Μετά τον επιχειρηματικό «πόλεμο» για το νερό - και συγκεκριμένα για την ΕΥΑΘ - ένας νέος «πόλεμος», αυτή τη φορά για τα... σκουπίδια, αναμένεται να υπάρξει σύντομα μεταξύ μεγάλων ντόπιων και ξένων ομίλων. Φροντίζει γι' αυτό η πολιτική της ΕΕ που έχει χαρακτηρίσει «πράσινη» (δηλαδή ενεργειακής αξιοποίησης) ακόμη και την καρκινογόνα καύση σύμμεικτων στερεών αποβλήτων, αλλά και η πολιτική ιδιωτικοποίησης του τομέα διαχείρισης των απορριμμάτων που προωθείται εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Οπως ήδη έχει γραφεί, αρκετές εταιρείες, που πλασάρουν την καύση ή άλλες παραπλήσιες μεθόδους, όπως η βιολογική ξήρανση, δίνουν πλέον τη «μάχη» για να αναλάβουν τη διαχείριση των σκουπιδιών της Αττικής. Πρόκειται για τις εταιρείες ΗΛΕΚΤΩΡ (του ομίλου της ΕΛΛΑΚΤΩΡ), την κοινοπραξία της ΙΝΤΡΑΚΑΤ με τον πολυεθνικό κολοσσό (υποψήφιο για την ΕΥΑΘ) SUEZ, τους κατασκευαστικούς ομίλους J & P ΑΒΑΞ και ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ, τον όμιλο ΛΑΤΣΗ σε συνεργασία με τον πολυεθνικό όμιλο VEOLIA (άλλη υποψήφια για την ΕΥΑΘ), τον όμιλο ΚΟΠΕΛΟΥΖΟΥ κ.ά.

Πρόκειται για εταιρείες που «μυρίστηκαν ψητό» από τα σκουπίδια, υπολογίζοντας ότι υπάρχει ένας τζίρος που διαμορφώνεται από τη διαχείριση των απορριμμάτων, συνολικού ύψους 400 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Εκείνο βέβαια που αποφεύγει να γράψει επιμελώς ο αστικός Τύπος είναι ότι το κόστος για διαχείριση απορριμμάτων με αυτές τις μεθόδους, που θα ελέγχουν αποκλειστικά οι ιδιωτικές επιχειρήσεις - πέρα από το περιβαλλοντικό - πολλαπλασιάζεται. Από 25 με 40 ευρώ τον τόνο θα φτάσει γύρω στα 200 ευρώ τον τόνο. Και βέβαια αυτό το κόστος θα το χρεώνονται οι δημότες και οι εργαζόμενοι, που θα δουν τα δημοτικά τέλη - χαράτσια να πολλαπλασιάζονται, ενώ παράλληλα θα υποθηκεύεται η υγεία τους από τις διοξίνες και άλλους ρύπους.

Είναι τέτοια η κάλυψη που προσφέρει η κυβέρνηση στις τράπεζες, ώστε πολλές φορές φτάνει στο σημείο να λέει πράγματα που ούτε οι επικεφαλείς των ευαγών ιδρυμάτων δεν τολμάνε να ισχυριστούν. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, λόγου χάρη, δε δίστασε την περασμένη Πέμπτη να δικαιολογήσει πλήρως τη στάση των τραπεζών ισχυριζόμενος ότι τάχα υπάρχει ακόμα ...πρόβλημα ρευστότητας. «Δεν θα πρέπει ποτέ κανείς να ξεχνά ότι το πρόβλημα της ρευστότητας εξακολουθεί και απασχολεί όλες τις χώρες και όχι μόνο της Ευρώπης. Γίνονται συνέχεια παρεμβάσεις σε διάφορες χώρες, μικρές και μεγάλες, προκειμένου να εξευρεθούν οι κατάλληλες λύσεις, αλλά το πρόβλημα είναι υπαρκτό», ήταν η απάντηση του Ευ. Αντώναρου γιατί οι τράπεζες δε «διοχετεύουν» την περιβόητη ρευστότητα στα νοικοκυριά και τους αυτοαπασχολούμενους. Η ειρωνεία είναι ότι την ίδια μέρα δημοσιεύονταν στις εφημερίδες στοιχεία που κονιορτοποιούν τον ισχυρισμό του κυβερνητικού εκπροσώπου. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά οι τράπεζες προτιμούν να καταθέτουν καθημερινά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα 200 δισ. ευρώ (!), παρά να δανείζουν νοικοκυριά και μικρομεσαίους επαγγελματίες. Προτιμούν δηλαδή με το «ζεστό χρήμα» που παίρνουν από τα κρατικά πακέτα και την ΕΚΤ να στηρίξουν τη θέση τους και την κερδοφορία τους και όχι βέβαια να ρίξουν τα επιτόκια ή να στηρίξουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Οι κυβερνήσεις βέβαια είναι υποχρεωμένες να καλύψουν τις τράπεζες γιατί πρέπει να καλύψουν τη δική τους πολιτική «εξόδου από την κρίση», μια πολιτική που φορτώνει εξολοκλήρου τα βάρη στους λαούς για να διασφαλίσει την υπερκερδοφορία των μονοπωλίων.

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες που η κυβέρνηση διά του ΥΠΕΧΩΔΕ είχε πλημμυρίσει τον Τύπο με καταχωρήσεις που διαφήμιζαν τις ...μεγάλες επιδόσεις της στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος.

Το πόσο σοβαρές είναι οι ανακοινώσεις αυτές, θα πει κανείς, το αποδεικνύουν οι καθημερινές επιδόσεις των δηλητηρίων του «νέφους» που εμφανίζεται καθημερινά σχεδόν πάνω από το Λεκανοπέδιο Αττικής. Το αποδεικνύουν όμως κι άλλα περιστατικά, όπως αυτό της ρύπανσης της θάλασσας της Αυλίδας, με αποτέλεσμα να ξεβραστούν νεκρά στην αμμουδιά της εκατοντάδες θαλάσσια είδη, ακόμη και από τα πιο ανθεκτικά, όπως, καβούρια, γαρίδες, κ.ά.

Οι κάτοικοι της περιοχής δίκαια άρχισαν να ανησυχούν και για τη νέα αυτή οικολογική καταστροφή, πολύ περισσότερο όταν πριν από λίγο καιρό είχε ανιχνευτεί στον υδροφόρο ορίζοντα το καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο, που προερχόταν από την ανεξέλεγκτη μόλυνση του Ασωπού από τις βιομηχανίες των Οινοφύτων. Νιώθουν περικυκλωμένοι από τη ρύπανση και ...από στεριά και από θάλασσα!

Την ίδια στιγμή το ΥΠΕΧΩΔΕ υπερηφανεύεται για κάποια πρόστιμα που επιβάλλει κατά καιρούς και για «τα μάτια του κόσμου» σε μερικές βιομηχανίες, που βέβαια εξακολουθούν ανεξέλεγκτες να ρυπαίνουν, μετακυλίοντας ακόμη και τα ποσά των προστίμων - αν ποτέ τα πληρώσουν - στους ίδιους τους καταναλωτές. Ουσιαστικά, δηλαδή, και αυτά τα πληρώνουν οι ...ρυπαινόμενοι!