Υπήρχε η «γνωστή» μικρή Αννούλα που καθόταν κι έκλαιγε γιατί δεν την έπαιζαν οι φιλενάδες της. Επίσης, υπάρχουν και πολλά ανέκδοτα με πρωταγωνίστρια την «Αννούλα». Η «Αννούλα», στην οποία αναφέρεται το σχόλιό μας, έκλαψε γιατί δεν έφτασαν φέτος τα βιβλία στα σχολεία, στην ώρα τους. Υπάρχει, όμως, και μια... λεπτομέρεια για την πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας: Είναι και υπουργός Παιδείας!
Θαυμάστε, λοιπόν, τη δήλωση - «εξομολόγηση» της Αννας Διαμαντοπούλου, στα χτεσινά «Νέα»:
«Είκοσι χρόνια στην πολιτική, δεν έχω βάλει τα κλάματα. Μου συνέβη στο θέμα της καθυστέρησης των βιβλίων, όταν αισθάνθηκα ότι δεν μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα. Αυτό το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε και που επηρέασε τις οικογένειες, με έκανε να κλάψω».
Οι εξομολογήσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τις «προσωπικές» τους «αδύναμες» στιγμές αυξάνονται. Πρώτα ήταν ο Μιχάλης Μ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος δήλωσε μεγαλοπρεπώς ότι δε διάβασε το Μνημόνιο. Τώρα ήρθε η Αννα Διαμαντοπούλου να μας πει ότι έκλαψε, επειδή δεν έφτασαν τα βιβλία στα σχολεία. Θ' ακολουθήσουν κι άλλοι που θα προχωρήσουν σε «εξομολογήσεις». Εχουν βγει τα μαχαίρια για την επόμενη μέρα και πρέπει να δείξουν ένα «άλλο», πιο «ανθρώπινο» πρόσωπο!
Εμείς θα το πούμε απλά: Εχουν πρόβλημα. Απ' τη μία, είναι αδίστακτοι (κλαίνε και γελάνε όταν χρειάζεται), απ' την άλλη, όμως, είναι δύσκολα τα πράγματα στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού και οι παίκτες τους δεν αντιλαμβάνονται, καν, τον αυτο(εξευτελισμό) τους. Εμάς αυτό δε μας απασχολεί καθόλου, ίσα ίσα. Το θέμα, όμως, είναι ν' αναρωτηθούν οι εργαζόμενοι τι σχέση έχουν μ' αυτούς. Η απάντηση είναι μία: Καμία!
Τα στελέχη της εργοδοσίας στην πολυεθνική «Πράκτικερ» τις προηγούμενες μέρες «βγήκαν παγανιά» στα καταστήματα της επιχείρησης για να «ενημερώσουν» τους εργαζόμενους ότι η εταιρεία έχει πτώση τζίρου και κερδών. Καθόλου τυχαία αυτή η ενημέρωση. Η εργοδοσία της «Πράκτικερ» έχει αποδείξει στο πρόσφατο παρελθόν πώς αντιμετωπίζει τη μείωση του τζίρου και την πτώση κερδών: Τον περασμένο χρόνο απέλυσε σε πανελλαδικό επίπεδο 150 εργαζόμενους και προχώρησε σε μείωση στο ωράριο και τους μισθούς των εργαζομένων στα ταμεία. Δηλαδή, τους 8ωρίτες τους μετέτρεψε σε 6ωρίτες και τους 6ωρίτες σε 4ωρίτες, αντίστοιχα.
Ταυτόχρονα με την γκρίνια για την πτώση του τζίρου και τη μείωση των κερδών, η εργοδοσία ανακοινώνει το άνοιγμα τριών καταστημάτων στην Αλεξανδρούπολη, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Επιβεβαιώνεται περίτρανα, λοιπόν, ότι και τα καταστήματα που φτιάχτηκαν και αυτά που φτιάχνονται τα έχουν πληρώσει οι εργαζόμενοι με τον πλούτο που παράγουν με τα δικά τους χέρια και την απλήρωτη δουλειά τους. Και τώρα καλούνται εκ νέου, όπως όλα δείχνουν, από την εργοδοσία να μειώσουν ακόμα περισσότερο την τιμή της δύναμής τους, προκειμένου η εργοδοσία όχι μόνο να μη χάσει από τα κέρδη της, αλλά και με προοπτική να τα αυξήσει κιόλας. Τέτοιες «περιοδείες» θα πρέπει να ανησυχούν ιδιαίτερα τους εργαζόμενους, οι οποίοι άμεσα θα πρέπει να δώσουν απάντηση στην εργοδοσία και στα όποια αντεργατικά σχέδια προτίθεται να βάλει σε εφαρμογή.
