ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η έγνοια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Η διχασμένη αριστερά είναι το όνειρο και το απάγκιο του κάθε καπιταλιστή στην καπιταλιστική κρίση», ισχυρίστηκε, μιλώντας στη Ρόδο την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, έχοντας προηγουμένως δηλώσει πως με το ΚΚΕ «έχουμε διαφορές» και πως δε συμβιβάζεται «στην ιδέα μιας διχασμένης αριστεράς που τρώει από τις σάρκες της την ώρα που οι εργαζόμενοι και η νεολαία υποφέρουν».

Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να ασελγεί σε βάρος της πραγματικότητας. Εμφανίζεται σαν κάτι που δεν είναι, σαν πολέμιος του συστήματος. Οι αναφορές του Αλ. Τσίπρα θα ήταν λογικότερο να έχουν αποδέκτη το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο περισσότερα τους ενώνουν απ' όσα τους χωρίζουν. Τους ενώνουν, για παράδειγμα, οι προτάσεις διαχείρισης της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου κι εναντίον του λαού.

Απ' την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, για να μην πάμε πιο βαθιά στο χρόνο, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε στο σύστημα «ζεστό κόρφο» να «απαγκιάσει». Αυτό, άλλωστε, κάνει πάντα η συμβιβασμένη «αριστερά», που παλεύει με νύχια και με δόντια για τη διάσωση ενός συστήματος, το οποίο ονειρεύεται να διαχειριστεί. Και το κάνει συμβάλλοντας - στο μέτρο των δυνάμεών της - στον αποπροσανατολισμό του λαού και για τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, αλλά και για το πώς μπορεί ο ίδιος να την αξιοποιήσει προς όφελός του. Παραμυθιάζοντάς τον πως δε φταίει η φύση του καπιταλισμού για την κρίση και τα δεινά που θα φορτώσει στην πλάτη του, αλλά ορισμένοι «κολλημένοι» στο νεοφιλελευθερισμό ηγέτες και μερικοί τυχοδιώκτες των χρηματιστηρίων! Παρουσιάζοντάς του σαν ρεαλιστική πολιτική πρόταση την ουτοπία ενός «εξανθρωπισμένου καπιταλισμού», στο πλαίσιο του οποίου μπορεί να υπάρξει ως και ένα «ανθρωποκεντρικό» χρηματοπιστωτικό σύστημα!

Πότε ακριβώς νοιάστηκε για το λαό που υποφέρει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Οταν συναίνεσε στα μέτρα στήριξης των τραπεζών, αρκεί αυτά να εφαρμοστούν ...«με διαφάνεια»; `Η στο να δοθούν, αντί για 28 ζεστά δισεκατομμύρια ευρώ στους κεφαλαιοκράτες, 10 δισεκατομμύρια και να αγοραστεί η Εθνική Τράπεζα από το καπιταλιστικό κράτος; Δηλαδή, ο μόχθος της εργατικής τάξης να ανταλλαγεί με μιαν ακάλυπτη επιταγή, την υπόσχεση ενός τραπεζικού συστήματος που θα λειτουργεί μεν υπέρ του κεφαλαίου, αλλά «μακριά από κερδοσκοπικές λογικές»!

Η μοναδική του έγνοια ήταν η αποκατάσταση της κλονισμένης υγείας του καπιταλισμού. Οπως το διατύπωσε ο Αλ. Τσίπρας - ο ...ασυμβίβαστος με την ιδέα της διχασμένης αριστεράς, απάγκιου του καπιταλιστή: «Είναι σαν να έχουμε έναν οργανισμό που έχει ακατάσχετη εσωτερική αιμορραγία κι εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα μεταγγίζοντάς του μεγάλες ποσότητες αίματος. Το ζήτημα είναι να λύσουμε την εσωτερική αιμορραγία».

Το ΚΚΕ δε σκοτίζεται για το πώς θα πάψει να αιμορραγεί ο καπιταλισμός. Σκοτίζεται για το πώς θα πάψει να αιμορραγεί ο λαός. Δεν αποζητά «η κρίση να οδηγήσει σε αλλαγές στην κατεύθυνση ρύθμισης της οικονομίας και σε διεύρυνση της κοινωνικής συνοχής». Αποζητά να οδηγήσει σε όξυνση της λαϊκής πάλης στην κατεύθυνση της ανατροπής της καπιταλιστικής οικονομίας. Και παλεύει να ανοίξει ο δρόμος προς τη λαϊκή εξουσία. Και θα ανοίξει με τη συντριβή της εξουσίας των μονοπωλίων και την καταδίκη δυνάμεων, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπου αυτή βρίσκει πραγματικά απάγκιο.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Από τη νοθεία στην ανοιχτή προβοκάτσια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την Τρίτη που μας πέρασε, μετά το τέλος της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, οι εργαζόμενοι της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας» και της «Siemens» θέλησαν να κάνουν πορεία μπροστά από τους επισήμους διαμαρτυρόμενοι για το κλείσιμο των εργοστασίων και την ανεργία. Στο πλευρό των εργαζομένων βρέθηκαν οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ και οι βουλευτές του ΚΚΕ, Γ. Ζιώγας και Σ. Καλαντίδου. Αρχικά απωθήθηκαν από διμοιρίες των ΜΑΤ. Οι εργαζόμενοι της «Siemens» μετά αποχώρησαν ενώ οι εργαζόμενοι του Λαναρά έκαναν πορεία έως το ξενοδοχείο όπου βρισκόταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλιας, για να επιδώσουν ψήφισμα.

