ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα «μη» και τα «μπράβο»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αν μη τι άλλο, η σκοτεινή υπόθεση Πάσσαρη χρησιμοποιείται από πολλές πλευρές για να προχωρήσουν πιο γρήγορα και αποφασιστικά οι αντιδραστικές «τομές» στα Σώματα Ασφαλείας, ώστε να γίνουν περισσότερο αποτελεσματικά. Θέλουν τη δημιουργία ενός πανίσχυρου αστυνομικού κράτους, κατά τα πρότυπα του κράτους - τρομοκράτη του Ισραήλ. Οι μηχανισμοί καταστολής αυτού του κράτους, που το αποκαλούν κομψά «κράτος του 21ου αιώνα», δεν πρόκειται, βέβαια, να στραφούν κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά κατά του οργανωμένου λαϊκού κινήματος, που αμφισβητεί και απειλεί την καθεστηκυία τάξη. Γι' αυτό, με αφορμή την υπόθεση Πάσσαρη, επανέρχονται πιο δυνατές οι φωνές, που λένε πως πρέπει «να λυθούν τα χέρια της αστυνομίας» ή «να συμφιλιωθούμε και να στηρίξουμε το έργο της», να γίνουμε, δηλαδή, χαφιέδες και άλλα παρόμοια. Χαρακτηριστική αυτών των αντιλήψεων είναι η άποψη που εξέφρασε χθες (στο «Φλας») ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Θ. Αναγνωστόπουλος, ο οποίος ανέδειξε ως κυρίαρχο πρόβλημα το ότι «η αστυνομία επί χρόνια ολόκληρα λειτουργεί σε ένα πεδίο, που είναι όλο μη και μη»(!). Πάντως, δεν ακούσαμε ποτέ κανένα «μη» από την πλευρά του κόμματός του για την επίδειξη πυγμής και τα ξυλοφορτώματα της αστυνομίας σε διαδηλωτές. Αντίθετα, όλο «μπράβο» λένε...

Σε περιπέτειες τζόγου το ΙΚΑ

Μας πληροφόρησαν ότι ο διοικητής του ΙΚΑ έδωσε εντολή να συμμετάσχει το Ιδρυμα στην αγορά μετοχών του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης και, μάλιστα, στο ύψος των 350 εκατομμυρίων δραχμών. Αληθεύει; Κι αν ναι, μπορούμε να έχουμε απάντηση στα παρακάτω τρία ερωτήματα; Πρώτον, γιατί ο διοικητής του ΙΚΑ γράφει στα παλιά του παπούτσια την κατηγορηματικά εκφρασμένη θέληση τόσων και τόσων εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων και συνταξιουχικών φορέων, που τάσσονται ενάντια στο τζογάρισμα των χρημάτων του Ιδρύματος στη Σοφοκλέους; Δεύτερον, δεν του αρκούν οι εκατοντάδες χιλιάδες «εγκλωβισμένοι», θέλει να φέρει και το ΙΚΑ στην τραγική αυτή θέση; Και, τρίτον, σε μια τέτοια - απευκταία, αλλά κάθε άλλο παρά απίθανη - περίπτωση, ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα; Δεν είναι πέρα για πέρα λογικό και δίκαιο, να πληρώσουν όσοι έδωσαν τις εντολές, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στη διοίκηση του Ιδρύματος;

Περί φιλανθρωπίας

Τη λύπη της για το γεγονός, ότι μια μερίδα του Τύπου - όπως υποστηρίζει - επιχείρησε να αποδώσει σκοπιμότητα στη συμφωνία μεταξύ των δήμων και των πωλητών λαϊκών αγορών να διαθέτουν κάθε βδομάδα κάποιες ποσότητες οπωροκηπευτικών σε φτωχές οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εξέφρασε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Πωλητών Λαϊκών Αγορών. Σε ό,τι μάς αφορά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο «Ρ» σε καμία περίπτωση δεν εννόησε ή υπονόησε ότι πίσω από την καλή πρόθεση των πωλητών λαϊκών αγορών - άλλωστε, στα λαϊκά στρώματα ανήκουν και οι ίδιοι - υπάρχει κάποιου είδους σκοπιμότητα. Αυτό που σημειώνει και καταγγέλλει είναι το γεγονός ότι τη φιλανθρωπία αυτών των ανθρώπων - που όπως εξάλλου οι ίδιοι σημειώνουν είναι κάτι που κάνουν εδώ και πολλά χρόνια - επιχειρεί η κυβέρνηση να τη μετατρέψει σε επίσημη πολιτική του κράτους για την αντιμετώπιση της φτώχειας που η ίδια με τις επιλογές και τις πολιτικές της συντηρεί και διευρύνει. Η φτώχεια, το γεγονός ότι πράγματι υπάρχουν οικογένειες που δεν μπορούν να αγοράσουν δυο κιλά ντομάτες και άλλες τόσες πατάτες τη βδομάδα εξαιτίας της ασκούμενης πολιτικής, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται - και ούτε αντιμετωπίζεται - από το κράτος και την κυβέρνηση με τέτοιους τρόπους, αλλά με ριζικά διαφορετικές πολιτικές.

