ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 4 Νοέμβρη 2000
Σελ. /40
Χωρίς ενδοιασμούς

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, όχι κι αυτό! Να χρησιμοποιεί ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης - διορισμένος υπουργός για να εκτελέσει μια συγκεκριμένη αντεργατική πολιτική και, μάλιστα, χωρίς πολιτικούς ενδοιασμούς - τον Μπρεχτ για να δικαιολογήσει την αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων!

Πολλά έχει μαγαρίσει ο «σοσιαλισμός» του ΠΑΣΟΚ, πολλές κατακτήσεις έχει καταργήσει, πολλά σύμβολα έχει χυδαία εκμεταλλευτεί και πολλές συνειδήσεις έχει αλλοιώσει. Αλλά ας αφήσουν και κάτι στην άκρη, ας σταματήσουν να προσπαθούν να φέρουν τα πάντα στα δικά τους μικρά και ευτελή μέτρα. Οταν μίλαγε για αλλαγή ο Μπρεχτ, όπως και για πολλά άλλα πράγματα, μόνο τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ δεν είχε στο μυαλό του. Ούτε, βέβαια, τη διαφθορά, την εξαγορά, τον εκβιασμό, τους χίλιους δυο τρόπους με τους οποίους προσπαθούν να παγιδεύουν το λαό. Αλλωστε, ο Μπ. Μπρεχτ καυτηρίασε τόσο εύστοχα τα αντίστοιχα φαινόμενα της εποχής του.

Υπάρχουν χιλιάδες φράσεις φωτεινών μυαλών, με τις οποίες μπορεί να απαντήσει κάποιος στους κυβερνώντες. Αλλά δεν αξίζει τον κόπο...

Νέες αυξήσεις στο νερό

Αντε πάλι... Δεν πρόλαβε να δημοσιοποιηθεί η μελέτη ορισμένων Ευρωπαίων επιστημόνων, σχετικά με τους κινδύνους ερημοποίησης της Νότιας Ευρώπης, λόγω μελλοντικών αλλαγών κλίματος και συνεχομένων καυσώνων και ο «οικολόγος» υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Ηλίας Ευθυμιόπουλος, έσπευσε να προαναγγείλει τα... αναγκαία μέτρα. Μιλώντας, προχτές, κατά την έναρξη των εργασιών του διεθνούς συνεδρίου για το νερό στη Μεσόγειο, ανακοίνωσε ότι θα έχουμε πολύ σύντομα νέα τιμολόγια του νερού, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της άσκοπης υπερκατανάλωσης.

Και, βέβαια, δε θέλουμε - σώνει και καλά - να συνδυάσουμε την εξαγγελία με τα σχέδια παραπέρα ιδιωτικοποίησης της ιδιαίτερα, ήδη, κερδοφόρας ΕΥΔΑΠ. Οταν, όμως, η λογική και η πολιτική της κυβέρνησης εκφράζεται αποκλειστικά και μόνο σε μέτρα «εισπρακτικής καταστολής» και, μάλιστα, επί δικαίων και αδίκων ή επί εχόντων και μη εχόντων, ενώ δεν κάνει το παραμικρό για να «έχουμε πριν μας τελειώσει», τότε τα συμπεράσματα είναι φανερά στον καθένα.

Πάλι καλά που δεν έχουν βάλει ακόμη κεφαλιάτικο «τέλος αναπνοής» στο Λεκανοπέδιο, για να... καταπολεμηθεί το νέφος.

Απαράδεκτη απόφαση

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η ανακοίνωση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λάρισας, με την οποία, εμμέσως πλην σαφώς, επιχειρεί να δικαιολογήσει τον αυταρχισμό του Διευθυντή του 1ου Γυμνασίου της πόλης, Αρη Συράκη, που τιμώρησε 35 μαθητές του σχολείου, επειδή συμμετείχαν σε μαθητική κινητοποίηση με αίτημα την αναβάθμιση της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης. Τη μόνη επιφύλαξη που προέβαλαν οι εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ γι' αυτή την κατ' εξοχήν αντιδημοκρατική και αντιπαιδαγωγική ενέργεια του Γυμνασιάρχη, ήταν αν είναι ή όχι νόμιμη, εκφράζοντας την εκτίμηση πως «κινείται στα όρια της νομιμότητας». Ενιωσαν, όμως, την ανάγκη να «κατσαδιάσουν» δημοσίως τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας - η οποία, ομοφώνως, καταδίκασε την ενέργεια του Γυμνασιάρχη, τασσόμενη υπέρ του δικαιώματος των μαθητών ν' αγωνίζονται για μια καλύτερη εκπαίδευση - χωρίς, ίσως, ν' αντιλαμβάνονται ότι έτσι μπορεί να τραυματιστούν οι σχέσεις ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και στους χιλιάδες άλλους εργαζόμενους, που εκπροσωπεί και εκφράζει το ΕΚΛ.

