Τάδε έφη, μεταξύ πολλών άλλων, Θ. Πάγκαλος στην «Καθημερινή». Είναι κατανοητή η προσπάθειά του να συγκαλύψει με τις κραυγές του το «θόρυβο» της πολιτικής που εφαρμόζουν και ισοπεδώνει κυριολεκτικά όσα ο λαός αυτής της χώρας κατέκτησε με πολύχρονους, ενίοτε αιματηρούς αγώνες. Οχι ότι τα καταφέρνει βεβαίως. Κατανοητός και ο αντικομμουνισμός του (βάζει και το ΣΥΡΙΖΑ στη μέση για να θολώσει τα νερά, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δικός τους, της ΕΕ), αλλά τουλάχιστον ατυχή τα όσα ισχυρίζεται. Πολύ περισσότερο που η λάσπη ενάντια στο σοσιαλισμό, τους κάνει γραφικούς. Βουκολική για το λαό της, μετατρέπει την Ελλάδα η πολιτική που συνομολογούν στα ευρωενωσιακά διαβούλια, η πολιτική που του στερεί το δικαίωμα στη δουλειά, κάθε δικαίωμα σχετικό με τη δουλειά, που του στερεί τα στοιχειώδη μέσα για την επιβίωσή του.

Κίνδυνος - θάνατος για τους λαούς είναι η ίδια η ΕΕ, που στην προσπάθειά της να θωρακίσει τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της βυθίζεται στην πιο μαύρη αντίδραση και τον αυταρχισμό, που αποτελούν άλλωστε την άλλη όψη της αντιλαϊκής της στρατηγικής. Σ' αυτή την ΕΕ, κομμουνιστικά κόμματα τίθενται υπό διωγμό, ποινικοποιείται ακόμα και η χρήση των συμβόλων τους, αντιφασίστες αγωνιστές διώκονται και φυλακίζονται, ενώ οι συνεργάτες των ναζί απολαμβάνουν τιμές. Στην Ελλάδα της ΕΕ οι εργατικές κινητοποιήσεις κηρύσσονται αυτοστιγμεί παράνομες και καταχρηστικές. Η αστική δημοκρατία, η δικτατορία των μονοπωλίων δηλαδή, δεν ανέχεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, σταματά εκεί όπου αρχίζει το δίκιο του καπιταλιστή να αφαιμάζει τον πλούτο που παράγει ο λαός. Η αυθαιρεσία και η εργοδοτική τρομοκρατία σπάνε κόκαλα και οι «κακώς σκεπτόμενοι» παίρνουν τάχιστα το δρόμο προς το ταμείο ανεργίας.

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Η εικόνα που περιγράφει ο Πάγκαλος σαν «μπαμπούλα» για το λαό είναι παρούσα στη ζωή κάθε εργατικής λαϊκής οικογένειας και φέρει και τη δική του υπογραφή, μαζί με των υπολοίπων εκπροσώπων της πλουτοκρατίας.

Μετά τη δήλωση - δέσμευση του Γ. Καρατζαφέρη προς την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία ότι θα συνεχίσει να στηρίζει το σύνολο της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής, και μάλιστα όχι μόνο για όσο διαρκέσει η παρούσα κυβέρνηση αλλά και μετά, ήταν αναμενόμενη η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ., σύμφωνα με την οποία: «Η καταβολή της 6ης δόσης δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα της ύφεσης, της ανεργίας και της φτώχειας. Εξασφαλίζουμε, όμως, μια παράταση ζωής. Το αύριο μπορεί να είναι δυσκολότερο λόγω της ανισορροπίας που επικρατεί στην Ευρωζώνη».

Αρχισε ήδη, όπως φαίνεται, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του ΛΑ.Ο.Σ. να «δουλεύει» τη δικαιολογία και το άλλοθι που θα επικαλείται για τη στήριξη που θα παράσχει στα νέα πιο βάρβαρα μέτρα που θα προωθούνται στο όνομα κάθε φορά της εκταμίευσης της επόμενης δόσης. Μέχρι τώρα ήταν η 6η δόση το άλλοθι. Ο Κ. Αϊβαλιώτης, όμως, προϊδεάζει ότι «το αύριο μπορεί να είναι δυσκολότερο», καλλιεργώντας το έδαφος για να «πέσει στα μαλακά» το επόμενο πακέτο μέτρων.

Ματαιοπονούν. Ο λαός δε θα εκβιάζεται εσαεί. Θα την πάρουν την απάντησή τους, και μάλιστα πληρωμένη, οι πρωτεργάτες του εκφοβισμού και της κινδυνολογίας.

«Κανείς εχέφρων άνθρωπος και πατριώτης Ελληνας δεν είναι δυνατόν να ζητήσει να διακοπεί το έργο αυτής της κυβερνήσεως που είναι η σωτηρία της πατρίδος με την κυριολεξία της λέξεως, για να γίνουν μια ώρα γρηγορότερα οι εκλογές». Καμία έκπληξη δεν προκαλεί, βέβαια, η θέση που εξέφρασε ο Κ. Μητσοτάκης για την επ' αόριστον παράταση της θητείας της τρικομματικής κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Ως συνήθως ο πρώην πρωθυπουργός επιδιώκει να εκφράζει το γενικότερο συμφέρον της πλουτοκρατίας και αυτό κάνει και στην περίπτωση αυτή. Πολύ πριν σχηματιστεί και ορκιστεί η κυβέρνηση υπό τον τραπεζίτη Λ. Παπαδήμο, οι πάντες στο στρατόπεδο της πλουτοκρατίας είχαν ξεκινήσει εκστρατεία υπέρ της μακροημέρευσης της θητείας, διατυμπανίζοντας ότι πρέπει να της δοθεί άφθονος χρόνος για να φέρει σε πέρας την «αποστολή» της. Φυσικά, αυτό που θέλουν είναι να υφαρπάσουν την ανοχή του λαού και να ανακόψουν την ορμή του λαϊκού - ταξικού κινήματος και συνάμα η μαύρη συγκυβέρνηση να πάρει μέτρα που θα αφορούν στη ζωή και στα δικαιώματα του λαού για τα επόμενα 10 - 15 χρόνια. Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι το συμφέρον του λαού είναι να δυσκολέψει με την πάλη του την κυβέρνηση, να συντομεύσει το χρόνο παραμονής της πριν παρθούν νέες τετελεσμένες αποφάσεις και να αντεπιτεθεί σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για την ανατροπή συνολικά της εξουσίας των μονοπωλίων ανοίγοντας το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία. Πατριωτισμός σήμερα είναι η σωτηρία του λαού και όχι της πλουτοκρατίας.