ΜΙΛΗΣΕ πάλι χτες ο μελλοντικός πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς. Είπε πως Ελλάδα και Τουρκία είναι καλοί φίλοι των ΗΠΑ. Αλλά μάλλον το εννοεί με τον ίδιο τρόπο που λέμε ότι... "ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου".

***

Πρόσθεσε μάλιστα ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ουδεμία σχέση έχουν και δε θα επηρεάσουν το Κυπριακό. Ολα μαζί πάντως σκέφτονται να τα επηρεάσουν οι ΗΠΑ. Αυτό όμως παρέλειψε να το πει...

***

ΑΥΤΟ πάλι το ακούσαμε χτες. Ξέρετε τι είναι σε τελική ανάλυση η "17 Νοέμβρη" κι από ποιους αποτελείται; Από... ένα σαρανταπεντάρι περίστροφο, το οποίο γυρνά από εδώ κι από κει κι ανά τακτά χρονικά διαστήματα πυροβολεί κιόλας.

***

Με αφορμή πάντως την προχτεσινή επίθεση, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί κανείς. Οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές σε Ελλάδα και Ευρώπη έχουν αποδείξει ότι είναι ικανοί να καταστείλουν π. χ. κάθε κοινωνική διαδήλωση, είναι ικανοί να μας φακελώσουν όλους με τη Συνθήκη Σένγκεν και τα σχετικά, είναι ικανοί να κάνουν λίμπα καταυλισμούς Τσιγγάνων και σπίτια Αλβανών...

***

Αυτή την περίφημη "17 Νοέμβρη" επιμένουν να μην μπορούν να την ανακαλύψουν...

***

ΠΟΛΛΑ σχόλια έγιναν για την έρευνα περί αποδοχής των θεσμών και των επαγγελματικών κατηγοριών. Εκεί αναφέρεται ότι οι δημοσιογράφοι έχουν μεγαλύτερη αποδοχή από τους κληρικούς...

***

Περίεργο γιατί είχαμε την εντύπωση πως οι δύο χώροι έχουν προχωρήσει πλέον σε... ενοποίηση, μετά την επιλογή του Ψυχάρη για τη θέση του διοικητή του Αγίου Ορους.

***

Αλλωστε έχουν και πολλά κοινά. Οι πιστοί στην εκκλησία λένε... "Θεέ μου, βοήθα με!", επιφώνημα που κάλλιστα μπορεί κανείς να αναφωνήσει βλέποντας τις... απογευματινές ειδήσεις των καναλιών για παράδειγμα ή και το εκάστοτε πρωτοσέλιδο της "Αυριανής".

ΜΙΛΗΣΕ πάλι χτες ο μελλοντικός πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς. Είπε πως Ελλάδα και Τουρκία είναι καλοί φίλοι των ΗΠΑ. Αλλά μάλλον το εννοεί με τον ίδιο τρόπο που λέμε ότι... "ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου".

***

Πρόσθεσε μάλιστα ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ουδεμία σχέση έχουν και δε θα επηρεάσουν το Κυπριακό. Ολα μαζί πάντως σκέφτονται να τα επηρεάσουν οι ΗΠΑ. Αυτό όμως παρέλειψε να το πει...

***

ΑΥΤΟ πάλι το ακούσαμε χτες. Ξέρετε τι είναι σε τελική ανάλυση η "17 Νοέμβρη" κι από ποιους αποτελείται; Από... ένα σαρανταπεντάρι περίστροφο, το οποίο γυρνά από εδώ κι από κει κι ανά τακτά χρονικά διαστήματα πυροβολεί κιόλας.

***

Με αφορμή πάντως την προχτεσινή επίθεση, δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί κανείς. Οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές σε Ελλάδα και Ευρώπη έχουν αποδείξει ότι είναι ικανοί να καταστείλουν π. χ. κάθε κοινωνική διαδήλωση, είναι ικανοί να μας φακελώσουν όλους με τη Συνθήκη Σένγκεν και τα σχετικά, είναι ικανοί να κάνουν λίμπα καταυλισμούς Τσιγγάνων και σπίτια Αλβανών...

