Η νέα φορολογική κλίμακα-λαιμητόμος για τα λαϊκά εισοδήματα, που η συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) σκοπεύει να βάλει από το 2013 οδηγεί σε παραπέρα μειώσεις μισθών και συντάξεων, που μέσω της αυξημένης παρακράτησης φόρου θα γίνουν αισθητές σε κάθε λαϊκή τσέπη από το Γενάρη που έρχεται.

Ολα τα εισοδήματα στο κλιμάκιο από 16.000 μέχρι 26.000 ευρώ το χρόνο επιβαρύνονται με διογκωμένους φόρους στο 35% (από 25% στα φετινά εισοδήματα). Για παράδειγμα, μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 20.000 θα πληρώσει επιπλέον 400 ευρώ ή από 28 ευρώ το μήνα (για 14 μισθούς) τα οποία και θα παρακρατούνται μήνα - μήνα από τα λογιστήρια των επιχειρήσεων. Η απογείωση της φοροληστείας έχει και συνέχεια με τη δρομολογημένη από τη συγκυβέρνηση κατάργηση του αφορολόγητου των παιδιών. Τα λαϊκά νοικοκυριά με 1 παιδί επιβαρύνονται με επιπλέον 200 ευρώ το χρόνο, με 2 παιδιά με 400 ευρώ το χρόνο, με 3 παιδιά με 700 ευρώ κ.ο.κ. Για τους μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα τα λογιστήρια επιμερίζουν τα επιπλέον χαράτσια σε 14μηνη βάση, τα παρακρατούν μήνα με το μήνα και τα αποδίδουν απευθείας στο φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Ετσι από εργαζόμενο με 2 παιδιά θα αφαιρούν κάθε μήνα ακόμη 28 ευρώ... Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, μισθωτός με ετήσιο εισόδημα στα 20.000 ευρώ και με 2 παιδιά θα δει παραπέρα αφαίμαξη 400 ευρώ από τη νέα φορολογική κλίμακα και άλλο ένα 400άρι το χρόνο από την κατάργηση του αφορολόγητου των παιδιών του, συνολικά, και μόνο από τις 2 αυτές κατηγορίες, του ληστεύουν επιπλέον 800 ευρώ το χρόνο. Από το Γενάρη του 2013 η μείωση του μισθού, μέσω της αυξημένης παρακράτησης, θα φτάνει στα 56 ευρώ το μήνα...

«Εκπληκτα» εμφανίζονται κυβερνητικά στελέχη μπροστά στο μέγεθος της ακρίβειας που τσακίζει τα λαϊκά στρώματα, επιχειρώντας προκλητικά να αποποιηθούν των ευθυνών τους, αφενός για τα αλλεπάλληλα τσεκουρώματα, χωρίς τέλος, που υφίστανται τα λαϊκά εισοδήματα, αφετέρου για τη διατήρηση των τιμών στα κερδοσκοπικά επίπεδα που απαιτεί το κεφάλαιο, επιδιώκοντας να ανακτήσει μέρος των απωλειών των κερδών του από τη μείωση της κατανάλωσης, μέσω των υψηλών τιμών. Αυτό προκύπτει από την προσπάθεια ανώτερου στελέχους του υπουργείου Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων να... προσεγγίσει δήθεν «ακαδημαϊκά» - «εγχειριδιακά» την άγρια πραγματικότητα που διαμορφώνουν για το λαό τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης - τρόικα - κεφάλαιο. «Ξεκινάμε από το ότι είμαστε ακριβοί», είπε για να καταλήξει ότι για την ακρίβεια «φταίνε» μια σειρά «ανεξέλεγκτοι» παράγοντες, όπως είναι οι διεθνείς τιμές των πρώτων υλών στα τρόφιμα, οι... υψηλές τιμές παραγωγού, η ξηρασία, για τα αγροτικά προϊόντα, η φορολογία (για την οποία... «έχει δίκιο ο ΣΕΒ»), οι «στρεβλώσεις» στον ανταγωνισμό, ακόμα και το γεγονός ότι, όπως είπε, οι πολυεθνικές που τα προηγούμενα χρόνια εκτιμούσαν ότι στην Ελλάδα έχουν περιθώρια υψηλής κερδοφορίας, ακόμα δεν έχουν αλλάξει την πολιτική τιμολόγησής τους... Αποσιωπούν το γεγονός ότι όλα αυτά είναι όψεις της ίδιας πολιτικής, της πολιτικής που εξυπηρετούν, που εκχωρεί ακόμα και την επιβίωση των εργαζομένων στην προσήλωση του κεφαλαίου στη διατήρηση και γιγάντωσή του, της πολιτικής που μέχρι κεραίας υπερασπίζονται οι θιασώτες του «υγιούς ανταγωνισμού», της «άρσης των εμποδίων» που απαιτούν τα μονοπώλια στη λειτουργία της αγοράς, της εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων.