ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι υπεύθυνοι...

Δύσκολο ακόμα και να υποθέσει κανείς τους εκτελεστές της επίθεσης στα γραφεία του ΟΗΕ στη Βαγδάτη.

Πρώτα από όλα, την ώρα που κυρίαρχη δύναμη κατοχής στο Ιράκ είναι οι ΗΠΑ, που μόλις πριν λίγο ο υφυπουργός άμυνάς της υμνούσε τα οφέλη τα οποία είχαν από την 11η Σεπτέμβρη, αυτομάτως μπαίνει πολύ ψηλά στον κατάλογο των υπόπτων... Πολύ περισσότερο μάλιστα, που η ιμπεριαλιστική δύναμη, τα έχει βρει μπαστούνια στη διαχείριση της κατοχής και αγωνίζεται, να βρει συνενόχους. Πολλά διαρρέονται για προσπάθειες προώθησης καινούριων ψηφισμάτων στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ώστε να μοιραστούν περισσότεροι ιμπεριαλιστές τα βάρη της κατοχής και το κέρδος.

Ψηλά στον κατάλογο των υπόπτων θα ήταν, έτσι και αλλιώς, οι κατοχικές δυνάμεις, τώρα που οι ηγεσίες τους βρίσκονται σε ιδιαίτερες δυσκολίες μετά τις απανωτές αποκαλύψεις για τις απατεωνιές και τα συνειδητά ψέματα, προκειμένου να πείσουν για τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ. «Οπλα», που μάλλον ούτε εκ των υστέρων δε θα μπορέσουν να στήσουν, αφού η όλη υπόθεση έχει εκθέσει τις μυστικές υπηρεσίες τόσο των ΗΠΑ όσο και της Βρετανίας και πλέον μοιάζουν με το μαθητή, που καρφώνει «όχι εγώ κύριε, αυτός με έβαλε...».

Μπορεί όλες αυτές οι υποθέσεις να είναι υπερβολικές, ή να ισχύουν μόνο εν μέρει. Πάντως, το μυαλό έχει δικαίωμα να σκέπτεται, υπολογίζοντας κίνητρα και όποια γεγονότα μαθαίνει. Μπορεί, τελικά, οι εκτελεστές της επίθεσης, να προέρχονται πραγματικά από κάποια μερίδα της ιρακινής αντίστασης. Σε αυτές τις συνθήκες, ούτε όλοι θα είναι ίδιοι, ούτε την ίδια εφ' όλης της ύλης ευστοχία, θα διαθέτουν...

Αυτά τα αναγκαστικά ασαφή και υποθετικά για τους εκτελεστές. Γιατί οι πραγματικοί υπεύθυνοι για ό,τι έγινε και θα γίνει στο Ιράκ είναι πολύ γνωστοί. Είναι αυτοί, που εδώ και καιρό έπιασαν τη μυρωδιά του πετρελαίου και επίσης θέλησαν, να βάλουν στο χέρι τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Γι' αυτούς τους λόγους έκαναν στρατιωτική δολοφονική επέμβαση με άγνωστο ακόμα αριθμό αθώων θυμάτων και υλικών ζημιών. Γι' αυτούς τους λόγους έστησαν απάνθρωπη στρατιωτική κατοχή σε μια ανεξάρτητη χώρα και αγωνίζονται τώρα, να βάλουν «τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι» στο λαό της. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να βρίσκονται εκεί και πολύ περισσότερο «να ζητούν και τα ρέστα...».

Είναι λάθος, αν όχι πονηρή, ακόμα και η συζήτηση, που γίνεται διεθνώς για την ευθύνη της «ασφάλειας» στην περιοχή. Αλλο πράγμα είναι, ότι αντανακλά πράγματι τις διάφορες αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ τους. Δε θα υπήρχε κανένα ζήτημα καμιάς «ασφάλειας», αν δεν είχαν πάει εκεί οι κατακτητές και οι συνοδοιπόροι τους. Η μόνη εγγύηση ασφάλειας γι' αυτήν την περιοχή, αλλά και όπου αλλού βρίσκονται με το έτσι θέλω οι κατακτητές - ιμπεριαλιστές, ή όπου αλλού ανακατεύονται ή επιχειρούν να ανακατεύονται, είναι, να ξεκουμπιστούν το ταχύτερο. Μόνοι τους δε θα το κάνουν. Απομένει στους λαούς να τους ...ξεκουμπίσουν!