***

Αυτή την περίφημη "17 Νοέμβρη" επιμένουν να μην μπορούν να την ανακαλύψουν...

***

ΠΟΛΛΑ σχόλια έγιναν για την έρευνα περί αποδοχής των θεσμών και των επαγγελματικών κατηγοριών. Εκεί αναφέρεται ότι οι δημοσιογράφοι έχουν μεγαλύτερη αποδοχή από τους κληρικούς...

***

Περίεργο γιατί είχαμε την εντύπωση πως οι δύο χώροι έχουν προχωρήσει πλέον σε... ενοποίηση, μετά την επιλογή του Ψυχάρη για τη θέση του διοικητή του Αγίου Ορους.

***

Αλλωστε έχουν και πολλά κοινά. Οι πιστοί στην εκκλησία λένε... "Θεέ μου, βοήθα με!", επιφώνημα που κάλλιστα μπορεί κανείς να αναφωνήσει βλέποντας τις... απογευματινές ειδήσεις των καναλιών για παράδειγμα ή και το εκάστοτε πρωτοσέλιδο της "Αυριανής".

Αν δεν ήταν τόσο σοβαρός ο ρόλος που κλήθηκαν να παίξουν, σίγουρα θα ήταν μόνο για γέλια τα καμώματα των διάφορων "εταίρων" του "κοινωνικού διαλόγου". Δείτε, για παράδειγμα, τι γράφει με κάθε σοβαρότητα η χτεσινή "Αυγή" στο θέμα της για την πρώτη συνεδρίαση της Γραμματείας του "διαλόγου", υπό τον τίτλο "συμφωνία στην ατζέντα για τα εργασιακά". Για να επιτευχθεί - γράφει - η συμφωνία, "χρειάστηκε η εργατική πλευρά να καταθέσει σειρά προτάσεων σε ένα αδύναμο και ελλιπές αρχικό κείμενο της κυβερνητικής πλευράς (...). Ετσι, μετά από παρέμβαση του αναπλ. γγ της ΓΣΕΕ Αλ. Καλύβη και την κατάθεση δυο προτάσεων, η τελική πρόταση έτυχε της αποδοχής όλων". Και για να γίνει πιο σαφής σε ό,τι αφορά τη "νίκη" της εργατικής πλευράς, αναφέρει συγκεκριμένα ότι έγινε δυνατόν να αποδεχτούν όλοι ότι: α "Θα ξεκινήσει άμεσα η καταγραφή όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης και σε σχέση με την πλήρη απασχόληση" (σ.σ. εδώ, εκτός των άλλων, μπορείτε να θαυμάσετε και την εκπληκτική σαφήνεια). β."Θα πραγματοποιηθεί έρευνα, που θα αφορά την τελευταία δεκαετία για την εξέλιξη εσόδων - κερδών".

Σιγά, βρε παιδιά! Δείξτε και λίγο έλεος! Εσείς τους κατατροπώσατε τους ανθρώπους! Τόσο πολύ, που θα υποχρεώσετε τον ΣΕΒ, όχι μόνο να ...καταγράψει, και μάλιστα άμεσα, τι είδους μορφές χρησιμοποιεί για να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, αλλά και να ...ερευνήσει πόσα ήταν τα κέρδη των μελών του επί μια δεκαετία! Και να σκεφθεί κανείς ότι είμαστε μόνο στην αρχή, αν και "στο τέλος τον ξυρίζουν το γαμπρό"...

Καθόλου πειστική δεν ήταν η διάψευση του κυβερνητικού εκπροσώπου, σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη συνταγματική κατοχύρωση της λειτουργίας των ιδιωτικών ΑΕΙ. Μπορεί, όπως δήλωσε, "η κυβέρνηση να είναι υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, της δωρεάν εκπαίδευσης", αλλά αυτό αποτελεί τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, να επιτρέψει τη λειτουργία πανεπιστημίων κάτω από το μανδύα δημοσίων φορέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα οποία, όμως, θα "εκχωρηθούν" σε ιδιώτες και, με διάφορους τρόπους, θα καταβάλλονται δίδακτρα κλπ.

