«Στην κρίσιμη και οριακή στιγμή που βρίσκεται η Ελλάδα και η Ευρώπη χρειάζονται βαθιές και ριζικές αλλαγές», δήλωσε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ, Π. Σκουρλέτης. Ας επιχειρήσουμε μιαν αποκωδικοποίηση. Η ηγεσία του ΣΥΝ ανησυχεί για την πορεία της ΕΕ, ανησυχεί γιατί γνωρίζει ότι η κρίση, οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί στους κόλπους του ευρωενωσιακού καπιταλισμού που προϋπήρχαν αλλά οξύνθηκαν, σε συνδυασμό με τη διογκούμενη λαϊκή οργή, τα πιο στέρεα συμπεράσματα για το ποιόν της λυκοσυμμαχίας που προκύπτουν στις λαϊκές συνειδήσεις, οι ριζοσπαστικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα, συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα απ' το οποίο κινδυνεύει το ευρωενωσιακό εικόνισμα που χρόνια τώρα προσκυνά. Κι επειδή ανησυχεί, ζητά βαθιές και ριζικές αλλαγές, λέξεις που ηχούν όμορφα στ' αυτιά του λαού, πλην, όμως, η αποσαφήνισή τους αποδεικνύει πως ούτε βαθιές ούτε ριζικές είναι οι αλλαγές που προτείνει. Ισα ίσα, είναι αλλαγές που μαζί με τον ΣΥΝ τις διεκδικεί και τμήμα της πλουτοκρατίας και πολιτικών της εκπροσώπων. Και αφορούν σε: «Δυνατότητα απευθείας δανεισμού από την ΕΚΤ των χωρών - μελών της ΕΕ, έκδοση ευρωομολόγου από την ΕΚΤ και εγγυημένου απ' αυτήν (...) Συνολική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με τη διαγραφή μέρους του»... Αυτά τα μέτρα, λέει ο ΣΥΝ, «καθίστανται αναγκαία για την ύπαρξη και τη συνέχιση της ΕΕ»... Για να καταλήξουμε εκεί απ' όπου αρχίσαμε, ο ΣΥΝ ανησυχεί, και δικαίως, όπως άλλωστε κάθε θιασώτης και απολογητής αυτού του συστήματος.

Τον ενορχηστρωμένο χαρακτήρα της πρωτοφανούς επίθεσης κατά των δημόσιων υπαλλήλων σε παγκόσμιο επίπεδο επιβεβαιώνει πρόσφατο άρθρο του «Εκόνομιστ», γνωστού οργάνου του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Στην πραγματικότητα στο «πρόσωπο» των δημόσιων υπαλλήλων στο στόχαστρο μπαίνουν τα εργασιακά - ασφαλιστικά, αλλά και τα συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα συνολικά των εργαζομένων, αφού θεωρούν ότι πολλά από αυτά ήδη έχουν καταργηθεί στον ιδιωτικό τομέα. Ο «Εκόνομιστ» δίνει το σύνθημα να κλιμακωθεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά των εργαζομένων στο δημόσιο, που δε θα περιοριστεί μόνο στη δραστική μείωση των μισθών και των επιδομάτων και βέβαια των συντάξεων, αλλά θα προχωρήσει στην κατάργηση ουσιαστικά του δικαιώματος της απεργίας και στη διάλυση των συνδικάτων. «Ενα άλλο πεδίο μάχης είναι τα λεγόμενα θεσπισμένα προνόμια των σωματείων. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα απαγορευτεί ο συνδικαλισμός. Πρέπει όμως να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας», γράφει χαρακτηριστικά. Είναι ευνόητο ότι οι κυβερνήσεις θα μειώσουν τον αριθμό των εργαζομένων στο δημόσιο δραστικά, παράλληλα με τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στις παρεχόμενες δημόσιες υπηρεσίες. Αλλά φαίνεται και ότι εξυφαίνονται αντιδραστικά μέτρα προκειμένου να σιγουρέψουν πως θα εφαρμόζουν απρόσκοπτα την αντεργατική πολιτική. Κούνια που τους κούναγε...

Σταματημό δεν έχουνε τα γεννητούρια στον «Ρ»! Στην οικογένεια του σ. Κώστα Πασακυριάκου προστέθηκε ακόμα ένα γλυκό αντράκι. Στον Κώστα και στη συντρόφισσά του Γεωργία, η διεύθυνση κι όλο το προσωπικό του «Ρ» ευχόμαστε κι ο δεύτερός τους γιος να 'ναι πάντα γερός και να γίνει μαχητής!