Σε γιορτινή συνάντηση με πολλές δεκάδες φίλων, συναγωνιστών και συναδέλφων του από το θέατρο, κυρίως από τα παλιά..., αλλά και με φίλους και συναδέλφους των τελευταίων χρόνων, μεταβλήθηκε η προχτεσινή παρουσίαση του καινούργου βιβλίου του Περικλή Κοροβέση «Νοσταλγία Μνήμης» (εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα»). Πρόκειται για αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, διαρθρωμένο σε 24 κεφάλαια, το οποίο άρχισε να γράφεται το 1990 και τέλειωσε πέρσι, και του οποίου κεφάλαια δημοσιεύονταν σε συνέχειες (Γενάρης - Αύγουστος 1991) στο περιοδικό «Βαβέλ». Το βιβλίο γραμμένο «σε δέκα χρόνια μοναξιάς», είναι μια εξομολόγηση, μια αυτοψυχογράφηση μέσω της μνήμης. Της αλήθειας των βιωμάτων του, από τα παιδικά και νεανικά χρόνια, των ιδεών που τον «έταξαν» στις γραμμές της Αριστεράς. Μνήμες από την πολιτική δράση του, τη σύλληψή του από τη χούντα, τη φυγή, δράση και τη ζωή του στο εξωτερικό. Αλλά και μνήμες από αγαπημένα πρόσωπα. Γυναίκες, φίλους - συναδέλφους του ηθοποιούς που χάθηκαν, όταν εκείνος ήταν στο εξωτερικό και που τους έκλαψε «με όλη την ψυχή του» - και τους οποίους εγκαθιστά μέσα στο «χλοερό τόπο» της καρδιάς του, με το 24ο κεφάλαιο του μυθιστορήματος. Κεφάλαιο που συμβολικά τιτλοφορείται «Νυκταλωπία».

Το βιβλίο παρουσίασαν με εγκαρδιότητα τέσσερις φίλοι του συγγραφέα. Ο δημοσιογράφος Δήμος Μαυρομάτης τόνισε ότι ο συγγραφέας «πόθησε τον πεπερασμένο χρόνο του εραστή και επαναστάτη, που ήταν ανέστιος και πένης» κι ο αναγνώστης «μπορεί να δει την "ψυχή" του έρωτα και της επανάστασης, των προσώπων και πραγμάτων της παλιοπαρέας του Κοροβέση». Ο συγγραφέας Τάσος Γουδέλης επισήμανε ότι το βιβλίο «είναι βιωμένη λογοτεχνία. Νοσταλγία της μνήμης με το δικαίωμα στο ελλείπον που έχουμε μέσα μας. Ενα "ταξίδι", μέσω μιας "ύπνωσης", με την οποία ο Κοροβέσης συναντιέται με νεκρούς φίλους, ξαναβρίσκοντας τον εαυτό του». «Ταξίδι στη μνήμη με οδηγό τη νοσταλγία για να μην ξεχάσουμε τις ρίζες μας, αλλά και να προχωρήσουμε μπροστά» χαρακτήρισε το βιβλίο και ο δημοσιογράφος Θανάσης Γιαλκέτσης. Ο ποιητής Τάσος Καρπενάρος υπογράμμισε ότι «η εξομολόγηση της περιπετειώδους πολιτικής δράσης του είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσει ο συγγραφέας στα πρόσωπα που αγάπησε και τα οποία αναφέρει με το πραγματικό τους όνομα».