Τιμητική εξαίρεση

Να σημειώσουμε, πάντως, ότι την απαράδεκτη αυτή απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λάρισας, που συναπαρτίζεται από συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ, κατήγγειλε με δημόσια δήλωσή του, ο αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ - εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ - ΔΕΣΚ - Γ. Μπαμπανίκος, τονίζοντας ότι τη θεωρεί «ως οπισθοδρόμηση για το συνδικαλιστικό κίνημα, με παρενέργειες που θα βαρύνουν αρνητικά το μέλλον» και υπογραμμίζοντας ότι «η σύμπλευση ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ σ' ένα πρόβλημα κοινωνικό, παιδαγωγικό, άρα πολιτικό με την ευρύτερη έννοια του όρου, δίνει την ιδεολογική τους ταύτιση στα εκπαιδευτικά μας ζητήματα». Από μια άποψη, αυτή η θέση του συνδικαλιστή της ΔΕΣΚ μπορεί και να «έσωσε την τιμή» του Λαρισαίου εκπαιδευτικού...

Για τα Ολυμπιακά ιδεώδη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ δηλώνουν σε όλους τους τόνους οι μετέχοντες και οι εμπλεκόμενοι στη διοργάνωση του «Αθήνα 2004», για να αντιμετωπίσουν, λένε, τις διεθνείς συκοφαντίες που είναι ο κοινός εχθρός!

Τώρα, τα λένε για να τα πιστέψουμε εμείς, ή τα λένε, μήπως, για να τα πιστέψουν οι ίδιοι; Τι να σας πούμε, δεν ξέρουμε... Είναι συζητήσιμο...

Το θέμα είναι, πάντως, ότι η υπόθεση, του ποια πόλη θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει λήξει. Απ' ό,τι ξέρουμε, δηλαδή... Επομένως, το ερώτημα, γιατί συνεχίζονται οι φασαρίες, πρέπει να αναζητηθεί σε άλλη κατεύθυνση. Για παράδειγμα, στα πολλά και διάφορα και, ιδιαίτερα, μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που διαγκωνίζονται για τις μοιρασιές και τις «πίτες».

Ισως, αναρωτηθείτε, βέβαια, τι φταίμε εμείς και η χώρα μας, να μπλέξουμε με όλ' αυτά και να κινδυνεύουμε, να πληρώσουμε όσα έχουμε και δεν έχουμε, με τους τσακωμούς των μεγάλων συμφερόντων.

Πράγματι, αυτό είναι ένα βάσιμο και λογικό ερώτημα. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο Κ. Σημίτης και οι υπόλοιποι, για ιδεώδη του Ολυμπισμού και άλλα παρόμοια μας έλεγαν, όταν έβαζε υποψηφιότητα η χώρα μας...

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ σχεδιάζει τώρα και στην «Ολυμπιακή Αεροπορία», όπως ακούμε, η κυβέρνηση. Ενα ακόμα δείγμα της ...εκπληκτικής διαχείρισής της στο δημόσιο αερομεταφορέα!

Προφανώς, οι εργαζόμενοι (κατά την κυβέρνηση) ευθύνονται για τις επιλογές των διαφόρων «μάνατζερ», που καταχρέωσαν την εταιρία, όπως και για την ανικανότητα των αρμόδιων υπουργών.

Οσο για την πολιτική της κυβέρνησης, δε χρειάζεται να πληρώσει κανένας. Είπαμε, η κυβέρνηση είναι ...ανεύθυνη πολιτικά. Εδώ, ούτε καν εξεταστική επιτροπή για την ακτοπλοΐα δε συμφώνησαν να ορίσει η Βουλή...

ΚΑΛΑ, ΑΣ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ως σωστή την αιτίαση του Απόστολου Κακλαμάνη ότι τα τηλεοπτικά κανάλια δε σέβονται το Κοινοβούλιο και το διασύρουν, όπως τα λέει στη χτεσινή του ανακοίνωση, σχετικά με την αποπομπή των τηλεοπτικών συνεργείων στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων. Η κυβέρνηση τη σέβεται, όμως;

Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί, βέβαια, μόνο σεβασμό στο Κοινοβούλιο δεν αποτελεί η μετατροπή της Βουλής σε πρωτοκολλητή των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και πέρα απ' αυτό, αν έτσι βλέπουν τη λειτουργία της Βουλής, τότε δε χρειάζονται και τόσοι βουλευτές. Για να μπαίνουν οι απαραίτητες σφραγίδες στην κοινοτικές ντιρεκτίβες, φτάνουν πέντε - έξι. Αντε κι άλλοι τόσοι, για την περίοδο των αδειών...

