Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πάρουν από την πρώτη Γενάρη του νέου χρόνου αυξήσεις - τονίζοντας την τελευταία λέξη... - από 5,4 έως 9,8% δήλωσε προχτές με στόμφο ο υπουργός Οικονομίας, συμπληρώνοντας, βέβαια, ότι η κυβέρνηση εξάντλησε όλα τα περιθώρια της οικονομίας, ενώ βεβαίωσε τους πάντες ότι κάθε παραπέρα αύξηση θα έθετε σε σοβαρότατο κίνδυνο, αν δεν κατέστρεφε, όλα όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα στα μεγάλα μέτωπα του πληθωρισμού, των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, κλπ., κλπ.
Και μπορεί όσοι δε γνωρίζουν ούτε καν στοιχειωδώς τις απαράδεκτες σήμερα αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, να εντυπωσιάστηκαν, στον έναν ή άλλο βαθμό, από τα λεγόμενα του κ. υπουργού, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.
Πρώτον, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων πολλά χρόνια τώρα παίρνουν αυξήσεις κάτω από τον επίσημο πληθωρισμό. Μόνον η μονόπλευρη λιτότητα των τελευταίων χρόνων τούς έχει «κοντύνει» κατά 30%.
Δεύτερον, οι εξαγγελλόμενες αυξήσεις υποτίθεται πως καλύπτουν, τόσο τις απώλειες του 2003, όσο και την άνοδο του τιμαρίθμου του 2004.
Τρίτον, συμπεριλαμβάνουν την «ωρίμανση» των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Αύξηση, δηλαδή, την οποία δικαιούνται και θα έπαιρναν έτσι κι αλλιώς.
Τέταρτον, οι αυξήσεις αυτές αφορούν σ' ένα μεγάλο μέρος τους αυξήσεις σε επιδόματα, διατηρώντας και ενισχύοντας το απαράδεκτο καθεστώς της επιδοματικής πολιτικής και, ταυτόχρονα, αφήνοντας το βασικό μισθό, άρα και τις συντάξεις, στο ...ύψος τους.
Εκτον, οι όποιες ...αυξημένες αποδοχές μείνουν, μετά απ' όλα τα παραπάνω, δεν έχουν καμιά σχέση, με τη στοιχειώδη έστω ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Ούτε, βέβαια, με τα κέρδη της ολιγαρχίας και τα ετήσια ποσοστά αύξησής τους...