ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 31 Μάη 2005
Σελ. /48
Τα λόγια και τα έργα

Γρηγοριάδης Κώστας

Τη γνωστή λαϊκή παροιμία «παρηγοριά στον άρρωστο...» θύμιζαν οι πρώτες δηλώσεις της γαλλικής ηγεσίας και των καρεκλοκένταυρων των Βρυξελλών, μετά το ηχηρό «όχι» του λαού της Γαλλίας στο «ευρωσύνταγμα». Ολοι τους έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στο «δημοκρατικό δικαίωμα του γαλλικού λαού», στον «πρωτοφανή και ουσιαστικό διάλογο», «τη μεγάλη συμμετοχή στο δημοψήφισμα, ως απόδειξη της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά της ΕΕ», κλπ., κλπ. Κάποιοι, μάλιστα, κάλεσαν τις κυβερνήσεις και των άλλων χωρών - μελών της ευρωένωσης, να μιμηθούν το παράδειγμα της Γαλλίας...

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Οταν ο Γάλλος Πρόεδρος Σιράκ αποφάσιζε τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, οι δημοσκοπήσεις έδιναν 70% υπέρ του «ναι». Προφανώς, πίστευε, ότι θα έκανε έναν «περίπατο», «επενδύοντας» την έγκριση του «ευρωσυντάγματος» με τη λαϊκή πλειοψηφία. Οταν οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το ποσοστό του «όχι» αυξάνεται και μειώνεται αυτό του «ναι», τότε μπήκαν μπροστά τα «μεγάλα μέσα» και ο γαλλικός λαός υπέστη μια πρωτοφανή και πανευρωενωσιακή επιχείρηση χειραγώγησης των συνειδήσεων, κινδυνολογίας, εκβιασμών και απειλών.

Αλλωστε, υπάρχουν πάμπολλες αποδείξεις, για το πού πραγματικά γράφουν οι ηγεσίες της ευρωένωσης τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών και τον ουσιαστικό διάλογο. Μια απ' τις πολλές και τα όσα δεν έχουν γίνει στη χώρα μας, σχετικά με το «ευρωσύνταγμα». Ούτε δημοψήφισμα, ούτε ενημέρωση, ούτε διάλογος...

Πόσο κοστίζει η ζωή;

Η «Ολυμπιακή Αεροπορία» είναι μια ακόμη επιχείρηση και, μάλιστα, βρίσκεται σε πορεία εξυγίανσης - λένε οι κυβερνώντες, τωρινοί και προηγούμενοι. Τι σημαίνουν αυτά, εκτός πολλών άλλων; Οτι τα πάντα κοστολογούνται. Ακόμη και οι ανθρώπινες ζωές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ότι η μεταφορά φιαλών αίματος, που προέρχονται από την εθελοντική αιμοδοσία, ζυγίζονται και κοστολογούνται σαν... κοινά εμπορεύματα! Δε μας εκπλήσσει. Αλλωστε στον καπιταλισμό όλα έχουν την... τιμή τους. Ακόμα και όταν μιλάμε για τη ζωή των ανθρώπων, δε διστάζουν να βάλουν στο «ίδιο τσουβάλι» το εμπόρευμα μιας επιχείρησης και το αίμα που θα σώσει μια - ή περισσότερες - ζωές. Τόσος είναι ο παραλογισμός και η σήψη του σημερινού συστήματος...

Η σκληρή πραγματικότητα

Στη νέα τουριστική πολιτική και στις δυνατότητες ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού αναφέρθηκε χτες ο υφυπουργός Τουρισμού Αν. Λιάσκος, μιλώντας σε Ουκρανούς δημοσιογράφους που επισκέπτονται την Ελλάδα. Την ίδια ώρα, το Κέντρο Καταναλωτών επιβεβαίωνε από τη μεριά του μια παγιωμένη κατάσταση: Οι 4 στους 10 Ελληνες δε θα κάνουν φέτος διακοπές και η συντριπτική πλειοψηφία επικαλείται οικονομικούς λόγους. Από αυτούς που θα κάνουν διακοπές, οι περίπου 7 στους 10 θα πάνε σε ιδιόκτητο ή συγγενικό - φιλικό σπίτι και μόνο οι 3 στους δέκα θα αναζητήσουν ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο δωμάτιο. Επίσης, μόνο οι 3 στους δέκα θα κάνουν διακοπές τουλάχιστον 20 ημερών.