Επειδή όμως το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ έχουν μπει για τα καλά στο μάτι του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, η εκπρόσωπος του ΣΥΝ στο σωματείο του Ιματισμού έκανε ό,τι μπορούσε για να αποκλείσει από την αντιπροσωπεία τον Σ. Ζαριανόπουλο, στέλεχος του ΠΑΜΕ και ΓΓ του ΕΚΘ και την βουλευτή του ΚΚΕ Σ. Καλαντίδου. Αφού πήγε μόνη της να δώσει το ψήφισμα, βγαίνοντας από το ξενοδοχείο, η συνδικαλίστρια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έκανε προβοκατόρικες δηλώσεις, ισχυριζόμενη ότι το ΠΑΜΕ «ευτελίζει τον αγώνα βρίζοντας τους εργαζόμενους και μη συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις».

Είναι τέτοιο το μένος τους για το ΠΑΜΕ και η αγωνία τους να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του Λαναρά, που αξιοποιούν κάθε μέσο, από τη νοθεία μέχρι την ανοιχτή προβοκάτσια για να πετύχουν το σκοπό τους. Δεν είναι μακριά η ώρα που θα αποκαλυφθούν εξ ολοκλήρου στα μάτια των εργαζόμενων. Ηδη η προσπάθειά τους να επιβιώσουν συνδικαλιστικά στον κλάδο και γενικότερα στον ιδιωτικό τομέα, εκτός από μάταιη, γίνεται ολοένα και πιο φανερή.

Δικομματική αντιλαϊκή πολιτική και εντυπώσεις...

ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙ «ευνοϊκών μέτρων» για τους χαμηλόμισθους - χαμηλοσυνταξιούχους, που υποτίθεται πως θα ανακοινώσει την Παρασκευή ο πρωθυπουργός, δεν ξέρουμε.

Ομως και μόνον η σχετική σεναριολογία δείχνει αυτό που όλοι γνωρίζουμε: Οτι η κυβέρνηση θέλει να ...«εξαγοράσει» την εικόνα της και μάλιστα φθηνά.

Επίσης - ή, μάλλον, ακόμη χειρότερα - ετοιμάζεται να «θολώσει τα νερά» γι' αυτά που πρόκειται να κάνει.

Από τη μια, έχει ετοιμάσει ένα πακέτο - τέρας 28 δισεκατομμυρίων ευρώ για τους τραπεζίτες (και κατ' επέκταση για τους μεγαλοπελάτες τους).

Από την άλλη, θα πάρει, λένε, μέτρα για την ενίσχυση των ανέργων. Κι αυτά όμως πάλι στους εργοδότες θα πάνε.

Βλέπετε, το να πάρουν και κάτι οι άνεργοι θεωρείται παθητική πολιτική. Και οι κυβερνώντες, ως γνωστόν, δεν μπορούν την παθητικότητα.

Αντιθέτως, όταν οι εργοδότες «τσεπώνουν» τις επιδοτήσεις (με εργαζόμενους μερικής απασχόλησης, τους οποίους απολύουν λίγο αργότερα), τότε είμαστε ...ενεργητικοί.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΗΜΗ «αξιωματική αντιπολίτευση», δίνει τα ...ρέστα της στη στήριξη αυτών των επιλογών ό,τι κι αν λέει στα λόγια.

Γιατί χαρακτηρισμούς χρησιμοποιεί πολλούς. Ομως, όχι στην ενίσχυση των τραπεζιτών δεν τολμάει να πει.

Για την ακρίβεια, ούτε καν περνάει από το μυαλό της. Αυτά, βλέπετε, δεν είναι απλές πολιτικές θέσεις. Είναι διαπιστευτήρια.

Μπορεί, απλά, να ψελλίσει ότι «εμείς θα το κάναμε καλύτερα» κι ότι «έχουμε σχέδιο για το πώς θα γίνει».

Αλλωστε, τώρα με την Εξεταστική για το Βατοπέδιο έχει το - κατά τη γνώμη της - καλύτερο πεδίο για να αποδείξει πως είναι διαφορετική από τη ΝΔ.

Δε θα ασχολείται με την τρέχουσα πολιτική. Πολύ δε περισσότερο, με την οικονομία, που ...καίει αυτήν την περίοδο.

