ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 4 Μάρτη 2011
Σελ. /32
Αγώνας για τη ζάχαρη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μείζον θέμα για τους εργαζόμενους, επαγγελματίες και αγρότες αποτελεί η απόφαση της κυβέρνησης για ξεπούλημα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), στο πλαίσιο της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και ξεπουλήματος της ΑΤΕ. Η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης, της ΚΑΠ και του μνημονίου οδηγεί την ΕΒΖ στο κλείσιμο και το ξεπούλημα, τους εργαζομένους της στην ανεργία, το ίδιο και τους επαγγελματίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από αυτόν τον τομέα, ενώ οι αγρότες εξαναγκάζονται να σταματήσουν την τευτλοκαλλιέργεια. Το ξεπούλημα της ΕΒΖ σημαίνει επίσης ότι, μαζί με τα οικόπεδα και τα εργοστάσια, θα ξεπουληθεί και η εθνική ποσόστωση ζάχαρης και η χώρα δε θα δικαιούται πλέον να παράγει ζάχαρη. Μάλιστα, στο πλαίσιο της ΚΑΠ, η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ ξεπούλησε στην ΕΕ τη μισή ποσόστωση ζάχαρης και έκλεισε δύο εργοστάσια και τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έρχεται να ξεπουλήσει ό,τι απέμεινε από την ποσόστωση σε ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα και να ξεπαστρέψει και τα υπόλοιπα τρία εργοστάσια. Η πολιτική που ακολουθεί η διοίκηση της ΕΒΖ έχει ως σκοπό να απαξιώσει τη βιομηχανία ζάχαρης και να αποτρέψει τους αγρότες να σπείρουν τεύτλα, αφού έκοψε τα μπόνους και προσφέρει εξευτελιστικές τιμές. Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για ό,τι συμβαίνει και θα συμβεί. Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο με τους διοικούντες της ΑΤΕ και της ΕΒΖ. Εχει να κάνει με την εφαρμογή της συνολικής αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής. Η διέξοδος είναι ο αγώνας. Είναι ο αγωνιστικός συντονισμός των εργαζομένων της ΕΒΖ με τους εργαζομένους της ΑΤΕ και των θυγατρικών της (ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ). Είναι το κοινό μέτωπο πάλης με όλους τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, που πλήττονται από την ακολουθούμενη αντιλαϊκή αντιαγροτική πολιτική. Είναι η πάλη για την ανατροπή αυτής της ολέθριας πολιτικής, που δημιουργεί όλα τα υπάρχοντα προβλήματα.

Κρύβουν τις αιτίες πίσω από τα πρόσωπα

Την ίδια στιγμή που οι καπιταλιστές στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και της Πληροφορικής εξαπολύουν συνεχείς ομοβροντίες, με απολύσεις, μειώσεις μισθών, αύξηση του ωραρίου και εντατικοποίηση της εργασίας, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΟΜΕ ΟΤΕ επιχειρούν ξανά να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους, να υπονομεύσουν τους αγώνες τους.

Η ΓΣΕΕ, στην ανακοίνωσή της, μιλά για τις «παράνομες, αντεργατικές και αντικοινωνικές αποφάσεις του κου Τσαμάζ» (σ.σ. διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ) και ζητά από την κυβέρνηση να παρέμβει για να ακυρωθούν «οι απολύσεις και οι αυθαιρεσίες του δ/ντα συμβούλου ΟΤΕ και "Cosmote"». Σε δική της ανακοίνωση η συνδικαλιστική πλειοψηφία στην ΟΜΕ ΟΤΕ αναφέρεται στην «ανάλγητη συμπεριφορά της διοίκησης του ΟΤΕ και της "Cosmote", οι οποίες στηρίζονται από την D. Telecom και την κυβέρνηση» και καλεί τους εργαζόμενους του Ομίλου ΟΤΕ «σε μποϊκοτάζ όλων των γερμανικών προϊόντων»!

