Οι συμφωνίες υπεγράφησαν από τον Τούρκο υπουργό Αμυνας Χουλούσι Ακάρ και τον έναν εκ των δύο Λίβυων παράλληλων πρωθυπουργών, Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, ο οποίος έχει και την ιδιότητα του υπουργού Αμυνας στην κυβέρνηση της Τρίπολης.

Σε δελτίο Τύπου της κυβέρνησης Ντμπεϊμπά αναφέρεται ότι η μία συμφωνία αφορά τη βελτίωση των ικανοτήτων της Πολεμικής Αεροπορίας της Λιβύης και η άλλη πρωτόκολλα εφαρμογής σχετικά με την «τουρκολιβυκή συμφωνία ασφαλείας» που υπεγράφη το 2019, παράλληλα με το «τουρκολιβυκό σύμφωνο», περί οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών.

Πληροφορίες συμβούλων του Ντμπεϊμπά ανέφεραν ότι στις συμφωνίες υπήρχε αναφορά σε αγορά περίπου 70 τουρκικών μη επανδρωμένων τηλεκατευθυνόμενων αεροπλάνων, τύπου «Bayraktar», και στρατιωτικού εξοπλισμού.

Στην Αθήνα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου, μιλώντας στον ρ/σ «ΣΚΑΪ» και αναφερόμενος και στην πρόσφατη επικοινωνία του Κυρ. Μητσοτάκη με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Αντ. Μπλίνκεν, επανέλαβε ότι «επιβεβαιώθηκε η πλήρης συναντίληψη του περιβάλλοντος και των όσων γίνονται στο διεθνές σκηνικό, μεταξύ της Ελλάδος και των ΗΠΑ», καθώς και ότι οι «σύμμαχοι» της ντόπιας αστικής τάξης «αντιλαμβάνονται τη σημασία που έχει για τη Συμμαχία να υπάρχει ησυχία σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου, σε αυτήν την πλευρά της Συμμαχίας, στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο», συνθήκη στον βωμό της οποίας δρομολογούνται επικίνδυνες διευθετήσεις για τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα. Αλλωστε η «συναντίληψη» με τις ΗΠΑ αφορά και την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή στον πόλεμο, μεταξύ άλλων με την αποστολή πρόσθετων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία.

Για τα δε Ελληνοτουρκικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μιλώντας στον τ/σ «Open» είπε πως «η πάγια θέση της Ελληνικής Πολιτείας είναι ότι δεν απεμπολούμε κανένα από τα δικαιώματά μας. Και τα 12 μίλια είναι ένα τέτοιο αναφαίρετο δικαίωμά μας. Βασίζεται, άλλωστε, στο Διεθνές Δίκαιο, στο Δίκαιο της Θάλασσας. Αξιοποιήσαμε αυτό το δικαίωμα για να κάνουμε επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο. Από κει και πέρα έχουμε αποδείξει ότι πάντοτε, με πολύ σώφρονα και αποτελεσματικό τρόπο, κάνουμε οτιδήποτε είναι καλό προς όφελος της χώρας», χωρίς ουσιαστικά να δώσει διευκρινίσεις για τον αν και πότε επίκειται τέτοια επέκταση. Αλλωστε η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, διαφημίζουν τις μέρες αυτές ως «πανάκεια» το δικαίωμα για επέκταση των χωρικών υδάτων, κρύβοντας όμως ότι αυτού του είδους οι επιλογές δεν μπορούν να εξαλείψουν τις αιτίες των ανταγωνισμών και των προβλημάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αντίθετα τις οξύνουν, υπηρετώντας σε κάθε περίπτωση σχέδια ενεργειακών και άλλων μονοπωλίων. Εξ ου και στο τραπέζι των παζαριών «υπενθυμίζουν» τις μέρες αυτές ότι για το Αιγαίο έχει συζητηθεί «ευέλικτο» εύρος χωρικών υδάτων.

Στο μεταξύ, και χθες η τουρκική Πολεμική Αεροπορία προχώρησε σε δεκάδες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο και συγκεκριμένα σε 27, μία εκ των οποίων ήταν υπέρπτηση πάνω από την Κίναρο.

