Παπαγεωργίου Βασίλης

Τότε, γιατί μάλωναν ο Κώστας και ο Κωστάκης; Μα, για τον τρόπο, που θα ...εκδηλώνεται η συναίνεση στα ζητήματα που συναινούν, έτσι και αλλιώς..!

Ντόρος να γίνεται, δηλαδή, για να απαλύνεται λίγο και ο πόνος των πληγωμένων νεοδημοκρατών...

Είναι βεβαίως και το δεκαχίλιαρο για τους εργαζόμενους που αμείβονται με το εξευτελιστικό κατώτατο ημερομίσθιο της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης... Το δεκαχίλιαρο, που κανένας βιομήχανος - βάσιμα πιστεύουμε πως ούτε ο κρατικός προϋπολογισμός - πρόκειται να το βγάλει από την τσέπη του. Απλά θα το φορτώσουν στα ασφαλιστικά ταμεία - βασικά στο ΙΚΑ - αφού δεν πρόκειται περί αύξησης, αλλά περί μη κατακράτησης των ασφαλιστικών εισφορών αυτής της κατηγορίας των εργαζομένων...

Και σ' αυτό ήταν... συνεπής ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις. Και γιατί να μην είναι; Μ' έναν σμπάρο πετυχαίνει πολλά τρυγόνια. Πρώτον, πλασάρει ανέξοδα το «κοινωνικό» του πρόσωπο. Δεύτερον, απαλλάσσει τους εργοδότες από την υποχρέωση να αναλάβουν το βάρος των αυξήσεων για τους ανειδίκευτους εργαζόμενους που απασχολούν. Τρίτον, ενισχύει με τον τρόπο αυτό την απαίτηση του ΣΕΒ για μείωση και των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία. Τέταρτον, επιτείνει την προπαγάνδα της «καμένης γης» γύρω από τα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να πέσουν πιο πολύ στα μαλακά οι αντιασφαλιστικοί σχεδιασμοί. Γιατί, όποιος πιστεύει ότι θα αποδοθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό στα ασφαλιστικά ταμεία τα δεκαχίλιαρα που θα χάσουν από τις ασφαλιστικές εισφορές, δεν ξέρει απολύτως τίποτα για το πώς φέρεται το κράτος-μπαταχτσής απέναντι στις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του απέναντι στο ΙΚΑ και πώς έκανε πάντα «κοινωνική πολιτική» σε βάρος του και σε βάρος των ασφαλισμένων.

«Το έμφραγμα και η... Σοφοκλέους» είναι ο τίτλος άρθρου του αναπληρωτή καθηγητή καρδιολογίας Χρ. Πίτσαβου στο περιοδικό «Στους ρυθμούς της καρδιάς».

Το περιστατικό που περιγράφει ο καθηγητής - όπως αναφέρει ο ίδιος - δεν είναι φανταστικό. Κάποιος έπαθε οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου και τον μετέφεραν σε μια Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), όπου και αντιμετωπίστηκε με επιτυχία. Την άλλη μέρα το πρωί και πριν επισκεφτεί τον άρρωστο ο γιατρός, ήρθε στη ΜΕΘ η γυναίκα του αρρώστου και ζήτησε από το γιατρό να επιτρέψει την τοποθέτηση μιας τηλεόρασης στη ΜΕΘ. Ο γιατρός ρώτησε το λόγο για τον οποίο ο ασθενής είχε τόσο μεγάλη ανάγκη την τηλεόραση και η σύζυγος του αρρώστου απάντησε αφοπλιστικά: «Μα γιατρέ μου πρέπει να βλέπει τι γίνεται στο χρηματιστήριο».

Φυσικά ο γιατρός αρνήθηκε. Ιδού, όμως, το σχόλιο του Χρ. Πίτσαβου για το περιστατικό: «Μην περιμένετε να αναλύσω τη συμπεριφορά και την ψυχολογία των αρρώστων μας, όσον αφορά την προσήλωσή τους στη Σοφοκλέους. Ούτε αποπειράθηκα να ερμηνεύσω το πού βρίσκουν την όρεξη να εκπονούν "επενδυτικά σχέδια", όντας στο κρεβάτι μιας καρδιολογικής κλινικής. Φαίνεται πως η "νόσος" του επενδυτικού πυρετού, που έχει καταλάβει, ως γνωστόν, όλη την Ελλάδα, παραμένει ακόμη και όταν παθαίνεις καρδιακό επεισόδιο. Ισως όμως η παρακολούθηση των μετοχών, με τα δισεκατομμύρια που ακούγονται να αλλάζουν χέρια, να προσφέρει ψυχική ηρεμία όταν τα παρακολουθείς ως άρρωστος. Ισως εκεί που βρίσκονται, να μη φοβούνται ούτε και τα "λίμιτ - ντάουν". Αλλωστε το καρδιακό επεισόδιο το έχουν ήδη πάθει!»

Εκτός από το περιστατικό που περιγράφει ο καρδιολόγος γιατρός, η στήλη γνωρίζει και άλλο με πρωταγωνιστή εργαζόμενο σε νοσοκομείο, το οποίο είναι αποκαλυπτικό για το πού μπορεί να οδηγήσει η θεοποίηση του τζόγου.

Εργαζόμενος κάποιου νοσοκομείου είχε αναλάβει την είσπραξη των χρημάτων από την εκμετάλλευση κάποιων ακινήτων που έχει το νοσοκομείο. Σκέφτηκε όμως ότι δε θα γίνει και τίποτε «αν ρίξει» τα χρήματα στο Χρηματιστήριο και τα επιστρέψει με κάποια καθυστέρηση, ενώ αυτός, στο μεταξύ, θα έχει ωφεληθεί τα μεγάλα κέρδη. Ελα όμως που έπεσε πάνω στα...«λίμιτ ντάουν» και έπαθε έμφραγμα, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Κι όταν επέστρεψε στη δουλιά του τον περίμενε η διαθεσιμότητα.

Καρδιακός, χαμένος και σχεδόν απολυμένος από τη δουλιά του...

Νομίζουμε ότι δε χρειάζονται σχόλια.