Υπήρχε η «γνωστή» μικρή Αννούλα που καθόταν κι έκλαιγε γιατί δεν την έπαιζαν οι φιλενάδες της. Επίσης, υπάρχουν και πολλά ανέκδοτα με πρωταγωνίστρια την «Αννούλα». Η «Αννούλα», στην οποία αναφέρεται το σχόλιό μας, έκλαψε γιατί δεν έφτασαν φέτος τα βιβλία στα σχολεία, στην ώρα τους. Υπάρχει, όμως, και μια... λεπτομέρεια για την πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας: Είναι και υπουργός Παιδείας!

Θαυμάστε, λοιπόν, τη δήλωση - «εξομολόγηση» της Αννας Διαμαντοπούλου, στα χτεσινά «Νέα»:

«Είκοσι χρόνια στην πολιτική, δεν έχω βάλει τα κλάματα. Μου συνέβη στο θέμα της καθυστέρησης των βιβλίων, όταν αισθάνθηκα ότι δεν μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα. Αυτό το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε και που επηρέασε τις οικογένειες, με έκανε να κλάψω».

Οι εξομολογήσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τις «προσωπικές» τους «αδύναμες» στιγμές αυξάνονται. Πρώτα ήταν ο Μιχάλης Μ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος δήλωσε μεγαλοπρεπώς ότι δε διάβασε το Μνημόνιο. Τώρα ήρθε η Αννα Διαμαντοπούλου να μας πει ότι έκλαψε, επειδή δεν έφτασαν τα βιβλία στα σχολεία. Θ' ακολουθήσουν κι άλλοι που θα προχωρήσουν σε «εξομολογήσεις». Εχουν βγει τα μαχαίρια για την επόμενη μέρα και πρέπει να δείξουν ένα «άλλο», πιο «ανθρώπινο» πρόσωπο!

Εμείς θα το πούμε απλά: Εχουν πρόβλημα. Απ' τη μία, είναι αδίστακτοι (κλαίνε και γελάνε όταν χρειάζεται), απ' την άλλη, όμως, είναι δύσκολα τα πράγματα στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού και οι παίκτες τους δεν αντιλαμβάνονται, καν, τον αυτο(εξευτελισμό) τους. Εμάς αυτό δε μας απασχολεί καθόλου, ίσα ίσα. Το θέμα, όμως, είναι ν' αναρωτηθούν οι εργαζόμενοι τι σχέση έχουν μ' αυτούς. Η απάντηση είναι μία: Καμία!