ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 27 Απρίλη 2012
Σελ. /32
Θέλουν τους εργάτες υποταγμένους

Την απόλυτη αφοσίωσή τους στην υπεράσπιση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας έτρεξαν να επιβεβαιώσουν τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ, με αφορμή αυτήν τη φορά την πρωτομαγιάτικη απεργία, στην οποία συμμετέχουν και οι ναυτεργάτες, με αποφάσεις σωματείων τους. Ετσι, δήλωσαν ... έκπληκτοι, επειδή ανήμερα της Πρωτομαγιάς οι ναυτεργάτες θα κάνουν αυτό που κάνει η τάξη τους εδώ και 126 χρόνια τιμώντας τους νεκρούς και τους αγώνες της: Δηλαδή θα απεργήσουν. Αρχισαν ξανά να αφιερώνουν ώρες ολόκληρες, σελίδες, δηλώσεις, ρεπορτάζ «κλαίγοντας» επειδή - δήθεν - με την απεργία θα καταστραφεί ο τουρισμός, θα αποκλειστούν τα νησιά κ.τ.λ.

Θα μπορούσε κάποιος να πει απλά «τα ίδια Παντελάκη μου - τα ίδια Παντελή μου». Να καταγράψει μια μονότονη, εξοργιστική επανάληψη των ίδιων συκοφαντιών και ψεμάτων για τους λόγους που απεργούν οι ναυτεργάτες (πολλοί, όπως το «Εθνος» και η υπουργός Ανάπτυξης, έφτασαν να αποδίδουν τη συμμετοχή στην πρωτομαγιάτικη απεργία σε ... προεκλογικές σκοπιμότητες του ΚΚΕ) αλλά και τις αιτίες των προβλημάτων που υπάρχουν με την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών. Να εντοπίσει το ζήλο με τον οποίο πολλοί, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, έτρεξαν να διεκδικήσουν ρόλο συντονιστή της επίθεσης στο ίδιο το δικαίωμα της απεργίας. Ομως δεν αρκεί αυτό. Γιατί, η νέα αυτή επίθεση χειραγώγησης και τρομοκράτησης των λαϊκών συνειδήσεων έρχεται να βεβαιώσει πόσο αποφασισμένη είναι η πλουτοκρατία να πείσει τους εργάτες να σκύψουν το κεφάλι. Με κάθε τρόπο. Κάνοντας το μαύρο - άσπρο. Πασχίζοντας να τους επιβάλει τα δικά της κριτήρια, να τους κάνει να αξιολογούν κάθε επιλογή και εξέλιξη, με βάση την «ανταγωνιστικότητα» και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Εχουμε πει πολλές φορές, αφού η ίδια η πραγματικότητα το έχει αποδείξει ότι οι εφοπλιστές βάζουν καράβια όταν και όποτε θέλουν, δηλαδή όταν βγάζουν κέρδη και όχι επειδή υπάρχουν λαϊκές ανάγκες και αυτό σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις τους. Δεν είναι τυχαίος, λοιπόν, ο πολυήμερος αποκλεισμός του Αϊ-Στράτη. Μήπως φταίνε οι ναυτεργάτες που το νησί είχε να δει πλοίο σχεδόν δύο βδομάδες; Που θεωρήθηκε φυσικό ένα ολόκληρο νησί να μείνει αποκλεισμένο, αφού το πλοίο που εκτελεί το δρομολόγιο Λήμνος - Αϊ-Στράτης αποσύρθηκε για να περάσει νηογνώμονα και αυτό που προσεγγίζει το νησί κάποιες φορές τη βδομάδα έπαθε βλάβη; Μήπως φταίνε οι ναυτεργάτες που μέχρι και τα σχολεία δεν είχαν ανοίξει στο νησί μετά το Πάσχα, λόγω της έλλειψης ακτοπλοϊκής σύνδεσης; Που το νησί έφτασε να έχει πρόβλημα μέχρι και με τον ανεφοδιασμό στα τρόφιμα; Και γιατί κανείς από όσους, κατά τα άλλα, «καίγονται» για τα νησιά δε βγήκαν να καταγγείλουν ότι ο Αϊ-Στράτης, όπως και όλα τα νησιά συνδέονται με την υπόλοιπη χώρα, με βάση το αν και πότε οι εφοπλιστές εξασφαλίζουν το μέγιστο δυνατό κέρδος; Μήπως γιατί κάθε φορά που πρέπει να προστατευτεί η κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών «καταπίνουν» τη γλώσσα τους; Μήπως γιατί όχι μόνο εμπαίζουν το λαό, αλλά και γιατί είναι αποφασισμένοι να «μαντρώσουν» τις λαϊκές συνειδήσεις στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια;

