Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται για την αυριανή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ότι δηλαδή θα χαράξει μια άλλη πορεία πλεύσης με «ανάπτυξη» και χαλάρωση των μέτρων λιτότητας, είναι παντελώς ψεύτικες, παραπλανητικές και επικίνδυνες. Οι διάφορες προτάσεις που ακούγονται δεξιά και αριστερά, όπως αύξηση κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και έκδοση ομολόγων, οι «ενέσεις ρευστότητας» στον ιδιωτικό τομέα, η χρήση του ESM (ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας) ως ύστατου δανειστή των ευρωτραπεζών κ.ά., υπάρχουν εδώ και καιρό στα συρτάρια της Κομισιόν και των άλλων οργάνων της ΕΕ και υπηρετούν αποκλειστικά τα συνολικά συμφέροντα της πλουτοκρατίας μέσω της αλλαγής του μείγματος στη διαχείριση της κρίσης. Στον ίδιο στόχο είναι ενταγμένη και η έκδοση ευρωομολόγων, που είναι αναπόσπαστα δεμένη με πιο αποφασιστικά βήματα στην κατεύθυνση της πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης της ΕΕ. Σε μια τέτοια «ανάπτυξη» πρωτοστατεί η γερμανική κυβέρνηση, παρά την αντίθετη εικόνα που καλλιεργείται για προπαγανδιστικούς λόγους. Ιδού τι δήλωσε η ίδια η Μέρκελ μετά τη σύνοδο των G8: «Βεβαίως είπαμε να γίνει κάτι για να τονωθεί η ανάπτυξη στην Ελλάδα, μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Είμαστε ανοικτοί σε αυτό», τόνισε, σπεύδοντας βέβαια να ξεκαθαρίσει ότι «δεν πρέπει να καταλάβει κανείς όμως ότι αυτό αποτελεί υποκατάστατο για την τήρηση των δεσμεύσεων του μνημονίου που διαπραγματεύτηκε η τρόικα». Αυτές ακριβώς οι «δεσμεύσεις», εντός και εκτός μνημονίου, είναι το κυρίαρχο ζήτημα στο οποίο κρίνεται κάθε πολιτική δύναμη: 'Η τις σέβεται και άρα θα τις εφαρμόσει πλήρως μένοντας σταθερά στο έδαφος του ευρωμονόδρομου ή δεν τις σέβεται και δεσμεύεται ότι θα τις ανατρέψει σε ρήξη βέβαια με την ΕΕ και την εξουσία των μονοπωλίων. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Εμπαιγμό για τους ανέργους και πρόσχημα για να δοθεί στους εργοδότες «ζεστό χρήμα» αποτελεί το πιλοτικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τον τίτλο: «Η πρώτη σας θέση εργασίας μέσω του EURES».
Δήθεν στόχος του προγράμματος είναι να βοηθήσει τους νέους 18-30 ετών να βρουν δουλειά όχι στη χώρα τους αλλά εντός των ορίων της ΕΕ.
Για τους ίδιους τους νέους αυτό αποτελεί καθαρό εμπαιγμό. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε μόλις 5.000 άνεργους σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Ομως μόνο το σύνολο των ανέργων μέχρι 25 ετών σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση φθάνει τα 5,5 εκατομμύρια. Την ίδια στιγμή προβάλλουν ως δήθεν λύση το διαρκή ξεριζωμό για δουλειές του ποδαριού που θα διαρκούν ελάχιστο χρόνο. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα «συμβόλαια εργασίας» μπορούν να έχουν διάρκεια μόλις έξι μήνες. Μετά τι θα γίνονται οι νέοι;
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας επιδοτεί επιχειρήσεις για να καταρτίσουν τον άνεργο που θα προσλάβουν προκειμένου να τον προσαρμόσουν στις ανάγκες τους. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εκμεταλλεύεται την ανάγκη για το μεροκάματο ώστε να παρέχει στους εργοδότες ένα φθηνό, εύπλαστο, χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό.
Είναι «απομονωμένη» όπως μας λένε οι πάντες και τα πάντα (από Σαμαρά μέχρι Τσίπρα) και η πολιτική της έχει εξοβελισθεί στο «πυρ το εξώτερο» σύμφωνα με τα δελτία ειδήσεων.
Κανείς δεν της μιλάει, όλοι την αποφεύγουν γιατί είναι ...κακιά και πιστεύει στη «λιτότητα», σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους σε Ευρώπη και Αμερική που είναι φανατικοί της «ανάπτυξης».
Είναι να απορείς τελικά πόση ...φιλολαϊκότητα, πόση καλοσύνη και πόση ανθρωπιά κρύβονταν στις ηγεσίες αυτού του πλανήτη και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι...
Φαίνεται θα μπερδευτήκαμε επειδή κατά καιρούς όλοι αυτοί οι «φιλολαϊκοί» και «αναπτυξιακοί» τύποι όλο και κάποια χώρα βομβαρδίζουν: Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και έπεται η Συρία.
Ομως και αυτά αναπτυξιακά μέτρα είναι. Αν ισοπεδώσεις μια χώρα τι άλλο μπορεί να κάνει στη συνέχεια παρά να ...αναπτυχθεί.
Εμάς πάντως η Α. Μέρκελ δεν μας μοιάζει σαν την «μικρή Αννούλα που κάθεται και κλαίει» και ούτε η πολιτική της μας φαίνεται να είναι ...εκτός μόδας.
Αντιθέτως, η μείωση των μισθών, η συρρίκνωση των δικαιωμάτων, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, η κατάργηση κάθε στοιχείου κοινωνικού κράτους, βλέπουμε να εφαρμόζονται παντού και με χίλιους τρόπους.
Μάλλον γιατί δεν είναι κάποια... εμμονή μιας Γερμανίδας καγκελαρίου αλλά ο τρόπος να ξεπεράσει το σύστημα την κρίση του σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων γιατί μόνο έτσι μπορεί να το κάνει.
Κι ακριβώς αυτό το στόχο υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη ό,τι παραμύθια κι αν προσπαθούν να μας πουλήσουν.