«Ανήσυχος» εμφανίζεται ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζ. Καραμίχας για τις «δυσμενείς επιπτώσεις» που αντιμετωπίζει ο αγροτικός τομέας στη χώρα μας. Διαπιστώνεται, λέει, σοβαρή μείωση του αγροτικού εισοδήματος, μείωση των επενδύσεων στη γεωργία, αλλά και συνεχής διεύρυνση του ελλείμματος του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου.

Φυσικά, οι παραπάνω επισημάνσεις είναι σωστές και μεταφράζονται με ιδιαίτερα σκληρές συνέπειες στην καθημερινότητα των μικρομεσαίων αγροτών. Μόνο που, πριν από λίγο καιρό, όταν δηλαδή η ΠΑΣΕΓΕΣ όφειλε να προτάξει την αντίθεσή της στη συμφωνία της νέας ΚΑΠ, τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι «γαλαζοπράσινοι καρεκλοκένταυροι» «έβαλαν πλάτες» για την προώθηση και εφαρμογή της, με τα πρώτα αποτελέσματα να κάνουν σήμερα την εμφάνισή τους. Οπότε ας αφήσουν τις ...δραματικές παρεμβάσεις για το ...καλό της γεωργίας, αφού το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν γέλιο...

Μέλος της ΕΕ γίνεται η Ρουμανία από την 1η Γενάρη του 2007 και οι κυβερνώντες της χώρας, μαζί με τους υπόλοιπους «έχοντες και κατέχοντες», προετοιμάζουν εντατικά τις σχετικές φιέστες και πανηγύρια. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, το γεγονός της ένταξης δεν προκαλεί ανάλογο ενθουσιασμό και στο ρουμανικό λαό. Τουλάχιστον, αυτό φανερώνουν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης, που πραγματοποίησε η Ενωση για Διαφάνεια και Ελευθερία της Εκφρασης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης αυτής, μόνο το 28,8% των Ρουμάνων πιστεύει ότι η ζωή του θα βελτιωθεί μετά την ένταξη, την 1η Γενάρη 2007. Το 38,7% πιστεύει ότι με την ένταξη η ζωή του θα είναι χειρότερη, ενώ το 28,4% δηλώνει ότι το 2007 θα αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα όπως και το 2006. Το 35,8% των Ρουμάνων θεωρεί ότι η ζωή του θα είναι δύσκολη τουλάχιστον μέχρι το 2010, δηλαδή τα τρία πρώτα χρόνια ένταξης της χώρας στην ΕΕ.

Και να σκεφθείτε ότι μέχρι στιγμής οι Ρουμάνοι γνωρίζουν, σχετικά με την ΕΕ, μόνον όσα τους υπόσχονται οι κυρίαρχες δυνάμεις και οι κάθε λογής οπαδοί της ένταξης. Από το Γενάρη και μετά, θα γνωρίσουν στην πράξη τι πραγματικά σημαίνει η ένταξη της χώρας τους στην ευρωένωση των πολυεθνικών.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται αυτό το φαινόμενο. Την τελευταία δεκαετία εμφανίζεται στα ΜΜΕ, και κυρίως στα τηλεοπτικά, με μια περιοδικότητα. Σε περιόδους, όπου δεν υπάρχουν ειδήσεις και γενικά υπάρχει μια έξαρση κλοπών, αυτό μεγεθύνεται ακόμα περισσότερο...

...Ο φόβος και η βία προκαλούν φόβο και βία. Μπαίνει σε λειτουργιά μια σπειροειδής διαδικασία, ένα είδος πολιτισμικής καλλιέργειας.

Ο φόβος και η βία αποτελούν κεντρικό μήνυμα της τηλεοπτικής παραγωγής, σε ειδήσεις, ντοκιμαντέρ, δραματικά σίριαλ κ.ά.

Ετσι, οι άνθρωποι καταλήγουν να φοβούνται όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα να απαιτούν όλο και μεγαλύτερη προστασία και να αποδέχονται ή να καλωσορίζουν την επιθετικότητα των θεσμών για χάρη της ασφάλειάς τους. Στην ουσία, ζητάμε μια περισσότερο εξουσιαστική κοινωνία. Αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό θέμα.

Δεχόμαστε όλο και μεγαλύτερη αστυνόμευση σε όλες μας τις εκδηλώσεις, όταν πριν από λίγα χρόνια δε θα μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα ζητούσαμε μόνοι μας κάτι τέτοιο.

Αυτή η αίσθηση κινδύνου και ανασφάλειας, μας οδηγεί στο να μην εμπιστευόμαστε κανέναν και ενδεχομένως σε μεταγενέστερη φάση, μακροπρόθεσμα, να έχει συνέπειες στο πώς αντιλαμβανόμαστε τη δημοκρατία».

Ο καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών Στέλιος Παπαθανασόπουλος, στην προχτεσινή «Ελευθεροτυπία», για την τηλεοπτική υπερβολική προβολή των φαινομένων εγκληματικότητας.