Η αλήθεια είναι ότι θέλουν τους εργάτες υποταγμένους. Οπως αλήθεια είναι και ότι η καθημερινή πείρα βεβαιώνει πως, για τους εργάτες, η υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων περνά μέσα από την αποδυνάμωση, την καταδίκη, την ανατροπή όλων όσοι στηρίζουν την πλουτοκρατία.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Οπως τους συμφέρει η πραγματικότητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν του άρεσε του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι η Φ. Γεννηματά υπέδειξε τη Γαλλία και τη συνεργασία του γαλλικού ΠΑΣΟΚ και του γαλλικού ΣΥΡΙΖΑ σαν παράδειγμα προς μίμηση. Και βγήκε στα κεραμίδια, καταγγέλλοντάς την ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου και διερωτώμενος υποκριτικά: «Τι σχέση μπορεί να έχουν οι εξελίξεις στη Γαλλία, όπου η άνοδος της ανυποχώρητης αριστεράς μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για την Ευρώπη στο σύνολό της, με το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου που αναπαράγει αυτολεξεί όλα όσα θέλουν Μέρκελ - Σαρκοζί και έχει συνδιαμορφώσει μαζί με την τρόικα τα σημερινά μνημόνια; Τι σχέση μπορεί να έχει το σημερινό ΠΑΣΟΚ που αφού συνεργάστηκε στην κυβέρνηση με το ΛΑ.Ο.Σ., σιγοντάρει την ακροδεξιά και την ίδια στιγμή παρακαλά τον Σαμαρά να το εντάξει στην υπερσυντηρητική του κυβέρνησή ακόμα και με το σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο Ολάντ, που υπό την πίεση της Γαλλικής Αριστεράς αναγκάζεται να μιλά για αναθεώρηση του συμφώνου σταθερότητας;»...

Καλά τι ρωτάει; Εκτός τόπου και χρόνου είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ή, καλύτερα, προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που είναι ομολογουμένως εξαιρετικά αποκαλυπτικές για το ρόλο του οπορτουνισμού. Η κατ' αυτόν «ανυποχώρητη αριστερά» της Γαλλίας έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα ακουμπήσει τις ψήφους της στον Ολάντ. Ο Ολάντ πάλι έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα ασκήσει πολιτική σαν αυτή που ασκούν εδώ Βενιζέλος - Σαμαράς, για λογαριασμό της γαλλικής αστικής τάξης. Επίσης, του θυμίζουμε ότι και η γαλλική σοσιαλδημοκρατία άνοιξε το δρόμο στην ακροδεξιά. Γιατί σκούζει λοιπόν; Γιατί επιλέγει δύο μέτρα και δύο σταθμά; Η απάντηση είναι προφανής. Κάλπη μπροστά, πώς αλλιώς θα υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο;

