Παράδειγμα προς μίμηση, χαρακτήρισε προχτές - από το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ - ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας την περίπτωση της Ιρλανδίας, η οποία κατάφερε, με την οικονομική πολιτική την οποία εφάρμοσε την τελευταία δεκαετία, να πετύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 8% και 9%.

Ξέχασε, όμως, ο κύριος Παπαντωνίου δύο πολύ σημαντικά στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι, παρά την επιτάχυνση της ανάπτυξης στην Ιρλανδία, η ανεργία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, καθώς το επίσημο ποσοστό των ανέργων το 1996 ήταν 12,8% (πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ των "15"). Το δεύτερο είναι πως, ενώ μεγάλωσε η πίτα του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος - δηλαδή ο παραγόμενος πλούτος της χώρας - αυξήθηκαν και οι φτωχοί, καθώς, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κοινότητας (EUROSTAT), μεταξύ των 15 χωρών - μελών της ΕΕ η Ιρλανδία κατείχε τη δεύτερη θέση, με τους περισσότερο φτωχούς.

Αυτά όμως, για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι... λεπτομέρειες!