Γενικώς, ως εφημερίδα, προσπαθούμε να αγνοούμε αήθεις συμπεριφορές και σχολιασμούς, που το μόνο πράγμα που εκφράζουν είναι μια εμπάθεια, μια κακεντρέχεια, φωτογραφίζοντας έτσι και τον εσωτερικό κόσμο συγκεκριμένων δημοσιογράφων. Ομως, σήμερα δε θα αποφύγουμε τον πειρασμό να σχολιάσουμε κάποιες απαράδεκτες - και δημοσιογραφικά - πολιτικές τοποθετήσεις των εν λόγω προπαγανδιστών, μέσα από ένα «διάλογο» ο οποίος διημήφθη χτες το πρωί ανάμεσα στην κ. Παναγιωταρέα και τους συνεργάτες της στην εκπομπή.
Με αφορμή λοιπόν σχόλιο - καταγγελία από την 1η σελίδα του «Ριζοσπάστη» με το οποίο επισημαίναμε τον συστηματικό αποκλεισμό του ΚΚΕ από τις ειδήσεις και τις ενημερωτικές εκπομπές των τηλεοπτικών ΜΜΕ, η κ. Παναγιωταρέα, με ανάρμοστο και αντιδεοντολογικό τρόπο, έδωσε την «εξήγηση» ότι τα κανάλια δε λένε για το ΚΚΕ «γιατί δεν ενδιαφέρει η είδηση του ΚΚΕ». (Στην εν λόγω κυρία μάλιστα που λέει αυτά τα εξόχως... δημοσιογραφικά έχει δοθεί και έδρα Δημοσιογραφίας ή κάτι τέτοιο στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης!!!). Και συνέχισε απτόητη, για να δώσει κι άλλο άλλοθι στους μεγαλοκαναλάρχες: «... Οταν ψήφιζαν το '89 για την ιδιωτική τηλεόραση, αυτά έχει τώρα...». Φυσικά την αποκατέστησε αμέσως στην τάξη ένας συνεργάτης της, επισημαίνοντας σωστά ότι οι συχνότητες ανήκουν στο δημόσιο και δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι ασύδοτη η ιδιωτική τηλεόραση, αλλά πού να ακούσει η κυρία, η οποία συνέχιζε να βομβαρδίζει το κοινό με ερωτήματα του στιλ «πώς μπορείς να τους επιβάλλεις τι θα λένε» και άλλα ανάλογα...
Συμπερασματικά λοιπόν μέσα σε δύο λεπτά της ώρας πληροφορηθήκαμε από την κ. Παναγιωταρέα ότι 1ον: Είδηση είναι ό,τι «πουλάει», ό,τι θεωρεί το ιδιωτικό κανάλι, δηλαδή ό,τι ενδιαφέρει το κοινό του. 2ον: Αφού το '89 ψήφισαν κάποιοι το νόμο της ιδιωτικής ραδιοτηλεοπτικής πραγματικότητας και αφού το ιδιωτικό κεφάλαιο (με βάση τους νόμους της αγοράς προφανώς) είναι ελεύθερο, άρα πρέπει και τα ιδιωτικά κανάλια να είναι ασύδοτα. Και 3ον: Τι θέλει τέλος πάντων αυτό το ενοχλητικό ΚΚΕ και διαμαρτύρεται συνεχώς;
Αυτά είναι τα λογικά συμπεράσματα ενός απλού τηλεθεατή. Κι ας μη βιαστεί να οργιστεί η εν λόγω κυρία. Ας θυμηθεί και σήμερα, όπως πιστεύουμε πρέπει να το κάνει κάθε άνθρωπος που καθημερινά εκτίθεται στο γυαλί, τη σοφία των αρχαίων ημών προγόνων που έλεγαν: «Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας».
Οι αυξήσεις των καυσίμων που κυριολεκτικά ζεματάνε και πλήττουν κυρίως τα λαϊκά εισοδήματα, καταρρίπτουν, εκτός των άλλων, με παταγώδη τρόπο, το παραμύθι ότι η απελευθέρωση της αγοράς και ο ανταγωνισμός λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών. Είναι τόσο κραυγαλέα αυτή η κατάρριψη των νεοφιλελεύθερων μύθων, που υποχρεώθηκε ο αρμόδιος επίτροπος της ΕΕ, Μ. Μόντι, να δηλώσει ότι «η Κομισιόν υποπτεύεται πως πίσω από την άνοδο των τιμών βρίσκονται τα συμφέροντα των εταιριών, οι οποίες έχουν σήμερα την τάση να αυξάνουν τις τιμές τους ταυτόχρονα με περίεργο τρόπο». Φυσικά, η Κομισιόν δεν πρόκειται να κάνει τίποτα για να περιορίσει τις πολυεθνικές του πετρελαίου, γιατί η δουλιά της είναι να εξασφαλίζει την «ελευθερία δράσης» τους και παρέπεμψε στα κράτη - μέλη(!). Τώρα σωθήκαμε.