Αντε ... και καλά στέφανα

Ευτυχή κατάληξη φαίνεται πως θα έχει το φλερτ της ΔΗΜΑΡ με το ΠΑΣΟΚ. Για τους ίδιους βεβαίως και όχι για το λαό. Ο Θ. Μαργαρίτης, στέλεχος της ΔΗΜΑΡ, ξεκαθάρισε χτες ότι όσες ψήφους πάρουν θα τις ακουμπήσουν στο ΠΑΣΟΚ, αποδεχόμενοι πρόταση συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο. Είπε συγκεκριμένα: «Η ΔΗΜΑΡ έχει έμπρακτα αποδείξει ότι έχει κουλτούρα συνεργασιών με τα ψηφοδέλτια συνεργασίας που κέρδισαν τους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας. Επομένως δεν φοβάται τις ευρύτερες συμπράξεις. Στο κυβερνητικό πρόβλημα της χώρας διατυπώνει ένα πρόγραμμα με δυο βασικούς άξονες συνεννόησης. Την αναθεώρηση του μνημονίου στην κατεύθυνση της σταδιακής απαγκίστρωσης, αλλά και την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Πρόκειται για απολύτως λογικές θέσεις. Πάνω σε αυτές η ΔΗΜΑΡ είναι ανοιχτή για προγραμματικές συγκλίσεις από δυνάμεις του προοδευτικού χώρου. Είναι η μόνη ρεαλιστική, εναλλακτική λύση».

Οι άνθρωποι του μόχθου καλά θα κάνουν να μην «τσιμπήσουν» το δόλωμα της «αναθεώρησης του μνημονίου στην κατεύθυνση της απαγκίστρωσης» γιατί θα βρεθούν επώδυνα αγκιστρωμένοι σε μια πολιτική που δε θα αφήσει όρθιο τίποτα απ' όσα απέμειναν. Η ΔΗΜΑΡ έχει αποσαφηνίσει ότι η δανειακή σύμβαση είναι δεσμευτική και δεν προτίθεται να την αμφισβητήσει. Συνεπώς, ας μη γίνει ο λαός «κουμπάρος» ενός «γάμου» που θα τον πληρώσει βαριά. Μαύρο και στους δύο και στα σχέδιά τους.

Προεκλογικές αερολογίες

Βρήκε νέο διακύβευμα των εκλογών ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας. Μέχρι χτες ήταν η παραμονή ή απεμπλοκή από το μνημόνιο. Χτες δήλωσε ότι το μεγάλο διακύβευμα των εκλογών είναι «αν θα έχουμε ένα Σύνταγμα μιας χώρας αποικίας ή ένα Σύνταγμα μιας κυρίαρχης χώρας» και προέβλεψε ότι «στις 6 Μάη ο λαός θα δώσει εντολή για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας και ένα Σύνταγμα που θα υπερασπίζεται την κοινωνία, τη λαϊκή κυριαρχία και θα βαθαίνει τη δημοκρατία. Ενα Σύνταγμα που θα δεσμεύει τις κυβερνήσεις να βάζουν πάνω απ' όλα την κοινωνία και τις δικές της ανάγκες και έπειτα τους δανειστές, έπειτα τους πιστωτές». Φαίνεται πως πάει καλά η αντιγραφή του μεταπολιτευτικού ΠΑΣΟΚ και της τεχνικής των «Θα».

Η Ελλάδα δεν είναι αποικία, όπως διατείνονται. Χώρα όπου κυριαρχούν οι καπιταλιστές είναι. Και το Σύνταγμα καθρεφτίζει την εξουσία τους. Δεν είναι tabula rasa να το γράψει η νέα κυβέρνηση απ' την αρχή, ούτε οι δέκα εντολές που θα πέσουν ουρανοκατέβατες.

Ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκό Σύνταγμα, φιλολαϊκοί θεσμοί στο πλαίσιο μιας βαθιά αντιλαϊκής εξουσίας. Ούτε μπορεί μια κυβέρνηση να νομοθετεί φιλολαϊκά και να χρήζει κυρίαρχο το λαό, αφήνοντας στα εργοστάσια, στα καράβια και αλλού κυρίαρχο τον καπιταλιστή και νόμο ιερό κι απαραβίαστο τα κέρδη του και την ανταγωνιστικότητά του.

