Eurokinissi

«Σήμερα για πρώτη φορά έχουμε ένα σύστημα αξιολόγησης που μπορεί να ξεχωρίσει τους άριστους δημοσίους υπαλλήλους, να τους επιβραβεύει και ταυτόχρονα να μας δίνει τα απαραίτητα εργαλεία για εκείνους που δεν έχουν τις επιδόσεις που προσδοκούμε, να μπορούμε να παρέμβουμε και να βελτιώσουμε την απόδοσή τους», είπε επιδιώκοντας να συγκαλύψει με τη γνωστή συνθηματολογία περί «αρίστων» τον πραγματικό χαρακτήρα της «αξιολόγησης», που όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις προσπαθούν να υλοποιήσουν για να ενισχύσουν τη χειραγώγηση και υποταγή των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου ο κρατικός μηχανισμός να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τις ανάγκες του κεφαλαίου, εφαρμόζοντας δίχως «κιχ» αμφισβήτησης τις πιο αντιλαϊκές πολιτικές.

Μετά, μάλιστα, το ρεσιτάλ αυταρχισμού, όπου η κυβέρνηση σέρνει στα δικαστήρια και στα πειθαρχικά τους εκπαιδευτικούς, καθώς και πολλά σωματεία του Δημοσίου που έχουν αντιταχθεί σε αυτούς τους σχεδιασμούς, ο Μητσοτάκης επιστράτευσε και τα περί «κουλτούρας λογοδοσίας», για να ωραιοποιήσει αυτή τη βαθιά αντιδραστική διαδικασία.

Μάλιστα, σε μια προσπάθεια να πάρει όλος αυτός ο κατήφορος μια επίφαση τάχα λαϊκής νομιμοποίησης, ανακοίνωσε πως τις επόμενες βδομάδες θα παρουσιαστεί μια «σημαντική πρωτοβουλία», η οποία θα είναι η «οριζόντια αξιολόγηση των δημοσίων υπηρεσιών από τους ίδιους τους πολίτες» μέσα από ένα «αναλυτικό ερωτηματολόγιο αξιολόγησης δημοσίων υπηρεσιών» που θα λάβουν 4 εκατομμύρια πολίτες.

Στο μεταξύ, ταγμένοι καθώς είναι στην προσαρμογή όλων των δομών του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης έλεγε τη Δευτέρα ότι «δέσμευση» της κυβέρνησης είναι «ότι με την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση θα προτείνουμε την ουσιαστική θεσμοθέτηση της αξιολόγησης στον δημόσιο τομέα».

Με τέτοιες προτεραιότητες συνεδριάζει σήμερα το μεσημέρι το υπουργικό συμβούλιο υπό τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, απ΄ όπου θα ανακοινωθεί και η φετινή εφαρμογή του εκτρωματικού μνημονιακού νόμου για την προσαρμογή του κατώτατου μισθού.

Υπενθυμίζεται ότι με βάση τον συγκεκριμένο νόμο που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και έκτοτε εφαρμόζεται κάθε χρόνο από τις κυβερνήσεις, ο κατώτατος μισθός δεν καθορίζεται από συλλογικές διαπραγματεύσεις αλλά με υπουργική απόφαση, με κριτήριο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Ενώ με τον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης της ΝΔ, από το 2027 θα καθορίζεται με βάση αλγόριθμο, ώστε να γίνει ακόμα πιο αδιαπέραστο το «δίχτυ» προστασίας της εργοδοσίας από τις διεκδικήσεις των σωματείων για ουσιαστικές αυξήσεις. Μάλιστα, από φέτος ο καθορισμός του κατώτατου μισθού θα αφορά και τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με την κυβέρνηση να κάνει λόγο για «εξίσωση προς τα πάνω», την ίδια στιγμή που στο Δημόσιο παραμένει κομμένος ο 13ος και 14ος μισθός.

Υπενθυμίζεται ότι σήμερα ο κατώτατος μισθός, γύρω από τον οποίο συγκλίνουν όλο και περισσότερο οι μέσοι μισθοί, αφού έχουν ξηλωθεί οι κλαδικές ΣΣΕ, είναι στα 830 ευρώ μεικτά. Και, παρόλο που το 2023 ο κατώτατος μισθός ξεπέρασε σε ονομαστικές τιμές τον κατώτατο του 2011 (κατά μόλις 29 ευρώ), ακόμα κι αυτή η φαινομενική αύξηση στην πραγματικότητα είναι πραγματική μείωση, αν συνυπολογιστεί η εκτίναξη του πληθωρισμού. Ετσι, για παράδειγμα, τον Απρίλη του 2024 ο πραγματικός μεικτός κατώτατος μισθός ήταν μειωμένος κατά 3,5% σε σχέση με τον κατώτατο του 2011, ενώ από το 2012 μέχρι πέρσι ο μέσος μισθός έπεσε κατά 146 ευρώ!