Την ίδια ώρα οι Αμερικανοί, στο πλαίσιο του παιχνιδιού που παίζουν στην ευρύτερη περιοχή, έστειλαν 4 μαχητικά F-22, που έχουν μετασταθμεύσει το τελευταίο διάστημα στη βάση τους στη Σούδα, να πετάξουν πάνω από την κατεχόμενη Καρπασία στην Κύπρο, με βάση ΝΟΤΑΜ που αιτήθηκε η Ουάσιγκτον και χορήγησε η Κυπριακή Δημοκρατία.

Η άσκηση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ διεξάγεται εντός του FIR Λευκωσίας και του εναέριου χώρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με επίκεντρο τον κόλπο της Αμμοχώστου, μέχρι 4 Νοέμβρη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Αμερικανοί εξασφάλισαν άδεια για διεξαγωγή της άσκησης με ρηματική διακοίνωση, μέσω της πρεσβείας τους, προς το υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρακάμπτοντας το λεγόμενο «Τουρκικό Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων» των Κατεχομένων.

Η κίνηση αυτή έρχεται λίγο διάστημα μετά την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία από τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του «East Med Act», του αμερικανικού νόμου για την αύξηση του αμερικανικού «αποτυπώματος» στην περιοχή, απέναντι σε Ρωσία και Κίνα.

Την ένταση των διεργασιών με επίκεντρο την Κύπρο ανέδειξε και η συζήτηση που έγινε προχτές στην κυπριακή Βουλή, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης της Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων από τους υπουργούς Εξωτερικών, Ιωάννη Κασουλίδη, και Αμυνας, Χαράλαμπο Πετρίδη.

Ο Ι. Κασουλίδης είπε ότι η Τουρκία - για την οποία ιδρύθηκε στο ΥΠΕΞ ειδικό τμήμα, όπως είπε - «έχει κατορθώσει να αναβαθμίσει σε μεγάλο βαθμό την επιρροή και τη δύναμή της στον κόσμο, γιατί έχει καταφέρει να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή» στον πόλεμο στην Ουκρανία. Σύμφωνα δε με τα σχετικά εκτενή ρεπορτάζ, πρόσθεσε ότι η Τουρκία έχει καταφέρει να αξιοποιήσει το μέγεθός της, τις δυνατότητές της και να ασκεί μια «εντονότατη» εξωτερική πολιτική, η οποία στοχεύει στη βελτίωση των σχέσεών της με χώρες της Μέσης Ανατολής και της ΕΕ, όχι όμως με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Ανέφερε ακόμα ότι στην ΕΕ «δεν είχαμε ποτέ κοινή εξωτερική πολιτική όσον αφορά την Τουρκία, λόγω περιπλεκόμενων συμφερόντων», εξηγώντας ότι «άλλη είναι η εξωτερική πολιτική της Γερμανίας για την Τουρκία, άλλη της Γαλλίας, άλλη της Αυστρίας κ.ο.κ.». Ειδικά για τις τρέχουσες προσπάθειες αναβάθμισης του ψευδοκράτους, είπε ότι η Τουρκία «έχει δελεάσει ορισμένες χώρες της ΕΕ, πιθανώς δύο, για να ανοίξουν γραφεία του ψευδοκράτους που θα λειτουργούν με βάση το ιδιωτικό δίκαιο». Αναφερόμενος στην άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων, ο Κύπριος ΥΠΕΞ είπε ανάμεσα σε άλλα ότι «οι Αμερικανοί δεν έχουν πολλή εμπιστοσύνη στην Κύπρο και γι' αυτό έθεσαν όρο να εγκρίνεται ετησίως η άρση του εμπάργκο».

Από την πλευρά του ο υπουργός Αμυνας, Χ. Πετρίδης, ανέφερε στην Επιτροπή ότι η Εθνική Φρουρά «βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο εξοπλισμών των τελευταίων 20 χρόνων».

