ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 4 Οχτώβρη 2000
Σελ. /40
Παραμένουν αναπάντητα

Τι ώρα ακριβώς έγινε η πρόσκρουση του «Εξπρές Σαμίνα», πάνω στις βραχονησίδες Πόρτες; Οσες μαρτυρίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας προσδιορίζουν την ώρα αυτή, στις 10.07 το βράδυ, της περασμένης Τρίτης.

Τι ώρα ειδοποιήθηκε το συντονιστικό όργανο του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας; Γύρω στις 10.23 με 10.25, όπως είπαν, την άλλη μέρα, οι αρμόδιοι. Και σημειώνουμε αυτό «την άλλη μέρα», γιατί, στην πορεία, ειπώθηκαν και διαφορετικές ώρες, με γρηγορότερη την 10.20.

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, υπάρχει μια καθυστέρηση, που κυμαίνεται από 13 έως 18 λεπτά. Χρόνος κρίσιμος, για τη διάσωση των ναυαγών, αφού σε άλλα 17 έως 20 λεπτά, το πλοίο βούλιαξε εντελώς, στα αφρισμένα κύματα του Αιγαίου. Αλλωστε, όπως έχουν πει αρκετοί διασωθέντες ναυαγοί, το πρώτο χρονικό διάστημα, μετά την πρόσκρουση, το πλήρωμα προσπαθούσε να τους καθησυχάσει και δεν ήταν προσανατολισμένο στην άμεση και γρήγορη εφαρμογή των μέτρων διάσωσης.

Γιατί υπήρξε αυτή η κρίσιμη και σημαντική καθυστέρηση; Οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον πλοίαρχο του «Σαμίνα» ή ο τελευταίος εκτελούσε εντολές της πλοιοκτήτριας εταιρίας;

Τα ερωτήματα αυτά ζητούν απάντηση και το γεγονός πως οι αρμόδιοι δεν έχουν δώσει μέχρι σήμερα σαφείς απαντήσεις, μόνο τις μεγάλες κουβέντες, περί «απόλυτης διαφάνειας» και «το μαχαίρι στο κόκαλο», δε δικαιολογούν.

Κυβερνητικά «ναυάγια»...

Αμέτρητα είναι τα «ναυάγια» που προκαλεί η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης. Το δείχνει καθημερινά σε όλα τα μέτωπα. Εχει, όμως, μια ιδιαίτερη αξία να επισημανθεί όταν πρόκειται για μια περιοχή, «πιλότο» των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής, όπως είναι η Βορειοκεντρική Εύβοια.

Κυβερνητική επιλογή ήταν να παραδοθεί το συγκρότημα «πρώην Σκαλιστήρη» στο Κ. Βαρβούτη. Τον εμφάνισαν στην περιοχή σαν «σωτήρα». Του παραχώρησαν αφειδώς - και ανεπιστρεπτί - δισεκατομμύρια δραχμές και άλλα κίνητρα - μέχρι και φωτογραφικές διατάξεις ψήφισαν - για να καταπολεμήσουν, δήθεν, την ανεργία και την υπανάπτυξη. Πάντα, βέβαια, με το αντίτιμο της πολιτικής ομηρίας των εργαζομένων και των κατοίκων. Ο Κ. Βαρβούτης, στα 3 χρόνια επαναλειτουργίας της επιχείρησης «δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη». Και κάποια «ωραία πρωία» δήλωσε «δυστυχώς επτωχεύσαμε», αφήνοντας «φέσι» 13 δισ. στην εταιρία, 1 δισ. δρχ. στους εργαζόμενους, άλλα στη ΔΕΗ (έχει κόψει την παροχή ρεύματος), στο ΙΚΑ, σε μαγαζάτορες του Μαντουδιού, ενώ στους πρώην εργαζόμενους οφείλει περί τα 600 εκατ. δρχ., δεδουλευμένα και αποζημιώσεις.

