Η υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μ. Αποστολάκη ανακοίνωσε ότι έως το τέλος Μάρτη θα γίνει πραγματικότητα το αγροτικό ΤΕΜΠΜΕ και πρώτα πρώτα θα δώσει τη δυνατότητα στους κτηνοτρόφους να λάβουν χρηματοδότηση για την αγορά ζωοτροφών. Ομως το λεγόμενο αγροτικό ΤΕΜΠΜΕ αποτελεί εξαρχής σκέτη κοροϊδία για τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους. Οι όροι και οι προϋποθέσεις χρηματοδότησης που θέτει το ΤΕΜΠΜΕ, πετούν εκτός τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. Αλλά βασικά η όποια δανειοδότηση δε λύνει τα προβλήματα των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Για παράδειγμα δόθηκαν ήδη άτοκα δάνεια σε κτηνοτρόφους, αλλά δεν τους βοήθησαν σε τίποτα. Τους υπερχρεώνουν στις τράπεζες. Χρόνο με το χρόνο η θέση τους γίνεται ακόμα χειρότερη και δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια, ως αποτέλεσμα της συνεχούς μείωσης των τιμών παραγωγού και της συνεχούς αύξησης του κόστους παραγωγής και του ανταγωνισμού με τις καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις. Αυτή είναι ανεπίστρεπτη πορεία για τους φτωχομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους που θα συνεχίσουν να είναι ζημιωμένοι και καταδικασμένοι στο ξεκλήρισμα. Αν δεν υπάρξει ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής, οι φτωχομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι δε θα δουν άσπρη μέρα.
Πριν από λίγες μέρες ο ΛΑ.Ο.Σ. υποκρινόταν τον ανήσυχο για τις επικείμενες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και αναρωτιόταν δήθεν με αγωνία «και τις υποχρεώσεις όσων πίστεψαν ότι το Δημόσιο είναι έντιμος εργοδότης ποιος θα τις αναλάβει;». Προφανώς, κατόπιν ...ωριμότερης σκέψης επανήλθε και με αφορμή το πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο διατυπώνει μια θέση που απέχει καθόλου απ' την αποδοχή των απολύσεων στο Δημόσιο. Δηλώνει: «Καιρός ήταν. Αν αυτό το είχαν αποφασίσει οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ πριν μερικά χρόνια δε θα είχαμε περιέλθει στην κατάσταση που είμαστε σήμερα. Οσο λιγοστεύουν τα άτομα στη Δημόσια Διοίκηση τόσο θα αυξάνεται η παραγωγικότητα. Η απόφαση αυτή όμως σημαίνει ότι, πρέπει να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, με κίνητρα που θα δώσει η κυβέρνηση».
Ολοι γνωρίζουν ότι τα μέτρα που προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ είναι άκρως αντεργατικά για να γλιτώσει το κεφάλαιο τη ζημιά του από την κρίση. Και επίσης, γνωρίζουν ότι τα κίνητρα που εισηγείται ο ΛΑ.Ο.Σ., ζεστό χρήμα δηλαδή στους κεφαλαιοκράτες, θα έχουν αντίκρισμα μόνο στην κερδοφορία τους και κανένα απολύτως για τους εργαζόμενους. Καιρός είναι, πράγματι, οι εργαζόμενοι να στείλουν και τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες και τα πολιτικά τους υποστυλώματα εκεί που τους αξίζει να βρίσκονται. Αν το είχαν πράξει χρόνια, πριν, σήμερα δε θα ήμασταν εδώ που είμαστε. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, μπορούμε και τώρα.
Κερδισμένο θα βγει μόνο το μεγάλο κεφάλαιο και από τη νέα νομοθετική ρύθμιση που ετοίμασε η κυβέρνηση για τη λεγόμενη «Διπλή Ανάπλαση» σε Αμπελόκηπους και Ελαιώνα και το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής έθεσε σε δημόσια διαβούλευση - κοροϊδία ως τις 6 Δεκέμβρη.
Σύμφωνα και με τις νέες ρυθμίσεις, η τσιμεντοποίηση της έκτασης που βρίσκεται μέσα στον Ελαιώνα θα πραγματοποιηθεί, έστω και σε μικρότερη έκταση, αφού εκεί θα «φυτευθούν» 99.000 τετραγωνικά μέτρα αθλητικών και εμπορικών εγκαταστάσεων. Η μείωση από τα 164.600 τετραγωνικά που προέβλεπε η υπάρχουσα νομοθετική ρύθμιση, προέρχεται κυρίως από την κατάργηση του πολυλειτουργικού κτιρίου 42.500 τ.μ. που επρόκειτο να κατασκευάσει στον Ελαιώνα ο Δήμος της Αθήνας.
Η εταιρεία Μπ. Βωβός μπορεί και τώρα να κατασκευάσει ένα εμπορικό κέντρο - μεγαθήριο 52.000 τετραγωνικών (και άλλων 70.000 τετραγωνικών υπόγεια), σε χαρακτηρισμένο από το 1995 κοινόχρηστο χώρο, καθώς της δίνεται συντελεστής δόμησης 1,2 από 1,6 της αρχικής ρύθμισης.