«Θα πρέπει να αναρωτηθεί η ΕΕ πού θα βρισκόμασταν αυτήν τη στιγμή αν δεν υπήρχε η Συμφωνία των Πρεσπών, που δημιούργησε μια πολύ σημαντική δυναμική η οποία χάθηκε στη συνέχεια...», περηφανεύτηκε ο Ευ. Καλπαδάκης, μιλώντας σε φόρουμ στις Βρυξέλλες για την Ανατολική Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Στο ίδιο πλαίσιο, επέκρινε τον Τούρκο υφυπουργό Εξωτερικών και διευθυντή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Φαρούκ Καϊμακτσί, ο οποίος είπε ότι Αθήνα και Λευκωσία «δηλητηριάζουν την ευρωπαϊκή πολιτική», και κάλεσε την Αγκυρα «να αλλάξει πολιτική, να προσεγγίσει και να επανέλθει σε ένα νέο πλαίσιο που είδαμε την περίοδο 2015 - 2016, με αφορμή τη θετική ατζέντα που είχε χτιστεί με αφορμή το Προσφυγικό».

Ηταν η περίοδος που μέσα από ένα σκληρό αλισβερίσι στις πλάτες χιλιάδων ξεριζωμένων από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό (Μάρτης 2016) προβαλλόταν ως «πρότυπο» διμερούς συνεργασίας και ως «σήμα» για περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων. Το τι ακολούθησε μέχρι και σήμερα είναι παραπάνω από γνωστό...

Ηταν η περίοδος που η Ενέργεια περιγραφόταν ως θέμα «ειδικού ενδιαφέροντος» για τις σχέσεις των δύο πλευρών, όπως σημείωνε επίσημη Δήλωση μετά τη συνεδρίαση του «Ανώτατου Πολιτικού Διαλόγου» μεταξύ ΕΕ - Τουρκίας (25/1/2016). Μάλιστα, στις 28/1/2026 είχε οργανωθεί ο πρώτος «Ενεργειακός Διάλογος» ΕΕ - Τουρκίας, με οδηγό το διμερές «Μνημόνιο Συνεργασίας» που οι δύο πλευρές είχαν υπογράψει στην Αγκυρα κάποιους μήνες πριν.

Τόνιζε συγκεκριμένα το Κοινό Ανακοινωθέν του «Α' Ανώτατου Ενεργειακού Διαλόγου» τη «σημασία που έχει η Τουρκία ως χώρα - κλειδί για την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ και ως περιφερειακός ενεργειακός κόμβος». Εστίαζε ειδικά στο σχέδιο «του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου (σ.σ. Southern Gas Corridor)», για τη μεταφορά φυσικού αερίου από Κασπία και Μέση Ανατολή προς Ευρώπη, που σε όλους τους τόνους από τότε προβαλλόταν ως μεγάλο στοίχημα για την «ενεργειακή απεξάρτηση» από τη Ρωσία... Ακόμα, τονιζόταν ότι συζητήθηκε η ιδέα «για από κοινού και στενότερη εργασία, ώστε να βελτιωθεί η παροχή φυσικού αερίου προς την Τουρκία και μέσω της Τουρκίας προς την ΕΕ, και να βελτιωθούν η αποθήκευση και η δυναμικότητα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), που θα συμβάλει στη θέση της Τουρκίας ως περιφερειακού ενεργειακού κόμβου μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα».

Νέα αξία για τον λαό αποκτούν όμως και τα συμπεράσματα από την πορεία της λεγόμενης «θετικής ατζέντας» που διαφημίζει (και) ο ΣΥΡΙΖΑ στα Ελληνοτουρκικά: Αυτή αφορά τα παζάρια και τα συμφέροντα των αστικών τάξεων και των ευρωατλαντικών συμμάχων της, και γι' αυτό όχι μόνο δεν αποτελεί παράγοντα «σταθερότητας», ασφάλειας και ειρήνης, όχι μόνο είναι αντίθετη στα λαϊκά συμφέροντα, αλλά και θέτει με μαθηματική ακρίβεια τις βάσεις για έναν νέο γύρο εντάσεων με θύματα τους λαούς.

Ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο από τον λαό, δυναμώνοντας σε συμπόρευση με το ΚΚΕ την πάλη για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Σε σύγκρουση με την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ και όλους τους υπόλοιπους που παίζουν στα «ζάρια» των ιμπεριαλιστικών παζαριών και των ευρωατλαντικών σχεδιασμών τα κυριαρχικά δικαιώματα, με ανυπολόγιστους κινδύνους για τον λαό.