Αυτό, άλλωστε, είναι ένα μόνο βήμα στο γενικότερο πλαίσιο εναρμονισμού των διατάξεων του Συντάγματος στο Μάαστριχτ και την ΟΝΕ. Και από αυτή την άποψη, οι επιλογές του νεοσυντηρητισμού θα διαπερνούν την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Στο κείμενο του Κ. Σημίτη, που έχει μοιραστεί, παρά τις αστείες διαψεύσεις, στα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ για το διάλογο περί Κεντροαριστεράς, αν μη τι άλλο ξεκαθαρίζεται πλήρως σε ποια βάση επιδιώκεται να γίνει η "συγκρότηση του πλειοψηφικού ρεύματος της κοινωνίας". Από την αρχή του κειμένου διευκρινίζεται, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: "Ας μιλήσουμε με καθαρές κουβέντες. Οι νέες οικονομικές εξελίξεις υπονομεύουν και τα τρία επιτεύγματα του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού: το κοινωνικό κράτος, την άνοδο του βιοτικού επίπεδο και την πλήρη απασχόληση". Φυσικά, η διαπίστωση αυτή δε γίνεται με στόχο την ανατροπή αυτής της κατάστασης, αλλά την προσαρμογή και τελικά την υποταγή σε αυτήν. Κι ακόμα χειρότερα. Η κυβέρνηση Σημίτη επιδιώκει, με κάθε τρόπο, να επιβάλει το νέο πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων (εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό κτλ.), προκειμένου να βρεθεί στην πρωτοπορία της κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Και, βέβαια, ίσως βρει "αριστερούς συμμάχους" - διάβαζε ΣΥΝ - σε αυτήν την αποστολή που έχει αναλάβει. Μπορεί ακόμα όλη αυτή την επιχείρηση να την καλύπτει κάτω από μανδύα της Κεντροαριστεράς. Ομως δεν πρόκειται να βρει "πρόθυμους" εργαζόμενους να θυσιαστούν για χάρη των κερδών των μεγαλοκαρχαριών. Ούτε βέβαια να ακολουθήσουν το "νέο" σχήμα, που εξαρχής τάσσεται ενάντια στα συμφέροντά τους.

Συνάντηση με την υπουργό Ανάπτυξης, Βάσω Παπανδρέου, είχε χτες ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Νίκος Κωνσταντόπουλος, όπου συζήτησαν - σύμφωνα και με τη σχετική ανακοίνωση του κόμματος - "θέματα της αρμοδιότητάς της". Αμέσως μετά σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στις συμβάσεις των μεγάλων έργων, λέγοντας πως "χρειάζεται να υπάρχουν καινούριοι θεσμοί" για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα "αξιοπιστίας και σωστής απορρόφησης όλων των πόρων".

Φυσικά, κάθε αρχηγός κόμματος έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι δηλώσεις θέλει. Πλην, όμως, δημιουργείται το ερώτημα, για το ποια ήταν αυτά τα θέματα "αρμοδιότητάς της". Η επικαιρότητα, πάντως, των ημερών αναδεικνύει ως θέματα αρμοδιότητας του υπουργείου Ανάπτυξης το κλείσιμο της "Χαλυβουργικής" και τις επικείμενες απολύσεις, τις εκατοντάδες απολύσεις των Ναυπηγείων Ελευσίνας, το δράμα των εργαζομένων στη ΣΟΦΤΕΞ, την πορεία συρρίκνωσης της ΠΥΡΚΑΛ κλπ. Γι' αυτά, ο Ν. Κωνσταντόπουλος δεν έκρινε σκόπιμο να πει τίποτε; Εστω μια αναφορά σε αυτές τις θέσεις, που έχει κατά καιρούς εκφράσει ο Συνασπισμός;

Φαίνεται ότι καθένας έχει τις προτεραιότητές του και θυμάται όσα τον ενδιαφέρουν...