Πρώτο καθήκον ο αγώνας

Καθήκον απέναντι στην κοινωνία θεωρεί ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης την εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης! Αυτό υποστήριξε χτες στη συνδικαλιστική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με ...«ευαισθησία» τις προτάσεις που «εξυπηρετούν το στόχο μας»! Με λίγα λόγια, ο καθένας μπορεί να πει τη... γνώμη του, αλλά η κυβέρνηση θα κάνει αυτό που νομίζει.

Αυτή η επιθετική πολιτική, ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους της χώρας, δείχνει καθαρά ότι η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω από τις ταξικές υπέρ του κεφαλαίου επιλογές της. Η αδιαλλαξία της βεβαίως στηρίζεται και στη στάση της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ, αλλά και της ΑΔΕΔΥ, που έχει προκηρύξει απεργία μόλις στις 28 Νοέμβρη και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι αναρωτιούνται ποιο είναι το πλαίσιό της. Οταν δηλαδή η κυβέρνηση έχει απέναντί της τις συμβιβασμένες ηγεσίες, θλιβερούς συνομιλητές σε στημένους «διαλόγους», ή όταν η αντίσταση στις επιλογές της περιορίζεται σε φραστικές εξάρσεις ανέξοδου «φιλεργατισμού», τότε μπορεί να είναι αδιάλλακτη, κυνική, επιζήμια για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης χωρίς μέτρο και περιορισμούς.

Οταν όμως έχει απέναντί της αποφασισμένους τους εργαζόμενους, συσπειρωμένους και ενωμένους σε δυνατό ταξικό μέτωπο αντίστασης, δεν μπορεί να πράξει το ίδιο. Γι' αυτό και αναγκάστηκε να κάνει σύνθετους ελιγμούς και να προχωρήσει σε «τερτίπια», αναβολές, καθυστερήσεις, μπρος -πίσω. Αυτή η πραγματικότητα είναι που κάνει πολύ σημαντική τη συνέχιση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων και την κλιμάκωσή τους.

Η δράση των ταξικών δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα δυσκολεύει την τακτική της υποταγής. Το ΠΑΜΕ έχει κάνει συγκεκριμένη πρόταση για απεργία κατά την παρουσίαση του αντεργατικού νομοσχεδίου. Συνδικαλιστικές οργανώσεις, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, πρωτοβάθμια σωματεία έχουν πάρει αποφάσεις, με τις οποίες ζητούν από τη ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε κήρυξη απεργίας. Πολύ περισσότερο, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν θέσει αυτό το αίτημα με απόλυτο και αποφασιστικό τρόπο, μέσα από τη μαζική συμμετοχή τους τόσο στην απεργία στις 10 Οκτώβρη, όσο και στο πανελλαδικό παλλαϊκό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 21 Οκτώβρη.

Οι εργαζόμενοι έχουν τώρα την ευθύνη και τη δυνατότητα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και οι ταξικές δυνάμεις δείχνουν το δρόμο. Δρόμο ανυποχώρητου αγώνα, αντίστασης στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης - πλησιάζει και το ασφαλιστικό - δρόμο αντεπίθεσης σ' αυτή την πολιτική. Τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν, το χτύπημα του 8ωρου, η μερική απασχόληση, η «απασχολησιμότητα» δεν μπορούν να αποτελούν το μέλλον του εργαζόμενου.

Οαντεργατικός χαρακτήρας αυτών των μέτρων, που προωθεί η κυβέρνηση μαζί με τους κεφαλαιοκράτες, εντοπίζεται και από συνδικαλιστικές δυνάμεις που ανήκουν στην ΠΑΣΚΕ. Η άποψη αυτή εκφράστηκε στη συνδικαλιστική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. Ομως η υπόθεση της αντίστασης σε αυτά τα μέτρα δεν μπορεί να περιορίζεται σε κατάθεση γνώμης και σε κριτική. Οι όποιες αντιθέσεις στην πράξη μόνο μπορούν να κριθούν και να έχουν αποτέλεσμα. Η ευκαιρία και η δυνατότητα δράσης υπάρχει, ο δρόμος είναι ανοιχτός για όποιον θέλει να τον ακολουθήσει.

Εάν, τελικά, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έχουν «καθήκον» να επιβάλουν τον εργασιακό μεσαίωνα, ο κάθε ένας εργαζόμενος έχει καθήκον απέναντι στον εαυτό του και την τάξη του να τσακίσει με τον αγώνα του κάθε προσπάθεια παραπέρα εξαθλίωσής του.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