Την ίδια ώρα, ακόμα και αυτή η ελάχιστη αύξηση θα αρκεί για ορισμένους μισθωτούς, ώστε να έρθουν αντιμέτωποι με ακόμη μεγαλύτερη φορολογία, αφού και ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παραδέχτηκε τη Δευτέρα ότι στο υποθετικό σενάριο που ο κατώτατος πάει στα 870 - 880 ευρώ, «λόγω του ότι από ένα ποσό και πάνω ξεφεύγει του αφορολόγητου και η κλίμακα πηγαίνει στο 22%, πράγματι ο φόρος, ο ετήσιος φόρος, θα αυξηθεί σε κάποιες περιπτώσεις, που δεν υπάρχουν παιδιά, όπως προκύπτει από κάποια παραδείγματα. Π.χ. μπορεί να πάει από 170 στα 270 - 280 ευρώ».

Τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης σχετικά με την αντιδραστική «αξιολόγηση» του δημόσιου τομέα ως διέξοδο τάχα από τη σημερινή σαπίλα ανατρέπει έναν προς έναν η ΔΑΣ στην ΑΔΕΔΥ, με αφορμή και τις σχετικές δηλώσεις του πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο Εσωτερικών τη Δευτέρα 24 Μάρτη.

Ο πρωθυπουργός, τονίζει η ΔΑΣ, «αφού πρώτα επιδόθηκε στις συνήθεις του επικοινωνιακές αθλιότητες, διακηρύσσοντας με το γνωστό του θράσος πως το αίτημα των απεργιακών συγκεντρώσεων της 28ης Φλεβάρη ήταν να δώσει μάχη με το "βαθύ κράτος" και να προχωρήσει τάχα με αποφασιστικότητα την "αξιολόγηση" των δημοσίων υπαλλήλων, επανήλθε δριμύτερος. Καυχήθηκε ότι άνοιξε τον δρόμο για την "αξιολόγηση" των δημοσίων υπαλλήλων, εξομολογήθηκε τις διαπιστώσεις του ότι το κράτος αλλάζει προς το καλύτερο και υποσχέθηκε την επιτάχυνση των προσλήψεων στο Δημόσιο, καθώς και την αξιολόγηση των υπηρεσιών του από τους πολίτες.

Για να μην μπερδεύεται... Η αξιολόγηση του κράτους έγινε στις 28 Φλεβάρη και τις επόμενες μέρες, από το 50% του πληθυσμού της Ελλάδας που δηλώνει ότι πήρε μέρος στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη. Ολοι αυτοί φώναξαν ότι το κράτος είναι δολοφόνος. Οτι είναι βάρβαρο, αδίστακτο και αντιλαϊκό. Η αξιολόγηση που κάνει κάθε μέρα ο λαός αφορά το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές τους, και όχι τους εργαζόμενους, που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες.

Γίνεται καθημερινά από όσους περνάνε από τα Τμήματα Επειγόντων ενός νοσοκομείου και περιμένουν δωδεκάωρα μέχρι να τους ξαπλώσουν σε κάποιο ράντζο και τους αφήσουν σε έναν διάδρομο. Από αυτούς που τα παιδιά τους πηγαίνουν σε κάποιο σχολείο που πλημμύρισε ή έπεσαν σοβάδες, από τους σεισμοπαθείς που μετά από χρόνια δεν έχουν αποζημιωθεί... Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Κοινώς, ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι».

Παρακάτω, μπαίνοντας στην ουσία της «αξιολόγησης», η ΔΑΣ σημειώνει: «Το πρόβλημα με την υποστελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών δεν σχετίζεται με το πώς γίνονται προσλήψεις, αλλά με το πόσες γίνονται. Δεν φταίνε οι χρονοβόρες διαδικασίες, φταίει ότι ο αριθμός των προσλήψεων δεν φτάνει ούτε για την αντικατάσταση αυτών που αποχωρούν. Αν θέλει η κυβέρνηση να περιορίσει το πρόβλημα της υποστελέχωσης, ας μονιμοποιήσει τους δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους που δουλεύουν στο Δημόσιο και βρίσκονται σε ομηρία, ας προσλάβει τους χιλιάδες επιτυχόντες που τα ονόματά τους βρίσκονται στις σχετικές λίστες του ΑΣΕΠ, ας πετάξει έξω από τις δημόσιες υπηρεσίες τους εργολάβους που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα χωρίς να προσφέρουν τίποτα, και ας τους αντικαταστήσει με προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού, που δεν θα είναι σκλάβοι των εργολάβων αλλά θα έχουν εργασιακά δικαιώματα.

