Τη γνωστή λαϊκή παροιμία «παρηγοριά στον άρρωστο...» θύμιζαν οι πρώτες δηλώσεις της γαλλικής ηγεσίας και των καρεκλοκένταυρων των Βρυξελλών, μετά το ηχηρό «όχι» του λαού της Γαλλίας στο «ευρωσύνταγμα». Ολοι τους έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στο «δημοκρατικό δικαίωμα του γαλλικού λαού», στον «πρωτοφανή και ουσιαστικό διάλογο», «τη μεγάλη συμμετοχή στο δημοψήφισμα, ως απόδειξη της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά της ΕΕ», κλπ., κλπ. Κάποιοι, μάλιστα, κάλεσαν τις κυβερνήσεις και των άλλων χωρών - μελών της ευρωένωσης, να μιμηθούν το παράδειγμα της Γαλλίας...

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Οταν ο Γάλλος Πρόεδρος Σιράκ αποφάσιζε τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, οι δημοσκοπήσεις έδιναν 70% υπέρ του «ναι». Προφανώς, πίστευε, ότι θα έκανε έναν «περίπατο», «επενδύοντας» την έγκριση του «ευρωσυντάγματος» με τη λαϊκή πλειοψηφία. Οταν οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το ποσοστό του «όχι» αυξάνεται και μειώνεται αυτό του «ναι», τότε μπήκαν μπροστά τα «μεγάλα μέσα» και ο γαλλικός λαός υπέστη μια πρωτοφανή και πανευρωενωσιακή επιχείρηση χειραγώγησης των συνειδήσεων, κινδυνολογίας, εκβιασμών και απειλών.

Αλλωστε, υπάρχουν πάμπολλες αποδείξεις, για το πού πραγματικά γράφουν οι ηγεσίες της ευρωένωσης τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών και τον ουσιαστικό διάλογο. Μια απ' τις πολλές και τα όσα δεν έχουν γίνει στη χώρα μας, σχετικά με το «ευρωσύνταγμα». Ούτε δημοψήφισμα, ούτε ενημέρωση, ούτε διάλογος...