Γνωστά όμως είναι και πολλά άλλα. Διότι όσο κι αν επιχειρούν κάποιοι να αποενοχοποιηθούν αναδρομικά, είναι τέτοιο το σύστημά τους και τα έργα τους, που γίνεται κομματάκι δύσκολο... Είναι δύσκολο να διαγράψει κανείς από τη μνήμη του ελληνικού λαού το σκάνδαλο των υποκλοπών του Τόμπρα. Να διαγράψει δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι κατηγορίες για υπεξαιρέσεις 500 εκατομμυρίων από κρατικά στελέχη, βαφτίζονταν "δωράκια προς τον εαυτό τους".

Γιατί όμως θέλουν από καιρού εις καιρόν να βαφτίζουν "ανύπαρκτα" σκάνδαλα όπως του Κοσκωτά, του Τόμπρα κλπ. Η εξήγηση είναι απλή: Ας την αναζητήσει κανείς στο χέρι - χέρι "πρασινομπλέ" κουκούλωμα παλιότερων σκανδάλων (όπως οι υποκλοπές του '93 κλπ.), αλλά και στο διαρκές και εξελισσόμενο σκάνδαλο ενός πολιτικο - οικονομικού συστήματος που "μεγαλουργεί" στα καζίνο, στις μονάδες της ΔΕΗ στη Φλώρινα, στις οικογενειακού τύπου μαζώξεις των κεφαλαιοκρατών υπό την προεδρεία της Β. Παπανδρέου κλπ.

"Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει", ως γνωστόν και βεβαίως αυτή είναι η ουσία, που επιβεβαιώθηκε και πάλι, με όλα όσα ειπώθηκαν τελευταία, σχετικά με το σκάνδαλο Κοσκωτά και τις τότε εξελίξεις. Πρώτη, ήρθε η... αυτοκριτική του Κ. Μητσοτάκη, που παραδέχτηκε, ότι το παρατράβηξε το 1989. Κι ενώ, προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επέλεξε τους υψηλούς τόνους και τα "ντολμαδάκια" της Μαρίκας, για να μας επαναφέρει στο "βρόμικο '89", χτες οι τόνοι έπεσαν αυτομάτως. Μαζί τους, βέβαια, έπεσε στο κενό και η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ως "αθώα περιστερά" για το τι συνέβη τότε.

Τότε, που μερικά δισεκατομμύρια έκαναν "φτερά". Τότε, που η ατμόσφαιρα του δημόσιου βίου είχε γίνει αποπνικτική από τις επιδόσεις των πρωταγωνιστών της θεωρίας των "νέων τζακιών". Τότε που το τεράστιο σκάνδαλο ανάγκαζε σύσσωμη σχεδόν την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ να παραπέμπει στελέχη της στο Ειδικό Δικαστήριο. Τότε, που ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, όχι μόνο δε διανοήθηκε να υποστηρίξει ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο, αλλά δήλωνε ότι αναλαμβάνει και τις πολιτικές ευθύνες που απέρρεαν από αυτό.

Πράγματα γνωστά. Οσο κι αν θέλουν να τα ξεχνάνε όσοι πολιτεύονται με βάση το "μετά από 5 - 10 χρόνια ποιος θα θυμάται"...

Μας υπόσχονταν

πολλά,

όταν ήταν

στο μπαλκόνι,

μ' απ' τα τόσα τους

"καλά"

μια μας δώσαν

μόνο "ζώνη",

του Γιωργάκη

το "λουλά"

και του Μάαστριχτ

την αγχόνη!

Υποσχότανε

πολλά,

ο λαός

να τους ψηφίσει,

κι όταν βγήκανε

- καλά! -

τα γνωστά είπαν

για "κρίση",

κι έδωσαν

κάτι "ψιλά"

και μαζί

λίγο χασίσι!

Ο οίστρος

Παράδειγμα προς μίμηση, χαρακτήρισε προχτές - από το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ - ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας την περίπτωση της Ιρλανδίας, η οποία κατάφερε, με την οικονομική πολιτική την οποία εφάρμοσε την τελευταία δεκαετία, να πετύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 8% και 9%.