Αυτό που κάνουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες είναι να ηθικολογούν και να προσωποποιούν τις ευθύνες (σ.σ. πριν τον Τσαμάζ ο βασικός φταίχτης ήταν ο Βουρλούμης), να συγκαλύπτουν πως ό,τι συμβαίνει στις τηλεπικοινωνίες είναι αποτέλεσμα της συνολικότερης βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίου σε βάρος του συνόλου των εργαζομένων. Παρουσιάζουν την πραγματικότητα κομματιασμένη, προσπαθώντας να κρατούν τους εργαζόμενους διαιρεμένους, μακριά από κάθε διαδικασία συντονισμού της δράσης τους. Ενώ σε όποιες κινητοποιήσεις κηρύσσουν δίνουν περιεχόμενο που οδηγεί στο συμβιβασμό και τελικά στην ήττα.

Είναι αυτές οι πλειοψηφίες, που στηρίζουν με κάθε μέσο όλα αυτά τα χρόνια την εφαρμογή των αντεργατικών - αντιλαϊκών πολιτικών. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ΟΜΕ ΟΤΕ γνώριζε εδώ και μήνες τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας και δεν έκανε τίποτα. Καλλιεργούσε τον εφησυχασμό και αναλωνόταν, πού και πού, σε φραστικούς λεονταρισμούς.

Ο αγώνας που δίνουν σήμερα οι εργαζόμενοι μπορεί να βάλει εμπόδια στην εφαρμογή των εργοδοτικών σχεδιασμών. Απαραίτητος όρος γι' αυτό είναι να έχουν ξεκάθαρο το τι ρόλο παίζουν αυτές οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες και να τις βάλουν οριστικά στο περιθώριο.

Αυθαίρετες απαιτήσεις

Παρά την στενή συνεργασία του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με τους μεγαλοεπιχειρηματίες της ενέργειας, ή και εξαιτίας αυτής της συνεργασίας, ενισχύονται οι αντιδράσεις τους για την μορφή του διαχειριστή της Μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Το προωθούμενο από το υπουργείο μοντέλο μιας ανεξάρτητης εταιρείας, θυγατρικής της ΔΕΗ και ενός αυτόνομου διαχειριστή της αγοράς, τους βρίσκει αντίθετους. Υποστηρίζουν ότι οι αρμοδιότητες του διαχειριστή της αγοράς είναι περιορισμένες και ότι η λύση της θυγατρικής φέρνει τη ΔΕΗ σε θέση να παρεμβαίνει εναντίον των συμφερόντων τους, κυρίως στο θέμα της διαμόρφωσης της χοντρικής τιμής.

Πρόκειται για έναν καυγά «σε ξένο αχυρώνα». Οι ιδιώτες μπήκαν «ουρανοκατέβατοι» στην ηλεκτροπαραγωγή από την ΕΕ και τις εκάστοτε κυβερνήσεις, που φρόντισαν να ιδιωτικοποιήσουν και τις κρατικές εταιρείες ηλεκτρισμού. Κανείς δεν τους χρειαζόταν. Σε κανέναν δεν θα έλειπαν.

Η «αναγκαιότητά» τους είναι τεχνητή, προέκυψε από το συνειδητό πάγωμα των νέων επενδύσεων από τα τότε κρατικά μονοπώλια ενέργειας, ώστε να προκύψει πιεστική η ανάγκη νέων μονάδων σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ακολούθησε η αυθαίρετη εντολή για την υποχρεωτική είσοδο ιδιωτικών εταιρειών στην ηλεκτροπαραγωγή, το σπάσιμο των κρατικών μονοπωλίων. Η πίεση του χρόνου οδήγησε... «υποχρεωτικά» σε χορήγηση κινήτρων, προκειμένου να μας κάνουν... τη χάρη οι κεφαλαιοκράτες και να μπουν στην ηλεκτροπαραγωγή.

