απεχθέστατο κράτος του ΠΑΣΟΚ».

Τα σχόλια περιττεύουν, όπως και τι πρέπει να κάνουν όλοι όσοι εργαζόμενοι δε θέλουν να συνθλίβονται αενάως στις Συμπληγάδες του δικομματισμού.

Τα μισθολογικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΡΕΙΣ ΤΟ ΛΑΔΙ, τρεις το ξίδι, έξι το λαδόξιδο. Ετσι λέει το γνωστό και παμπάλαιο λαϊκό γνωμικό και δικαιολογημένα ήρθε στο μυαλό πολλών, κυρίως δημοσίων υπαλλήλων, καθώς άκουγαν τον Νίκο Χριστοδουλάκη, να ανακοινώνει με καμάρι και περηφάνια τα νέα μισθολόγια του Δημοσίου...

Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πάρουν από την πρώτη Γενάρη του νέου χρόνου αυξήσεις - τονίζοντας την τελευταία λέξη... - από 5,4 έως 9,8% δήλωσε προχτές με στόμφο ο υπουργός Οικονομίας, συμπληρώνοντας, βέβαια, ότι η κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα περιθώρια της οικονομίας, ενώ βεβαίωσε τους πάντες ότι κάθε παραπέρα αύξηση θα έθετε σε σοβαρότατο κίνδυνο, αν δεν κατέστρεφε, όλα όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα στα μεγάλα μέτωπα του πληθωρισμού, των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, κλπ., κλπ.

Και μπορεί όσοι δε γνωρίζουν ούτε καν στοιχειωδώς τις απαράδεκτες σήμερα αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, να εντυπωσιάστηκαν, στον έναν ή άλλο βαθμό, από τα λεγόμενα του κ. υπουργού, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Πρώτον, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων πολλά χρόνια τώρα παίρνουν αυξήσεις κάτω από τον επίσημο πληθωρισμό. Μόνον η μονόπλευρη λιτότητα των τελευταίων χρόνων τούς έχει «κοντύνει» κατά 30%.

Δεύτερον, οι εξαγγελλόμενες αυξήσεις υποτίθεται πως καλύπτουν, τόσο τις απώλειες του 2003, όσο και την άνοδο του τιμαρίθμου του 2004.

Τρίτον, συμπεριλαμβάνουν την «ωρίμανση» των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Αύξηση, δηλαδή, την οποία δικαιούνται και θα έπαιρναν έτσι κι αλλιώς.

Τέταρτον, οι αυξήσεις αυτές αφορούν σ' ένα μεγάλο μέρος τους αυξήσεις σε επιδόματα, διατηρώντας και ενισχύοντας το απαράδεκτο καθεστώς της επιδοματικής πολιτικής και, ταυτόχρονα, αφήνοντας το βασικό μισθό, άρα και τις συντάξεις, στο ...ύψος τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πέμπτον, οι αυξημένοι μισθοί, που ανακοίνωσε ο κ. Χριστοδουλάκης, αφορούν στις μεικτές αποδοχές, ενώ δεν έχει ακόμη ανακοινώσει ποιες και πόσες θα είναι οι κρατήσεις, με βάση το δήθεν νέο μισθολόγιο - άρα και τους νέους βασικούς μισθούς - που θα ισχύσει από το Γενάρη του 2004.

Εκτον, οι όποιες ...αυξημένες αποδοχές μείνουν, μετά απ' όλα τα παραπάνω, δεν έχουν καμιά σχέση, με τη στοιχειώδη έστω ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Ούτε, βέβαια, με τα κέρδη της ολιγαρχίας και τα ετήσια ποσοστά αύξησής τους...