Η κυβέρνηση Σημίτη το μόνο που κατάφερε να κάνει, ήταν να βάλει τις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών να περιορίσουν τα κέρδη τους κατά μία (1) δρχ. το λίτρο! Και καλά, που υπάρχουν ακόμα τα κρατικά διυλιστήρια και μπόρεσαν να απορροφήσουν άλλες 3,3 δρχ. το λίτρο, αλλά δε θα υπάρχουν για πολύ ακόμα. Συμπέρασμα; Τι θα γίνει όταν μετά από ένα -δυο χρόνια δε θα υπάρχει κρατική επιχείρηση και οργανισμός ούτε για δείγμα; Τα λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν πολύ ακριβά το τίμημα γιατί τα μονοπώλια δε θα συναντούν κανένα φραγμό προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Και όπως είναι γνωστό, το μονοπωλιακό κέρδος είναι το υψηλότερο κέρδος.
Τελικά, «μόνο κατά 10 δραχμές» το λίτρο αυξάνεται η τιμή της βενζίνης. Βέβαια, μετά από «επίπονες διαπραγματεύσεις και προσωπική παρέμβαση του υπουργού Ανάπτυξης» το... ακατόρθωτο έγινε δυνατό κι έτσι «οι αυξήσεις των λιανικών τιμών περιορίζονται σε επίπεδα μικρότερα των 10 δρχ. το λίτρο, αντί των 14 δρχ. που αρχικώς υπολογίζονταν».
Ετσι, παρουσίαζαν οι χτεσινές εφημερίδες την επικείμενη για χτες ανακοίνωση των νέων τιμών των υγρών καυσίμων. Ελπίζουμε, σήμερα, μετά την αύξηση κατά 8,5 δραχμές, που τελικά ανακοινώθηκε, να μη γράψουν ότι χρωστάμε κιόλας...
Υ.Γ. Αλήθεια, μπορεί κάποιος αρμόδιος να μας πει ποια θα ήταν η επίπτωση στα τεράστια κέρδη των μεγάλων εταιριών πετρελαιοειδών - τα οποία, σημειωτέον, πέρσι υπερδιπλασιάστηκαν - αν δεν αυξάνονταν καθόλου οι τιμές των καυσίμων;
Πρόσθεσε, μάλιστα, ο πρωθυπουργός ότι θα ήταν απαράδεκτο στις μέρες μας να ασχολείται το κράτος με τα φρονήματα (θρησκευτικά ή πολιτικά) των Ελλήνων πολιτών.
Προφανώς, ως ενασχόληση θα εννοούσε την αναγραφή των φρονημάτων στις ταυτότητες. Γιατί, απ' όσο ξέρουμε, όχι μόνον ασχολούνται, αλλά και αξιοποιούν και τις νέες τεχνολογίες. Αλλωστε, το προβλέπει και η Συνθήκη Σένγκεν.
Χωρίς να ξεχνούν και τις παλιές βέβαια. Σας θυμίζουμε, ότι τα τελευταία χρόνια και ενδείξεις τηλεφωνικών υποκλοπών είχαμε, και ασφαλίτες βρέθηκαν σε πολιτικές συγκεντρώσεις, και άλλα πολλά...
ΤΟ ΟΤΙ ΑΥΤΗ η υπόθεση της Ολυμπιάδας 2004 έχει καταντήσει ολίγον σαπουνόπερα, το έχουν πλέον καταλάβει κι οι πέτρες. Η Τζαβέλλα ζηλεύει την Αγγελοπούλου, ο Αβραμόπουλος τσακώνεται με τον Νικολάου, ο Πάγκαλος δεν ξέρει τι να πρωτοκάνει κι ο Σημίτης προσπαθεί να τα συμβιβάσει...
Πώς και δεν έχουν αξιοποιήσει την ιδέα οι γνωστοί παραγωγοί τέτοιων σίριαλ είναι πραγματικά άξιο απορίας, αλλά πού θα πάει, μέχρι το 2004 σίγουρα κάποιο βήμα θα γίνει και γι' αυτό.
Φυσικά στις σαπουνόπερες... κινητήριος μοχλός των πραγμάτων είναι τα μίση, τα πάθη και οι έρωτες. Και στις πλέον σύγχρονες παίζονται και άλλα πράγματα, όπως οι πολιτικές καριέρες και φυσικά το ρευστό. Απ' αυτή την άποψη, η υπόθεση της Ολυμπιάδας είναι ιδανική.
Οταν το αποφασίσουν, πάντως, ας μας ρωτήσουν για τους πρωταγωνιστές. Εχουμε κάτι ιδέες, καταπληκτικές...