Αντί γι' αυτό, όλες οι κυβερνήσεις συγκρότησαν σε κάθε φορέα του Δημοσίου, ολόκληρα τμήματα με κύρια αρμοδιότητα να προσλαμβάνουν και να απολύουν συμβασιούχους, να φτιάχνουν συμβάσεις με τις οποίες εκχωρούνται υπηρεσίες σε εργολάβους, να φτιάχνουν νέες συμβάσεις όταν λήγουν οι πρώτες και να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις μεταξύ ανταγωνιστικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Ολα τα κόμματα που κυβέρνησαν απέρριψαν την πρόταση των Ομοσπονδιών και Σωματείων του Δημοσίου να αναθεωρηθεί το άρθρο 103 του Συντάγματος, που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο όνομα της "αποτελεσματικότητας" εξαπολύουν διώξεις σε εκπαιδευτικούς και άλλους δημόσιους υπαλλήλους που πρωτοστατούν στους αγώνες, συμμετέχουν ενεργά στις αποφάσεις των Ομοσπονδιών και ασκούν συνδικαλιστική δράση. Θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στα σχολεία και στις υπηρεσίες, να τρομοκρατήσουν όποιον σηκώνει κεφάλι. Ωραίο το παραμύθι της κυβέρνησης, αλλά δεν έχει δράκο.

Ας αφήσουν τα ωραία λόγια περί "αξιολόγησης" και ας εξηγήσουν για ποιους στόχους θα αξιολογηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Τους υπαλλήλους του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης θα τους αξιολογούν αν προωθούν πιο γρήγορα την πολιτική που ξεκληρίζει τους μικρούς αγρότες και κάνει τα αγροτικά προϊόντα πανάκριβα για τον λαό. Τους υπαλλήλους του υπουργείου Εργασίας αν προωθούν αντεργατικούς νόμους για εργασιακά και ασφαλιστικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα ο νόμος Χατζηδάκη ή η έκδοση των κανονισμών για τις παροχές ασθενείας και τις λοιπές παροχές του e-ΕΦΚΑ, για την αναπηρία κ.λπ. Ολων αυτών των πολιτικών δηλαδή που επιδεινώνουν δραματικά τη ζωή του λαού. Αυτοί οι στόχοι περιγράφονται κάθε χρόνο στο ενοποιημένο σχέδιο κυβερνητικής πολιτικής και με βάση αυτούς τους συγκεκριμένους στόχους γίνεται η "αξιολόγηση". Για να γίνει το κράτος ικανότερο και πιο αποτελεσματικό στην υπεράσπιση των κερδών του κεφαλαίου απέναντι στον "εχθρό λαό".

Ας εξηγήσουν πώς θα κρίνουν την νοσηλεύτρια σε ένα νοσοκομείο, όταν την αφήνουν μόνη της τα βράδια να φροντίζει τριάντα ασθενείς. Πώς θα κρίνουν τον καθηγητή και τον δάσκαλο μέσα σε τάξεις όπου είναι όλοι στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες. Πώς θα κρίνουν έναν επιθεωρητή Εργασίας όταν καλείται να ελέγξει χιλιάδες επιχειρήσεις χωρίς τα αναγκαία μέσα και χωρίς υποστήριξη από την Υπηρεσία του. Αλήθεια, οι ίδιοι πώς θα αξιολογηθούν για την εγκληματική πολιτική τους;

Είναι τόσο ελεεινοί όταν μιλάνε για επιβράβευση των παραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων, που δεν καταλαβαίνουν ότι οι εργαζόμενοι τους έχουν πάρει χαμπάρι. "Ολως τυχαίως" οι "άριστοι" θα είναι πάντα "τα καλά παιδιά της διοίκησης" και οι "εκλεκτοί" της κάθε κυβέρνησης.

Και για να τελειώνουμε... Το κράτος που υπηρετεί η κυβέρνηση είναι τόσο σάπιο που δεν μπορεί να βελτιωθεί. Μόνο αν ανατραπεί θα μπορέσουμε να δούμε "άσπρη μέρα". Αυτό φοβάται και πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Το παιχνίδι αποπροσανατολισμού όμως δεν "πιάνει". Στο πραγματικό δίλημμα που υπάρχει στην κοινωνία και αποτυπώνεται στο σύνθημα "Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας", οι εργαζόμενοι διαλέγουν τη ζωή τους. Την υπερασπίζονται αγωνιστικά, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο για τα προβλήματά τους, το καπιταλιστικό κέρδος και το κράτος που το υπηρετεί. Αυτό θα κάνουν με τη μαζική συμμετοχή τους και στην απεργία στις 9 Απρίλη».