Παράλληλα, όταν ανέλαβε το συγκρότημα, νοίκιασε τις δεξαμενές καυσίμων στο λιμάνι Κυμασίου, στον εφοπλιστή Καρρά που θέλει να δημιουργήσει κέντρο διανομής στο Αιγαίο, παρά την αρνητική γνωμάτευση της υπηρεσίας περιβάλλοντος της Νομαρχίας Εύβοιας, παίρνοντας όμως το «οκέι» από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ.

... σε θάλασσες και στεριές

Ολα αυτά, για την «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση, είναι σαν να μη συνέβησαν και σήμερα προωθεί τη διάλυση του συγκροτήματος «πρώην Σκαλιστήρη» μέσα απ' την πτωχευτική διαδικασία η οποία αρχίζει στις 15 Οκτώβρη με την εκποίηση μέρους ή του όλου των περιουσιακών στοιχείων της εταιρίας. Από κει, διαμηνύει στους εργαζόμενους ότι θα πάρουν και τα λεφτά τους (αν περισσέψουν από το φαγοπότι...).

Πρόσφατα έγιναν δύο συγκεντρώσεις των πρώην εργαζομένων στο Μαντούδι, με στόχο την επαναλειτουργία της επιχείρησης (όπως είχε υποσχεθεί και ο Κ. Σημίτης στην προεκλογική του ομιλία στη Χαλκίδα στις 29 Μάρτη 2000) και την καταβολή των οφειλομένων. Παράλληλα, όμως, δραστηριοποιήθηκαν και τα «παπαγαλάκια - τσιράκια» της κυβέρνησης, οι άνθρωποί της στην ΤΑ και σε άλλους χώρους, βάζοντας μπροστά την προσφιλή τους τακτική του «διαίρει και βασίλευε».

Η απομόνωση των τελευταίων, η αποφασιστική καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής και η ενίσχυση της αγωνιστικής ενότητας των εργαζομένων, των ανέργων και όλων των κατοίκων της περιοχής, αποτελούν σήμερα τις πρώτιστες προϋποθέσεις αντίστασης και της αποτροπής των χειρότερων ημερών.


Μήνυμα ταξικής αντίστασης

Κάτι γίνεται! Οι πρώτοι βηματισμοί δεν περνούν απαρατήρητοι, τραντάζουν το έδαφος σιγά σιγά όλο και περισσότερο, εργάτες δίνουν τα χέρια τους μέσα και πάνω από τις γραμμές των συνόρων, σκέφτονται μαζί, κουβεντιάζουν και σχεδιάζουν μαζί πώς θα αντιμετωπίσουν τον κοινό ταξικό εχθρό. «Το μέλλον της εργατικής τάξης, το μέλλον των λαών δε συμβιβάζεται με τον καπιταλισμό. Η στράτευση στον ταξικό αγώνα για την υπεράσπιση, τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και για ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές καθώς και η κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, παίρνουν χαρακτήρα κρίσιμο».

Πριν λίγες μέρες, περισσότεροι από 200 συνδικαλιστές συγκεντρώθηκαν στη γαλλική πόλη Ανεσί και έκαναν πραγματικότητα τη δεύτερη διεθνή συνδικαλιστική συνδιάσκεψη των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό κίνημα. Το παραπάνω απόσπασμα από την απόφασή τους, δίνει με σαφήνεια τι θέλουν να κάνουν, γιατί συντονίζουν τη δράση τους, πού θέλουν να φτάσουν. Τα πρώτα βήματα γίνονται.

Στο Ανεσί βρέθηκαν μαζί Τούρκοι, Ελληνες, Γερμανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Εγγλέζοι, Βέλγοι, Ρώσοι, Κολομβιανοί, Αυστριακοί, Αφρικανοί και πολλοί άλλοι. Δέκα χρόνια είχε να συμμετάσχει σε μια τέτοια συζήτηση, που να βάζει τα πράγματα όπως είναι, να εντοπίζει τα προβλήματα και να θέτει συγκεκριμένα καθήκοντα για τη μορφοποίηση και ισχυροποίηση του ταξικού πόλου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, δήλωσε Αυστριακός συνδικαλιστής.