Δεν ζουν σε παράλληλα σύμπαντα ο λαός και οι εκμεταλλευτές. Στο ίδιο συνυπάρχουν, η κυριαρχία του ενός προϋποθέτει το τσάκισμα του άλλου. Κανένα Σύνταγμα δε θα διασφαλίσει το δίκιο του λαού. Μόνος του θα το κατακτήσει συντρίβοντας αυτούς που του το αφαιρούν. Τους κεφαλαιοκράτες και την εξουσία τους.

Λαθροχειρία

Σε μια λαθροχειρία προχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει: Στην κεντρική του προεκλογική αφίσα αξιοποιεί μία φωτογραφία με νεαρές διαδηλώτριες οι οποίες όμως... είναι ΚΝίτισσες!

Πόσο δεν κοπιάζουν να μας πείσουν ότι τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της νεολαίας! Μόνο που λίγες μέρες πριν, έβγαζε μάτι η φωτογραφία από τη συγκέντρωσή τους στην Καλαμάτα, με ένα πανό που υπογράφονταν ως «Νέοι/ες ΣΥΡΙΖΑ» κι από πίσω ήταν συγκεντρωμένοι καμιά εικοσπενταριά παππούδες... Τώρα για να εμφανίσουν στην κεντρική προεκλογική αφίσα τους φρέσκα, νεαρά πρόσωπα, έβαλαν μέλη της ΚΝΕ! Ελεος...

Στην «ποδιά» της ανταγωνιστικότητας...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ακούσει για «διάσωση της ελληνικής οικονομίας» για «πατριωτικό καθήκον» , για «χρέος προς τις επόμενες γενιές» και διάφορες τέτοιες αερολογίες για να στηρίξουν τις αντιλαϊκές πολιτικές τους.

Αλλά ότι η Ελλάδα έχει ... brand name, όπως τα αναψυκτικά, τα τσιγάρα, τα καλλυντικά, τα παπούτσια, τα είδη υγιεινής και άλλα προϊόντα, δεν το γνωρίζαμε. Το μάθαμε από τον Ε. Βενιζέλο που ζήτησε αποκατάσταση του brand name της χώρας.

Εμείς τι να του πούμε τώρα δηλαδή; Αντε και καλές ...πωλήσεις; `Η μήπως να του ευχηθούμε να πιάσει καλές τιμές η χώρα στα διεθνή χρηματιστήρια και τις αγορές;

Γιατί αυτή είναι η πολιτική τους ουσιαστικά. Να πλασάρουν στην ιμπεριαλιστική αγορά την χώρα ως φτηνό και καλό προϊόν προς πώληση.

Και δεν είναι μόνο τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, τα Λιμάνια που θέλουν να ξεπουλήσουν. Ούτε μόνο τα δάση, τις παραλίες, τα βουνά και τα λαγκάδια έχουν βγάλει στο σφυρί.

Πάνω από όλα θέλουν να πουλήσουν σε ... καλή τιμή τους εργαζόμενους της χώρας. Την δουλειά τους, την καθημερινότητά τους, το μυαλό, την συνείδηση, την ζωή και την ύπαρξή τους.

Γι' αυτό δεν τους φτάνουν μόνον οι μισθοί των 400 ευρώ που θέλουν να τους κάνουν 200 και 300 ευρώ. Θέλουν να μας κάνουν να αποδεχθούμε την κόλαση που δημιουργούν ως μόνη πιθανή πραγματικότητα.

Να μην σκεφτόμαστε ποτέ να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε και να χτίσουμε μια κοινωνία με βάση τις δικές μας ανάγκες και προτεραιότητες.

Τότε μόνο θα είμαστε και «φθηνοί» και «καλοί» και «συμφέροντες» και «υπεύθυνοι» και γενικώς .... «ανταγωνιστικοί» που είναι η λέξη κλειδί στο λεξιλόγιο των υπερασπιστών αυτού του συστήματος.


Παπαγεωργίου Βασίλης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