Παύλος Αλέπης

Ψευτο«παρατηρητήριο»

Το να προσθέτει κανείς νέο υλικό σε μια ιστοσελίδα είναι πολύ πιο εύκολη διαδικασία από το να προσθέτει και να αφαιρεί ταυτόχρονα. Μ' αυτό το δεδομένο δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά το γεγονός ότι στο περίφημο «παρατηρητήριο των τιμών» λιανικής πώλησης των αγροτικών προϊόντων δεν μπορεί κανείς να δει τιμές προηγούμενων ημερών και κατά συνέπεια να κάνει συγκρίσεις.

Με δεδομένο πολύ περισσότερο ότι, όπως ισχυρίζεται ο κύριος υπουργός Ανάπτυξης, οι διαμαρτυρίες και τα όσα λέγονται για ανατιμήσεις είναι «αυθαίρετα», οι δε ανατιμήσεις «ανύπαρκτες και φανταστικές», είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί για του λόγου του υπουργού το αληθές δεν παρέχεται η δυνατότητα σε όσους τελικά έχουν πρόσβαση στη σχετική ιστοσελίδα να κάνουν συγκρίσεις τιμών;

Αθλιος εμπαιγμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είχε κλείσει η ύλη της σελίδας με τις εργατικές ειδήσεις όπου σχολιάζουμε τη χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας για το πόσο καλά είναι τα πράγματα στον τομέα της υγιεινής και της ασφάλειας της εργασίας, όταν ήρθε στα χέρια μας μια καταγγελία για την εταιρία «ΜΑΛΤΕΖΟΣ» (παράγει ηλιακούς θερμοσίφωνες) και την άθλια συμπαιγνία εργοδότη - κυβέρνησης και ΙΚΑ σε βάρος των εργατών. Η εργάτρια Ανθή Μπακοπούλου, 51 χρόνων, σχεδόν 16 χρόνια δουλεύει σαν οξυγονοκολλήτρια στο τμήμα συλλεκτών. Δεν τις κολλάνε βαρέα ένσημα γιατί όπως ισχυρίζεται η αρμόδια υπηρεσία του ΙΚΑ στην οποία κατέφυγε, δεν κολλάει με οξυγόνο αλλά με προπάνιο! Η συμπαιγνία συμπληρώθηκε με τρομοκρατία. Ο άντρας της Πέτρος Μπακόπουλος, 56 χρόνων, με 20 χρόνια στο ίδιο μαγαζί, απολύθηκε σαν τιμωρία γιατί η γυναίκα του ζήτησε τα βαρέα που δικαιούνταν. Ο «Συνήγορος του Πολίτη» στον οποίο κατέφυγαν οι δύο εργαζόμενοι, τούς απάντησε ανεπισήμως πως η περίπτωσή τους είναι περίπλοκη και θα χρειαστεί μακροχρόνια έρευνα! «Εχουμε φτάσει στο σημείο να θέλουμε να πυρποληθούμε μήπως και συγκινηθεί κάποιος», μας είπε χτες ο Πέτρος Μπακόπουλος.

Τρελαίνεσαι και μόνο που ακούς την ιστορία αυτών των ανθρώπων, δυο εργατών που έχουν κάνει πλούσιους και πλούσιους τον κάθε ένα από αυτούς που σήμερα τους εμπαίζουν. Αυτή και μόνο η ιστορία αρκεί για να ξεσηκώσει τις συνειδήσεις. Κι ας γράφει ό,τι θέλει ο υπουργός Eργασίας στις ανακοινώσεις του.

Εισπράκτορες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ. Το «πόιντ σίστεμ» εφαρμόστηκε πρώτα στο σύστημα ελέγχων της... τροχαίας και μετά εφαρμόζεται στο φορολογικό σύστημα της χώρας. Πρώτα μετέτρεψε τους... τροχονόμους σε εισπράκτορες και μετά χρησιμοποιείται από τον κατ' εξοχήν εισπρακτικό μηχανισμό του Χριστοδουλάκη.

Τα περί... εξορθολογισμού της φορολογικής πολιτικής που επαγγέλλονται, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Απλώς θεωρούν ότι έτσι θα είναι πιο αποτελεσματικό το σύστημα και ευκολότερα θα «εντοπίζει» τους μικρο-μεσαίους που θεωρούνται η λεία.

Οσο για τους υποχρεωτικούς ελέγχους σε μεγάλες επιχειρήσεις, που μας ανακοίνωσαν, να θυμίσουμε ότι ουδέποτε από το υπουργείο Οικονομίας έλειπαν οι ελεγκτικές δυνατότητες. Η βούληση να «βάλει χέρι» στους πραγματικά «κατέχοντες» έλειπε.