Είναι μια εγκληματική πολιτική που απέφερε μεγάλα κέρδη στους «επενδυτές» πάνω σε υποδομές, μονάδες, δίκτυα, γραμμές, που στοίχισαν αμύθητα ποσά δημόσιου χρήματος.

Και τώρα έρχονται να τα εκμεταλλευτούν όλα αυτά και όσα δημιουργηθούν στο μέλλον, πάλι με δημόσιο χρήμα, και τσακώνονται για το ποιος κεφαλαιοκράτης θα έχει το «πάνω χέρι».

Εκεί που μας χρωστάγανε, ζητάνε και το βόδι...


Θέλουν δεδομένα τα υπερκέρδη τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΝΕΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΗΝ «επίσημη» ανεργία και, όπως έχουν παραδεχθεί οι κυβερνητικοί αρμόδιοι, η εκ περιτροπής εργασία, η ημι-απασχόληση και όλα αυτά τα ...«σύγχρονα» αυξάνουν με ταχύτατους ρυθμούς.

Κι αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν ότι ...«αυτά συμβαίνουν όταν έχουμε κρίση, γι' αυτό στηρίξτε το Μνημόνιο για να έχουμε ανάπτυξη»!

Εν ολίγοις ...φυσικό φαινόμενο η ανεργία. Απολύτως λογικό, εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια, να μην μπορούν να επιβιώσουν. Λίγο ακόμη και θα το εντάξουν ...στην πολιτική προστασία.

Ενώ, όμως, αυτοί θεωρούν «λογική» και «αυτονόητη» την ανέχεια του κόσμου και τη συνεχή πτώση του βιοτικού του επιπέδου, για κάποιο παράξενο λόγο θέλουν εμείς να θεωρήσουμε απολύτως λογικά τα υπερκέρδη τους...

Επειδή, όμως, όλο αυτό το «κόλπο» είναι εντελώς παράλογο, να είναι βέβαιοι πως δε θα μπορούν για πολύ ακόμη να «πουλάνε τρέλα». Οσο καλούς πωλητές κι αν θεωρούν τα μέσα ενημέρωσης που τους στηρίζουν.

ΟΣΟ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ μιλάει για αεροπορικές επιδρομές στη Λιβύη, η ελληνική κυβέρνηση κάνει έκτακτες συσκέψεις. Προφανώς, κάτι ...«κάνει νιάου - νιάου στα κεραμίδια»!

Κι αφήνουμε κατά μέρος το πόσο επικίνδυνη είναι για την Ελλάδα η εμπλοκή σε τέτοιες περιπέτειες. Το θέμα του κόστους το έχουν, άραγε, σκεφτεί οι κυβερνώντες;

Ως γνωστόν, οι «σύμμαχοί» (τους) έχουν πολλές ανοιχτές δουλειές σε ολόκληρο τον πλανήτη και προσπαθούν να επιμερίσουν όσο περισσότερο μπορούνε τα έξοδα.

Φαίνεται, όμως, ότι εκτός από το να τα δίνουμε στις τράπεζες και τους εφοπλιστές, τώρα στην Ελλάδα φαίνεται πως «λεφτά υπάρχουν» και για το ΝΑΤΟ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για τα συγγράμματα