Βέβαια, το υπουργείο Τουρισμού δαπανά αρκετά χρήματα για την τόνωση του «εσωτερικού τουρισμού» με το σύνθημα «Μένουμε Ελλάδα». Χρήματα που εξυπηρετούν τους Ελληνες μεγαλοξενοδόχους. Με την ίδια λογική αύξησε τα κονδύλια και για το πρόγραμμα τουρισμού του ΕΟΤ. Το σοβαρότερο πρόβλημα όμως δεν είναι αν και πόσο πιάνουν τόπο τα λεφτά που σκορπάει η κυβέρνηση. Το πρόβλημα βρίσκεται στη συνολική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Αυτή διαμορφώνει τη σκληρή πραγματικότητα, μέσα στην οποία ζουν οι εργαζόμενοι. Αυτή στερεί από τα λαϊκά στρώματα το δικαίωμα στην αναψυχή...

Ποιον ικανοποιεί ο «Θησέας»

«Ζωή στην περιφέρεια και ικανοποίηση στους πολίτες» θεωρεί το υπουργείο Εσωτερικών ότι θα δώσει ο «Θησέας» - πρόγραμμα στο οποίο συγκεντρώνονται κονδύλια για έργα στους δήμους. Τα κονδύλια, κατά 75% προέρχονται από χρήματα που, έτσι κι αλλιώς, θα διαχειρίζονταν οι δήμοι, δηλαδή από την κρατική επιχορήγηση που εισπράττουν κάθε χρόνο.

Την ίδια ώρα, η συνολική κρατική επιχορήγηση παραμένει σε εξευτελιστικά επίπεδα. Πρόβλημα, το οποίο η κυβέρνηση θεωρεί, ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις διαβόητες «συμπράξεις» μεταξύ των δήμων και του ιδιωτικού κεφαλαίου. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και το πρόγραμμα «Θησέας» και, βέβαια, ενισχύεται και επεκτείνεται συνεχώς η γενικότερη λογική της ανταποδοτικότητας. Δηλαδή, να πληρώνουν οι δημότες για κάθε υπηρεσία, που τους παρέχεται. Με άλλα λόγια και παρά τις «μεγάλες κουβέντες» των αρμοδίων, οι δήμοι μετατρέπονται όλο και περισσότερο σε μοχλούς προώθησης της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της πολύμορφης ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου και της φορομπηξίας σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.


Τα δημοψηφισματικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΙΠΑΜΕ, ΔΕΝ τους άρεσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Γαλλία για τη συνταγματική συνθήκη της ευρωένωσης, αλλά το να είναι και προκλητικοί, παραπάει. Για τους ιθύνοντες της ΕΕ μιλάμε φυσικά!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι προχτεσινές δηλώσεις του Μ. Μπαρόζο. Από τη μια, έκανε τεμενάδες στην έκφραση του δημοκρατικού δικαιώματος του γαλλικού λαού και από την άλλη, δήλωνε ότι όλα συνεχίζονται κανονικά... Λες και είχε πλειοψηφήσει το «ναι»...

Οσο για τον αρμόδιο για θέματα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και πρώην γραμματέα του ΝΑΤΟ, Χ. Σολάνα, είχε μείνει στην προεκλογική φάση της άκρατης κινδυνολογίας. Συνέχιζε να μιλάει για κίνδυνο «παράλυσης της ΕΕ»...

Μάλλον, όλ' αυτά είναι ένα μεγάλο μάθημα για πολλούς στη χώρα μας. Για το πώς αντιμετωπίζονται οι ευρωπαϊκοί λαοί, για το πώς γίνονται αποδεκτοί μόνο όταν σκύβουν το κεφάλι και λένε «ναι» σε οτιδήποτε και για το πώς οι Ευρωπαίοι πρωθυπουργοί και κυβερνήσεις συνασπίζονται όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα που εκπροσωπούν.

Μόνο που αυτή τη φορά μάλλον την πάτησαν και σίγουρα θα έπρεπε να σιωπούν τώρα, μετά από όσα έχουν πει και όσα έχουν κάνει.

ΩΣΤΕ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ «ανεύθυνες» και οι νέες καταγγελίες για την καταπάτηση των ανθρωπίνων στη βάση του Γκουαντανάμο, σύμφωνα με τους Αμερικανούς και συγκεκριμένα το Γενικό Επιτελείο Στρατού των ΗΠΑ!

Μάλιστα, όπως υποστήριξαν οι εν λόγω κύριοι, το... φαγητό των κρατουμένων είναι θαυμάσιο, ενώ προστατεύονται οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των κρατουμένων...

Προφανώς, το γεγονός πως δεν κάνουν τον κόπο να πληροφορήσουν τον οποιονδήποτε για το πόσοι και ποιοι είναι οι κρατούμενοι, θεωρείται λεπτομέρεια...