Επίσης, η ΠΑΕ ΠΑΟ μπορεί να κατασκευάσει σε δημόσια έκταση και με κρατικές επιχορηγήσεις (μέχρι στιγμής έχουν δοθεί 50 εκατ. ευρώ από το δήμο και το κράτος για έργα υποδομής, την ώρα που τα ερασιτεχνικά σωματεία της πόλης παραμένουν άστεγα) το γήπεδο ποδοσφαίρου, επιφάνειας 47.000 τετραγωνικών, αλλά και εμπορικές χρήσεις που θα φτάσουν σε ποσοστό 17,5% της συνολικής δομημένης επιφάνειας.
Να, λοιπόν, τι εννοεί το ΠΑΣΟΚ μηρυκάζοντας από το πρωί έως το βράδυ έννοιες σαν αυτή της ...«πράσινης ανάπτυξης»!
Ετσι, λοιπόν, εκτός από το ότι δεν πρέπει να έχουμε ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν πρέπει να έχουμε Συλλογικές Συμβάσεις, δεν πρέπει να έχουμε μόνιμη δουλειά και γενικώς ...δικαιώματα, προέκυψαν και μερικά ακόμα.
Επιπροσθέτως, πρέπει να μην έχουμε αστικές συγκοινωνίες (αυτό σημαίνει «αναδιάρθρωση», για όποιον δεν κατάλαβε), δεν πρέπει να έχουμε τη λεγόμενη Πολιτική Προστασία (σεισμοί, πλημμύρες κλπ.) και πολύ κακώς έχουμε και δημόσια αεροδρόμια.
Προκύπτει, βεβαίως, και ένας συνολικός κανόνας από όλα αυτά: Οτι το κράτος οφείλει να απαλλαγεί από αυτή την ...ασύμφορη υποχρέωση να προσφέρει οτιδήποτε στον ελληνικό λαό. Αυτά είναι ...παλαιολιθικές ιδέες εκτός σύγχρονου πνεύματος.
Κάπως έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το περίφημο πρόγραμμα εξορθολογισμού του Δημοσίου, που αποφάσισαν να προωθήσουν έως το Φλεβάρη, και μάλιστα με συντονιστή τον Θ. Πάγκαλο.
Φυσικά, έχουμε κάθε ελευθερία να απολαμβάνουμε όλα αυτά τα αγαθά αν τα ...ακριβοπληρώνουμε στο μέλλον στους ιδιώτες, οι οποίοι προφανώς αποτελούν την «προοπτική» για τη χώρα.
ΔΕ ΜΑΣ ΦΤΑΝΟΥΝ όλα αυτά, έχουμε και τη ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και τη Δημοκρατική Αριστερά να βγάζουν ανακοινώσεις δηλώνοντας ότι «δεν βλέπουν ανάπτυξη»...
Μάλλον δεν έχουν προσέξει τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, τα «δωράκια» στους εργοδότες με τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τα επιδόματα ανεργίας που πάνε στους βιομήχανους, τις ενισχύσεις των τραπεζιτών με 1.000 και 1 τρόπους.
Γιατί όταν αναφέρεσαι σε μια ανάπτυξη με βάση τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μόνο για ανάπτυξη του κεφαλαίου μπορεί να μιλάς. Και είναι βέβαιο ότι αυτό γίνεται και με το παραπάνω.
Τα κυβερνητικά μέτρα έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση: Διοικήσεις ιδρυμάτων από μάνατζερ επιχειρήσεων, υποβαθμισμένα πτυχία - «μενού» που θα «προσφέρουν» κατάρτιση για τους πολλούς, ταξικό φίλτρο μετά το πρώτο έτος και νέα έξοδα για φροντιστήρια, στέγαση και σίτιση στους ιδιώτες, έδρες «Coca - Cola» (με χορηγία) και καθηγητές συμβασιούχοι για χρόνια, γνώση με κριτήρια προσφοράς και ζήτησης. Αυτά και πολλά άλλα καταργούν ό,τι έχουν κατακτήσει μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι για τα παιδιά τους, διαλύουν ό,τι έχει απομείνει απ' τη δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση.
Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), το προηγούμενο διάστημα έδωσε δεκάδες μάχες για τα δικαιώματα των σπουδαστών, χωρίς, όμως, να σπέρνει αυταπάτες για «συμμαχίες» με τις πρυτανείες και τους καθηγητές - επιχειρηματίες, που διαμαρτύρονται γιατί χάνουν απ' το νέο μοίρασμα της πίτας. Με λίγα λόγια, δεν απευθύνθηκε σε εκείνους που έχουν συνδιαμορφώσει τη σημερινή κατάσταση, αλλά στους πανεπιστημιακούς που αντιστέκονται στα σχέδια για πανεπιστήμια ΑΕ και αντιλαμβάνονται ότι ο ακαδημαϊκός τους ρόλος δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται με χορηγίες και «πακέτα».
Οι Επιτροπές Αγώνα του ΜΑΣ δε σταματούν τη δράση τους και καλούν σε οργάνωση της πάλης φοιτητών και σπουδαστών, με επόμενο σταθμό το συλλαλητήριο την 1η του Δεκέμβρη, μαζί με τους μαθητές. Η αντίδραση το επόμενο διάστημα μπορεί και πρέπει να είναι μαχητική, μαζική, σε πλήρη αντίθεση με τους πρόθυμους συνομιλητές της κυβέρνησης.