Υ.Γ. Αυτά για την ώρα, γιατί θα μπορούσαμε να πούμε κι άλλα. Οπως, για παράδειγμα, ότι η όποια άσκηση φιλανθρωπίας των ισχυρών χρησιμοποιείται, συνήθως, ως καμουφλάζ των πραγματικών αιτιών που γεννούν τη φτώχεια.

Μόνο «κανόνια»...

Πρόκειται για διαχρονική αξία και σταθερό χαρακτηριστικό γνώρισμα του ΠΑΣΟΚ. Οσο πιο πολύ φωνάζει και κόπτεται με αριστερίζουσα φρασεολογία για το λαό και τα δικαιώματά του, τόσο πιο πολύ βουλιάζει «δεξιότερα» και εφαρμόζει πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Πάρτε για παράδειγμα τον υπουργό Αμυνας, ο οποίος δε χάνει ευκαιρία να εμφανίζεται ως εκφραστής του «λαϊκής φωνής» του ΠΑΣΟΚ και να ζητάει διόρθωση πολιτικής επί το πιο φιλολαϊκό. Ομως, στη συνάντησή του με τον Κ. Σημίτη, το μόνο που βρήκε να ζητήσει ήταν η έγκριση για την αγορά αρμάτων μάχης! Αντιγράφουμε από τη χτεσινή «Καθημερινή»: «Ο επί της Εθνικής Αμύνης κ. Τσοχατζόπουλος διέρρευσε, μετά την προχθεσινή συνάντηση που είχε με τον κ. Σημίτη, ότι ο πρωθυπουργός του υποσχέθηκε την έγκριση για την αγορά 250 αρμάτων, συνολικού κόστους για τον προϋπολογισμό 800 δισ. δρχ.». Ασφαλώς και έχει δίκιο ο Α. Τσοχατζόπουλος, όταν λέει ότι είναι ψευτοδίλημμα το «βούτυρο ή κανόνια». Ο ίδιος έχει προ πολλού απαντήσει. Κανόνια και γαία πυρί μειχθήτω...

Πάσσαρη συνέχεια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δεν είχαμε υπόψη μας ότι ο χώρος των ΜΜΕ, διαθέτει τόσο πολλούς και τόσο καταρτισμένους αναλυτές αστυνομικών επιχειρήσεων! Ας τρέμει ο Πάσσαρης μήπως αναλάβει το Μέγκα ή ο Αντέννα τη σύλληψή του, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να τη γλιτώσει...

Αυτή η «αστυνομο-λαγνεία» που διακατέχει τους πάντες αυτές τις μέρες είναι σίγουρο πως δεν είναι κάλο σημάδι. Στο κάτω - κάτω τα θέματα που αφορούν την Αστυνομία είναι πρωτίστως πολιτικά και δευτερευόντως επιχειρησιακά, κι αυτό καλά θα κάνουν να το καταλάβουν, όσοι επιμένουν να σχολιάζουν το θέμα.

Μέσα στο χαμό «βγήκε λάδι» και ο αντιτρομοκρατικός νόμος στο μεταξύ. Χρησιμοποιήθηκε, λένε, για τις περαιτέρω διαδικασίες σύλληψης και δίωξης του Δημήτρη Πολυδωρόπουλου. Μα καλά, δεν είναι αποδεδειγμένα συνεργός του Πάσσαρη; Δε βρήκαν στο σπίτι του όπλα, διάφορα κλοπιμαία κλπ, κλπ; Χρειάζονταν τον αντιτρομοκρατικό για να λειτουργήσουν οι Αρχές;

Πάντως και στη συγκεκριμένη υπόθεση, όπως και σε πολλές άλλες όπου εμπλέκεται η Ελληνική Αστυνομία και γενικώς οι κατασταλτικές Αρχές, υπάρχουν πολλά σκοτεινά σημεία που δεν μπορούν (ή δε θέλουν) να φωτίσουν τα, κατά τα άλλα λεπτομερέστατα, ρεπορτάζ των τηλεοπτικών καναλιών.

Αλλά αυτό πάντα ίσχυε και πάντα θα ισχύει, όσο δεν υπάρχει πολιτική βούληση για πραγματική διαφάνεια σε αυτές τις ιστορίες.

ΤΟ ΘΕΜΑ είναι πάντως ότι ο Πάσσαρης δραπέτευσε ξανά, την ιδία ώρα που χιλιάδες Αθηναίοι θέλουν και δεν μπορούν να δραπετεύσουν από τη μεγαλούπολη και να παραθερίσουν στα νησιά του Αιγαίου. Τα μποφόρ βλέπετε... Πέρα από άλλες αντικειμενικές δυσκολίες.

