Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η λαϊκή αμφισβήτηση της «νέας διακυβέρνησης» ήρθε γρήγορα κι απ' αυτή την άποψη αδικείται η νέα κυβέρνηση. Ομως, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε πει πως η κυβέρνησή του δε χρειάζεται «περίοδο χάριτος», καθώς γνώριζε τα προβλήματα, είχε συγκεκριμένο πρόγραμμα επίλυσής τους και ήταν έτοιμη να το εφαρμόσει. Και να επισημάνουμε ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν οφείλεται στην εφαρμογή διαφορετικής πολιτικής, αλλά στη συνέχιση της ίδιας, που διαχειρίζονταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ...
«Οι εμπορικοί σύλλογοι της χώρας θα έχουν, όπως και σήμερα, τη δυνατότητα να καθορίζουν ελεύθερα τις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων τους, όχι όμως και να απαγορεύουν σε όποιον επιθυμεί να λειτουργεί μέσα στα πλαίσια του εθνικού ωραρίου». Αυτό αναφέρεται στην «πρόταση» της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης για το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, που στάλθηκε στους φορείς εργοδοτών και εμποροϋπαλλήλων.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση λέει το εξής απλό στους αυτοαπασχολούμενους και μικρέμπορους: Δε θέλετε ή δεν μπορείτε, να κρατάτε τα καταστήματά σας τουλάχιστον 13 ώρες το 24ωρο ανοιχτά, όπως προβλέπει η «πρόταση» του εθνικού ωραρίου και θα κάνουν τα πολυκαταστήματα και οι «αλυσίδες»; έχετε το ελεύθερο να τα κλείνετε! Οπως έχουν το ελεύθερο και οι πολυεθνικές, να «αλωνίζουν» και να σας στείλουν μια ώρα αρχύτερα στην ανεργία. Η καπιταλιστική ζούγκλα της «απελευθέρωσης» σε όλο της το μεγαλείο...
Την εξόφθαλμη πλέον αλήθεια ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το «βασικό μέτοχο» για το ξαναμοίρασμα της πίτας και την αναδιάταξη των επιχειρηματικών συμφερόντων, επιβεβαιώνει και η «διαρροή» που έγινε από το Μέγαρο Μαξίμου στη φιλικά προσκείμενη πλέον «Ελευθεροτυπία». Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τα προβλήματα που δημιουργούνται στην «αγορά», τέτοια που επισήμανε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αλλά αυτό που την ενδιαφέρει πρώτα και κύρια είναι ο βασικός μέτοχος να πετύχει το στόχο του, να εξουδετερώσει τη μη αρεστή διαπλοκή. Γράφει λοιπόν η προχτεσινή «Ελευθεροτυπία»: «Αποφασισμένη να μην υπαναχωρήσει από τις βασικές αρχές που ορίζει ο βασικός μέτοχος, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται, εμφανίζεται η κυβέρνηση. Καλά πληροφορημένες πηγές του Μαξίμου έλεγαν χαρακτηριστικά ότι "η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι υπάρχουν κάποιες δυσλειτουργίες στο νόμο αλλά εκείνο που την ενδιαφέρει τώρα είναι να δώσει ένα ισχυρό μήνυμα, ένα σοκ στους διαπλεκόμενους". Οι ίδιες πηγές διευκρίνιζαν ότι όταν ο νόμος θα αρχίσει να εφαρμόζεται τον Ιούνιο θα δείξει στην πράξη ποιες είναι οι υπερβολές ή τα γραφειοκρατικής φύσεως και άλλα προβλήματα. Τότε η κυβέρνηση θα αποφασίσει τις όποιες αναγκαίες τροποποιήσεις»... Κατά τα άλλα τους ενδιαφέρει η διαφάνεια και η καταπολέμηση της διαπλοκής... Ομως δεν κοροϊδεύουν πλέον κανέναν.
Καραμανλής, Παπανδρέου και Αλαβάνος κήρυξαν από κοινού την έναρξη του διαλόγου - απάτη για την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία. Κατά τα άλλα, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΝ επαγγέλλεται ...αριστερή στροφή στην πολιτική του δράση. Ο κάθε αριστερός καταλαβαίνει βέβαια ότι η αριστερή πολιτική δε συμβιβάζεται με επιλογές συμμετοχής και ενσωμάτωσης στις πολιτικές επιδιώξεις των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων. Πόσο μάλλον, που υπάρχει ήδη μια πλούσια εμπειρία από το παρελθόν, για το ρόλο των «διαλόγων» που έστησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για την προώθηση αντιδραστικών αλλαγών στην αγορά εργασίας, στο Ασφαλιστικό και στη φορολογία. Πολύ περισσότερο μάλιστα, που στο χώρο της Παιδείας γίνεται συναγωνισμός διακηρύξεων μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για το ποιο κόμμα έχει τις περισσότερο αντιδραστικές προσεγγίσεις. Αρα, οι του ΣΥΝ γνώριζαν τι προβλήματα θα επιδιώξει να λύσει η κυβέρνηση με το «διάλογο» για την Παιδεία και παρ' όλα αυτά πήραν μέρος. Το γεγονός ότι ο κ. Αλαβάνος προσήλθε και συμμετείχε στο πανηγυρικό των εκδηλώσεων, άνευ γραβάτας, σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί το ρόλο του ΣΥΝ σαν επικουρική συμμετοχική δύναμη, η οποία επιδιώκει να χρωματίσει το αντιδραστικό πολιτικό σύστημα με «αριστερές» πινελιές...
Βέβαια είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι η γνώμη των φοιτητών και των σπουδαστών είναι η τελευταία που «μετράει» για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις αλλά και οι απαιτήσεις της «αγοράς» τούς βρίσκουν σαφώς πιο πρόθυμους.
Μόνο που καλό είναι να διδάσκεται κανείς από το παρελθόν και κυρίως αν είναι υπουργός Παιδείας. Και το παρελθόν δείχνει πως όσοι προσπάθησαν να «προσπεράσουν» τη γνώμη αυτών που πραγματικά αφορά η Παιδεία... δεν είχαν καλή κατάληξη.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως εκεί στο υπουργείο Ανάπτυξης, τους αρέσει να παίζουν με τις λέξεις. Δεν προτίθενται λέει να προχωρήσουν στην απελευθέρωση του ωραρίου, απλώς στην καθιέρωση... εθνικού ωραρίου. Ετσι όπως πάνε, σε λίγο θα μας πουν ότι είναι και θέμα... εθνικής ενότητας.
Φυσικά δεν μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν ποιος θα καθορίσει και με ποια κριτήρια αυτό το... εθνικό ωράριο, αντιθέτως παραπέμπουν σε... διαλόγους με τους «κοινωνικούς εταίρους» και άλλα τέτοια.
Το κόλπο παλιό (από τον καιρό του ΠΑΣΟΚ) και γνωστή η κατάληξή του: Πλήρης απελευθέρωση και ασυδοσία προς όφελος φυσικά των αλυσίδων καταστημάτων. Οσο για τη συμβολή του στην καταπολέμηση της ανεργίας... αστειεύονται μάλλον όσοι το υποστηρίζουν.
Φαίνεται ότι δε γνωρίζουν (ή δε θέλουν να γνωρίζουν) τις συνθήκες εργασίας στο εμπόριο. Ωράρια δεν υπάρχουν, συμβάσεις δεν εφαρμόζονται και η μερική απασχόληση ζει και βασιλεύει.