Ξέχασε, όμως, ο κύριος Παπαντωνίου δύο πολύ σημαντικά στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι, παρά την επιτάχυνση της ανάπτυξης στην Ιρλανδία, η ανεργία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, καθώς το επίσημο ποσοστό των ανέργων το 1996 ήταν 12,8% (πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ των "15"). Το δεύτερο είναι πως, ενώ μεγάλωσε η πίτα του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος - δηλαδή ο παραγόμενος πλούτος της χώρας - αυξήθηκαν και οι φτωχοί, καθώς, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κοινότητας (EUROSTAT), μεταξύ των 15 χωρών - μελών της ΕΕ η Ιρλανδία κατείχε τη δεύτερη θέση, με τους περισσότερο φτωχούς.

Αυτά όμως, για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι... λεπτομέρειες!

Αν δεν ήταν τόσο σοβαρός ο ρόλος που κλήθηκαν να παίξουν, σίγουρα θα ήταν μόνο για γέλια τα καμώματα των διάφορων "εταίρων" του "κοινωνικού διαλόγου". Δείτε, για παράδειγμα, τι γράφει με κάθε σοβαρότητα η χτεσινή "Αυγή" στο θέμα της για την πρώτη συνεδρίαση της Γραμματείας του "διαλόγου", υπό τον τίτλο "συμφωνία στην ατζέντα για τα εργασιακά". Για να επιτευχθεί - γράφει - η συμφωνία, "χρειάστηκε η εργατική πλευρά να καταθέσει σειρά προτάσεων σε ένα αδύναμο και ελλιπές αρχικό κείμενο της κυβερνητικής πλευράς (...). Ετσι, μετά από παρέμβαση του αναπλ. γγ της ΓΣΕΕ Αλ. Καλύβη και την κατάθεση δυο προτάσεων, η τελική πρόταση έτυχε της αποδοχής όλων". Και για να γίνει πιο σαφής σε ό,τι αφορά τη "νίκη" της εργατικής πλευράς, αναφέρει συγκεκριμένα ότι έγινε δυνατόν να αποδεχτούν όλοι ότι: α "Θα ξεκινήσει άμεσα η καταγραφή όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης και σε σχέση με την πλήρη απασχόληση" (σ.σ. εδώ, εκτός των άλλων, μπορείτε να θαυμάσετε και την εκπληκτική σαφήνεια). β."Θα πραγματοποιηθεί έρευνα, που θα αφορά την τελευταία δεκαετία για την εξέλιξη εσόδων - κερδών".

Σιγά, βρε παιδιά! Δείξτε και λίγο έλεος! Εσείς τους κατατροπώσατε τους ανθρώπους! Τόσο πολύ, που θα υποχρεώσετε τον ΣΕΒ, όχι μόνο να ...καταγράψει, και μάλιστα άμεσα, τι είδους μορφές χρησιμοποιεί για να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, αλλά και να ...ερευνήσει πόσα ήταν τα κέρδη των μελών του επί μια δεκαετία! Και να σκεφθεί κανείς ότι είμαστε μόνο στην αρχή, αν και "στο τέλος τον ξυρίζουν το γαμπρό"...

Καθόλου πειστική δεν ήταν η διάψευση του κυβερνητικού εκπροσώπου, σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη συνταγματική κατοχύρωση της λειτουργίας των ιδιωτικών ΑΕΙ. Μπορεί, όπως δήλωσε, "η κυβέρνηση να είναι υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, της δωρεάν εκπαίδευσης", αλλά αυτό αποτελεί τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, να επιτρέψει τη λειτουργία πανεπιστημίων κάτω από το μανδύα δημοσίων φορέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα οποία, όμως, θα "εκχωρηθούν" σε ιδιώτες και, με διάφορους τρόπους, θα καταβάλλονται δίδακτρα κλπ.

