Ουίλιαμ Χέιγκ

Η συντριπτική ήττα του Συντηρητικού Κόμματος στις εκλογές της 1ης Μάη, άνοιξε τους "ασκούς του Αιόλου" για το κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία επί 18 συναπτά έτη. Ο Μέιτζορ παραιτήθηκε, αφήνοντας πίσω του πολλές πληγές και πολλούς αδηφάγους διεκδικητές. Τελικά, μετά από πολύ κόπο, οι Τόρις κατάφεραν αυτή την βδομάδα να εκλέξουν το νέο ηγέτη τους, τον 36χρονο Ουίλιαμ Χέιγκ. Βέβαια, η εκλογή αυτή δε θα ήταν πραγματοποιήσιμη αν η "Σιδηρά Κυρία" της βρετανικής πολιτικής δεν παρέμβαινε σαν "από μηχανής θεός", εκδηλώνοντας την αμέριστη υποστήριξη και την εμπιστοσύνη της, στο πρόσωπο του Χέιγκ.

Ο "νεαρός" Χέιγκ σηματοδοτεί μια εκ νέου στροφή στον άκρως συντηρητικό χώρο, που σηματοδότησε η πορεία της Μάργκαρετ Θάτσερ. Ενας χώρος γνώριμος για τους Τόρις και επιτυχημένος, με μια ουσιαστική διαφορά: το χώρο αυτό τον κάλυψε πολύ δυναμικά ο αρχηγός των "Νέων Εργατικών", Τόνι Μπλερ. Πολλά έχουν αλλάξει στη βρετανική πολιτική σκηνή και το κυριότερο, οι σχέσεις της Βρετανίας με την ΕΕ. Τα προβλήματα που θα πρέπει να επιλύσει, είναι πάρα πολλά, καθώς ο ίδιος σχετικά άπειρος, θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν Τόνι Μπλερ που η εκλογή του συνοδεύτηκε από ηχηρές τυμπανοκρουσίες από τους Ευρωπαίους εταίρους και ένα κόμμα σπαρασσόμενο από τις εσωτερικές διαμάχες για την ΕΕ και το ΕΥΡΩ, το μείζον ζήτημα που τριχοτόμησε το κόμμα και του κόστισε την εξουσία. Ο ίδιος μόλις πρόσφατα εκδηλώθηκε σχετικά με το θέμα και πολλοί θεωρούν τις αντιευρωπαϊκές του θέσεις μια προσπάθεια σφετερισμού βουλευτών για την εκλογή του. Το τι μέλλει γενέσθαι για το συντηρητικό κόμμα, θα φανεί στο μέλλον...

Χ. Μ.

ΒΙΒΛΙΟ

Ο "Μινώταυρος" της Σένγκεν

Αγαπητέ αναγνώστη η στήλη σε προειδοποιεί: "Συστήνει" ένα βιβλίο δυσάρεστο και δύστροπο (εκδόσεις "Ποντίκι"). Η μελέτη του, όμως, είναι επειγόντως και ζωτικά αναγκαία, αφού από 1/7/97 το αποτρόπαιο περιεχόμενό του θα έχει εισβάλει στη ζωή μας. Τίτλος του "Η Συνθήκη του Σένγκεν" και περιέχει: Τα 142 άρθρα και την Τελική Πράξη της Συνθήκης που υπογράφτηκε στην πόλη Σένγκεν στις 14/7/1985. Την Εκθεση, όσον αφορά στην εφαρμογή της, του Ολλανδού βουλευτή Βαν Ουτρίβε (5/10/92). Τη συζήτηση της Εκθεσης αυτής στο Ευρωκοινοβούλιο και το σχετικό Ψήφισμά του (17/11/92). Και ακόμα χρήσιμο προλόγισμα (ιστορικό, παρατηρήσεις) και το Ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου (6/4/95), από το... "φόβο των Ιουδαίων", με τίτλο "Ελάχιστες προϋποθέσεις για το δικαίωμα του ασύλου".

Ο "Ρ" έχει αποκαλύψει την ουσία της Συνθήκης, που με απόφαση των "15" στη Διακυβερνητική του Αμστερνταμ, συμπεριελήφθη στο "Μάαστριχτ 2", ώστε να της δοθεί "κύρος" και κυρίως για να γίνει υποχρεωτική και για όσες χώρες της ΕΕ έχουν επιφυλάξεις, φοβούμενες τις εθνικές και κοινωνικές συνέπειές της. Συνθήκη, που ενώ εκχωρεί και εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, παράτυπα πέρασε από τη "Βουλή", με την ψήφο 142 μόνον βουλευτών. Ψήφος που θα καταδικαστεί από την Ιστορία, διπλά. Και γιατί ασέβησε απέναντι στα διδάγματα της νεότερης πολιτικής Ιστορία μας και γιατί εγκρίνει νέα δεινά για τον πολύπαθο λαό μας.