Με αφορμή το μισθολόγιο

Η αλχημεία απλή: Με προβλεπόμενο πληθωρισμό 3,6% η κυβέρνηση δίνει αυξήσεις μέχρι και 9,8%! Αρα, άδικα κινητοποιούνται! Τι κι αν η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα, τι κι αν οι απώλειες εισοδήματος ξεπερνούν το 30%. Κι αρχίζει το πανηγύρι του «κοινωνικού αυτοματισμού» και νάσου ο κουμπάρος του υπουργού προπαγάνδας να κλαίει και να οδύρεται μέσα από «Τα ΝΕΑ» γιατί η καθαρίστρια στο υπουργείο Οικονομικών «παίρνει περισσότερα» από τον πανεπιστημιακό. Νάτη, λοιπόν, τη βρήκαμε την ταξική διαφορά ανάμεσα στα διάφορα στρώματα του εργαζόμενου λαού! Και πού να επεκταθούν τα παραδείγματα ανάμεσα σ' αυτόν που λιώνει στις υπόγειες στοές και το δικαστή του Πρωτοδικείου που βγάζει παράνομες τις απεργίες των μεταλλωρύχων. Εκεί να δεις προνόμια ο... μεταλλωρύχος! Λίγο ακόμα και η ΠΑΣΚΕ θα μας καλεί σε απεργίες ενάντια στην προνομιούχα καθαρίστρια του υπουργείου Οικονομικών.

Η τακτική του «κοινωνικού αυτοματισμού» είναι ένα το κρατούμενο στην κυβερνητική προπαγάνδα. Το δεύτερο είναι η συλλογική ενοχοποίηση: «Δεν αντέχει η οικονομία» δηλώνει ο πρωθυπουργός και καταγγέλλει τις συντεχνίες των εργαζομένων που με τις κινητοποιήσεις τους βλάπτουν το συνολικό καλό. Αρα, είμαστε ένοχοι, εχθροί της κοινωνίας όσοι διεκδικούμε, άρα «δείρτε τους» το μήνυμα για την κοινωνία! Τι κι αν όλοι μαζί αυτοί που διαδηλώνουν κατά κλάδο αποτελούν ακριβώς την πλειοψηφία της κοινωνίας για την οποία δήθεν νοιάζεται ο κ. Σημίτης.

Μιλώντας για την οικονομία που «δεν αντέχει», η κυβέρνηση σβήνει μονοκοντυλιά το γεγονός ότι ο πλούτος που παρήγαγαν τα τελευταία 12 χρόνια οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας αυξήθηκε κατά 263%, ενώ αντίθετα τα εισοδήματα αυτών που παρήγαγαν τον πλούτο μειώθηκαν στην ίδια 12ετία από το 35,7% του ΑΕΠ στο 33,5%. Η κυβέρνηση κάνει γαργάρα το γεγονός ότι μια χούφτα πλουτοκράτες εισπράττουν κάθε χρόνο τη μερίδα του λέοντος από τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» αυτοί, οι λίγοι, ενώ έπαιρναν το 54,9% του ΑΕΠ, το 2002 πήραν το 55,8%. Κάποιοι, δηλαδή, εισπράττουν μόνιμα και αδιαλείπτως πραγματικές και μάλιστα παχυλές αυξήσεις στα εισοδήματά τους.

Η συζήτηση γύρω από το ποιος δημόσιος υπάλληλος θα πάρει πραγματική αύξηση 2,5% και ποιος 5,5%, μας σπρώχνει να συζητάμε για τους μεταξύ μας «προνομιούχους» και να αφήνουμε στο απυρόβλητο αυτούς που κλέβουν καθημερινά τον παραγόμενο μόνο από τους εργαζόμενους πλούτο. Το αίτημα είναι ένα και απλό: 1.100 ευρώ κατώτερο καθαρό μισθό κι από κει και πάνω συζητάμε για το τι μπορεί ο κάθε κλάδος να κατακτήσει. Κι ακόμα καλύτερα, μια και είμαστε μπροστά στις εκλογές: Και διεκδικούμε το ελάχιστα αναγκαίο και τους καταψηφίζουμε - το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τους ΣΥΝοδοιπόρους τους - όλους αυτούς που έχουν κάνει θεό τους την «ανταγωνιστικότητα». Οι εργάτες δεν έχουν σε τίποτα να ανταγωνιστούν, έχουν μόνο να διεκδικήσουν.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