Η προκλητική εμφάνιση του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία Σ. Κόκκαλη στην Επιτροπή της Βουλής, εκτός των άλλων, έρχεται να επιβεβαιώσει τη διάχυτη εντύπωση ότι οι ισχυροί οικονομικοί επιχειρηματίες έχουν τη δική τους κοινοβουλευτική ομάδα. Ο Σ. Κόκκαλης επέδειξε περιφρόνηση στους βουλευτές, ακριβώς γιατί γνωρίζει ότι δεν μπορούν, τουλάχιστον, να του φέρουν αντιρρήσεις, αν δεν είναι "υποτελείς" του. Ασφαλώς γνώριζε ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι με το μέρος του - γι' αυτό δεν τόλμησαν να του κάνουν ούτε μία (!) ερώτηση - όπως και οι περισσότεροι από τους βουλευτές της ΝΔ. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι βουλευτής της ΝΔ, όταν βγήκε από την αίθουσα της Βουλής, πλησίασε τον μεγαλοεπιχειρηματία για να τον... συγχαρεί για τη "νίκη" του!

Και μετά από αυτά έρχεται ο Κ. Σημίτης και έχει αξίωση να υποτάσσονται στους νόμους που ψηφίζει η Βουλή. Νόμους δηλαδή κομμένους και ραμμένους στα μέτρα μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών που τους πληρώνει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Ε, όχι, αυτοί οι νόμοι δεν έχουν κανένα "λαϊκό έρεισμα" ούτε τη λαϊκή έγκριση.

Μήπως η κυβέρνηση αισθάνεται την ανάγκη - μετά και τα τελευταία γεγονότα στην Ευελπίδων - να ανακαλέσει τις διάφορες θεωρίες περί "κοινωνικού αυτοματισμού" στις οποίες είχε επιδοθεί πρόσφατα, ρωτήθηκε προχτές από το "Ρ" ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εκείνος, χωρίς ένα ελάχιστο ψήγμα έστω και υποκριτικής αυτοκριτικής, επανέλαβε τα περί "αριστοκρατικής αντίληψης που έχουν κάποιοι για το πώς ασκούνται τα δημοκρατικά δικαιώματα". Πρόκειται για... εξυπναδούλα, που είχε χρησιμοποιήσει ο κ. Ρέππας εναντίον του ΚΚΕ σε συνέντευξή του σε απογευματινή εφημερίδα της Κυριακής.

Κατόπιν αυτών ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στην απάντηση του ερωτήματος "ποιος" είναι ο αυτουργός για το κάθε μορφής... αριστοκρατικό ξύλο, που πίπτει αφειδώς σε εποχές "εκσυγχρονισμού".

Λένε οι κυβερνώντες: "Μειοψηφίες αντιδρούν στην πολιτική μας". Και θεωρούν ως "μειοψηφίες":

• Τους εργαζόμενους της "Ολυμπιακής", της Ιονικής, του ΟΣΕ, των ΕΛΤΑ, της "Λάρκο", τους λιμενεργάτες, τους ναυτεργάτες και πολλούς άλλους που απεργούν. Αν αυτοί είναι η μειοψηφία, ποια είναι η πλειοψηφία που δεν αντιδρά; Οι "εργαζόμενοι βιομήχανοι", οι "λακέδες των ΜΜΕ" και οι "εργαζόμενοι βουλευτές" του ΠΑΣΟΚ;
• Τους εκπαιδευτικούς που διαδήλωναν επί μέρες στους δρόμους κόντρα στη βαρβαρότητα των ΜΑΤ και των παρακρατικών και μετά από παλιότερες μαζικές απεργίες κατά της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Αυτοί είναι μειοψηφία και πλειοψηφία είναι οι διευθυντές της εκπαίδευσης και κάποιοι που "καταπίνοντας την ντροπή" πήγαν να δώσουν εξετάσεις;
• Τους χιλιάδες αγρότες που πήραν μέρος στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των τριών τελευταίων χρόνων και 10.000 απ' αυτούς δικάζονται καθημερινά στα "αγροτοδικεία". Μειοψηφία όλοι αυτοί και πλειοψηφία οι πουλημένες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ που δε συμμετείχαν;
• Τους συνταξιούχους που αγωνίζονται στο πεζοδρόμιο διεκδικώντας ανθρώπινη σύνταξη. Μειοψηφία κι αυτοί και πλειοψηφία ποιοι;

