Κανείς δεν αμφέβαλλε ότι η κυβερνητική προπαγάνδα θα επιχειρούσε, με τη βοήθεια των φιλικών ΜΜΕ, να εμφανίσει τη "νίκη" επί των εσωκομματικών αντιπάλων, ως νίκη με γενικότερη πολιτική σημασία, σε νίκη δηλαδή επί όσων αντιδρούν και αντιστέκονται στην κυβερνητική πολιτική. Ετσι, άρχισαν ήδη οι βαρύγδουπες εκτιμήσεις των "έγκυρων" αναλυτών, ότι ο Κ. Σημίτης μετά την προχτεσινή ψήφο εμπιστοσύνης - λες και αμφέβαλλε κανείς ότι θα την έπαιρνε - "αλλάζει το αρνητικό γι' αυτόν κλίμα" και ότι μπορεί τώρα να συνεχίσει απερίσπαστος την αντιλαϊκή επέλαση. Αυτό, άλλωστε, δήλωσε και ο Κ. Σημίτης.

Διαπράττουν, όμως, πελώριο λάθος, γιατί, απλούστατα, καθόλου δεν άλλαξε η "εικόνα" που έχει ο κόσμος για την κυβερνητική πολιτική και τους διαχειριστές της, ούτε βέβαια η αποδοκιμασία και η αγανάκτηση όπως αυτή εκφράστηκε στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Διαπράττουν τεράστιο λάθος, όταν ταυτίζουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους με την όποια αντίσταση στην κυβέρνηση και πιστεύουν ότι μέσω της εξουδετέρωσης των πρώτων μπορούν να στείλουν μήνυμα θριάμβου στους εργαζόμενους, στους αγρότες, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, που αγωνίζονται για την απόκρουση και ανατροπή αυτής της πολιτικής. Οι προσφιλείς μέθοδοι του Κ. Σημίτη (εκβιασμοί, τρομοκρατία, κλπ.) δεν έχουν καμία πέραση στο λαϊκό κίνημα. Από δω και μόνο θα προέλθουν, και μάλιστα σύντομα, οι εκπλήξεις για την κυβέρνηση.

Σε αντίθεση, όμως, με τη φιλολογία περί νίκης του Κ. Σημίτη, θεωρούμε σκόπιμο να σημειώσουμε κάτι πολύ σοβαρότερο. Οι τελευταίες εσωκομματικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι καθόλου άσχετες με τη διογκούμενη συνεχώς λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, εξαιτίας της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και, βέβαια, με το πρόσφατο αποτέλεσμα των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών και το μήνυμα που αυτό ανέδειξε.

Παίρνει, έτσι, ο Κ. Σημίτης μια πρώτη απάντηση σε όλα όσα έλεγε την άλλη μέρα των εκλογών και ιδιαίτερα στην περιφρόνηση, με την οποία αντιμετώπισε το μήνυμα της λαϊκής ψήφου. Και σημειώνουμε ιδιαίτερα το "πρώτη", γιατί θα υπάρξουν σίγουρα κι άλλες, περισσότερο "ηχηρές". Οσο δυναμώνει η λαϊκή αγανάκτηση, όσο απεγκλωβίζονται συνειδήσεις από ψεύτικα διλήμματα και, ιδιαίτερα, όσο δυναμώνουν οι ενωτικοί αγώνες των εργαζόμενων, άλλο τόσο θα δυναμώνουν και οι φυγόκεντρες δυνάμεις και οι τριβές στο κυβερνών κόμμα. Αλλο τόσο θα δυσκολεύεται η κυβέρνηση στην υλοποίηση της πολιτικής του αντιλαϊκού "μονόδρομου" της ΟΝΕ.

Βλέπετε, μπορεί σήμερα όλοι τους - στην κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ - να συμφωνούν στο λεγόμενο εθνικό στόχο της ΟΝΕ, αλλά αρκετοί δυσκολεύονται να συνηθίσουν στην ιδέα πως η υλοποίηση αυτής της πολιτικής οδηγεί, ταυτόχρονα, στην πολιτική τους αυτοκτονία...

"Το φάντασμα των εκλογών χθες στη Βουλή", σημείωνε ο τίτλος της χτεσινής "Αυγής", στο αντίστοιχο ρεπορτάζ, κάνοντας φανερή την ανησυχία της ηγεσίας του ΣΥΝ, για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Ανησυχία - έως πανικό - που έγινε φανερή και απ' όσους παρακολουθούσαν, προχτές το βράδυ, την τηλεοπτική μετάδοση της συζήτησης και είδαν τη σχετική παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΝ. Γιατί, άραγε, τόσος φόβος, αγωνία και ανησυχία;

Θα συμφωνούσαμε, βέβαια, με την όποια εκτίμηση, πως το ενδεχόμενο άμεσων εκλογών - στη βάση των σημερινών συσχετισμών των δυνάμεων - δεν μπορεί να προσφέρει ουσιαστικές και προς όφελος του λαού κυβερνητικές λύσεις. Από την εκτίμηση αυτή, όμως, μέχρι την εκδήλωση πανικού υπάρχει μεγάλη απόσταση...Κι ένα εύλογο ερώτημα για την ηγεσία του ΣΥΝ: Μέχρι πού έφτανε η προχτεσινή τους αγωνία, μη τυχόν και πέσει η κυβέρνηση και οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές; Μήπως και μέχρι τη σωτηρία της, με τις ψήφους του ΣΥΝ;

Προς Ν. Κωνσταντόπουλο:

Είναι αλήθεια αυτό που μάθαμε; Οτι δηλαδή, προχθές το βράδυ, στους διαδρόμους της Βουλής, είχατε "πιάσει" τον Στ. Μανίκα από το μανίκι και τον πιέζατε αφόρητα, να αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ πάση θυσία την "κίνηση των 11";

Τελικά, οι ελλείψεις στη "θεσμική λειτουργία" και η μη ενημέρωσή σας, για την κίνηση των "11" σας ενόχλησε ή ο κίνδυνος των πρόωρων εκλογών;

Μύθοι και ήθη

Δέκα κότες

κάποια μέρα

εσηκώσανε

παντιέρα,

μέτωπο έκαναν

κοινό

στης αυλής

τον πετεινό.

"Ε αφέντη,

πετεινάρι

τον κατήφορο

έχεις πάρει",

του μηνάνε

μια φορά

και φουσκώνουν

τα φτερά.

Ο "λειρής" τότε

αφρίζει

και τις κότες

φοβερίζει

και εκείνες

τουμπεκί

και ξανά

μες στο σακί!

Ο οίστρος