Ποτέ δεν είναι αργά. Το σημαντικό είναι ότι η λυσσαλέα επίθεση που διεξάγει το κεφάλαιο απέναντι στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και όλων των λαών θα συναντήσει αντίσταση. Κι αυτή η αντίσταση δε θα ξοδευτεί με αποσπασματικούς αγώνες από χώρα σε χώρα. Δε θα είναι απλά αντανακλαστική, χωρίς σκοπό, σχέδιο και προοπτική.

Οι συνδικαλιστές που συγκεντρώθηκαν στη γαλλική πόλη, υπογράμμισαν ότι είναι ενάντια στη γραμμή της συναίνεσης που ακολουθεί η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και οι άλλες ρεφορμιστικές εθνικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεσμεύτηκαν για την προώθηση του ταξικού μαζικού συνδικαλισμού. Τόνισαν ότι θα υπερασπιστούν τις κοινωνικές κατακτήσεις, τους μισθούς, τις συνθήκες εργασίας, την κοινωνική ασφάλιση. Απαιτούν συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα. Συμφώνησαν ότι θα παλέψουν ενάντια στην ανεργία, αλλά και για την ειρήνη, απαιτώντας τη διάλυση του ΝΑΤΟ και την αποχώρηση των ιμπεριαλιστών από τα Βαλκάνια.

Το μήνυμα στάλθηκε. «Είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε ενωμένοι». Η ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να δρα ερήμην των εργαζομένων και των λαών. Η «νέα τάξη» δεν είναι δεδομένη. Τα ταξικά συνδικάτα και οι αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις απευθύνουν προσκλητήριο σε όλους αυτούς που καταπιέζονται από τα μονοπώλια, κάνουν αργά αλλά σταθερά πράξη τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Προετοιμάζονται και προχωρούν, παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Τα εμπόδια δεν είναι λίγα. Οι μηχανισμοί καταστολής ενισχύονται και στηρίζονται με νέους νόμους. Η προπαγάνδα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, μέσω και της τεχνολογίας. Η εξαθλίωση εκατομμυρίων εργαζομένων τους κρατάει μακριά από τις εξελίξεις και τις προσπάθειες συντονισμού του αγώνα. Διάφορες δυνάμεις εμφανίζονται να δέχονται και να στηρίζουν τις διαθέσεις εξέγερσης ανέργων και εργαζομένων, για να τις στρέψουν σε λαθεμένα μονοπάτια, στην εκτόνωση και την περιχαράκωση.

Ωστόσο, η παραπλάνηση δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, ούτε και τις αιτίες που την προκαλούν. Από την Κυριακή που τέλειωσε η συνδιάσκεψη, οι αποφάσεις και τα μηνύματά της μεταφέρθηκαν στους εργαζόμενους των χωρών που συμμετείχαν σ' αυτή. Ο «σπόρος» έπεσε.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ


Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Χειροπιαστό δείγμα γραφής, για το πώς εννοεί η κυβέρνηση την «απελευθέρωση» της ακτοπλοΐας, η οποία, τάχα, θα απαλλάξει την τελευταία απ' όλα τα δεινά, είναι το γεγονός ότι, αμέσως μετά την «απαγόρευση» του απόπλου σε 65 πλοία, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας κάλεσε τον μεγάλο ανταγωνιστή της «Μινόαν Φλάιν Ντόλφινς», τις «Επιχειρήσεις Αττικής» του Περ. Παναγόπουλου, για να δεί αν διαθέτει πλοία προς άμεση δρομολόγηση στις γραμμές του Αιγαίου! Και, βέβαια, η απάντηση της εταιρείας ήταν η εξής, όπως διαβάζουμε στο «Βήμα»: «Δε θα έρθουμε να αντικαταστήσουμε κανέναν, θα έρθουμε για να μείνουμε»! Απάντηση αυτονόητη στον καθένα, αφού οι πάντες γνωρίζουν, ότι για τα κέρδη και τα συμφέροντά τους ενδιαφέρονται οι εφοπλιστές -όπως και τα όποια ξένα κεφάλαια καραδοκούν για να εκμεταλευθούν την διαβόητη «απελευθέρωση». Τα οσα ωραία λόγια λένε όλοι τους για δήθεν εξυπηρέτηση των νησιών και των επιβατών είναι απλά και μόνο για... κατανάλωση.

Καμμιά πολιτική παραπέρα απελευθέρωσης της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου δεν θα δόσει φιλολαϊκές λύσεις στην ακτοπλοία και στις πολύμορφες ανάγκες της νησιωτικής Ελλάδας. Μόνο στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής, ενάντια στα μονοπώλια και την ολιγαρχία και με τον λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων και πραγματικό αφέντη στον τόπο του, μπορούν να δοθούν φιλολαϊκές λύσεις. Στο κάτω- κάτω της γραφής, το Αιγαίο δεν ανήκει σε κανέναν εφοπλιστή...


«Δημιουργικές» ... αποκαλύψεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΛΟΙΠΟΝ, πρέπει να τους βγάζουν πιο συχνά στο «γυαλί» τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας. Εχουν οι άνθρωποι μια άνεση να εξηγούν τις σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε αυτούς και το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας κι έτσι μπορεί να βλέπει ο κόσμος!

Πάρτε παράδειγμα τον Γ. Αγούδημο που ήταν χτες στο «Μέγκα» και ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρθηκε δυο φορές σε «παζάρια» ανάμεσα στην εταιρία του και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και σε προσφορές που του έκαναν για «να τον γλυκάνουν», όπως είπε...

Ετσι για να ξέρουμε τι ρολό παίζουν και τι δουλιά κάνουν οι εκάστοτε υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας είτε λέγονται Σουμάκης, είτε Παπουτσής, είτε όπως αλλιώς. Αγοράζουν, πουλάνε άδειες ναυσιπλοΐας διατηρούν ισορροπίες και δεν κοιτάζουν τίποτε άλλο.

Οσα περισσότερα λέγονται κι όσα περισσότερα γράφονται για το ναυάγιο του «Εξπρές Σαμίνα» μάλλον καταλήγει κάνεις να πιστεύει ότι... λίγα, συγκριτικά με αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν, είναι τα ναυάγια που ζήσαμε.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ κυβέρνηση έκανε χθες... «δημιουργικές», όπως τις χαρακτήρισε, συναντήσεις ανάμεσα στον Σημίτη, τον Παπουτσή και τον Σουμάκη. Αραγε ο τελευταίος πώς παραβρέθηκε; Ως πρώην υπουργός Ναυτιλίας ή ως υπεύθυνος οικονομικών του ΠΑΣΟΚ; Ισως και με τις δυο ιδιότητες, γιατί όπως δείχνουν οι καταστάσεις μάλλον... δεν είναι άσχετες μεταξύ τους.

Τουναντίον τα μονοπώλια στο χώρο της ναυτιλίας δε δημιουργούνται στο τσάμπα. 'Η μήπως δημιουργούνται; Τώρα, όσο για τα... αντικειμενικά κριτήρια χορήγησης αδειών σε εφοπλιστές, που είπε χθες ο Στ. Σουμάκης, τι να σχολιάσει κάνεις; Αυτά ούτε καν οι αδαείς δεν τα πιστεύουν. Μόνο όσοι εθελοτυφλούν, και σίγουρα ελάχιστοι Ελληνες έχουν τέτοιες προθέσεις.


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