Αυτό, άλλωστε, είναι ένα μόνο βήμα στο γενικότερο πλαίσιο εναρμονισμού των διατάξεων του Συντάγματος στο Μάαστριχτ και την ΟΝΕ. Και από αυτή την άποψη, οι επιλογές του νεοσυντηρητισμού θα διαπερνούν την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Στο κείμενο του Κ. Σημίτη, που έχει μοιραστεί, παρά τις αστείες διαψεύσεις, στα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ για το διάλογο περί Κεντροαριστεράς, αν μη τι άλλο ξεκαθαρίζεται πλήρως σε ποια βάση επιδιώκεται να γίνει η "συγκρότηση του πλειοψηφικού ρεύματος της κοινωνίας". Από την αρχή του κειμένου διευκρινίζεται, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: "Ας μιλήσουμε με καθαρές κουβέντες. Οι νέες οικονομικές εξελίξεις υπονομεύουν και τα τρία επιτεύγματα του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού: το κοινωνικό κράτος, την άνοδο του βιοτικού επίπεδο και την πλήρη απασχόληση". Φυσικά, η διαπίστωση αυτή δε γίνεται με στόχο την ανατροπή αυτής της κατάστασης, αλλά την προσαρμογή και τελικά την υποταγή σε αυτήν. Κι ακόμα χειρότερα. Η κυβέρνηση Σημίτη επιδιώκει, με κάθε τρόπο, να επιβάλει το νέο πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων (εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό κτλ.), προκειμένου να βρεθεί στην πρωτοπορία της κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Και, βέβαια, ίσως βρει "αριστερούς συμμάχους" - διάβαζε ΣΥΝ - σε αυτήν την αποστολή που έχει αναλάβει. Μπορεί ακόμα όλη αυτή την επιχείρηση να την καλύπτει κάτω από μανδύα της Κεντροαριστεράς. Ομως δεν πρόκειται να βρει "πρόθυμους" εργαζόμενους να θυσιαστούν για χάρη των κερδών των μεγαλοκαρχαριών. Ούτε βέβαια να ακολουθήσουν το "νέο" σχήμα, που εξαρχής τάσσεται ενάντια στα συμφέροντά τους.

Συνάντηση με την υπουργό Ανάπτυξης, Βάσω Παπανδρέου, είχε χτες ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Νίκος Κωνσταντόπουλος, όπου συζήτησαν - σύμφωνα και με τη σχετική ανακοίνωση του κόμματος - "θέματα της αρμοδιότητάς της". Αμέσως μετά σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στις συμβάσεις των μεγάλων έργων, λέγοντας πως "χρειάζεται να υπάρχουν καινούριοι θεσμοί" για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα "αξιοπιστίας και σωστής απορρόφησης όλων των πόρων".

Φυσικά, κάθε αρχηγός κόμματος έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι δηλώσεις θέλει. Πλην, όμως, δημιουργείται το ερώτημα, για το ποια ήταν αυτά τα θέματα "αρμοδιότητάς της". Η επικαιρότητα, πάντως, των ημερών αναδεικνύει ως θέματα αρμοδιότητας του υπουργείου Ανάπτυξης το κλείσιμο της "Χαλυβουργικής" και τις επικείμενες απολύσεις, τις εκατοντάδες απολύσεις των Ναυπηγείων Ελευσίνας, το δράμα των εργαζομένων στη ΣΟΦΤΕΞ, την πορεία συρρίκνωσης της ΠΥΡΚΑΛ κλπ. Γι' αυτά, ο Ν. Κωνσταντόπουλος δεν έκρινε σκόπιμο να πει τίποτε; Εστω μια αναφορά σε αυτές τις θέσεις, που έχει κατά καιρούς εκφράσει ο Συνασπισμός;

Φαίνεται ότι καθένας έχει τις προτεραιότητές του και θυμάται όσα τον ενδιαφέρουν...

Γνωστά όμως είναι και πολλά άλλα. Διότι όσο κι αν επιχειρούν κάποιοι να αποενοχοποιηθούν αναδρομικά, είναι τέτοιο το σύστημά τους και τα έργα τους, που γίνεται κομματάκι δύσκολο... Είναι δύσκολο να διαγράψει κανείς από τη μνήμη του ελληνικού λαού το σκάνδαλο των υποκλοπών του Τόμπρα. Να διαγράψει δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι κατηγορίες για υπεξαιρέσεις 500 εκατομμυρίων από κρατικά στελέχη, βαφτίζονταν "δωράκια προς τον εαυτό τους".