Ετσι όπως πάνε, σε λίγο θα μας πουν ότι πρόκειται για κάποιο είδος ...επίγειου παραδείσου, όπου κάνουν διακοπές και ψυχαγωγούνται όσοι θεωρούνται ύποπτοι για «τρομοκρατικές ενέργειες».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σα να ήταν κυβέρνηση...

Η στήριξη και η απόλυτη συμφωνία του ΠΑΣΟΚ, στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης, με αιχμή - αυτές τις μέρες - την επαίσχυντη συμφωνία στον ΟΤΕ, «φωνάζει» από μακριά. Ακόμα και ο φιλικός Τύπος του ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να το αναγνωρίσει, κάνοντας λόγο βέβαια για «αντιφατική στάση» και «αμηχανία». Επί της ουσίας, καμία αντιφατική στάση, καμία αμηχανία δε διακατέχει την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απλά, για να μη χρεωθεί το ΠΑΣΟΚ το κόστος αυτής της διευκόλυνσης που παρέχει στην κυβέρνηση, εκ των υστέρων, και αφού διαπίστωναν ότι σημαντική μερίδα από εργαζόμενους, οπαδοί, ψηφοφόροι τους, ακόμα και μέλη τους, έμειναν εμβρόντητοι από τη στάση της ηγεσίας του κόμματος, αυτή έσπευσε να θολώσει τα νερά...

Αλλωστε, αυτή δεν είναι καινούρια, αλλά είναι η πάγια τακτική του ΠΑΣΟΚ. Η «δουλιά» να γίνει, αρκεί να μη χρεωθεί το κόμμα τις συνέπειες! Η διγλωσσία, η διπροσωπία, το «άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε» έχουν γίνει επιστήμη από την ηγεσία του και τα στελέχη του. Ειδικότερα για την πορεία του ΟΤΕ και τις εξελίξεις σε αυτόν, ο κόσμος έχει «αρκετά ράμματα για τη γούνα τους...». Δεν αξίζει εδώ να υπενθυμίσουμε το περίφημο σύνθημα, στις αρχές της δεκαετίας του '90, «ούτε μία μετοχή στους ιδιώτες», το οποίο επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ κατάντησε κουρέλι και φτάσαμε στην ιδιωτικοποίησή του κατά 65%. Ούτε χρειάζεται να ξανα-σημειώσουμε ότι πριν λίγες βδομάδες, σε ερωτηματολόγιο του ΠΑΣΟΚ, ρωτούσαν τα μέλη τους για τη μονιμότητα στο Δημόσιο.

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η σημερινή γραμμή ΠΑΣΟΚ, που συνοψίζεται στο εξής: «Ναι» στις αναδιαρθρώσεις, «ναι» στα μέτρα, αλλά με κοινωνική συναίνεση και αλληλεγγύη..! Δηλαδή, ενώ στηρίζουμε με τα μπούνια την κυβέρνηση, ενώ δίνουμε διαπιστευτήρια στον ΣΕΒ και στην ΕΕ, την ίδια στιγμή κλείνουμε και το μάτι στο πόπολο ...με «θελκτικές» λέξεις. Οτι, δηλαδή, αυτά που γίνονται, χρειάζονται μεν, αλλά - εμείς το ΠΑΣΟΚ - θα τα κάναμε ανώδυνα ...με αλληλεγγύη και συναίνεση! Μόνο που αυτή η αλληλεγγύη που επικαλούνται καμιά σχέση δεν έχει με την αλληλεγγύη μεταξύ εργατών. Ο στόχος τους είναι η «αλληλεγγύη» που πρέπει να δείξουν οι εργαζόμενοι στις επιδιώξεις του κεφαλαίου! Το ίδιο και η συναίνεση που προβάλλουν. Είναι επί της ουσίας, η επιδίωξη, να μαντρωθούν οι εργαζόμενοι στους στόχους και τις επιλογές της κυρίαρχης τάξης, που φορέας της είναι και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι το ΠΑΣΟΚ, και από τη θέση της αντιπολίτευσης, βαράει τον ίδιο χαβά που είχε όταν ήταν και στην κυβέρνηση. Κάποιες «υψηλές» νότες, που πετάει, σε τίποτα δεν αλλάζει τη δικομματική «συμφωνία». Το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα, όπως ακριβώς και η ΝΔ, και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αναδεικνύεται περίτρανα ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όπως και η ηγεσία της ΝΔ, είναι στρατευμένες «ψυχή τε και σώματι» στην υπηρεσία της πλουτοκρατίας. Σαν τέτοιες και οι δύο πρέπει να αντιμετωπιστούν από τους εργαζόμενους, ακόμα και από τους απλούς οπαδούς και ψηφοφόρους τους.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