ΛΥΣΗ ΔΕ ΒΡΗΚΑΝ για την υπόθεση των υποχρεώσεων της γερμανικής ιδιοκτησίας των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά οι αρμόδιοι. Το χειρότερο όμως είναι πως... δηλώνουν αισιόδοξοι.

Με δεδομένο, μάλιστα, πως δε λείπουν εκείνοι που ευχαρίστως θα έπαιρναν... ένα μεζεδάκι ακόμη απο τον κρατικό κορβανά, εμείς μάλλον πρέπει να αισθανόμαστε απαισιόδοξοι, μια και θα πληρώσουμε τα σπασμένα.

ΟΧΙ ΠΩΣ ΘΑ έλυναν τα πραγματικά προβλήματα που δημιουργούν την ακρίβεια οι ενδεικτικές τιμές στα προϊόντα που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ, όμως είναι χαρακτηριστική η στάση του υπουργού Ανάπτυξης μόλις το αρνήθηκαν οι βιομήχανοι τροφίμων και οι ιδιοκτήτες των αλυσίδων: Το απέκλεισε...

Να υποθέσουμε ότι το γεγονός... έκανε έξαλλο τον υφυπουργό Ανάπτυξης Κίμωνα Κουλούρη, που δηλώνει υπέρμαχος του καλαθιού της νοικοκυράς και του καταναλωτή; Να θεωρήσουμε ότι θα «τα βροντήξει και θα φύγει»;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις του περί ανατιμήσεων που δεν πρόκειται να ξεπεράσουν τον πληθωρισμό και την προσπάθειά του να μας πείσει ότι δεν υφίσταται ακρίβεια.

Τα όρια του δικομματισμού

Μήπως ξαφνικά η ΝΔ διαπίστωσε, με αφορμή την υπόθεση της παράδοσης πριν από δύο χρόνια των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στη γερμανική εταιρία HDW, ότι οι λεγόμενες αποκρατικοποιήσεις, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που τις συνέπειές του τις υφίστανται οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός; Οχι, δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Εξάλλου, η ΝΔ είναι αυτή που λειτουργεί αβανταδόρικα, κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκποιεί δημόσιες επιχειρήσεις και δηλώνει μάλιστα από την πλευρά της ότι έτσι δικαιώνεται η πολιτική της και ότι το «σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ» την αντιγράφει. Απλώς, ο δικομματικός καβγάς που τις τελευταίες μέρες ξέσπασε, με αφορμή τα «οικονομικά προβλήματα» που υποτίθεται πως αντιμετωπίζει η γερμανική εταιρία, όπου από τη μια η ΝΔ μιλάει για «σκανδαλώδη» αποκρατικοποίηση, για «φιάσκο» και «αδιαφανείς διαδικασίες» και από την άλλη η κυβέρνηση διαλαλεί ότι αυτή και μόνο αυτή κάνει τις «καλές» αποκρατικοποιήσεις, δείχνει τα όρια τόσο της πολιτικής αυτής, όσο και του ίδιου του δικομματισμού. Η αντιπαράθεσή τους είναι για το ποιος κάνει το «καλύτερο» ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και για το ποιος θα είναι κατά περίπτωση ο «αγοραστής», δηλαδή ποια συμφέροντα τελικά θα επικρατήσουν. Στα όρια αυτά, της κάλπικης δικομματικής αντιπαράθεσης, θέλουν να εγκλωβίσουν την υπόθεση για να μην καταδειχτεί η ταύτιση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στους βασικούς άξονες της πολιτικής που ασκείται.

Λαϊκή υπόθεση η απλή αναλογική

Εκπρόσωποι πάνω από 20 δευτεροβάθμιων και πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων κι άλλων μαζικών φορέων της Λάρισας συμμετείχαν σε σύσκεψη που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο της πόλης, με θέμα την ανάγκη ανάπτυξης της πάλης για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Κι αν η συμμετοχή δείχνει το ενδιαφέρον που υπάρχει γι' αυτό το θέμα, η απόφαση των συμμετεχόντων να συμβάλουν στη δημιουργία - μαζί και με πολλούς άλλους - ενός πλατιού, αγωνιστικού κινήματος για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, ως πάγιου εκλογικού συστήματος, σηματοδοτεί ότι αυτό το πολιτικό αίτημα μπορεί να γίνει λαϊκή υπόθεση και τότε μπορεί να υλοποιηθεί κιόλας. Βεβαίως, χρειάζεται να γίνουν ακόμα πολλά και από περισσότερους, αλλά μια «καλή αρχή» είναι το πρώτο μεγάλο κέρδος...