Γιατί όμως θέλουν από καιρού εις καιρόν να βαφτίζουν "ανύπαρκτα" σκάνδαλα όπως του Κοσκωτά, του Τόμπρα κλπ. Η εξήγηση είναι απλή: Ας την αναζητήσει κανείς στο χέρι - χέρι "πρασινομπλέ" κουκούλωμα παλιότερων σκανδάλων (όπως οι υποκλοπές του '93 κλπ.), αλλά και στο διαρκές και εξελισσόμενο σκάνδαλο ενός πολιτικο - οικονομικού συστήματος που "μεγαλουργεί" στα καζίνο, στις μονάδες της ΔΕΗ στη Φλώρινα, στις οικογενειακού τύπου μαζώξεις των κεφαλαιοκρατών υπό την προεδρεία της Β. Παπανδρέου κλπ.

"Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει", ως γνωστόν και βεβαίως αυτή είναι η ουσία, που επιβεβαιώθηκε και πάλι, με όλα όσα ειπώθηκαν τελευταία, σχετικά με το σκάνδαλο Κοσκωτά και τις τότε εξελίξεις. Πρώτη, ήρθε η... αυτοκριτική του Κ. Μητσοτάκη, που παραδέχτηκε, ότι το παρατράβηξε το 1989. Κι ενώ, προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επέλεξε τους υψηλούς τόνους και τα "ντολμαδάκια" της Μαρίκας, για να μας επαναφέρει στο "βρόμικο '89", χτες οι τόνοι έπεσαν αυτομάτως. Μαζί τους, βέβαια, έπεσε στο κενό και η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ως "αθώα περιστερά" για το τι συνέβη τότε.

Τότε, που μερικά δισεκατομμύρια έκαναν "φτερά". Τότε, που η ατμόσφαιρα του δημόσιου βίου είχε γίνει αποπνικτική από τις επιδόσεις των πρωταγωνιστών της θεωρίας των "νέων τζακιών". Τότε που το τεράστιο σκάνδαλο ανάγκαζε σύσσωμη σχεδόν την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ να παραπέμπει στελέχη της στο Ειδικό Δικαστήριο. Τότε, που ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, όχι μόνο δε διανοήθηκε να υποστηρίξει ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο, αλλά δήλωνε ότι αναλαμβάνει και τις πολιτικές ευθύνες που απέρρεαν από αυτό.

Πράγματα γνωστά. Οσο κι αν θέλουν να τα ξεχνάνε όσοι πολιτεύονται με βάση το "μετά από 5 - 10 χρόνια ποιος θα θυμάται"...

Μας υπόσχονταν

πολλά,

όταν ήταν

στο μπαλκόνι,

μ' απ' τα τόσα τους

"καλά"

μια μας δώσαν

μόνο "ζώνη",

του Γιωργάκη

το "λουλά"

και του Μάαστριχτ

την αγχόνη!

Υποσχότανε

πολλά,

ο λαός

να τους ψηφίσει,

κι όταν βγήκανε

- καλά! -

τα γνωστά είπαν

για "κρίση",

κι έδωσαν

κάτι "ψιλά"

και μαζί

λίγο χασίσι!

Ο οίστρος

Παράδειγμα προς μίμηση, χαρακτήρισε προχτές - από το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ - ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας την περίπτωση της Ιρλανδίας, η οποία κατάφερε, με την οικονομική πολιτική την οποία εφάρμοσε την τελευταία δεκαετία, να πετύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 8% και 9%.

Ξέχασε, όμως, ο κύριος Παπαντωνίου δύο πολύ σημαντικά στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι, παρά την επιτάχυνση της ανάπτυξης στην Ιρλανδία, η ανεργία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, καθώς το επίσημο ποσοστό των ανέργων το 1996 ήταν 12,8% (πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ των "15"). Το δεύτερο είναι πως, ενώ μεγάλωσε η πίτα του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος - δηλαδή ο παραγόμενος πλούτος της χώρας - αυξήθηκαν και οι φτωχοί, καθώς, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κοινότητας (EUROSTAT), μεταξύ των 15 χωρών - μελών της ΕΕ η Ιρλανδία κατείχε τη δεύτερη θέση, με τους περισσότερο φτωχούς.

Αυτά όμως, για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι... λεπτομέρειες!