Οποιος διάβασε ή είδε κινηματογραφικά την καφκική "Δίκη", τη μεσαιωνική "Ιερά Εξέταση" και έχει διανοηθεί τι συμβόλιζε κατά την προϊστορική ανθρωπότητα ο μινωικός λαβύρινθος, ο Μινώταυρος και οι θυσίες σ' αυτόν, διαβάζοντας τη Συμφωνία, και μάλιστα τα υποδορίως των λέξεων σημαινόμενα, η "Δίκη", η "Ιερά Εξέταση", ο λαβύρινθος και ο Μινώταυρος θα του φανούν διανοητικές αφέλειες. Διαβάζοντας άρθρο το άρθρο, ανατριχιάζει με την ασύλληπτη, φασιστογενή σατανικότητα της Συνθήκης. Με τον ανθρωποφαγικό, ηλεκτρονικό "λαβύρινθο", που θέλει, μέσω της ΕΕ, να επιβάλει παγκοσμίως ενάντια στους λαούς, από το φόβο της εξέγερσης και της διεθνιστικής αλληλεγγύης τους. Αυτά θέλει να προλάβει η "νέα τάξη", με τη Συνθήκη και τη νέα "Ιερά Εξέταση". Την "αόρατη", υπερκρατική, υπερκυβερνητική, ανεξέλεγκτη "Εκτελεστική Επιτροπή" της Συνθήκης.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

- Τι κέρδισες

απ' την ΕΟΚ

όλα αυτά

τα χρόνια;

- Βάρη, χαράτσια,

αναδουλιά,

"λουκέτα"

και "κανόνια"!

- Μόνο ζημιές

κατέγραψες;

κέρδη, τάχα,

δεν είχες;

- Ε, πώς,

εξοικονόμησα

και "ζώνη"

δέκα πήχες!

- Τα παραλές,

μου φαίνεται,

κάτι θα έχεις

πάρει...

- Α, ναι, μωρέ,

μου έδωσαν

του Μάαστριχτ

το "σαμάρι"!

Ο οίστρος

Οπαδοί της παγκοσμιοποίησης και των κάθε μορφής "απελευθερώσεων" υποτίθεται πως είναι οι της κυβέρνησης Σημίτη. Δηλώνουν ένθερμοι οπαδοί της απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίων, των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, των πάντων.

Με τη διαμόρφωση όμως της τιμής της εργατικής δύναμης τι γίνεται; Εκεί η κυβέρνηση πετάει τη μάσκα του "απελευθερωτή" και - μέσω της επιτροπής Σπράου - δηλώνει ότι η τιμή του εμπορεύματος "εργατική δύναμη" δε θα πρέπει να διαμορφωθεί με βάση τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά θα πρέπει να διατιμηθεί όπως αυτή θέλει. Απειλούν μάλιστα ότι αν δεν υποταχθούν οι εργαζόμενοι, τότε θα πρέπει να περιμένουν τα χειρότερα. Μα καλά αυτοί μέχρι τώρα δε δήλωναν αντίθετοι με τις κρατικές παρεμβάσεις και δεν υποστήριζαν ότι... οι δυνάμεις της αγοράς είναι από μόνες τους σε θέση να λύσουν τα όποια προβλήματα..;

Πού την είδατε, βρε παιδιά του ΜΕΓΚΑ, την "έντονη δυσαρέσκεια της ελληνικής κυβέρνησης", όπως μονότονα επαναλαμβάνατε στα προχτεσινά σας δελτία ειδήσεων, για τη διορθωτική δήλωση του εκπροσώπου του αμερικανικού Πενταγώνου, σύμφωνα με την οποία τα Ιμια είναι υπό αμφισβήτηση; Πώς, αυτή η δυσαρέσκεια, εκφράστηκε δημόσια; Μήπως, δεν είδατε, το μεσημέρι της ίδιας μέρας, με τι κόπο και μόχθο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχειρούσε να πείσει για το θετικό χαρακτήρα αυτών των εξελίξεων;

Ποια "γραμμάτια" προς την κυβέρνηση Σημίτη καθορίζουν άραγε την τόσο... ιδιαίτερη οπτική γωνία κάτω από την οποία παρακολουθείτε και προβάλλετε τα γεγονότα; Ποιο απλά, λίγη - δημοσιογραφική έστω - τσίπα δε (σας) έχει απομείνει;

Αφού προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξήγησε, ως γνήσιος εκπρόσωπος των ΗΠΑ (συγνώμη, της Ελλάδας) ότι η σωστή θέση των ΗΠΑ, όπως την εξέφρασε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, είναι η δεύτερη, που λέει ότι τα Ιμια είναι "αμφισβητούμενη περιοχή", και όχι η πρώτη, που έλεγε ότι τα Ιμια είναι ελληνικά (σύμφωνα και με τους χάρτες του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ), κατέληξε ζητώντας τη... συνδρομή των ΗΠΑ για την επίλυση του θέματος με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

Ρωτήθηκε, τότε από τον "Ρ": "Με τι εχέγγυα ζητάτε τη συνδρομή μιας χώρας για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, όταν αυτή χώρα δε σέβεται ούτε τους δικούς της χάρτες;".

