Πάντοτε είχε «ψωμί» το εμπόριο της γνώσης. Κι όσο περισσότερο υποβαθμίζεται το κατ' ευφημισμό πλέον δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, τόσο μεγαλώνει το «ψωμί» των εμπόρων της γνώσης. Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, σημειώνεται έκρηξη --όπως αναφέρουν τα προχτεσινά «Νέα»-- στην ίδρυση ιδιωτικών σχολείων. Σύμφωνα, με το σχετικό δημοσίευμα, το υπουργείο Παιδείας χορήγησε φέτος συνολικά 83 άδειες ίδρυσης σχολείων, από τις οποίες οι 42 αφορούν στην επαρχία. Σε 11 μάλιστα από αυτά, συμμετέχουν και φροντιστές, ένα φαινόμενο το οποίο αποτελεί πρωτοτυπία που εισήγαγε η «μεταρρύθμιση», καθώς το «ενιαίο» λύκειο του ανταγωνισμού οδήγησε τους μαθητές να παρακολουθούν φροντιστήριο σχεδόν σε όλα τα μαθήματα, δημιουργώντας ουσιαστικά τις προϋποθέσεις για τη μετατροπή των φροντιστηρίων σε ιδιωτικά σχολεία(!). Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι στο «χορό» έχει μπει και η Εκκλησία, με πολλές μητροπόλεις να ζητούν είτε διεύρυνση των δραστηριοτήτων τους στην ιδιωτική εκπαίδευση -- όσες ήδη έχουν σε λειτουργία κάποια σχολεία-- είτε άδεια ίδρυσης νέων, με το πρόσχημα, μάλιστα, ότι μπορούν να διαθέσουν υπηρεσίες με ...φτηνά δίδακτρα.

Με θέματα το μισθολόγιο και τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας συνεδρίασε προχτές το Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ). Η ηγεσία της Ομοσπονδίας --όπου πλειοψηφεί η ΠΑΣΚΕ-- ήρθε χωρίς καμιά πρόταση πλην των διεκδικήσεων του επιδόματος των 60.000 δραχμών που θα το πάρουν --αν δοθεί τελικά-- ως δημόσιοι υπάλληλοι. Επίσης, τη διεκδίκηση ενός άλλου επιδόματος --του νοσοκομειακού-- για το οποίο είχαν συμφωνήσει το 2001 με τον τότε υπουργό Υγείας. Με αυτές τις προτάσεις συμφώνησε και η ΔΑΚΕ, προτείνοντας να διπλασιαστούν τα επιδόματα.

«Εν τη παλάμη» ...τίποτε για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Αλλά έτσι θα εκφράζει την... ευαισθησία της προς τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία η κυβέρνηση, όταν έχει ν' αντιμετωπίσει τέτοιες... αγωνιστικές διεκδικήσεις απ' τα συνδικάτα.

Φαίνεται, όμως, πως η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ, εκτός των επιδοματικών και συναινετικών λογικών, έχει εμπεδώσει στην πράξη και τη λογική της ανταποδοτικότητας. Ετσι, για το αίτημα του ανθυγιεινού επιδόματος έκανε την πρόταση να πληρώνουν επασφάλιστρο, όσοι εργαζόμενοι του Δημοσίου ενταχτούν στα βαριά και ανθυγιεινά. Μ' άλλα λόγια η ανθυγιεινότητα των χώρων --από αντικειμενική κατάσταση-- μετατρέπεται σε κατ' εκτίμηση επιλογή, που θα καταλήγει και σε χαράτσι για την τσέπη του εργαζόμενου.

Φαίνεται, πως έχει ...φιλοδοξίες η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ. Δεν αρκείται μόνο στον κυβερνητικό --και συναινετικό-- συνδικαλισμό, αλλά θέλει να ξεπεράσει και τον Χριστοδουλάκη!