Ενα βήμα πριν την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ βρίσκεται η κυβέρνηση. Με εγκύκλιο προς τα Ιδρύματα, ορίζει ότι οι φοιτητές και σπουδαστές θα μπορούν στο εξής να παίρνουν μόνο ένα βιβλίο για κάθε μάθημα. Πρόκειται για μια εντολή που παραγνωρίζει τις ανάγκες του κάθε μαθήματος και, πολύ περισσότερο, τις ανάγκες της επιστήμης συνολικά, έστω και αυτής της αστικής. `Η, πιο σωστά, δεν τις παραγνωρίζει, αλλά τις μετρά με κόστος και το φορτώνει στους φοιτητές. Και όποιος αντέξει, δηλαδή τα παιδιά των αστών. Τα παιδιά του λαού ας μη γίνουν επιστήμονες, ή ας ξεπουληθούν για να γίνουν. Τα πανεπιστημιακά συγγράμματα αποτελούν (ή πρέπει να αποτελούν) για τον κάθε φοιτητή τη βάση της επιστήμης του. Είναι το τμήμα εκείνο της βιβλιοθήκης του, που θα χρειαστεί να ανατρέξει πολλές φορές στο μέλλον, που πάνω του θα χτίσει στο μέλλον την πιθανή συνέχεια των σπουδών του, την επίλυση προβλημάτων που θα του προκύπτουν πάνω στην επιστημονική του δουλειά (εφόσον, βέβαια, εργάζεται στο αντικείμενό του). Από αυτήν τη σκοπιά, ο «μπακαλίστικος» περιορισμός των δωρεάν διανεμόμενων συγγραμμάτων σε ένα και μόνο βιβλίο, αποτελεί υποβάθμιση των σπουδών για τα παιδιά του λαού. Οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί των ΤΕΙ δεν πρέπει να επιτρέψουν αυτήν την εξέλιξη.

Στην πράξη, αυτό που θα γίνει θα είναι να πέσει στις πλάτες των φοιτητών το κόστος αγοράς των - επιπλέον του ενός - απαιτούμενων βιβλίων. Στις πλάτες των φοιτητών, που ήδη δεν μπορούν να τα βγάζουν πέρα με το κόστος των σπουδών τους, που το 45% του πληθυσμού τους αναγκάζεται να δουλέψει παράλληλα με τις σπουδές, που το 10% δουλεύει ήδη από το πρώτο έτος, που σε λίγο θα αρχίσουμε να μετράμε ποσοστά αυτών που εγκαταλείπουν τις σπουδές γιατί δε θα μπορούν λόγω ανέχειας των οικογενειών τους... Οι φοιτητές ήδη πληρώνουν πολλά για τις σπουδές τους (σίτιση, στέγαση, μεταφορές, αναλώσιμα, σημειώσεις), τώρα τους βάζουν να πληρώνουν και για συγγράμματα, αύριο θα τους ζητήσουν να πληρώνουν και δίδακτρα. Να σημάνει ξεσηκωμός, να απαιτήσουν να παρθεί πίσω η απαράδεκτη εγκύκλιος.

Είναι παραπάνω από φανερό ότι αυτή η κυβερνητική απόφαση είναι βήμα προς την πλήρη κατάργηση του δωρεάν χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη εγκύκλιος εδράζεται στο νόμο - πλαίσιο της ΝΔ, είναι συνέχεια της ίδιας πολιτικής. Αυτή η πολιτική έχει συγκεκριμένες εκφράσεις και μέσα στις σχολές: Είναι οι παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ που την υπερασπίζονται ανοιχτά, είναι μια μεγάλη μερίδα του εκπαιδευτικού προσωπικού, καθώς και οι πρυτάνεις που ήταν λαλίστατοι τάχα ενάντια στις προτάσεις της κυβέρνησης για αλλαγή του μοντέλου διοίκησης των Ιδρυμάτων, αλλά από την άλλη υποστηρίζουν πλήρως (και εφαρμόζουν ήδη) την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων. Φοιτητές, σπουδαστές, μαζί με τους εργαζόμενους στα Ιδρύματα και όλο εκείνο το κομμάτι των εκπαιδευτικών που κινούνται με γνώμονα την επιστήμη, τη διδασκαλία και την έρευνα σε όφελος του λαού και όχι τις μπίζνες πρέπει να συγκροτήσουν μέσα στα Ιδρύματα το μέτωπο εκείνο που θα βάλει φραγμό στον αντιδραστικό κατήφορο.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