Ομως ο κ. Ρέππας συνέχισε απτόητος. Η κυβέρνηση, όπως είπε, ζητά τη "συνδρομή" των Αμερικανών, διότι "οι ΗΠΑ σε πολλές περιπτώσεις, με τη δική τους παρέμβαση έχουν βοηθήσει ώστε να αντιμετωπιστούν προβλήματα τα οποία ταλάνιζαν, για μεγάλα χρονικά διαστήματα τον πλανήτη μας. Είχαν, δηλαδή, μια ωφέλιμη πολιτική συμμετοχή"...

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του "Ρ", την επόμενη φορά, αφού η κυβέρνηση προχωρήσει στην απαρίθμηση των "ωφέλιμων παρεμβάσεων" των ΗΠΑ, ξεκινώντας από τον Περσικό και τη Βοσνία, και καταλήγοντας στην Κύπρο και τον αποκλεισμό της Κούβας, θα ευχαριστήσει του Αμερικανούς επειδή στην περίπτωση της... Ακρόπολης, η θέση τους συμφωνεί με τους χάρτες τους. Η Ακρόπολη ανήκει στην Ελλάδα και για τους Αμερικανούς!..

Πραγματική Βαβυλωνία είναι να ακούς τους κυβερνώντες να ομιλούν περί του αν είναι δεξιοί ή "αριστεροί". Τελευταίο απολαυστικό παράδειγμα, οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος κλήθηκε προχτές να πάρει θέση σχετικά με τις απόψεις Παπαντωνίου, σύμφωνα με τις οποίες "αριστερή" πολιτική είναι η δεξιά πολιτική! Ιδού λοιπόν τι είπε ο κ. Ρέππας:

"Οι δηλώσεις του κ. Παπαντωνίου παραποιήθηκαν... μίλησε για φιλελευθεροποίηση της αγοράς, ως μια θέση την οποία δέχονται όλο και περισσότεροι. Αυτό είναι συμπέρασμα που αποκόμισε στο πλαίσιο της Διακυβερνητικής... Αλλά, τα της Δεξιάς τα ανέφερε, όταν τα ανέφερε, ώστε να μη θεωρείται έτσι όπως παρουσιάζεται η θέση του κ. Παπαντωνίου, ως τοποθέτηση υπέρ κάποιας δεξιάς πολιτικής"...

"Και η παραποίηση που είναι;", ρωτήθηκε ο κ. Ρέππας, για να έρθει η εξής απάντηση: "Στο ότι αυτή η πολιτική ονομάζεται δεξιά, ενώ ο κ. Παπαντωνίου την τοποθέτησε αυτή τη λέξη (σ.σ.: δεξιά) εντός εισαγωγικών, για να δηλώσει ότι δεν είναι δεξιά, είναι αυτό το οποίο κάποιοι υπέθεταν ότι είναι δεξιά, αριστεροί και αυτοί"...

Καταλάβατε; Αν όχι, τότε "δεν ξέρει η αριστερά σας τι ποιεί η δεξιά σας". Και πάψτε, επιτέλους, να... παραποιείται δεξιούς ανθρώπους, που ομολογούν ότι είναι δεξιοί, επειδή παρουσιάζονται πως είναι "αριστεροί"...

Δε λέμε, η τακτική "μια στο καρφί και μια στο πέταλο" ήταν πάντα προσφιλής στην "Ελευθεροτυπία", αλλά η αντίφαση ανάμεσα στο χτεσινό και το προχτεσινό πρωτοσέλιδό της, "έβγαζε" μάτι. Προχτές, ανέδειχνε - και σωστά - τις ομολογίες του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και υπογράμμιζε στον τίτλο της: "Ο Γιάννος κάνει τη μεγάλη... ανατροπή μετά το Αμστερνταμ - "Αριστερά είναι Δεξιά"". Χτες, όμως, είδε... φως από την προχτεσινή εισήγηση του πρωθυπουργού στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ κι έκανε στροφή 180 μοιρών. "Σημίτης 10 χρόνια μετά τον Ανδρέα... - ΒΛΕΠΕΙ ΦΩΣ στο βάθος του τούνελ" σημειώνει ο πρωτοσέλιδος τίτλος της, συνοδευόμενος και με την κατάλληλη φωτογραφία του χαμογελαστού Σημίτη.

Κάνουμε λάθος, αν υποθέσουμε ότι το χτεσινό πρωτοσέλιδο αποτελεί μια έμμεση, αλλά σαφέστατη "αυτοκριτική" για το προχτεσινό;

Αυτό κι αν είναι πρόκληση: Δάνειο για... καλοκαιρινές διακοπές δίνει τώρα η Ιονική Τράπεζα. Η επιτυχία του είναι μάλλον εξασφαλισμένη, αφού οι περισσότεροι εργαζόμενοι, κατά τα φαινόμενα, θα χρησιμοποιήσουν το επίδομα άδειας, για να "βουλώσουν τρύπες" και όχι για διακοπές. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά, που η μονόπλευρη σκληρή λιτότητα, γίνεται βούτυρο στο παντεσπάνι των τραπεζών...