Παπαγεωργίου Βασίλης

Η εγκύκλιος του εισαγγελέα Σανιδά δεν απηχεί ούτε και εκφράζει μια πολιτική που μεθοδικά ξεδιπλώνεται τα τελευταία χρόνια με κύρια γνωρίσματα τον αυταρχισμό, την τρομοκράτηση, την καταστρατήγηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού. Οχι, κατά τον Συνασπισμό εκφράζει απλώς τον ...υπερσυντηρητισμό του εισαγγελέα Σανιδά! Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ, μια πολιτική ευρωενωσιακών διαστάσεων αντιλαϊκή και γι' αυτό βαθιά και μοιραία αυταρχική απλά δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο ένας εισαγγελέας που «έρχεται σε σύγκρουση με το βασικό πυρήνα εκείνων των θεμελιωδών αξιών που πρέπει να διέπουν μια Πολιτεία, εφόσον αυτή θέλει να σέβεται έμπρακτα τα δικαιώματα του ανθρώπου»! Συνέπεια αυτής της αποπροσανατολιστικής για το λαό ερμηνείας είναι και μια ακόμα διάσταση του ζητήματος στην οποία εστιάζει το τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ, αλλά και κορυφαία στελέχη σε δηλώσεις τους (Φ. Κουβέλης), διαπιστώνοντας ότι ο εν λόγω εισαγγελέας «επιτίθεται απροκάλυπτα ακόμη και στις σχετικές γνωμοδοτήσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων» και ότι «το αρχηγείο της ελληνικής αστυνομίας και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών περιφρονούν την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή». Κάτι σαν παραμύθι με τίτλο: Η καλή Ανεξάρτητη Αρχή και ο κακός εισαγγελέας Σανιδάς. Στο πλαίσιο βέβαια ενός ταξικού συστήματος, ταξικές είναι και οι ανεξάρτητες αρχές, ταξική και η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, διαφέρουν μόνο στον καταμερισμό της κοινής τους «δουλιάς», που είναι η διαιώνιση αυτού του συστήματος.

Το ρόλο του ως «ανάχωμα» του συστήματος επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία και σε κάθε φλέγον λαϊκό ζήτημα ο ΣΥΝ. Το ίδιο πράττει και στον τομέα της γεωργίας, σε μια εποχή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η επίθεση των ευρωμονοπωλίων σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, επιδιώκοντας το πλήρες ξεκλήρισμά της και τη συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια των λίγων. Χαρακτηριστικά των παραπάνω είναι όσα είπε το μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ Γ. Τόλιος κατά την πρόσφατη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους των κτηνοτρόφων στην Αττική. Οι εκπρόσωποι των κτηνοτρόφων εξέθεσαν όλα τα προβλήματα που τους εξωθούν στην εγκατάλειψη του επαγγέλματός τους, όπως οι υπερβολικές αυξήσεις στις ζωοτροφές και η συνολική αύξηση του κόστους παραγωγής με την ταυτόχρονη μείωση των τιμών στα προϊόντα τους, εξαιτίας της κερδοσκοπίας των εμπορομεσαζόντων. Τι είχαν να προτείνουν σε όλα αυτά οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ; Κάποιες, απροσδιόριστες, «εναλλακτικές προτάσεις που μπορούν να αντιστρέψουν την κατάσταση», την επιδότηση στις ζωοτροφές και στα μεταφορικά - τη στιγμή που χρόνο με το χρόνο η ΕΕ μειώνει δραστικά τις επιδοτήσεις με στόχο την πλήρη κατάργησή τους - αλλά και να «μπει τέρμα στη δράση των καρτέλ» - όταν αυτά είναι που κάνουν το «κουμάντο» πανευρωπαϊκά - αποφεύγοντας έστω και την παραμικρή νύξη στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ...

Δε θα μπορούσε φυσικά ο ΣΥΝ να κάνει διαφορετικά, όταν η Κοινή Αγροτική Πολιτική - έστω και με... φιλοαγροτικό πρόσωπο - αποτελεί βασικό στοιχείο του προγράμματός του, ακόμα και αν παραπέμπει σε μία ΚΑΠ της δεκαετίας του '80, όταν όλοι ομολογούν ότι έχει απέλθει ανεπιστρεπτί. Αλήθεια, τα στελέχη του, δε γνωρίζουν ότι σε λίγες μέρες επέρχονται και νέες ακόμη πιο αντιαγροτικές αλλαγές στην ισχύουσα ΚΑΠ, με βασικό στόχο την ακόμη μεγαλύτερη μείωση των κονδυλίων που διατίθενται για τη γεωργία; Δεν έχουν ακούσει τίποτε για την επιδίωξη της Επιτροπής να πετάξει εκτός των όποιων επιδοτήσεων - που ήδη έχουν μετατραπεί σε προνοιακά επιδόματα φτώχειας - τους πολύ μικρούς αγροτοκτηνοτρόφους; Φυσικά και τα γνωρίζουν, όμως βασική τους επιδίωξη είναι να διοχετευτούν οι αγωνιστικές αντιδράσεις των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων σε ελεγχόμενα και πλήρως ακίνδυνα, για το σύστημα, κανάλια. Οι μικροί και φτωχοί αγρότες, οφείλουν να κλείσουν τα αυτιά τους στις αυταπάτες, να γυρίσουν την πλάτη σε αντιλήψεις που αφοπλίζουν τους αγώνες τους. Να συνταχθούν με το συνεπές αγροτικό κίνημα, στην πάλη για την ανατροπή της ΚΑΠ, για μια άλλη φιλοαγροτική φιλολαϊκή πολιτική, αρνούμενοι να μεταβληθούν σε κακοπληρωμένους εργάτες γης χωρίς δικαιώματα, στα σύγχρονα τσιφλίκια που θέλουν να δημιουργήσουν οι πολυεθνικές και οι... «πολύχρωμοι» υποστηρικτές τους.