Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσους θα καταφέρουν να κοροϊδέψουν. Η απάντηση σ' αυτό, όμως, περνά και από το δικό μας χέρι. Εμάς, εσάς, όλων μας.
Οι εργαζόμενοι πληρώνουν πολλά για την ασφάλισή τους στο ΙΚΑ, όχι, όμως, και οι εργοδότες, πολλοί εκ των οποίων έχουν εξελιχτεί σε «μεγάλους μπαταχτσήδες». Βεβαίως, ουδείς κυβερνητικός αρμόδιος θα τους πειράξει, καθώς η κυβέρνηση, όχι μόνον «κάνει τα στραβά μάτια» μπροστά σε μια «καραμπινάτη παρανομία», αλλά τη νομιμοποιεί κιόλας! Αυτό ακριβώς γίνεται με την τροπολογία που ψηφίστηκε πρόσφατα στο δεύτερο θερινό τμήμα της Βουλής, από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με την οποία χαρίζονται ασφαλιστικές οφειλές βιομηχάνων στο ΙΚΑ, ύψους 300 δισ. δρχ!! Υστερα απ' όλα αυτά δεν έχει άδικο το Εργατικό Κέντρο Λάρισας που σημειώνει σχετικά, σε ανακοίνωσή του: «Με τη νέα προκλητική και χαριστική τροπολογία κανένας καπιταλιστής δε θα πηγαίνει πλέον να τακτοποιεί τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις του...».
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ βρήκε, επιτέλους, το φάρμακο για την πάταξη της αισχοκέρδειας. Και καλεί την κυβέρνηση να πάρει μέτρα ώστε να «προστατευτεί ο υγιής ανταγωνισμός και να εξυγιανθεί η αγορά». Επειδή όμως ξέρει ότι η κυβέρνηση κωφεύει «ο ΣΥΝ λέει στους πολίτες- καταναλωτές: Ελέγξτε την αγορά - ξυπνήστε την κυβέρνηση».
Κανονικά τα δικά μας σχόλια μετά από ...τόσο βαρυσήμαντες παρεμβάσεις θα έπρεπε να περιττεύουν. Ομως, ο πειρασμός είναι μεγάλος κι έτσι αναρωτιόμαστε, ποιο «υγιή ανταγωνισμό» έχει υπόψη του ο ΣΥΝ, όταν αποδεδειγμένα, σε ό,τι αφορά στην πολιτική τιμών, οι ανταγωνιζόμενοι κατά τ' άλλα επιχειρηματικοί όμιλοι ακολουθούν ενιαία πολιτική και ενιαίες τιμές; Και πώς προστατεύεται αυτός ο ανταγωνισμός; Με τους κανόνες της Κόκα-Κόλα ή της Πέπψι; Με εκείνους της ΔΕΛΤΑ, ή της ΦΑΓΕ; Με της ΜΙΝΕΡΒΑ ή της ΕΛΑΪΣ; Με το ΑΒΑ ή με το ΤΡΥΛ; Με το ΣΚΙΠ ή με το ΑΡΙΕΛ; Κοντολογίς, με ποιο από όλα αυτά τα κοράκια που σε πλήρη συνεννόηση μεταξύ τους ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα;
Και επειδή οι προτροπές προς τους εργαζόμενους «ελέγξτε την αγορά» ακούγονται ωραίες, αλλά είναι εντελώς κενές, μάλλον είναι καιρός να ξυπνήσουν όσοι ακόμα υποστηρίζουν το κόμμα αυτό, αλλά δε θέλουν να βάζουν «πλάτη» στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων.
Τέσσερα χρόνια δήμαρχος της Λάρισας ο Κ. Τζανακούλης - «εκλεκτός» της ΝΔ - κι ούτε ένα, άξιο λόγου, έργο δεν έγινε στην πόλη. (Αλλά και κατά την προηγούμενη τετραετία, επί δημαρχίας του «εκλεκτού» του ΠΑΣΟΚ Χρ. Καφφέ, κανένα σημαντικό έργο δεν έγινε στη θεσσαλική πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα οι Λαρισαίοι ν' αναπολούν το μεγάλο και πρωτοποριακό έργο που έγινε επί δημαρχίας του αείμνηστου Λαμπρούλη, αναμορφώνοντας την πόλη τους και καθιστώντας την πρότυπο για όλη την Ελλάδα). Και, ω του θαύματος, τώρα στην προεκλογική περίοδο, η Δημοτική Αρχή... παρουσιάζει έργο. Πώς; Οργώνοντας και ανασκάβοντας, κυριολεκτικά, κεντρικούς δρόμους και πεζοδρόμια της πόλης! Βεβαίως, το μόνο που κάνει είναι να δυσκολεύει την κυκλοφορία πεζών και οχημάτων στο κέντρο της Λάρισας. Εχει άδικο μετά ο υποψήφιος της «Δημοτικής Συνεργασίας» Αγις Παπαστεργίου, που επισημαίνει την ανάγκη σοβαρότητας, μαζί με την αναγκαιότητα, να επιστρέψει η Δημοτική Αρχή στα «χέρια» της δημοτικής παράταξης των έργων;
Να διέθεταν πια και κανέναν πρωθυπουργό με ρητορική δεινότητα, άντε να του ...χαρίσουμε κι ένα μικρό ποσοστό πλανηθέντων. Αλλα με τον Σημίτη τώρα τι ακριβώς περιμένουν;
Γιατί και από ύφος και από ουσία χάνουν σε κάθε επίπεδο. `Η, μήπως, περιμένουν να εντυπωσιαστούμε από τα περίφημα «πακέτα φοροελαφρύνσεων» του Χριστοδουλάκη, όπου κόβει από εδώ ράβει από εκεί κι όλο στα ίδια και χειρότερα μένουμε;
Αλλωστε, το κόλπο περί φοροελαφρύνσεων έχει αποτύχει από τον καιρό του «0+0 = 14%» του Μητσοτάκη. Κι αν οι ΠΑΣΟΚοι το ξέχασαν, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος και ο μικροεπαγγελματίας δεν είναι τόσο εύκολο να το ξεχάσουν.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ, βέβαια, και οι περίφημοι πολιτικοί αναλυτές, που εκτιμούν ότι το ΠΑΣΟΚ παίρνει τα πάνω του με την υπόθεση της τρομοκρατίας. Η λογική του αστυνομικού σίριαλ που ο ντετέκτιβ βρίσκει τον δολοφόνο θεωρούν προφανώς κάποιοι πως μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματική πολιτική.
(Αφήστε που στην περίπτωσή μας και οι δαιμόνιοι Πουαρό «χάνουν» πολύ, όταν προσπαθούν να εξηγήσουν την όλη ιστορία. Αλλωστε, ο ήρωας της Αγκάθα Κρίστι δίνει στο τέλος του βιβλίου επαρκείς και πειστικές εξηγήσεις για το έγκλημα. Μάλλον για Κουζό μοιάζουν...).
Τους θυμίζουμε, πάντως, ότι οι μέρες είναι πολύ βροχερές και υγρές για να μας παρουσιάζουν θεάματα «Ξηρά» και να θέλουν να πειστούμε για την πολιτική και την αξιοπιστία τους.
Εν κατακλείδει, είναι και οι ρημάδες οι δημοτικές εκλογές, που όσα ρουσφέτια της τελευταίας στιγμής και να υπάρξουν δε θα δώσουν διαφορετικό μήνυμα.