Μόνο που δε διευκρίνισε για ποια ακριβώς σταθερότητα μιλάει, κι αυτό γιατί δεν τον συμφέρει να το πει. Οπως και κάθε άλλον υποστηρικτή αυτής της ιστορίας.
Οντως, λοιπόν, με τη δανειακή τους σύμβαση - και την πολιτική που προϋποθέτει, φυσικά - θα σταθεροποιηθούν μια και καλή τα κέρδη των τραπεζών (και όπως μαθαίνουμε και η ιδιοκτησία τους).
Θα σταθεροποιηθούν, επίσης, και τα συμφέροντα των πολυεθνικών που θα βάλουν φθηνά χέρι σε όποιον κερδοφόρο τομέα του Δημοσίου έχει απομείνει.
Θα σταθεροποιηθούν, επίσης, η φτώχεια και η εξαθλίωση. Οι μισθοί των 400 και 500 ευρώ, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η εκ περιτροπής απασχόληση, η μείωση των συντάξεων, οι ελεύθερες απολύσεις.
Σε τελική ανάλυση, τι πιο ...σταθερό από ένα πτώμα; Κι αυτό ακριβώς θέλουν, να δουν το πτώμα κάθε εργασιακού (και κατ' επέκταση δημοκρατικού και ανθρώπινου) δικαιώματος.
ΒΕΒΑΙΩΣ, ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΗΚΕ η τροπολογία για το ωράριο των φαρμακείων, πλην, όμως, θα την ξαναφέρει στη Βουλή την επόμενη βδομάδα ο Ανδρέας Λοβέρδος. Είναι που έχει σε ...μεγάλη εκτίμηση τις κοινοβουλευτικές τους διαδικασίες.
Βέβαια, για να κρατηθούν οι τύποι, θα έρθει ακριβώς η ίδια τροπολογία μόνο που θα αλλάξουν οι λέξεις στο κείμενο, αφού σύμφωνα με τους κανονισμούς δε γίνεται να επανέλθει διάταξη που προσφάτως καταψηφίστηκε.
Η αναφορά, απλά, για να καταλάβουμε πόσο μεγάλη σημασία δίνουν σε αυτούς που οι ίδιοι αποκαλούν «θεσμούς» και «θεμέλια της δημοκρατίας». Οταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών, όλες τους οι θεωρίες ...πάνε περίπατο.
1) Η λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης» το ετήσιο χαράτσι που μπαίνει σε όλα τα λαϊκά εισοδήματα πάνω από 12.000 ευρώ, θα το εφαρμόζουν σε όλα τα εισοδήματα πάνω από το ύψος του σημερινού καρατομημένου αφορολόγητου ορίου, δηλαδή από τα 5.000 ευρώ!
2 )Με τις ανατιμήσεις 25% στις αντικειμενικές τιμές πάνω στη λαϊκή κατοικία έρχονται να απογειώσουν τα κάθε είδους χαράτσια που συνδέονται με αυτές, όπως αυτά που μαζεύουν μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
3) Καταργούνται οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ που ισχύουν σε νησιά του Αιγαίου και εξισώνονται με τους «κανονικούς». Δρομολογούν και την κατάργηση «φοροελαφρύνσεων» που ισχύουν σε νησιά του Αιγαίου με πληθυσμό μέχρι 3.100 κατοίκους.
4) Καταργούν πλήρως το αφορολόγητο όριο για τους μικροεπαγγελματίες, τους φορολογούν δηλαδή για «εισοδήματα» από το πρώτο ευρώ! Για την απογείωση της ληστείας βάζουν στα σκαριά την εφαρμογή ενιαίου συντελεστή φορολόγησης, πιθανόν στο 20% (!) ταυτόχρονα με τα νέας σοδειάς από «αντικειμενικά κριτήρια», δρομολογούν δηλαδή όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις για ακόμη περισσότερα λουκέτα, προκειμένου να αφήσουν ελεύθερο το πεδίο στους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους κ.ά.