Πάντως από σήμερα φαίνεται να ησυχάζει ο καιρός κι αυτό είναι καλό, οπότε τα λιμάνια ανοίγουν. Αφήστε λοιπόν τους βοριάδες για την κυβέρνηση και για το ΚΥΣΕΑ που συνεδριάζει σήμερα και απολαύστε τις διακοπές σας. Το αξίζετε!

Δεν αρκεί η επαναφορά των μετεξεταστέων

Επαναφέροντας το θεσμό των μετεξεταστέων, το υπουργείο Παιδείας έπραξε το «μίνιμουμ», για να «σώσει» τη μεταρρύθμιση, τον αντιεκπαιδευτικό χαρακτήρα της οποίας όλο και πλατύτερα στρώματα του λαού φαίνεται να συνειδητοποιούν με αγανάκτηση. Μάλιστα, ο υπουργός Παιδείας διάνθισε την ανακοίνωση της απόφασης με δηλώσεις για το δικαίωμα των Ελληνόπουλων «να είναι παρόντα στην εκπαίδευση». Μια δήλωση που μόνο ως η πιο ωμή πρόκληση μπορεί να εκληφθεί, με δεδομένο ότι το δικαίωμα των Ελληνόπουλων στην εκπαίδευση δεν είναι υπόθεση που ξεκινά και τελειώνει στο δικαίωμα για επανεξέταση των αποτυχόντων το Σεπτέμβρη. Είναι πια αποδεδειγμένο ότι η «μεταρρύθμιση» σε καμία περίπτωση δεν ικανοποίησε τη σύγχρονη λαϊκή απαίτηση για καλύτερη Παιδεία, για όλα τα παιδιά του λαού. Σήμερα, τρία χρόνια μετά την εφαρμογή της, η μεταρρύθμιση που μετατρέπει το Λύκειο σε ένα ελιτίστικο σχολείο, στενά συνδεδεμένο με την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αναδεικνύεται ως η αιτία που οδηγεί εκτός σχολείου τα παιδιά.

Η κατάργηση του θεσμού των μετεξεταστέων - τον οποίο ούτως ή άλλως είχε υποχρεωθεί το υπουργείο Παιδείας να επαναφέρει τις προηγούμενες χρονιές - ήταν ένα μέτρο που λειτουργούσε αποθαρρυντικά για τη συνέχιση των σπουδών στο Λύκειο. Η επαναφορά του όμως δε σημαίνει ότι σταμάτησε και το φιλτράρισμα μαθητών από τάξη σε τάξη που είναι και το ζητούμενο. Δεν απαντά στις διεκδικήσεις των μαθητών που βγήκαν στο δρόμο μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς τους ζητώντας μια άλλη Παιδεία, δεν αναιρεί σε τίποτα την ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Δεν γκρεμίζει βέβαια τους ταξικούς φραγμούς που ύψωσε η μεταρρύθμιση και έκανε χιλιάδες παιδιά κυρίως εργατικών και απομακρυσμένων περιοχών να εγκαταλείψουν το Λύκειο, το οποίο λειτουργεί σαν προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Πραγματική στήριξη στο δικαίωμα των Ελληνόπουλων «να είναι παρόντα στην εκπαίδευση», το οποίο έφτασε να επικαλεστεί ο υπουργός Παιδείας, είναι η απεξάρτηση του Λυκείου από τη διαδικασία επιλογής για τα ΑΕΙ, η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων στη Β` και Γ` Λυκείου, στην προοπτική της διεύρυνσης της βασικής γενικής Παιδείας που αποτελεί σύγχρονη κοινωνική ανάγκη και απαίτηση, η καθιέρωση του ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου με παροχή μόρφωσης σε όλους. Κάτι που είναι υπόθεση λαϊκής πάλης, τώρα πια που έχει καταρριφθεί ο μύθος της αναβάθμισης του σχολείου μέσα από τη «μεταρρύθμιση» και ήδη έχει μειωθεί στο μισό ο αριθμός των αποφοίτων του Λυκείου. Ο λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες (παρά τις διαμαρτυρίες του πρώην υπουργού Παιδείας για το «ξήλωμα» της μεταρρύθμισης) ότι πραγματοποιείται στροφή στην εκπαιδευτική πολιτική με ένα μέτρο όπως η επανεξέταση του Σεπτέμβρη. Αντίθετα, ήδη οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις εξαπλώθηκαν φέτος και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ στο στόχαστρο τώρα μπαίνουν οι εκπαιδευτικοί με τις ρυθμίσεις που προωθούνται για την αξιολόγηση - χειραγώγηση.

Η Παιδεία είναι τομέας στρατηγικός για την επιβολή της πολιτικής που επιτάσσουν οι πολυεθνικές. Μόνη επιλογή των εργαζομένων είναι η σύγκρουση με τις αντιεκπαιδευτικές επιλογές, που έτσι κι αλλιώς ποτέ δε νομιμοποιήθηκαν στις συνειδήσεις τους, η διεκδίκηση του σχολείου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, και η σύνδεση αυτού του αγώνα με την πάλη για γενικότερες αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία.

Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