ΜΑ ΤΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ευαισθησία είναι αυτή που διακρίνει τον πολιτικό μας βίο και δεν το είχαμε καταλάβει! Ευτυχώς το καταλάβαμε μετά την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το περιβάλλον.

Ιδίως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ μας έπεισαν ότι οι ηγεσίες τους πέφτουν σε ...βαθιά μελαγχολία, αν καεί έστω κι ένα δέντρο, αν κοπεί έστω κι ένα λουλούδι, αν μολυνθεί μια μικρή λιμνούλα.

Ο Κώστας Καραμανλής αναθεμάτισε όσους πιστεύουν ότι η ανάπτυξη είναι έννοια αντίθετη με την οικολογία και ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι δεν ανέχεται αυθαίρετα σε δάση και μέτρα που θίγουν το δασικό πλούτο της χώρας. Εδωσαν ρέστα οι άνθρωποι...

Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει, όμως, είναι το πώς γίνεται όταν αυτά τα δύο κόμματα κυβερνούν τη χώρα να συμβαίνουν όσα συμβαίνουν. Γιατί επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καταπατούνται τα δάση, οι βιομηχανίες ρυπαίνουν και τα πάρκα μεταβάλλονται σε εμπορικά κέντρα.

Προφανώς, γιατί το μόνο που τους αρέσει να «ανθεί» σε αυτή τη χώρα είναι τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Και το μόνο που τους ενδιαφέρει να «αναπνέει» είναι ...οι κερδοσκόποι - και μάλιστα με ανακούφιση - όταν μετρούν τα κέρδη τους.

Για την ...εποικοδομητική πρόταση του Γ. Καρατζαφέρη, σύμφωνα με την οποία πρέπει να τοποθετηθεί βιολογικό χαρτί στις τουαλέτες της Βουλής, τι να πούμε. Καλύτερα να μη σχολιάσουμε αυτού του είδους την «οικολογία»...

Απλά, πρέπει να αναρωτηθούμε αν ο λαϊκισμός αυτός έχει κάποια όρια και κάποιο τέρμα.

ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ «χωρισμένο σε τρία κόμματα» τού μοιάζει το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σκανδαλίδη, όπως δήλωσε χτες αγωνιώντας για «την ενότητα του κόμματος». Ετσι είναι, αν έτσι νομίζει...

Ομως, όταν υπάρχουν «τρία κόμματα», δε θα έπρεπε κάποιος να μπορεί να διακρίνει και τρεις διαφορετικές πολιτικές θέσεις για τα βασικά πολιτικά θέματα; Λέμε, μήπως...