«Φρένο στις υπερ-τιμές», έγραφε χτες η μια εφημερίδα που είχε φροντίσει να κοτσάρει και μια φωτογραφία του Κουλούρη στην πρώτη της σελίδα... «Δυνατό χτύπημα στην αισχροκέρδεια», έγραφε η άλλη κ.ο.κ. Στο μεταξύ από τότε που ο Κουλούρης έχει πάρει τους δρόμους (αγκαζέ με τις κάμερες...) και κυνηγάει - τάχα μου - κερδοσκόπους, οι τιμές στα τσιγάρα αυξήθηκαν περί τις 70 δραχμές, στη βενζίνη 20 δραχμές, ετοιμάζονται αυξήσεις στη ΔΕΗ, στα δίδακτρα έρχονται αυξήσεις έως και 12%, στα οπωροκηπευτικά έχει χαθεί ο μπούσουλας και πάει λέγοντας...
Κατά τα λοιπά, αυτοί επιμένουν να μιλούν για «φρένο» (!) στις τιμές, συναγωνιζόμενοι (Κουλούρηδες και φιλοκουλούρηδες) ποιος θα πατήσει περισσότερο το «γκάζι» της πολιτικής φτήνιας και της υποκρισίας.
Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο βαράνε τον εργάτη. Η παράφραση της παροιμίας αφορά στη συνδυασμένη δράση κυβέρνησης και εργοδοτών, με στόχο το τσαλαπάτημα της εργατικής τάξης. Μια ακόμα είδηση από το εργατικό ρεπορτάζ έρχεται να επιβεβαιώσει το σχόλιο. Μια εργάτρια δούλευε 12 μήνες στα ΕΛΤΑ, αλλά ως ενοικιαζόμενη από τη δουλεμπορική εταιρία «ΜΑΝΠΑΟΥΕΡ». Στο 12μηνο ζήτησε το αυτονόητο: Τη μετατροπή της σύμβασής της σε αορίστου χρόνου και την αύξηση του μισθού της στο επίπεδο που ορίζει η συλλογική σύμβαση του χώρου. Απολύθηκε πάραυτα! Για να αποδειχτεί στην πράξη τι εννοούσε ο τότε υπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας, όταν προωθούσε το νόμο για τη νομιμοποίηση των δουλεμπορικών. Ισχυριζόταν ότι έτσι θα μπει μια τάξη στο μέχρι τότε παράνομο κύκλωμα της σύγχρονης δουλεμπορίας. Τώρα ξέρουμε τι ακριβώς είναι αυτή η τάξη. Οπως και πόσο δίκιο έχει το ΠΑΜΕ, όταν καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν και να τσακίσουν με την πάλη τους το χέρι των δουλεμπόρων και της κυβέρνησής τους.
Δεν περνάει μέρα που να μην προπαγανδιστεί δεόντως η φροντίδα της κυβέρνησης για τους άνεργους. Παραδόξως κανείς από τους εκλεκτούς συναδέλφους που παπαγαλίζουν ό,τι τους πλασάρει το κυβερνητικό επιτελείο δεν μπαίνει στον κόπο να παραθέσει απλώς κάποια νούμερα. Οπως αυτά που παρουσίασε χτες το στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της διοίκησης του ΟΑΕΔ Χρ. Κατσιώτης. Νούμερα που αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση επιχειρεί να έχει οφέλη, κάνοντας μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα. Για το 2003 από τα 645 δισ. δρχ. προϋπολογισθέντων εσόδων του ΟΑΕΔ η κυβέρνηση διέθεσε κι αυτό μόνο στα χαρτιά όλα κι όλα 32 δισ. δρχ. που αντιστοιχούν στο 4,96% του προϋπολογισμού. Στην πραγματικότητα έδωσε μόνο 6 δισ. δρχ. που αντιστοιχούν στο 0,92% του προϋπολογισμού. Τα υπόλοιπα απλά γράφονται στον προϋπολογισμό. Αυτή, τόση, είναι η συμμετοχή του κρατικού προϋπολογισμού για την προστασία των ανέργων. Σα να μη φτάνει αυτό η κυβέρνηση προκαλεί. Γιατί όχι μόνο δε δίνει, αλλά αρπάζει και τις εισφορές των εργαζομένων και τις δίνει στους εργοδότες. Εχοντας συνένοχη σ' αυτή τη λεηλασία και την ηγεσία της ΓΣΕΕ που στηρίζει την κυβερνητική πολιτική.
Πράγμα που σημαίνει ότι το όψιμο ενδιαφέρον τους για μέτρα ενίσχυσής τους - στην ούτως ή άλλως προεκλογική περίοδο που διανύουμε - γίνεται αντικείμενο... λογικής επεξεργασίας, όπως και μέτρα που αναγγέλλουν από διαφορετικό σημείο της Ελλάδας κάθε φορά.
Οι 30.000 προσλήψεις μερικής απασχόλησης λοιπόν των «πράσινων» και το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών που επαγγέλλονται οι «γαλάζιοι», όχι μόνο δεν πείθει αλλά μάλλον υποψιάζει τον κόσμο.
Αφήνουμε που εκτός από λογική τα «ασθενέστερα στρώματα» διαθέτουν και μια άλλη ιδιότητα που αποκαλείται «μνήμη» και φυσικά δεν μπορούν να ξεχάσουν ποιος έφθασε τα πράγματα ως εδώ και ποιος συνεχίζει να τα οδηγεί προς το χειρότερο.
ΩΡΑΙΟΥΣ «συμβούλους» διάλεξε η ελληνική κυβέρνηση για τις περιπτώσεις βιαιοτήτων σε τουριστικές περιοχές της Ρόδου με ξένους τουρίστες. Θα μεταβεί στο Φαληράκι της Ρόδου κλιμάκιο Βρετανών αξιωματικών.
Αραγε αφού έχουν τις... λύσεις του προβλήματος οι Βρετανοί, πώς γίνεται και δεν τις εφαρμόζουν στη χώρα τους όπου τα φαινόμενα ομαδικής βίας λόγω αλκοόλ είναι καθημερινή πραγματικότητα ιδίως στις βρετανικές εργατουπόλεις που καταστράφηκαν από την ανεργία;
Για μια φορά ακόμα ένα πρόβλημα με βαθιές κοινωνικές αιτίες, απασχολεί επιδερμικά και οδηγεί στην «εύκολη» λύση, στην καταστολή και την αστυνόμευση. Οσο για τους υπεύθυνους, είναι είτε οι «κακομαθημένοι» Βρετανοί είτε... τα ποτά.
Η βρετανική πραγματικότητα που δημιουργεί απελπισμένους και η ελληνική πραγματικότητα που σε συνεργασία με τα βρετανικά τουριστικά γραφεία αρέσκεται στο να δημιουργεί «μαντριά» τουριστών με στόχο ένα εφήμερο όσο και ελάχιστο κέρδος, μένουν στο απυρόβλητο.