Εκατοντάδες χιλιάδες Τσιγγάνοι ζουν στη χώρα μας μέσα σε άθλιες συνθήκες. Σκηνίτες στη λάσπη, δίπλα στα σκουπίδια και μαζί με τα ποντίκια. Απ' αυτούς οι 2 στους 5 πάσχουν από ηπατίτιδα, ενώ η παιδική θνησιμότητα ξεπερνάει το 60% και ο μέσος όρος ζωής περιορίζεται στα 40 χρόνια. Και - όπως κατήγγειλαν οι "Γιατροί του Κόσμου", που παρουσίασαν τα παραπάνω στοιχεία - η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπλόκαρε τις επιχορηγήσεις του Προγράμματος Καταπολέμησης της Φτώχειας και Αντιμετώπισης του Κοινωνικού Αποκλεισμού.

Κι ενώ πολλοί αγωνιούν ποιο θα είναι το τέλος του τηλεοπτικού σίριαλ "Ψίθυροι καρδιάς" - θα την "πάρει" ή όχι την όμορφη Τσιγγανοπούλα ο μπαλαμός; - ο Κ. Σημίτης επιμένει να δηλώνει πως αποκλείεται η χώρα να παραστρατήσει από το "μονόδρομο" της πορείας προς την ΟΝΕ. Βεβαίως είναι μάλλον δύσκολο να φτάσουν στον "ευρωπαϊκό προορισμό" βαδίζοντας ξυπόλυτοι οι Τσιγγάνοι - όπως και πολλοί άλλοι Ελληνες που πληρώνουν πολύ ακριβά τα "διόδια" αυτού του "μονόδρομου" - όμως φαίνεται ότι αυτό δεν απασχολεί τον Σημίτη και την κυβέρνηση. Ισως, και οι κυβερνώντες ν' αγωνιούν για το ποιο θα είναι το τέλος του τηλεοπτικού σίριαλ και να μν νοιάζονται ποιο θα είναι το "τέλος" των Ελλήνων εργαζομένων, στον "ατέλειωτο δρόμο προς την ΟΝΕ".

Λένε οι κυβερνώντες: "Μειοψηφίες αντιδρούν στην πολιτική μας". Και θεωρούν ως "μειοψηφίες":

• Τους εργαζόμενους της "Ολυμπιακής", της Ιονικής, του ΟΣΕ, των ΕΛΤΑ, της "Λάρκο", τους λιμενεργάτες, τους ναυτεργάτες και πολλούς άλλους που απεργούν. Αν αυτοί είναι η μειοψηφία, ποια είναι η πλειοψηφία που δεν αντιδρά; Οι "εργαζόμενοι βιομήχανοι", οι "λακέδες των ΜΜΕ" και οι "εργαζόμενοι βουλευτές" του ΠΑΣΟΚ;
• Τους εκπαιδευτικούς που διαδήλωναν επί μέρες στους δρόμους κόντρα στη βαρβαρότητα των ΜΑΤ και των παρακρατικών και μετά από παλιότερες μαζικές απεργίες κατά της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Αυτοί είναι μειοψηφία και πλειοψηφία είναι οι διευθυντές της εκπαίδευσης και κάποιοι που "καταπίνοντας την ντροπή" πήγαν να δώσουν εξετάσεις;
• Τους χιλιάδες αγρότες που πήραν μέρος στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των τριών τελευταίων χρόνων και 10.000 απ' αυτούς δικάζονται καθημερινά στα "αγροτοδικεία". Μειοψηφία όλοι αυτοί και πλειοψηφία οι πουλημένες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ που δε συμμετείχαν;
• Τους συνταξιούχους που αγωνίζονται στο πεζοδρόμιο διεκδικώντας ανθρώπινη σύνταξη. Μειοψηφία κι αυτοί και πλειοψηφία ποιοι;

Βεβαίως, σύμφωνα με την κυβερνητική "λογική", πράγματι καθένα κοινωνικό στρώμα από μόνο του αποτελεί μειοψηφία έναντι του συνόλου του ελληνικού λαού. Αλλά αν προστεθούν όλες οι "μειοψηφίες", που κατά καιρούς - και το τελευταίο διάστημα πολύ συχνά - βγαίνουν στον αγώνα κατά της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, τότε μετατρέπονται αυτομάτως σε συντριπτική πλειοψηφία. Ομως, υπάρχει τρόπος για να μην επικαλείται ακόμα κι αυτό το παράλογο "επιχείρημα" η κυβέρνηση: Να συντονίσουν και χρονικά τους αγώνες τους όλες οι "μειοψηφίες". Θα γίνει κι αυτό...