Θλιβερός ρόλος

Τους «ανασύρουν» πάντα την κατάλληλη στιγμή, για να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα, να σπιλώσουν τον υπαρκτό σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα και μετά ξανά στον ...«πάτο». Αυτή τη φορά την «εργολαβία» της «ανάσυρσης» ανέλαβε η «Ελευθεροτυπία» που θέλησε να κάνει κριτική στο προσυνεδριακό ντοκουμέντο της ΚΕ του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό και επέλεξε για τη «σοβαρή» και εμβριθή κριτική της κάτι ναυάγια της ταξικής πάλης. Ετσι, επιστράτευσε τον Ευτύχιο Μπιτσάκη, που σήμερα συστήνεται σαν ...«ανένταχτος αριστερός», ο οποίος, με συνέντευξή του στη συγκεκριμένη εφημερίδα, έσπευσε να σχολιάσει τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό. Οπως και κάτι από το χώρο του ΚΚΕ «μ-λ», δηλαδή απο δήθεν επαναστατικές αλλά αντισοβιετικές αντισοσιαλιστικές δυνάμεις. Δηλαδή; Ολους αυτούς που φροντίδα τους, ποικιλοτρόπως, είναι να αμαυρώσουν συλλήβδην τους αγώνες του σοβιετικού λαού, να ρίξουν την αντιΚΚΕ «χολή» τους, χαρακτηρίζοντας «επιφανειακή» την ανάλυση του Κόμματος, για να καταλήξουν στο «βαθυστόχαστο» συμπέρασμα ότι: Στην ΕΣΣΔ δεν υπήρχε «σοσιαλιστική οικοδόμηση»... Αναπαράγοντας τη γνωστή αστική και οπορτουνιστική προπαγάνδα, ο «ανένταχτος αριστερός» και οι υπόλοιποι έσβησαν μονοκοντυλιά τις κατακτήσεις που σημειώθηκαν στο σοσιαλιστικό σύστημα και εξασφάλισαν τη βελτίωση της ζωής του ανθρώπου, ισχυριζόμενος ότι η «σοβιετική ηγεσία έφτιαχνε μια κοινωνία με στοιχεία σοσιαλισμού αλλά όχι σοσιαλιστική».

Δε μας προκαλεί καμιά έκπληξη. Ούτε για τον τρόπο που η εφημερίδα κάνει κριτική, ούτε για τις επιλογές των δημοσιολόγων της γι' αυτήν την κριτική. Δικές της είναι, αυτήν εξυπηρετούν. Μόνο μη μας πεί οτι ενδιαφέρεται η τάχα «αδέσμευτη» για την αλήθεια και την πονάει αυτή η αλήθεια για το σοσιαλισμό και τις αιτίες ανατροπής του. Αλλωστε και αυτή χαιρέτισε τις ανατροπές ως κοσμογονικές αλλαγές. Που έφεραν τη βαρβαρότητα. Αυτός είναι ο πλουραλισμός...

Μακριά από τις λαϊκές ανάγκες

Η ΠΓ του ΣΥΝ συνεδρίασε χτες και ασχολήθηκε, όπως ενημερώνει σε ανακοίνωσή της, με την οικονομική κρίση. Τι διαπίστωσε; Οτι η οικονομική κρίση «των γειτονικών βαλκανικών χωρών επηρεάζει και τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες έχουν επενδύσει σε αυτές». Οτι η αιτία της κρίσης «δεν είναι άλλη από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των τραπεζών». Επικρίνει την παροχή της οικονομικής ενίσχυσης στις τράπεζες, επειδή αυτή γίνεται «με χαριστικούς όρους και αδιαφανώς». Και υποδεικνύει σαν λύση «από το αδιέξοδο της νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας περί ελεύθερων αγορών και της λατρείας του κέρδους» την «ανάκτηση των τραπεζικών ιδρυμάτων από το δημόσιο». Προτείνει, τέλος, «ένα μεγάλο σχέδιο δημοσίων επενδύσεων και που στο επίκεντρό του θα έχει την προστασία της απασχόλησης, της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος». Δηλαδή αν οι τράπεζες, που στον καπιταλισμό ένα σκοπό έχουν - την ενίσχυση της κερδοφορίας τους και την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου συνολικά, γίνουν ιδιοκτησία του καπιταλιστικού κράτους θα πάψουν να υπηρετούν την κερδοφορία και θα υπηρετούν το λαό; `Η, μήπως, θα γίνουν φιλεύσπλαχνες και θα υπηρετούν και τα κέρδη και το λαό; Μάλλον ο ΣΥΝ βρήκε τη συνταγή με την οποία θα γίνει πράξη το «ο άνθρπωπος πάνω απο τά κέρδη»! Μόνο που αυτά μπορεί να αποτελούν οράματα οπορτουνιστικής φαντασίας, αλλά τέτοια μαγικά δε γίνονται ούτε στο τσίρκο.

Αλλωστε τέτοιες προτάσεις που θα μπορούσαν άνετα να ακουστούν και από το ΠΑΣΟΚ (ακούστηκαν ήδη εν μέρει, αγορά μετοχών των Τραπεζών ζητά και το ΠΑΣΟΚ), έχουν ακουστεί και από αστούς οικονομολόγους αναλυτές.