«Στήνουν εκλογές χωρίς πολιτική», διακήρυττε το πρωτοσέλιδο της προχτεσινής «Αυγής», καταγγέλλοντας ότι «ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για δικούς του λόγους ο καθένας, σχεδιάζουν να υποβαθμίσουν την πολιτική σημασία των εκλογών του Νοεμβρίου. Επιλέγουν πρόσωπα χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό βάρος για να αποφύγουν την οργή της κοινωνίας», ότι «ο Φώτης Κουβέλης απηύθυνε πρόσκληση συνεργασίας προς το ΠΑΣΟΚ, εξαιρώντας το Μνημόνιο από την ύλη των εκλογών» και ότι «το ΚΚΕ επέλεξε την κομματική καταγραφή».

Στον «αντίποδα», ισχυρίζεται η «Αυγή», ο ΣΥΡΙΖΑ «επιδιώκει τη συγκρότηση ψηφοδελτίων που θα συσπειρώνουν την αριστερά και δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με το Μνημόνιο, καθώς και της ριζοσπαστικής οικολογίας». Δηλαδή, σύμφωνα με την εφημερίδα, οι άλλες πολιτικές δυνάμεις θέλουν εκλογές χωρίς πολιτική, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μοχθεί για ακριβώς το αντίθετο.

Βέβαια, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Αλλά όταν για να σου βγει ο «έπαινος», παραποιείς σε σημείο παραμόρφωσης την πραγματικότητα, υπάρχει ένα θέμα. Καταρχήν δεν είναι σωστή η εκτίμηση ότι οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, κατά κύριο λόγο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στήνουν εκλογές χωρίς πολιτική. Αυτό που κάνουν είναι να χαράσσουν την τακτική τους κατά τρόπο που να εξυπηρετεί την πολιτική τους, να αποπροσανατολίζει το λαό, να του αποσπά την προσοχή, ώστε απρόσκοπτα να εφαρμόζεται το πρόγραμμά τους. Κατά τρόπον, που όσο γίνεται και περνά απ' το χέρι τους να αποφύγουν τη λαϊκή καταδίκη. Και, βέβαια, είναι προϊόν εμπάθειας ο ισχυρισμός για το ΚΚΕ. Αν κάτι επέλεξε το ΚΚΕ, είναι ψηφοδέλτια που κοσμούνται από αγωνιστές, κομμουνιστές και μη, για να καταγραφεί η δυναμική της εναντίωσης στην πολιτική από και για το μεγάλο κεφάλαιο.

Οσο για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη έγνοια που τον έχει απασχολήσει μέχρι τώρα και ενόψει των εκλογών είναι η εξεύρεση ενός προσώπου που θα κερδίσει τις «εντυπώσεις», κατά προτίμηση προερχόμενου απ' το ΠΑΣΟΚ. Πολιτική είναι κι αυτό, καθώς ένας ΠΑΣΟΚογενής υποψήφιος θα επέτρεπε στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να ρητορεύει ασυστόλως, καλλιεργώντας αυταπάτες στο λαό περί ρωγμών στον πυρήνα του ΠΑΣΟΚ και να αυτοπροβάλλεται σαν η δύναμη που καταφέρνει, λόγω της ελκτικής της πολιτικής πρότασης, να διεισδύει στους απογοητευμένους του κυβερνώντος κόμματος.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ασκεί πολιτική με όρους εντυπωσιοθηρίας και καιροσκοπισμού. Ενδεχομένως και να καταφέρει να έχει υποψήφιο κάποιον που προέρχεται απ' το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτός δεν θα έχει κάνει παρά ένα ελάχιστο βήμα εντός των τειχών της σοσιαλδημοκρατίας και η υποψηφιότητά του με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τίποτα το θετικό δεν θα σηματοδοτεί για τον λαό και τα συμφέροντά του. Τα λαϊκά συμφέροντα δεν έχουν απέναντι μόνο το μνημόνιο, δεν θα ικανοποιηθούν αν αυτό πάψει να υφίσταται. Εχουν απέναντι μια τάξη και την εξουσία της και περί αυτής ουδείς λόγος γίνεται, ούτε απ' τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ούτε απ' όσους μοχθεί να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του.

Τι περισσότερο να πούμε εμείς απ' όσα είπε χτες αυτός που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θέλει για υποψήφιο περιφερειάρχη Αττικής, ο Αλ. Μητρόπουλος. Δήλωσε λοιπόν στον «Αθήνα 9.84»: «Παρακολουθώ μέχρι το Εθνικό Συμβούλιο τις προθέσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για να δω πού θα καταλήξει και αν υπάρχει μια διάθεση αναδίπλωσης και παγώματος του καταστροφικού μνημονίου για την πατρίδα. Πιστεύω ότι ο Παπανδρέου έχει την ικανότητα, την εμπειρία, να ξαναπάρει μια νέα πρωτοβουλία, να διαπραγματευτεί με τη Μέρκελ, αφού παγώσει το καταστροφικό και αδιέξοδο μνημόνιο»...